اعراب با ایران چه کردند؟

[silentflood]

در سال ۶۳۶ میلادی اعراب مسلمان به ایران حمله کردند.


بسیاری از ما از جنایت اعراب کم و بیش شنیده ایم. کیست نداند تازیان با ما چه کردند. اما از اسناد و جزئیات این وقایع بی‌ خبریم. این فقر آگاهی‌ تا آنجا پیش رفته است که متاسفانه عده‌ای نیز بر این گمان هستند که ایرانیان با آغوش باز به استقبال اعراب شتافتند و اسلام را پذیرفتند. در آن دوران وحشتناک، نپذیرفتن اسلام به معنی از دست رفتن جان و مال و ناموس بود




اسناد جنایات اعراب در ده‌ها کتاب معتبر بیان شده است که آن را غیر قابل انکار می‌کند. اعرابِ شبه‌جزیرهٔ عربستان در طی گشودن پیاپی شهرهای ایران قساوتی در خور شهرت تاریخیشان بروز دادند. سوزاندن شهر، آتش زدن کتب، برکندن درختان، کشتار مردان و برده‌ گرفتن زنان و کودکان و فروش آنان در بازارهای عربستان از جمله این جنایت بود. بارها کار بدانجا رسانیدند که مردان اسیر را می‌کشتند تا جوی خون برانند.



ایرانیان در جنگ جلولاء و جنگ نهاوند از خود مقاومت درخشانی نشان دادند. اعراب مسلمان در این جنگ سفاکی و خشونت بسیار. در این جنگ تعداد فراوانی از زنان و کودکان ایرانی به اسارت رفتند و از اموال و غنیمت‌ها؛ چندان نصیب اعراب مسلمان گردید که در هیچ کتابی اندازه ی آن ذکر نشده است. عبدالحسین زرین کوب در کتاب دو قرن سکوت می‌نویسد: فاتحان، گریختکان را پی گرفتند؛ کشتار بی‌شمار و تاراج گیری باندازه ای بود که تنها سیصد هزار زن و دختر به بند کشیده شدند. شست هزار تن از آنان به همراه نهصد بار شتری زر و سیم بابت خمس به دارالخلافه فرستاده شدند و در بازارهای برده فروشی اسلامی ‌به فروش رسیدند؛ با زنان دربند به نوبت همخوابه شدند و فرزندان پدر ناشناخته‌ی بسیار بر جای نهادند.

پس از تسلط اعراب نیز ایرانیان هرگز دست از مقاومت در برابر آنان بر نداشتند. درطول سالهای اشغال در همه شهر‌ها و ولایات ایران؛ اعراب مسلمان با مقاومت‌های سخت مردم روبرو شدند. در اکثر شهرها؛ پایداری و مقاومت ایرانیان بیرحمانه ***** گردید که به موارد ذیل می‌توان اشاره کرد:



در حمله به سیستان؛ مردم مقاومت بسیار و اعراب مسلمان خشونت بسیار کردند بطوریکه ربیع ابن زیاد (سردار عرب) برای ارعاب مردم و کاستن از شور مقاومت آنان دستور داد تا صدری بساختند از آن کشتگان (یعنی اجساد کشته شدگان جنگ را روی هم انباشتند) و هم از آن کشتگان تکیه گاهها ساختند؛ و ربیع ابن زیاد بر شد و بر آن نشست و قرار شد که هر سال از سیستان هزار هزار (یک میلیون) درهم به امیر المومنین دهند با هزار غلام بچه و کنیز. (کتاب تاریخ سیستان صفحه۳۷، ۸۰ - کتاب تاریخ کامل جلد1 صفحه ۳۰۷)

در حمله اعراب به ری مردم شهر پایداری و مقاومت بسیار کردند ؛ بطوریکه مغیره (سردار عرب) در این جنگ چشمش را از دست داد. مردم جنگیدند و پایمردی کردند... و چندان از آنها کشته شدند که کشتگان را با نی شماره کردند و غنیمتی که خدا از ری نصیب مسلمانان کرد همانند غنائم مدائن بود.(کتاب تاریخ طبری؛ جلد پنجم صفحه ۱۹۷۵)



در حمله به شاپور نیز مردم پایداری و مقاومت بسیار کردند بگونه ای که عبیدا (سردار عرب) بسختی مجروح شد آنچنانکه بهنگام مرگ وصیت کرد تا به خونخواهی او؛ مردم شاپور را قتل عام کنند؛ سپاهیان عرب نیز چنان کردند و بسیاری از مردم شهر را بکشتند. (کتاب فارسنامه ابن بلخی؛ صفحه 116 -کتاب تاریخ طبری؛ جلد پنجم صفحه 2011)



در حمله به الیس؛ جنگی سخت بین سپاهیان عرب و ایران در کنار رودی که بسبب همین جنگ بعد‌ها به «رود خون» معروف گردید در گرفت. در برابر مقاومت و پایداری سرسختانه ی ایرانیان؛ خالد ابن ولید نذر کرد که اگر بر ایرانیان پیروز گردید «چندان از آنها بکشم که خون‌هاشان را در رودشان روان کنم» و چون پارسیان مغلوب شدند؛ بدستور خالد «گروه گروه از آنها را که به اسارت گرفته بودند؛ می‌آوردند و در رود گردن می‌زدند» مغیره گوید که «بر رود؛ آسیاب‌ها بود و سه روز پیاپی با آب خون آلود؛ قوت **** را که هیجده هزار کس یا بیشتر بودند؛ آرد کردند ... کشتگان (پارسیان) در الیس هفتاد هزار تن بود. (کتاب تاریخ طبری؛ جلد چهارم؛ صفحه ۱۴۹۱- کتاب تاریخ ده هزار ساله ایران؛ جلد دوم برگ 123)



در شوشتر؛ مردم وقتی از تهاجم قریب الوقوع اعراب با خبر شدند؛ خارهای سه پهلوی آهنین بسیار ساختند و در صحرا پاشیدند. چون قشون اسلام به آن حوالی رسیدند؛ خارها به دست و پای ایشان بنشست؛ و مدتی در آنجا توقف کردند. پس از تصرف شوشتر؛ لشکر اعراب در شهر به قتل و غارت پرداختند و آنانی را که از پذیرفتن اسلام خودداری کرده بودند گردن زدند. (کتاب الفتوح صفحه ۲۲۳ – کتاب تذکره شوشتر؛ صفحه۱۶)



در چالوس رویان؛ عبدالله ابن حازم مامور خلیفه‌ی اسلام به بهانه (دادرسی) و رسیدگی به شکایات مردم؛ دستور داد تا آنان را در مکان‌های متعددی جمع کردند و سپس مردم را یک‌یک به حضور طلبیدند و مخفیانه گردن زدند بطوریکه در پایان آنروز هیچ کس زنده نماند ... و دیه‌ی چالوس را آنچنان خراب کردند که تا سالها آباد نشد و املاک مردم را بزور می‌بردند. (کتاب تاریخ طبرستان صفحه ۱۸۳ - کتاب تاریخ رویان؛ صفحه ۶۹)



در حمله به سرخس؛ اعراب مسلمان «همه‌ی مردم شهر را بجز یک صد نفر؛ کشتند. (کتاب تاریخ کامل؛ جلد سوم؛ صفحه 208و 303)



در حمله به نیشابور؛ مردم امان خواستند که موافقت شد؛ اما مسلمانان چون از اهل شهر کینه داشتند؛ به قتل و غارت مردم پرداختند؛ بطوریکه «آنروز از وقت صبح تا نماز شام می‌کشتند و غارت می‌کردند. (کتاب الفتوح؛ صفحه 282)



در حمله‌ی اعراب به گرگان؛ مردم با سپاهیان اسلام به سختی جنگیدند؛ بطوریکه سردار عرب (سعید بن عاص) از وحشت؛ نماز خوف خواند. پس از مدتها پایداری و مقاومت؛ سرانجام مردم گرگان امان خواستند و سعید ابن عاص به آنان «امان» داد و سوگند خورد «یک تن از مردم شهر را نخواهد کشت» مردم گرگان تسلیم شدند؛ اما سعید ابن عاص همه ی مردم را بقتل رسانید؛ بجز یک تن؛ و در توجیه پیمان شکنی خود گفت: «من قسم خورده بودم که یک تن از مردم شهر را نکشم! .. تعداد سپاهیان عرب در حمله به گرگان هشتاد هزار تن بود. (کتاب تاریخ طبری جلد پنجم صفحه ۲۱۱۶ - کتاب تاریخ کامل؛ جلد سوم ؛ صفحه ۱۷۸)



پس از فتح "استخر" (سالهای 28-30 هجری) مردم آنجا سر به شورش برداشتند و حاکم عرب آنجا را کشتند. اعراب مسلمان مجبور شدند برای بار دوم"استخر" را محاصره کنند. مقاومت و پایداری ایرانیان آنچنان بود که فاتح "استخر" (عبدالله بن عامر) را سخت نگران و خشمگین کرد بطوریکه سوگند خورد که چندان بکشد از مردم "استخر" که خون براند. پس خون همگان مباح گردانید و چندان کشتند خون نمی‌رفت تا آب گرم به خون ریختندپس برفت و عده کشته شدگان که نام بردار بودند "چهل هزار کشته" بودند بیرون از مجهولان .(کتاب فارسنامه ابن بلخی صفحه 135-- کتاب تاریخ کامل؛ جلد سوم صفحه 163)



رامهرمز نیز پس از جنگی سخت به تصرف سپاهیان اسلام در آمد و فاتحان عرب؛ بسیاری از مردم را کشتند و زنان و کودکان فراوانی را برده ساختند و مال و متاع هنگفتی بچنگ آوردند. (کتاب الفتوح؛ صفحه 215)



مردم کرمان نیز سالها در برابر اعراب مقاومت کردند تا سرانجام در زمان عثمان؛ حاکم کرمان با پرداخت دو میلیون درهم و دو هزار غلام بچه و کنیز؛ بعنوان خراج سالانه؛ با اعراب مهاجم صلح کردند. (کتاب تاریخ یعقوبی صفحه 62 -کتاب تاریخ طبری جلد پنجم صفحه 2116, 2118 - کتاب تاریخ کامل؛ جلد سوم صفحه 178,179)



جنایات اعراب تنها به این شهر‌ها ختم نشده است و اینها تنها گوشه‌ای از تاراج میهنمان به دست تازیان بود و آشکارا مقاومت ایرانیان در برابر آنان را ثابت می‌کند.



در کتاب عقدالفرید چاپ قاهره-جلد ۲ صفحه ۵ -سخنی از خسرو پرویز نقل شده که می‌گوید: اعراب را نه در کار دین هیچ خصلت نیکو یافتم و نه در کار دنیا. آنها را نه صاحب عزم و تدبیر دیدم و نه اهل قوت و قدرت. آنگاه گواه فرومایگی و پستی همت آنها همین بس که آنها با جانوران گزنده و مرغان آواره در جای و مقام برابرند. فرزندان خود را از راه بینوایی و نیازمندی می‌کشند و یکدیگر را بر اثر گرسنگی و درماندگی می‌خورند. از خوردنیها و پوشیدنیها و لذتها و کامروانیهای این جهان یکسره بی بهره اند.


برگرفته از:
کتاب تاریخ طبری - محمد بن جریر طبرى – بازگردان ابوالقاسم پاینده- چاپ پنجم 1375 ،ناشر اساطیر
کتاب فارس نامه ابن بلخی, ناشر بنیاد فارس شناسی - چاپ 1374
کتاب تاریخ ده هزار ساله ایران -تالیف عبدالعظیم رضایی – چاپ دهم 1378
کتاب آفرینش و تاریخ، مطهر بن طاهر مقدسى (م381) ، بازگردان محمد رضا شفیعى کدکنى، تهران، آگه، چ اول، 1374ش
کتاب ملاحظاتی در تاریخ ایران، علی میرفطروس. آلمان. چاپ اول-1998
کتاب تاریخ اجتماعی ایران. مرتضی راوندی. تهران. انتشارات امیرکبیر. چاپ2. جلد2
کتاب اسلام در ایران. ایلیا پاولویچ پطروشفسکی. ترجمه کریم کشاورز.تهران. انتشارات پیام. 1363
کتاب فتوح البلدان، احمد بن یحیی بلاذری / کتاب مروج الذهب ، علی بن حسین مسعودی
کتاب غرر اخبار ملوک الفرس، ابومنصور ثعالبی / کتاب تاریخ بخارا، ابوبکر نرشخی
کتاب مجمل التواریخ و القصص- به تصحیح محمدتقی بهار / کتاب اخبار الطوال، ابوحنیفه دینوری
کتاب عقدالفرید، ابن عبدربة المالک / کتاب تاریخ طبرستان، ابن اسفندیار
کتاب تاریخ سیستان، مولانا شمس‌الدین محمد موالی- محمود بن یوسف اصفهانی
کتاب تاریخ رویان، مولانا اولیاءالله آملی / کتاب تذکره شوشتر، سید عبدالله شوشتری
کتاب تاریخ کامل، علی ابن اثیر / کتاب تاریخ یعقوبی، احمدبن ابی یعقوب
کتاب دو قرن سکوت، عبدالحسین زرین کوب / کتاب الفتوح، ابن اعثم کوفی
کتاب شاهنشاهی ساسانی، تورج دریایی

 

[iranexplorer.net]

به اعتقاد بعضی، در همون زمان حملات اعراب، مساله ی دروغگویی و ریا در ایران نهادینه شد. چون اگر اسلام رو قبول نمی کردند کشته میشدند...

نظر شما چیست؟

 

[gorbachof4]

فردوسی میگوید:
عرب هر چه باشد مرا دشمن است ......کج اندیش و بدخوی و اهریمن است
چو بخت عرب بر عجم چیره گشت.........همه روز ایرانیان تیره گشت
زشیر شتر خوردن سوسمار.................عرب را به جایی رسیدست کار
که تاج کیانی کند ارزو........................تفو بر تو ای چرخ گردون تفو
عرب در بیابان ملخ میخورد................سگ اصفهان اب یخ میخورد.

 

[arashhamidi2014]

دین اولیه ایرانی ها زرتشت و کردار و پندار و گفتار نیک بوده .

دین اسلام با روز به ایرانی ها تحمیل شده .
ایرانی ها به طور کامل دین اسلام رو نپذیرفتن ( مثلا دست باز نماز خواندن و ...

 

[mostafa_1366]

فردوسی میگوید:
عرب هر چه باشد مرا دشمن است ......کج اندیش و بدخوی و اهریمن است
چو بخت عرب بر عجم چیره گشت.........همه روز ایرانیان تیره گشت
زشیر شتر خوردن سوسمار.................عرب را به جایی رسیدست کار
که تاج کیانی کند ارزو........................تفو بر تو ای چرخ گردون تفو
عرب در بیابان ملخ میخورد................سگ اصفهان اب یخ میخورد.

آره جون خودت. مخصوصا بیت آخری خیلی شبیه اشعار فردوسیه.

 

[stifler]

من اصلا مطلب رو نخوندم اما،
کاری که اعراب با ایران نمیدونم چند سال پیش کردن خیلی کمتر از کاری بود که آمریکایی ها با ژاپنی ها یا انگلیسی ها و روس ها با آلمانی ها کردن.

 

[mondert]

من اصلا مطلب رو نخوندم اما،
کاری که اعراب با ایران نمیدونم چند سال پیش کردن خیلی کمتر از کاری بود که آمریکایی ها با ژاپنی ها یا انگلیسی ها و روس ها با آلمانی ها کردن.

منظورت از چند سال پیش جنگ تحمیلیه یا صدر اسلام؟

 

[behzad00]

اعراب سوسمار خور هیچ بویی از فرهنگ نبردن فقط کارشون کشتاره اونم بنام خدا

 

[Mehdiwol]

جدای از کشتارها نابودی هویت ایرانی بدترین قسمتش بود

 

[SASAN-BSE]

اقا این اشعار از کجا اوردی؟
کدوم کتاب بود؟؟؟؟؟؟!!!

 

[stifler]

منظورت از چند سال پیش جنگ تحمیلیه یا صدر اسلام؟

منظورم صدرِ اسلامِ همونی که الان هرچی بدبختی داریم تقصیر اونا میندازن!

 

[hamedM1368]

تو رو خدا رسوایی خنده داره اینا رو ببین کشوری که ادعای تمدن و قدرت و برتری داشته مقابل یه عده ای بیابانگرد و ملخ خور (به قول خودشون) جوری شکست و تحقیر شدن که الان دارن حرف از مقاومت می زنن
عربا هر چی باشه قدرت پوشالی و دروغین پادشاهان شکم پرست ایران رو رسوای عالم کرد

 

[lacri]

منظورم صدرِ اسلامِ همونی که الان هرچی بدبختی داریم تقصیر اونا میندازن!

آمریکاییها اگر در ژاپن جنایت کردند یا روس ها اگر در آلمان جنایت کردند هویت اون کشورها رو تغییر ندادند
در واقع این دو ملت از اسب افتادن ولی از اصل نیفتادن
در جنگ نابود شدن ولی با اتکا به فرهنگ و تمدن خودشون دوباره بلند شدن و کشورشون رو ساختن
ولی عربها کاری که با ایران کردند استحاله فرهنگی بود اونها فرهنگ و زبان و دینشون رو به زور بر ایرانیان تحمیل کردند و باعث شدند ما در نسل های بعدی هم دیگه نتونیم سربلند کنیم
مغول ها هم در ایران جنایت کردند و حتی ابعاد جنایات و ادم کشیشون خیلی بیشتر از عربها بود منتها دوره مغول ها و تاثیراتشون هم از بین رفت چون هیچ دین و آینی رو برای ما به یادگار نداشتند که نسل ها بعدی رو هم اسیر خودش کنه ولی دین و ایدئولوژی که اعراب 1400 سال پیش اوردن هنوز سایش به شدت بر سر ما سنگینی می کنه و مهمترین عامل پیشرفت ماست

 

[stifler]

آمریکاییها اگر در ژاپن جنایت کردند یا روس ها اگر در آلمان جنایت کردند هویت اون کشورها رو تغییر ندادند
در واقع این دو ملت از اسب افتادن ولی از اصل نیفتادن
در جنگ نابود شدن ولی با اتکا به فرهنگ و تمدن خودشون دوباره بلند شدن و کشورشون رو ساختن
ولی عربها کاری که با ایران کردند استحاله فرهنگی بود اونها فرهنگ و زبان و دینشون رو به زور بر ایرانیان تحمیل کردند و باعث شدند ما در نسل های بعدی هم دیگه نتونیم سربلند کنیم
مغول ها هم در ایران جنایت کردند و حتی ابعاد جنایات و ادم کشیشون خیلی بیشتر از عربها بود منتها دوره مغول ها و تاثیراتشون هم از بین رفت چون هیچ دین و آینی رو برای ما به یادگار نداشتند که نسل ها بعدی رو هم اسیر خودش کنه ولی دین و ایدئولوژی که اعراب 1400 سال پیش اوردن هنوز سایش به شدت بر سر ما سنگینی می کنه و مهمترین عامل پیشرفت ماست

دوست عزیز به نظرت 1400 سال نه اصلا 1000 سال زمان خییییلی زیادی واسه ریکاوری نبوده؟؟
شما اصلا 1000 سال پیش رو ولش کن،از همین 15 سال پیش تا حالا ببین سطح فرهنگ و فکر و ظاهر مردم چقدر تغییر کرده
تو 15 سال این همه تغییرات داشتیم حتی تو فرهنگمون،بعد تو 1000 سال وقت نبوده؟؟؟

 

[Pars207]

فردوسی میگوید:
عرب هر چه باشد مرا دشمن است ......کج اندیش و بدخوی و اهریمن است
چو بخت عرب بر عجم چیره گشت.........همه روز ایرانیان تیره گشت
زشیر شتر خوردن سوسمار.................عرب را به جایی رسیدست کار
که تاج کیانی کند ارزو........................تفو بر تو ای چرخ گردون تفو
عرب در بیابان ملخ میخورد................سگ اصفهان اب یخ میخورد.

الکی میگه!
http://www.gomaneh.com/2140/ابیاتی-که-سروده-فردوسی-نیست/

 

[stifler]

تو رو خدا رسوایی خنده داره اینا رو ببین کشوری که ادعای تمدن و قدرت و برتری داشته مقابل یه عده ای بیابانگرد و ملخ خور (به قول خودشون) جوری شکست و تحقیر شدن که الان دارن حرف از مقاومت می زنن
عربا هر چی باشه قدرت پوشالی و دروغین پادشاهان شکم پرست ایران رو رسوای عالم کرد

حالا من کاری به اینا ندارم اما اکثرا اینجور بحث ها به کینه ورزی به عرب ها منجر میشه،به خاطر کاری که ظاهرا سال 636 میلادی کردن! چند سال پیشه؟؟
حالا انگار ایران به هر کشوری حمله کرده در نهایت ادب و احترام باهاشون رفتار میکردن!!
آخه یعنی سطح نفوذشون تو فرهنگ و افکار مردم اینقدر بوده که بعد 1400 سال هنوز آثارش از بین نمیره؟
اگه واقعا اینجوری بوده دمشون گرم واقعا

چیزی که من میبینم اینه که وضعیت کشور روز به روز داره بدتر میشه و تنها بهانه ای که واسش پیدا کردن انداختن تقصیر ها گردن اعراب 1400 سال پیشِ!!!

 

[SASAN-BSE]

این تایپک باید بسته شه خیلی داره توهین میشه دیگه
عرب زبان هر چی باشد
زبان کتاب خدای اسمانی است

 

[hossein1376]

پست بزنم ببینم آخرش چی میشه

 

[mostafa_1366]

پست بزنم ببینم آخرش چی میشه

باور کن همه اینا به خاطر بیکاریه.

 

[mostafa_1366]

متأسفانه همواره باستان ستاهای افراطی بدون توجه، به ملت ایران توهین می کنند و نسبت هایی ناروا می دهند. در اینجا به نمونه هایی از این نسبت ها اشاره می کنیم:
بی عرضگی
ادعا می کنند: ملت ایران می خواست **** و آیین خود را حفظ کند اما جمعیت 140 میلیونی(1) با آن همه شوکت و قدرت نتوانست در برابر شصت هزار عرب پابرهنه و با آن سلاح های ابتدایی مقاومت کند.
چه ننگ بزرگی!

ترسمی گویند: ایرانیان از ترس، دست از عقیده و ایمان خود برداشتند.
اگر چنین باشد ایرانیان از پست ترین ملل جهانند. ملتی که نتواند عقیده قلبی خود را در برابر معدود افراد فاتح حفظ کند، شایسته ی نام انسانیت نیست.
طبق اظهارات برخی بی خردان، ایرانی از ترس خط قدیم خود را رها کرد و خط عربی را به کار برد؛ از ترس به زبان عربی بیش از زبان فارسی اهمیت داد؛ از ترس تألیفات خود را به عربی نوشت؛ از ترس مفاهیم اسلامی را در دل ادبیات خود جای داد؛ از ترس دین قدیم خود را به دست فراموشی سپرد؛ از ترس، حکومت مورد علاقه ی خود را حمایت نکرد؛ از ترس به کمک کیش و آیین محبوب خود برنخاست.


چهارده قرن کمر راست نکردنگاهی می گویند: ایرانیان چهارده قرن است که زیر یوغ عرب هستند یعنی با آنکه سیادت نظامی عرب یکی دو قرن بیشتر طول نکشید، هنوز پشت ایرانیان از ضربت چهارده قرن پیش، راست نشده است.
معنای این ادعا آن است ملتی متمدن با آن سابقه ی فرهنگی کهن از قومی بیابانی شکست می خورد و طولی نمی کشد که گروه فاتح نیروی خود را از دست می دهد اما ملت شکست خورده هنوز از خاطره ی شکست 14 قرن پیش وحشت دارد و روز به روز آداب و رسوم و دین قوم فاتح را علی رغم میل باطنی، وارد زندگی خود می کند.


نفاق
ادعا می کنند: ایرانیان شیعه شدند تا در زیر پرده ی تشیع، اعتقادات و آداب کهن خویش را حفظ کنند. یعنی در این مدت طولانی از روی نفاق و دو رویی اظهار اسلام کردند و این همه ادعاهای مسلمانی دروغ بوده است. 14 قرن است که دروغ می گویند و دروغ می نویسند و دروغ تظاهر می کنند.

بی اصالتی و بی ریشگی: برخی می گویند ریشه ی این همه گرایش ها، فداکاریها، درک حقایق و معارف، فقط بخاطر یک پیوند زناشویی بوده است. (اشاره به ازدواج امام حسین(ع) با شهربانو) این ملت فقط بخاطر یک پیوند زناشویی مسیر زندگی و فرهنگ خویش را تغییر داد.


پستی و نامردمی
گاهی می گویند: ایرانی مایل بود از حکومت و آیین خود دفاع و حمایت کند اما نکرد. ترجیح داد خود را کنار کشد و تماشاچی باشد.
زهی پستی و نامردمی

خلاصهاز نظر این مدعیان، در طول این چهارده قرن، آنچه در تاریخ این ملت رخ داده بی لیاقتی، نفاق و دو رویی، ترس، بی اصالتی، پستی و نامردمی بوده است. چیزی که وجود نداشته تشخیص، انتخاب، ایمان و حقیقت خواهی بوده است. این نابخردان بزرگ ترین اهانت ها را به ملت ایران می کنند.
اما همه ی اینها تهمت به ایران و ایرانی است. ایرانی آنچه کرده به تشخیص و انتخاب خود بوده؛ لایق بوده نه بی لیاقت؛ راست و صریح بوده نه منافق و دروغگو؛ شجاع و دلیر بوده نه ترسو؛ حقیقت خواه و اصیل بوده نه بی ریشه.
(با استفاده از کتاب «خدمات متقابل اسلام و ایران»، شهید مرتضی مطهری، تهران، انتشارات صدرا، چاپ شانزدهم، 1370، ص140 ـ 142)


ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1. شهید مطهری در کتاب خدمات متقابل اسلام و ایران، ص 97 جمعیت 140 میلیونی ایران را از تخمین سعید نفیسی در کتاب تاریخ اجتماعی ایران نقل کرده است.