زیباترین اشعار عاشقانه

[ibest]

کنار تو فقط آروم میشم
پُر از دلشوره ام هر جای دیگه..
تو تقدیر منی بی لحظه ای شک
چشمات اینو بهم هر لحظه میگه..

 

[ibest]

دلم گرفته دوباره هوای تو رو داره
چشمای خیسم واسه ی دیدنت بیقراره
این راهه دورم خبر از دل من ک نداره
آروم ندارم یه نشونه میخوام واسه قلبم
جز این نشونه واسه چیزی دخیل نمی بندم
این دل تنگم دوباره هوای تو رو داره

 

[Cya]

این روزها دلم که می گیرد نگرانت می شوم
و می دانم این همه ابر را
برای قشنگی گوشه ی آسمان نگذاشته اند.

لیلا کردبچه

 

[Giba]

تمام ترسم از اين است
يک شب هم که بخواهي به خوابم بيايي
من بيدار نشسته باشم …

 

[farshad10]

وقتی به دوش خاطره ها می نشانی ام
تا انزوای تلخ غزل می کشانی ام

خود را به سطر سطر نگاهت سروده ام
حتی اگر مچاله کنی و نخوانی ام

من اهل چشمهای توام ای جهان من
گریه نکن که از وطن خود برانی ام

برگی خزان گرفته و پژمرده ام که تو
با باد بی تفاوتیت می تکانی ام

فرهاد و قیس مردنشان شرط عشق بود
<<یاری کن ای اجل که به یاران رسانی ام>>

 

[saeid1372]

خدایا تو بوسیده ای هیچ گاه....
لب سرخ و فام زنی مست را...؟
ز وسواس لرزیده دندان تو ....
به پستان کالش زدی دست را...؟
دریغا تو اگر احساس داشتی
دلت را همچون من مفت میباختی

 

[kyle]

دست عشق از دامن دل دور باد

می توان آیا به دل دستور داد؟

می توان آیا به دریا حکم کرد

که دلت را یادی از ساحل مباد؟

موج را آیا توان فرمود: ایست!

باد را فرمود: باید ایستاد؟

آنکه دستور زبان عشق را

بی گزاره در نهاد ما نهاد

خوب می دانست تیغ تیز را

در کف مستی نمی بایست داد

 

[ibest]

دلم پر می زند,عشق است شاید

به تو سر می زند,عشق است شاید

شکست آخر سکوت خانه ی من

کسی در می زند,عشق است شاید

 

[ibest]

خیال انگیز


خیال انگیز و جان پرور چو بوی گل سراپایی
نداری غیر از این عیبی که می دانی که زیبایی

من از دلبستگی های تو با آیینه دانستم
که بر دیدار طاقت سوز خود عاشق تر از مایی

به شمع و ماه حاجت نیست بزم عاشقانت را
تو شمع مجلس افروزی تو ماه مجلس آرایی

منم ابرو وتویی گلبن که می خندی چو می گریم
تویی مهر و منم اختر که می میرم چو می آیی

مراد ما نجویی ورنه رندان هوس جو را
بهار شادی انگیزی حریف باده پیمایی

مه روشن میان اختران پنهان نمی ماند
میان شاخه های گل مشو پنهان که پیدایی

کسی از داغ و درد من نپرسد تا نپرسی تو
دلی بر حال زار من نبخشد تا نبخشایی

مرا گفتی که از پیر خرد پرسم علاج خود
خرد منع من از عشق تو فرماید چه فرمایی؟

من آزرده دل را کس گره از کار نگشاید
مگر ای اشک غم امشب تو از دل عقده بگشایی

رهی تا وارهی از رنج هستی ترک هستی کن
که با این ناتوانی ها به ترک جان توانایی.

 

[ibest]

من ندانم که کیم
من فقط می دانم
که تویی
شاه بیت غزل زندگیم

 

[banned-user]

بی تو از این دایر و دوار گسستم
بی تابه ز فراق و به دیدار تو نشستم
مستی ام از نرگس چشمان توست
که دل به تو بستم و از می بگسستم

 

[ibest]

ساعت نشدم پشت به دیوار کنم
خود را به دقیقه ها گرفتار کنم
ساعت شده ام دوستت دارم را
هر ثانیه در گوش تو تکرار کنم

 

[ibest]

يارا به دلم نشانه از توست
وين زمزمه ي شبانه از توست
آواي تو خفته در دل چنگ
شور غزل و ترانه از توست
هر شب منم و ستاره ي اشك
وين گوهر دانه دانه از توست
با آنكه جواني ام بسر شد
در باغ دلم جوانه از توست
هرگز ز در تو رخ نتابم
سر از من و آستانه از توست
در پاي تو جان سپردن از من
در من غم جاودانه از توست
جان را بطلب بها نخواهم
گر نار كني بهانه از توست
خاليست دل اي كبوتر من
پرواز آشيانه از توست
بازآ كه فرشته ي زماني
اي ماه زمين زمانه از توست
دور از تو دلم چو شب سياه است
اي ماه بيا كه خانه از توست
از عشق تو نغمه خوان شهرم
غمناله ي عاشقانه از توست
شادم كه ز بوسه هاي گرمت
بر روي لبم نشانه از توست
در شعر يگانه ي زمانم
وين منزلت يگانه از توست

 

[ibest]

در هر باد ،
طنين صداي تو بود

بر هر خاک ،
رد پاي تو فرو رفته بود

و در هر آب ،
انعکاس سيمايت

در هر آتش ،
گرمي دستانت...

آنگاه که من
کوچه به کوچه
خانه به خانه
نشان تو مي خواستم...

 

[farshad10]

کلبه کوچک قلبم تاابدخانه ی توست
اشک من هرشب درخلوت خویش بهانه ی توست
دل من کنارجمع گرچه که بی احساس است
ولی تاتودردل هستی خوارودیوانه ی توست
مانمی دانیم که فرداچیست درتقدیرمان
ولی امروزپناهگاه سرم شانه ی توست
فکرمن شایدهزاران خانه پرواز کند
کلبه ی قلبم ولی خانه وکاشانه ی توست.....

 

[kyle]

الهی به قربان سرگشتگانت
الهی به قربان سرگشتگانت
سرم خاک پای خرابانیانت
دل غنچه تنگ از لب لاله رنگت
گل آتش، بجان از رخ ارغوانت
قضا تیغی از غمزه جان شکارت
قدر تیری از ابروی شه کمانت
جبین جهان بر زمین نیازت
سر سروران خاک سر و روانت
شب قدر باشد دل عاشقان را
سواد سر زلف عنبر فشانت
خروش از نهاد هزاران برآرد
صفیری که خیزد ز زاغ کمانت
به برگ گلی شاد گردان دلم را
منم عندلیب کهن آشیانت... حزین لاهیجی

 

[ibest]

شبا وقتی که بیداری ... خدا هم با تو بیداره
تا وقتی که نخوابی تو ... ازت چش ور نمیداره

خدا می‌بینه حالت رو ... خدا میدونه حست رو
از اون بالا میاد پایین ... خدا می‌گیره دسِت رو

خدا میدونه تو قلبت ... چه اندازه تو غم داری
خدا میدونه تو دنیا ... چه چیزی رو تو کم داری

خدا نزدیک قلب توست ... با یک آغوش وا کرده
نذار پلک‌هاتو روی هم ... اگه قلبت پره درده

خدا رو میشه حسش کرد ... توی هر حالی که باشی
فقط باید تو با یادش ... توی هر لحظه همراشی

 

[Cya]

دست روی دست گذاشته ای که چه؟
بیرون بیا!
دستِ کم ماه را از اسارت پنجره ها در آر.

 

[Cya]

مانده ام
از کدام سوی پنجره ی اتاقت
ماه را می توان دید؟

 

[Cya]

آه پرستوی من!
به هر که پشت کردی
جز زمستان نصیبش نشد.