ببین دوتا راه وجود داره
اول اینکه شرکت معتبر باشی و سرمایه داشته باشی و با برندا کار کنی و در کنار این برندا از کالاهای رده پایینتر و با سود بیشتر هم داخل سبدت استفاده کنی
یا اینکه خودت کالا بیاری و بفروشی مثل همون وانتی که میگی
ببین از دور فکر میکنی اون وانتیه خوبه درحالیکه از هر 100 تا شاید چندتا خوب باشن اونم بخاطر سبد کاالایی درست
اگر با برندا کار کنی سودت کمه اما بخاطرانحصار بازارشون و وابستگی مشتری بهت،برگشت سرمایت تقریبا تضمین شدست ، مشتری چک و پولتو درست میده و در کنارش باید از کالاهای معمولی تر استفاده بکنی برای ضمانت سود خودت (نکته مهم اینکه اینجا دیگه بسته به سطح منطقه کاریت باید منابع قوی ای مثل ماشین پخش ، انبار ، نیروهای توزیع ، انبار ، فروش و اداری داشته باشی)
اگه وانتی کار بکنی اعتبار نداری پیش کسبه
فروشت سخته ، چون کلی کالا مشابه کالات هست و از طرفی کسی که خرید کنه با شرایطی مثل امانی خریدن ، مطالبات و .... پول میده ، چکت میره پشت باجه براش ارزش قایل نیست و اول میاد چک اون شرکت برند رو پاس میکنه چون اعتبارش اونجا به مشکل برمیخوره و هزارتا مشکل از این قبیل
من اصلا پخش رو پیشنهاد نمی کنم
مشکل اینه همه با برند کار میکنن یا کالای پرت
حالا بنظرم مسئله زمینه کاریشون هست
نمیدونم دقت کردی یا نه ولی مغازه دارا همیشه لنگ یه سری جنس های خاص و خرده ریز هستن که تو کاتالوگ هیچ شرکتی نیست !
تو حوزه کار خودم مواد غذایی میگم :
نوار چسب ، شامپو های پر تبلیغ مثل کلییر ، ژیلت ، مداد ، خودکار ، حبوبات ، خشکبار ، تخم مرغ ، ....
شاید شرایط شهر ما اینطور هست اما یه شهر بیست هزار نفری تو زمستون ، محرم ، ایام عید نوروز به شدت دچار کسری جنس میشه
بنظرم جا برای کار کردن هست اما سرمایه میخوای چه پول نقد باشه ، چه ساختمون و ..
یه خبری خوندم که هر ثانیه تقریبا نه میلیون تومن به نقدینگی کشور افزوده شده تو سه ماهه گذشته این یعنی هرثانیه صد میلیون شما داره بی ارزش تر میشه و بهتره به کالای سرمایه ای تبدیلش کنی