شعر های تاریک

[hamidra]

. ﺭﺍﺳﺖ ﮔﻔﺘﯽ ﺳﻬﺮﺍﺏ!!!!

ﻣﻦ ﻫﻢ ﺩﺭ ﺗﺮﺩﯾﺪﻡ،،
ﻣﻦ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻋﺮﺻﻪ ﺁﻏﺸﺘﻪ ﺑﻪ ﺑﻐﺾ
ﻟﺐ ﺧﻨﺪﺍﻥ ﺩﯾﺪﻡ..
ﭼﺸﻢ ﮔﺮﯾﺎﻥ ﺩﯾﺪﻡ..،،
ﮔﺮﯾﻪ ﮐﺮﺩﻡ ﺍﻣﺎ ..........
ﺑﺎﺭﻫﺎ ﺧﻨﺪﯾﺪﻡ!!
ﺭﻣﺰ ﺑﯿﺪﺍﺭﯼ ﺭﺍ،
ﭘﺸﺖ ﺑﯽ ﺧﻮﺍﺑﯽ ﺍﯾﻦ ﺛﺎﻧﯿﻪ ﻫﺎ ، ﻓﻬﻤﯿﺪﻡ..!!
ﺗﻮ ﺑﻪ ﺁﻣﺎﺭ ﺯﻣﯿﻦ .."ﻣﺸﮑﻮﮐﯽ"
ﻣﻦ ﺑﻪ ﺩﻟﻬﺎﯼ ﺯﻣﯿﻦ.." ﻣشکوکم

 

[hamidra]

"تو" را بی دلیل دوست دارم،،،
نه ادعای عاشقی کردی،،،
نه کلمات را به بازی گرفتی
ولی عجیب،،،
رخنه کردی میان هوای شعرهایم!!!
با "تو"بارانیم
همان دور بمان!!!
نزدیک که بیایی،،،
قواعد بازی آدمها مسموممان میکند!!!
بگذار بی دلیل دوستت داشته باشم
و بنویسم،،،
تا بی خبر بخوانی مرا...!!!!

 

[farshad10]

من هر روز و هر لحظه نگرانت می شوم که چه می کنی !؟
پنجره ی اتاقم را باز می کنم و فریاد می زنم
تنهاییت برای من ...
غصه هایت برای من ...
همه بغضها و اشكهایت برای من ...
بخند برایم بخند
آنقدر بلنــــد
تا من هم بشنوم صدای خنده هایت را ...
صدای همیشه خوب بودنت را
...دلم برایت تنگ شده...

 

[davod.]

ببین چه کردی
با من
با خودت
با این زندگی پر از عشق...
من دست های
سایه ات را گرفته ام
می دوم
میان بی حوصلگی
این سطرهای نافرجام
ببین عشقم چه می کنی
من به آخر این شعر رسیدم
تو هنوز بسته ای
پلک های مهتابی ات را...

 

[davod.]

حال من خوب است اما با تو بهتر می شوم

آخ ... تا می بینمت یک جور دیگر می شوم

با تو حس شعر در من بیشتر گل می کند

یاسم و باران که می بارد معطر می شوم

در لباس آبی از من بیشتر دل می بری

آسمان وقتی که می پوشی کبوتر می شوم

آنقدر ها مرد هستم تا بمانم پای تو

می توانم مایه ی گهگاه دلگرمی شوم

میل - میل توست اما بی تو باور کن که من

در هجوم باد های سرد پرپر می شود

 

[mr.minimal]

تو را با غیر می بینم،صدایم در نمی آید
دلم می سوزد و کاری ز دستم بر نمی آید

نشستم،باده خوردم،خون گریستم،کنجی افتادم
تحمل می رود اما شب غم سر نمی آید

توانم وصف جور مرگ و صد دشوارتر زان لیک
چه گویم جور هجرت چون به گفتن در نمی آید

چه سود از شرح این دیوانگی ها،بی قراری ها ؟
تو مه ، بی مهری و حرف منت باور نمی آید

ز دست و پای دل برگیر این زنجیر جور ای زلف
که این دیوانه گر عاقل شود ، دیگر نمی آید

دلم در دوریت خون شد ، بیا در اشک چشمم بین
خدا را از چه بر من رحمت ای کافر نمی آید

 

[kyle]

بی تو من، ثانیه تا
ثانیه را پیر شدم
من همان،کوه غرورم
که زمین گیر شدم

مثل پروانه ی بی تاب
در اندیشه ی نور

با پری سوخته از
زندگی ام سیر شدم...

 

[chem_eng]

پ.ن : از وقتی که هم قد آئینه شد.

 

[chem_eng]

گفتی سهراب "زندگی آب تنی در حوضچه ی اکنون است"؟

 

[chem_eng]

ای وای
هی می نویسی
این ندارد، آن ندارد
بنویس من بی او...
بنویس از آن درد

 

[chem_eng]

چندیست که پر از ابیات تازه شده ام
مثل آتشفشانی خاموش، پُرِگدازه شده ام
خیام آبرویت را برد ه ام انگار، ولی
پِر از حس سرودن؛ با اجازه شده ام

خورشید تابید... رد شد از این رباعی
مصلحت دید، شدید رد شد از این رباعی
در قفل شده از آن سمت فکر کنم
بی عوارض، با کلید رد شد از این رباعی!؟

#کم-ای-ان-جی
​

 

[behrooz3229]

آﻣﺪﻡ ﭘﻴﻠﻪ ﺑﻪ ﺩﻭﺭﺵ ﺑﺘﻨﻢ ﺻﺒﺮ ﺁﻣﺪ
ﻋﻄﺴﻪ ﺯﺩ ﺩﮐﻤﻪ ﺍﻱ ﺍﺯ ﭘﻴﺮﻫﻨﻢ ، ﺻﺒﺮ ﺁﻣﺪ

ﺁﻣﺪﻡ ﭘﺸﺖ ﺩﺭ ﻭ ﺩﺭ ﺯﺩﻡ ﻭ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﮐﻴﺴﺖ
ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ ﺯﻭﺩ ﺑﮕﻮﻳﻢ ﮐﻪ ﻣﻨﻢ ﺻﺒﺮ ﺁﻣﺪ

ﻧﻴﺖ ﺑﻮﺳﻪ ﺑﻪ ﻟﺐ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﺍﻣﺎ ﭼﻪ ﮐﻨﻢ
ﮔﺮﻩ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﺩﻫﻨﻢ ﺻﺒﺮ ﺁﻣﺪ

ﺩﻝ ﺑﻪ ﺩﻳﻮﺍﻧﮕﻲ ﺍﺵ ﺩﺍﺩﻡ ﻭ ﺩﻳﺪﻡ ﺳﺨﺖ ﺍﺳﺖ
ﻗﺼﺪ ﮐﺮﺩﻡ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺩﻝ ﺑﮑﻨﻢ ﺻﺒﺮ ﺁﻣﺪ

ﺗﺎ ﮐﻪ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﺮﻓﺘﻢ ﺑﺖ ﻣﻦ ﺧﺮﺩ ﺷﻮﺩ
ﺍﺯ ﻟﺐ ﺗﻴﺸﻪ ﻱ ﺷﻴﺮﻳﻦ ﺷﮑﻨﻢ ﺻﺒﺮ ﺁﻣﺪ

ﺩﺳﺖ ﺑﺮﺩﻡ ﮐﻪ ﺷﺒﻲ ﺧﻨﺠﺮ ﺯﻫﺮﺁﮔﻴﻦ ﺭﺍ
ﺁﻩ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺑﮑﺸﻢ ﺍﺯ ﺑﺪﻧﻢ ﺻﺒﺮ ﺁﻣﺪ

 

[behrooz3229]

در رفتن جان از بدن
گویند هر نوعی سخن

من خود به چشم خویشتن
دیدم که جانم میرود

او می‌رود دامن کشان
من زهر تنهایی چشان

دیگر مپرس از من نشان
کز دل نشانم می‌رود...

#سعدی

 

[behrooz3229]

دو قدم پیش بیا! اے قدمت
بر سر چشم!

دو قدم تا کہ تو را تنگ
بگیرم بہ برم!

تو بہ اندازه هر یک
قدمم آتشی و

من بہ اندازه هر یک نفست
شعلہ ورم...

 

[behrooz3229]

بــاز شــَب شــُد آســمــان اَخــتــر پــَرانــے مــے ڪــنــد
بــا نــگــیــنــِ مــاه نــازش شــادمــانــے مــے ڪــنــد

ســوز و‌ســرمــا بــا نــَوایــے پــُر صــدا و اُفــت و‌خــیــز
بــا دِلــِ تــَنــگــم مــُداوم نــَغــمــه خــوانــے مــے ڪــنــد

مــیــڪــشــمــ‌ آهے بــه دل گــَه خــیــره مــے مــانــم بــه دَســتــ
خــاطــرم بــا خــاطــراتــت عــشــق بــازے مــے ڪــنــد

ســیــدرســولــ_حــســیــنــیــ_پــور

 

[behrooz3229]

كوچه ها را بلد شدم...
خیابانها را...
رنگها را...
جدول ضرب را...
و دیگر در هیچ راهی گم نمیشوم
اما...
هنوز میان آدمها گم میشوم....
مــن آدمهـــا را بلـــد نیســــتم...

 

[behrooz3229]

اندر دل بی وفاغم وماتم باد
آنراکه وفا نیست زعالم کم باد

دیدی که مراهیچ کسی یادنکرد
جزغم که هزارآفرین بر غم باد

 

[behrooz3229]

بر سر کوی دلارام، به جان می‌گردم
روز و شب در پی دل، گرد جهان می‌گردم

تا نسیمی سر زلف تو بیابم چو صبا
شب همه شب من بیمار به جان می‌گردم

 

[behrooz3229]

ز درد سوز مشتاقی سرِآن دارم ای ساقی
که در عالم زنم آتش بسوزم کفر و ایمان را

منم مجنون آشفته دراین دریا فرورفته
مراچون دُرد درمان شد چه خواهم کرد درمان را

#حافظ

 

[behrooz3229]

ای دل آن به که خراب از می گلگون باشی
بی زر و گنج بصد حشمت قارون باشی

در مقامی که صدارت به فقیران بخشند
چشم دارم که به جاه از همه افزون باشی

#حافظ