حالات و احوالات کنونی خود را با شعر بیان کنید.

[عرفان 13]

 

[ibest]

وقتی دلی برای دلی تنگ می شود
انگار پای عقربه ها لنگ می شود

تکراری اند پنجره ها و ستاره ها

خورشید، بی درخشش و گل، سنگ می شود...

هرکس به جز عزیز دلت یک غریبه است

وقتی دلت برای دلی تنگ می شود...



"نغمه مستشار نظامی"

 

[عرفان 13]

دوستی با هر که کردم خصم مادرزاد شد


آشیان هر جا نهادم خانه صیاد شد


آن دوست که با خون جگر پرورده بودم

وقت مردن بر سر دار آمد و جلاد شد

 

[ibest]

با همه‌ی بی سر و سامانی‌ام
باز به دنبال پریشانی‌ام

طاقت فرسودگی‌ام هیچ نیست
در پی ویران شدنی آنی‌ام


آمده‌ام بلکه نگاهم کنی
عاشق آن لحظه‌ی طوفانی‌ام

دلخوش گرمای کسی نیستم
آمده‌ام تا تو بسوزانی‌ام

آمده‌ام با عطش سال‌ها
تا تو کمی عشق بنوشانی‌ام

ماهی برگشته ز دریا شدم
تا تو بگیری و بمیرانی‌ام

خوب‌ترین حادثه می‌دانمت
خوب‌ترین حادثه می‌دانی‌ام؟

حرف بزن ابر مرا باز کن
دیر زمانی است که بارانی‌ام

حرف بزن، حرف بزن، سال‌هاست
تشنه‌ی یک صحبت طولانی‌ام

ها به کجا میکشی‌ام خوب من؟
ها نکشانی به پشیمانی‌ام!

محمدعلی بهمنی

 

[ibest]

در كتاب چار فصل زندگي
صفحه ها پشت سرِ هم مي روند

هر يك از اين صفحه ها، يك لحظه اند

لحظه ها با شادي و غم مي روند...

گريه، دل را آبياري مي كند

خنده، يعني اين كه دل ها زنده است...

زندگي، تركيب شادي با غم است

دوست مي دارم من اين پيوند را

گر چه مي گويند: شادي بهتر است

دوست دارم گريه با لبخند را


"قیصر امین پور"

 

[zapas1369]

مــــن از تبار غــــــربتم از آرزوهــــــای محــــــال
قصه ی ما تمـــــوم شده با يه عـــــلامت ســــــوال

 

[zapas1369]

قانون تو تنهایی من است
و تنهایی من قانون عشق
و عشق ارمغان دلدادگیست
و این سرنوشت تنهاییست

 

[zapas1369]

عادتــــــ ــــ ـ نَکرده‌ام هَنــــوز...
خیال می‌کنَــــم روزی بـــــــاز می‌گردی
آرام از پشتــــــ سر می‌ آیی،
مَـــرا کــه به انتهای خیابان خیره شُــده‌ام
دوباره به نامِ کوچکـــــ ـــ ـ صِــدا می‌زنی
و عُمـــر تنهــــــایی‌ام به پایان می‌رســـ ـــ ـد ..

 

[zapas1369]

نگاهی حسرت آمیز
اشکی نفرت انگیز
قدمی برای رفتن
دستانی پر از غم
حرکت دستان و لبهایم
حرفـــــی دارنـــــد
"نـــــــــــــــــــــــــــــــرو"

 

[ibest]

ای همنفس ! با من بمان امشب هوای گریه دارم

این لحظه های غربت و غم را برای گریه دارم

دارم غمی پنهان گداز و ، مردم چشمم گواه است

در برق این آیینه ی روشن صفای گریه دارم

من بی بهارم ، قاصد پاییز توفانزای تلخم

من ابر باران خیز غمگینم ، هوای گریه دارم

با یاد گلهایی که از این باغ توفان دیده رفتند

چون جویبار فصل پاییزی نوای گریه دارم

دارم لبی نا آشنا با خنده های شادمانی

اما نگاهی دردمند و آشنای گریه دارم

تا کی نگریم ؟ پنجه بیداد خاموشی مرا کشت

امشب در این خلوت امید های های گریه دارم

زین کلبه غمگین مرو تا سر به دامانت گذارم

در کنج این غربتکده ماتم سرای گریه دارم

بر شانه ات سر می نهم تا با فراق دل بگریم

با این همه اندوه خود، شادم که جای گریه دارم

 

[zapas1369]

میون تنهایــی هام منتظـــرم ..
منتظـــر کسی کــ آمدنشـــ ..
خیلی وقتـــ استـــ دیـــر شـــده ..
اما هنوز منتظـــرمـــــــــــــــــ ..

 

[zapas1369]

نمیدانم از دلتنگی عاشقترم یا از عاشقی دلتنگ تر
فقط میدانم در آغوش منی بی آنکه باشی
و رفتــــــــــی بــــــــــی آنکــــــــــه نباشــــــــــی !!!

 

[zapas1369]

تو مي آيي
مي دانم كه مي آيي
تو را ديشب من از لحن عجيب بغض هايم
خوب فهميدم
تو را بي وقفه از باران پاك چشم هايم سير نوشيدم
تو مي آيي
مي دانم كه مي آيي
تو مي آيي :general503:​

 

[zapas1369]

تنها ترين من ، تنها نذار منو ، تنها سفر نکن . . .
اين دل شکسته ی , از ياد رفته رو , ديوونه تر نکن . . .

 

[zapas1369]

امشب به مهمانی تو می آیم
نه چشمان فریبنده ات را میخواهم
و نه لبان خیس تبدارت را
مرا یک آغوش به وسعت دستانت کافی است
دلم گرفته غم هایم را بغل کن .

 

[ibest]

ای دل عبث مخور غم دنیا را

ای دل عبث مخور غم دنیا را
فکرت مکن نیامده فردا را
کنج قفس چو نیک بیندیشی
چون گلشن است مرغ شکیبا را
بشکاف خاک را و ببین آنگه
بی مهری زمانه‌ی رسوا را
این دشت، خوابگاه شهیدانست
فرصت شمار وقت تماشا را
از عمر رفته نیز شماری کن
مشمار جدی و عقرب و جوزا را
دور است کاروان سحر زینجا
شمعی بباید این شب یلدا را
در پرده صد هزار سیه کاریست
این تند سیر گنبد خضرا را
پیوند او مجوی که گم کرد است
نوشیروان و هرمز و دارا را
این جویبار خرد که می‌بینی
از جای کنده صخره‌ی صما را
آرامشی ببخش توانی گر
این دردمند خاطر شیدا را

 

[AMD.POWER]

دفتر عشق تو را بستم , نيايي بهتر است
بي تو من با ديگري هستم , نيايي بهتر است

جام قلبم سالها سرشار از نام تو بود
جام را مستانه بشکستم ، نيايي بهتر است

رفته بودي تشنه ي عشقم کني بيچاره تو
با شراب ديگري مستم ، نيايي بهتر است

ماه من بودي و اکنون در دلم خورشيد اوست
او نهاده دست در دستم ، نيايي بهتر است

خواه ليلي خواه شيرين يا زليخا بوده اي
دفتر عشق تو را بستم ، نيايي بهتر است

من نه مجنونم نه فرهادم نه يوسف بوده ام
من همان فرياد بدمستم ، نيايي بهتر است

محمد علي بهمني

 

[ibest]

فزوغ فرخزاد


روز ِاول پیش خود گفتم
<دیگرش هرگز نخواهم دید
روز دوم باز می گفتم
<لیک با اندوه و با تردید

<
روز سوم هم گذشت اما
<بر سر پیمان خود بودم
ظلمت زندان مرا می کشت
<باز زندانبان خود بودم

<
آن من دیوانهٔ عاصی
<در درونم های و هو می کرد
مشت بر دیوارها می کوفت
<روزنی را جستجو می کرد

<
در درونم راه می پیمود
<همچو روحی در شبستانی
بر درونم سایه می افکند
<همچو ابری بر بیابانی

<
می شنیدم نیمه شب در خواب
<هایهای گریه هایش را
در صدایم گوش می کردم
<درد سیال صدایش را

<
شرمگین می خواندمش بر خویش
<از چه رو بیهوده گریانی
در میان گریه می نالید
<دوستش دارم ، نمی دانی

<
بانگ او آن بانگ لرزان بود
<کز جهانی دور بر می خاست
لیک درمن تا که می پیچید
<مرده ای از گور بر می خاست

<
مرده ای کز پیکرش می ریخت
<عطر شور انگیز شب بوها
قلب من در سینه می لرزید
<مثل قلب بچه آهو ها

<
در سیاهی پیش می آمد
<جسمش از ذرات ظلمت بود
چون به من نزدیکتر می شد
<ورطهٔ تاریک لذت بود

<
می نشستم خسته در بستر
<خیره در چشمان رویاها
زورق اندیشه ام ، آرام
<می گذشت از مرز دنیاها

<
باز تصویری غبار آلود
<زان شب کوچک ، شب میعاد
زان اطاق ساکت سرشار
<از سعادت های بی بنیاد

<
در سیاهی دستهای من
<می شکفت از حس دستانش
شکل سرگردانی من بود
<بوی غم می داد چشمانش

<
ریشه هامان در سیاهی ها
<قلب هامان ، میوه های نور
یکدگر را سیر می کردیم
<با بهار باغهای دور

<
می نشستم خسته در بستر
<خیره در چشمان رویاها
زورق اندیشه ام ، آرام
<می گذشت از مرز دنیاها

<
روزها رفتند و من دیگر
<خود نمی دانم کدامینم
آن من سرسخت مغرورم
<یا من مغلوب دیرینم

<
بگذرم گر از سر پیمان
<می کشد این غم دگر بارم
می نشینم ، شاید او آید
<عاقبت روزی به دیدارم

 

[پرنیان]

با دستمال یادش بخیر
پاک می کنمُ
با شبنم چشمانم
پنجره های چشم به راهت را جلا می دهم
حیاط خلوت دلم را
آبُ جارو میکنم
در باغچه ی رویایم
یاد تورا می کارم.
خاطرات نبودنهایت را
به سطل ای کاشها می ریزمُ
آرام و یواشکی دعا می کنم
هنگام تحویل سال
کاش تو عیدی من باشی...

 

[ibest]

دلم امشب صاف است
آسمان هم آرام

و هزاران فانوس

باد هم می آید

و نسیمی زیرک

سعی دارد که بفهماند شب

مظهر این همه تاریکی و دلتنگی نیست...

به گمانم فردا

روز خوبی باشد:

صورت ماه به من می گوید...!