بررسی انواع عینک های سه بعدی

[mihan_123]

[align=CENTER] [/align][size=small] [/size]
[size=small]مهمترین ویژگی که باعث شد مقاله حاضر تهیه گردید قابلیت Full HD این تلویزیون‌ها بود که به علت تکنولوژی اکتیو توسط عینکها قایل رویت است. اما اکتیو چیست و نسبت به تکنولوژی قبلی پسیو چه مزایا و معایبی دارد؟[/size]
[size=small]پَسیو (پلارایز) یا اکتیو شاتر؟[/size]
[size=small]عینک‌های سه‌بعدی اجزای اصلی فناوری نمایش سه‌بعدی را تشکیل می‌دهند. این عینک‌ها قادرند دید برجسته و درک عمق را ایجاد کنند. در فناوری سه‌بعدی ما به این علت عمق را درک می‌کنیم که هر کدام از چشم‌های ما یک تصویر را می‌بینند اما با پرسپکتیوهای متفاوت. وقتی تصاویر مجزای دیده شده توسط هر چشم به قشر بینایی می‌رسد، مغز ما به صورت اتوماتیک این تصاویر را کنار هم قرار می‌دهد و اطلاعات را در بعد سوم ترجمه می‌کند. این کار را می‌توانید با جلو و عقب انداختن یک توپ با دوستتان در حالی که یک چشمتان بسته است امتحان کنید. آن وقت متوجه می‌شوید که چقدر چشم دوم (چشمی که بسته است) برای درک عمق اهمیت دارد.[/size]
[align=CENTER][size=small] [/size][/align][align=CENTER][size=small] [/size][/align][size=small]بنابراین، همه فناوری‌های سه‌بعدی بر استفاده از این روش برای دریافت تصاویر جدا از هم از یک صحنه در هر یک از چشم‌ها متکی هستند. عینک‌های سه‌بعدی رویکردی ساده و بی‌نظیر در رسیدن به این هدف دارند. فلسفه این فناوری نیز ساده است. به این ترتیب که هر عدسی یک چشم با سد کردن انعکاس تصویر در چشم دیگر، به چشم مرتبط امکان تماشای تصویر را می‌دهد.[/size]
[size=small]یعنی این که عدسی چپ، تصویر رو به چشم چپ را نشان می‌دهد و جلوی دید چشم راست را می‌گیرد؛ این باعث ایجاد تاخیری دیده می‌شود که تصاویر سه‌بعدی دیده شوند.[/size]
[align=CENTER][size=small]
[/size][/align][align=CENTER][size=small] [/size][/align]عینک‌های سه‌بعدی اکتیوشاتر (Active Shutter)
[size=small]عینک‌های اکتیوشاتر استاندارهای مناسبی برای بلو-ری سه‌بعدی هستند و هم اکنون در میان مشتریان لوازم الکترونیک و کسانی که در فناوری سه‌بعدی سرمایه‌گذاری می‌کنند، طرفدار زیادی دارند. اولین دلیل، این است که این فناوری نیاز به حداقل اصلاحات و تغییر و تبدیل‌ها در صفحه‌نمایش‌های HD امروزه دارد و در نتیجه تولید و تکامل آن روند ساده‌تری دارد. هر چشم این عینک‌ها با کریستال‌های مایع و فیلترهای دو قطبی در ارتباط است. بنابراین وقتی ولتاژی اعمال می‌شود، عینک تیره می‌شود و از انتقال نور جلوگیری می‌کند. در نتیجه چشم چپ و راست عینک می‌تواند به صورت متناوب و به‌نوبت تصویربرداری شوند. تلویزیون‌های سه‌بعدی قابی برای چشم چپ و راست به صورت متناوب نمایش می‌دهد و با یکپارچه شدن با عینک سه‌بعدی اکتیوشاتر این اطمینان به شما داده می‌شود که هر چشم تنها تصاویری را می‌بینید که به آن اختصاص داده شده است. بنابراین از آنجا که تقریبا مشخص است، به علت وجود چنین راهکارهایی در صفحه‌نمایش نرخ تازه‌سازی یا ریفرش تصویر موثر در این تلویزیون‌ها نصف می‌شود. به همین خاطر است که تلویزیون‌های 3D Ready حداقل نرخ تازه‌سازی تصویر 120 هرتز را دارند؛ یعنی می‌توانند 60 فریم در ثانیه برای هر چشم نمایش دهند.[/size]
مزایا:

• صفحه‌نمایش‌های ارزان؛ این مزیت به این علت است که چنین فناوری تنها نیاز به بالا بردن نرخ تازه‌سازی تصویر برای تلویزیون‌های ال‌سی‌دی و پلاسما دارد؛ یعنی قابلیتی که استفاده از آن نه سخت است و نه گران. علاوه بر این، بخش یکپارچه‌سازی، به یکپارچه شدن تلویزیون با عینک‌های اکتیوشاتر خواهد داشت.
• بهترین کیفیت تصاویر سه‌بعدی. با استفاده از این فناوری به جای اینکه وضوح تصاویر برای هر چشم نصف شود و یک فریم برای نمایش هر دو چشم رمزگشایی شود، تصاویر 1080p برای هر چشم نمایش داده می‌شوند.
• با تلویزیون‌های قدیمی سه‌بعدی پیشرفته‌ای که در سال 2008 و 2009 نیز به فروش می‌رفتند نیز سازگاری دارد.
• این صفحه‌نمایش بر پایه فناوری‌های پیشرفته و کامل LCD، Plasma و DLP هستند. بدین معنی که در مورد بسیاری از امکانات بیش از حد غلو شده است . قیمت آن نباید زیاد بالا باشد.

معایب:

• عینک‌ها با باتری کار می‌کنند. این عیب یکی از اصلی‌ترین معایب در پایین آمدن ارزش چنین فناوری است. این عینک‌ها باید انرژی زیادی داشته باشند تا بتوانند با تلویزیون یکپارچه شوند و ارتباط برقرار کنند.
• عینک‌ها گران هستند. اگرچه تلویزیون‌هایی که از این فناوری استفاده می‌کنند ارزان هستند اما عینک‌های آنها نسبت به مدل‌های پَسیو گران‌تر است. بنابراین تهیه چند عینک سه‌بعدی برای تماشای یک فیلم با جمعی از دوستان عملا خیلی گران تمام می‌شود.

عینک‌های سه‌بعدی پَسیو پُلارایزد
[size=small]در دهه اخیر رویکردها و فعالیت‌های جدیدی در زمینه پیشرفت فناوری عینک‌های سه‌بعدی پَسیو انجام شده استکه منجر به تولید پروژکتورهای دیجیتال شده است؛ مانند آنهایی که در RealD و IMAX 3D برای نمایش تبلیغات سه‌بعدی در سالن‌های سینما به روش سه‌بعدی واقعی استفاده شده است. این سیستم‌ها متکی بر استخراج و به کار انداختن خاصیتی از نور به نام «قطبش» است. این امکان، توسط دو پروژکتور جداگانه که بر اساس قطبش نوری که در نوردهی به تصویر استفاده می‌شود، باعث ایجاد تمایز و افتراق بین دو تصویر می‌شود. هنگامی که نوری که از یک قطبش ایجاد می‌شود با یکی از چشم‌های عینک برخورد می‌کند در جهت متضاد قطبیت پیدا می‌کند و نمایش داده می‌شود. به عبارت دیگر، اگر لنز و نور یک قطبش داشته باشند، ، نوری که از لنزها می‌گذرد مانند سدی مانع می‌شود. بنابراین هر چشمی عینک قطبش متفاوتی دارد و تصویر روی صفحه‌نمایش از دو تصویر تشکیل می‌شود. هر کدام قطبش و پرسپکتیو متفاوتی دارد که مخصوص هر چشم ایجاد شده‌اند.بنابراین، بدین روش تصاویر جداگانه‌ای به چشم منتقل می‌شود.[/size]
[size=small]صفحه‌نمایش‌های ال‌سی‌دی و پلاسمای سه‌بعدی پَسیو در قسمت جلوی صفحه‌ یک فیلتر ایجاد قطبش دارند که در خطوط متناوب و یک‌درمیان ایجاد قطبش متضاد می‌کنند. خطوطیکه با اعداد زوج شمارش می‌شودند در یک طرف و خطوطی که با اعدا فرد شمرده می‌شوند در جهت دیگر قطبیده می‌شوند. عینک‎‌های فیلتر قطبیت باعث می‌شوند چشم چپ تنها خطوط زوج را ببیند و چشم راست فقط خطوط فرد.[/size]
مزایا:
[size=small]عینک‌های سه‌بعدی پَسیو بسیار کم‌ارزش هستند.
[/size]معایب:
[size=small]وضوح تصویر برای نمایش دو چشم نصف می‌شود. هر چشم تنها نیمی از وضوح عمودی از یک تصویر دوبعدی را می‌بیند زیرا تصاویر دو چشم چپ و راست در یک فریم جا می‌گیرند.[/size]
[align=CENTER][size=small] [/size][/align]در این مورد مطالبه زیادی نوشته شده ولی من جایه دیگه هم نوشتم با توجه به هزینه ای که بابته تهیه تلوزیون و بلوری پلیر می شه شما برای بهترین تجربه فیلم دیدن این خرج رو می کنید . بر عکس تبلیغات های منتشر شده زاویه ی دید این عینک نسبت به خط افق اونقدر ها هم کم نیست . مضاف بر اون وقتی برای هر فیلم چیزی حدود 40 تا 60 هزار تومن هزینه می شه هزینه خرید عینک دیگه واقعا به حساب نمی آد و ارزش دیدن کیفیتی نصف اون چیزی که باید باشه رو نداره .

 

[dj-tv]

[align=CENTER] [/align][size=small] [/size]
[size=small]مهمترین ویژگی که باعث شد مقاله حاضر تهیه گردید قابلیت Full HD این تلویزیون‌ها بود که به علت تکنولوژی اکتیو توسط عینکها قایل رویت است. اما اکتیو چیست و نسبت به تکنولوژی قبلی پسیو چه مزایا و معایبی دارد؟[/size]
[size=small]پَسیو (پلارایز) یا اکتیو شاتر؟[/size]
[size=small]عینک‌های سه‌بعدی اجزای اصلی فناوری نمایش سه‌بعدی را تشکیل می‌دهند. این عینک‌ها قادرند دید برجسته و درک عمق را ایجاد کنند. در فناوری سه‌بعدی ما به این علت عمق را درک می‌کنیم که هر کدام از چشم‌های ما یک تصویر را می‌بینند اما با پرسپکتیوهای متفاوت. وقتی تصاویر مجزای دیده شده توسط هر چشم به قشر بینایی می‌رسد، مغز ما به صورت اتوماتیک این تصاویر را کنار هم قرار می‌دهد و اطلاعات را در بعد سوم ترجمه می‌کند. این کار را می‌توانید با جلو و عقب انداختن یک توپ با دوستتان در حالی که یک چشمتان بسته است امتحان کنید. آن وقت متوجه می‌شوید که چقدر چشم دوم (چشمی که بسته است) برای درک عمق اهمیت دارد.[/size]
[align=CENTER][size=small] [/size][/align][align=CENTER][size=small] [/size][/align][size=small]بنابراین، همه فناوری‌های سه‌بعدی بر استفاده از این روش برای دریافت تصاویر جدا از هم از یک صحنه در هر یک از چشم‌ها متکی هستند. عینک‌های سه‌بعدی رویکردی ساده و بی‌نظیر در رسیدن به این هدف دارند. فلسفه این فناوری نیز ساده است. به این ترتیب که هر عدسی یک چشم با سد کردن انعکاس تصویر در چشم دیگر، به چشم مرتبط امکان تماشای تصویر را می‌دهد.[/size]
[size=small]یعنی این که عدسی چپ، تصویر رو به چشم چپ را نشان می‌دهد و جلوی دید چشم راست را می‌گیرد؛ این باعث ایجاد تاخیری دیده می‌شود که تصاویر سه‌بعدی دیده شوند.[/size]
[align=CENTER][size=small]
[/size][/align][align=CENTER][size=small] [/size][/align]عینک‌های سه‌بعدی اکتیوشاتر (Active Shutter)
[size=small]عینک‌های اکتیوشاتر استاندارهای مناسبی برای بلو-ری سه‌بعدی هستند و هم اکنون در میان مشتریان لوازم الکترونیک و کسانی که در فناوری سه‌بعدی سرمایه‌گذاری می‌کنند، طرفدار زیادی دارند. اولین دلیل، این است که این فناوری نیاز به حداقل اصلاحات و تغییر و تبدیل‌ها در صفحه‌نمایش‌های HD امروزه دارد و در نتیجه تولید و تکامل آن روند ساده‌تری دارد. هر چشم این عینک‌ها با کریستال‌های مایع و فیلترهای دو قطبی در ارتباط است. بنابراین وقتی ولتاژی اعمال می‌شود، عینک تیره می‌شود و از انتقال نور جلوگیری می‌کند. در نتیجه چشم چپ و راست عینک می‌تواند به صورت متناوب و به‌نوبت تصویربرداری شوند. تلویزیون‌های سه‌بعدی قابی برای چشم چپ و راست به صورت متناوب نمایش می‌دهد و با یکپارچه شدن با عینک سه‌بعدی اکتیوشاتر این اطمینان به شما داده می‌شود که هر چشم تنها تصاویری را می‌بینید که به آن اختصاص داده شده است. بنابراین از آنجا که تقریبا مشخص است، به علت وجود چنین راهکارهایی در صفحه‌نمایش نرخ تازه‌سازی یا ریفرش تصویر موثر در این تلویزیون‌ها نصف می‌شود. به همین خاطر است که تلویزیون‌های 3D Ready حداقل نرخ تازه‌سازی تصویر 120 هرتز را دارند؛ یعنی می‌توانند 60 فریم در ثانیه برای هر چشم نمایش دهند.[/size]
مزایا:

• صفحه‌نمایش‌های ارزان؛ این مزیت به این علت است که چنین فناوری تنها نیاز به بالا بردن نرخ تازه‌سازی تصویر برای تلویزیون‌های ال‌سی‌دی و پلاسما دارد؛ یعنی قابلیتی که استفاده از آن نه سخت است و نه گران. علاوه بر این، بخش یکپارچه‌سازی، به یکپارچه شدن تلویزیون با عینک‌های اکتیوشاتر خواهد داشت.
• بهترین کیفیت تصاویر سه‌بعدی. با استفاده از این فناوری به جای اینکه وضوح تصاویر برای هر چشم نصف شود و یک فریم برای نمایش هر دو چشم رمزگشایی شود، تصاویر 1080p برای هر چشم نمایش داده می‌شوند.
• با تلویزیون‌های قدیمی سه‌بعدی پیشرفته‌ای که در سال 2008 و 2009 نیز به فروش می‌رفتند نیز سازگاری دارد.
• این صفحه‌نمایش بر پایه فناوری‌های پیشرفته و کامل LCD، Plasma و DLP هستند. بدین معنی که در مورد بسیاری از امکانات بیش از حد غلو شده است . قیمت آن نباید زیاد بالا باشد.

معایب:

• عینک‌ها با باتری کار می‌کنند. این عیب یکی از اصلی‌ترین معایب در پایین آمدن ارزش چنین فناوری است. این عینک‌ها باید انرژی زیادی داشته باشند تا بتوانند با تلویزیون یکپارچه شوند و ارتباط برقرار کنند.
• عینک‌ها گران هستند. اگرچه تلویزیون‌هایی که از این فناوری استفاده می‌کنند ارزان هستند اما عینک‌های آنها نسبت به مدل‌های پَسیو گران‌تر است. بنابراین تهیه چند عینک سه‌بعدی برای تماشای یک فیلم با جمعی از دوستان عملا خیلی گران تمام می‌شود.

عینک‌های سه‌بعدی پَسیو پُلارایزد
[size=small]در دهه اخیر رویکردها و فعالیت‌های جدیدی در زمینه پیشرفت فناوری عینک‌های سه‌بعدی پَسیو انجام شده استکه منجر به تولید پروژکتورهای دیجیتال شده است؛ مانند آنهایی که در RealD و IMAX 3D برای نمایش تبلیغات سه‌بعدی در سالن‌های سینما به روش سه‌بعدی واقعی استفاده شده است. این سیستم‌ها متکی بر استخراج و به کار انداختن خاصیتی از نور به نام «قطبش» است. این امکان، توسط دو پروژکتور جداگانه که بر اساس قطبش نوری که در نوردهی به تصویر استفاده می‌شود، باعث ایجاد تمایز و افتراق بین دو تصویر می‌شود. هنگامی که نوری که از یک قطبش ایجاد می‌شود با یکی از چشم‌های عینک برخورد می‌کند در جهت متضاد قطبیت پیدا می‌کند و نمایش داده می‌شود. به عبارت دیگر، اگر لنز و نور یک قطبش داشته باشند، ، نوری که از لنزها می‌گذرد مانند سدی مانع می‌شود. بنابراین هر چشمی عینک قطبش متفاوتی دارد و تصویر روی صفحه‌نمایش از دو تصویر تشکیل می‌شود. هر کدام قطبش و پرسپکتیو متفاوتی دارد که مخصوص هر چشم ایجاد شده‌اند.بنابراین، بدین روش تصاویر جداگانه‌ای به چشم منتقل می‌شود.[/size]
[size=small]صفحه‌نمایش‌های ال‌سی‌دی و پلاسمای سه‌بعدی پَسیو در قسمت جلوی صفحه‌ یک فیلتر ایجاد قطبش دارند که در خطوط متناوب و یک‌درمیان ایجاد قطبش متضاد می‌کنند. خطوطیکه با اعداد زوج شمارش می‌شودند در یک طرف و خطوطی که با اعدا فرد شمرده می‌شوند در جهت دیگر قطبیده می‌شوند. عینک‎‌های فیلتر قطبیت باعث می‌شوند چشم چپ تنها خطوط زوج را ببیند و چشم راست فقط خطوط فرد.[/size]
مزایا:
[size=small]عینک‌های سه‌بعدی پَسیو بسیار کم‌ارزش هستند.
[/size]معایب:
[size=small]وضوح تصویر برای نمایش دو چشم نصف می‌شود. هر چشم تنها نیمی از وضوح عمودی از یک تصویر دوبعدی را می‌بیند زیرا تصاویر دو چشم چپ و راست در یک فریم جا می‌گیرند.[/size]
[align=CENTER][size=small] [/size][/align]در این مورد مطالبه زیادی نوشته شده ولی من جایه دیگه هم نوشتم با توجه به هزینه ای که بابته تهیه تلوزیون و بلوری پلیر می شه شما برای بهترین تجربه فیلم دیدن این خرج رو می کنید . بر عکس تبلیغات های منتشر شده زاویه ی دید این عینک نسبت به خط افق اونقدر ها هم کم نیست . مضاف بر اون وقتی برای هر فیلم چیزی حدود 40 تا 60 هزار تومن هزینه می شه هزینه خرید عینک دیگه واقعا به حساب نمی آد و ارزش دیدن کیفیتی نصف اون چیزی که باید باشه رو نداره .

دوست عزیز در حال حاظر دو نوع شارژی و باطری وجود دارد. البته نوع دیگری هم هست که ساده است و می شه گفت یک بار مصرف هستند.
شارژی=80.000
باطری=75.000
یک بار مصرف 12.000