«سيم جائه داک» ، شهرهای یکی از شهرهای کره که خود در یک توالت متولد شد
، اکنون می‌خواهد در یک خانه 1.6 میلیون دلاری به شکل توالت زندگی کند و بمیرد. این خانه برای تبلیغ مبارزه خستگی‌ناپذیر او برای توالت‌های پاک در سراسر جهان طراحی شده است.
آقای سیم اولین و تنها «خانه توالتی» جهان را روز 20 آبان هم‌زمان با شروع به کار «انجمن جهانی توالت»
![wha[1].gif](/proxy.php?image=hTtp%3A%2F%2Fqsmile.com%2Fqsimages%2Fsp%2Fwha%5B1%5D.gif&hash=ff5dadacb0ac04a54d56e8f146243be7)
او افتتاح خواهد کرد. این خانه 419 متر مربعی متشکل از بتن و شیشه در محل خانه قبلی سیم در شهر زادگاهش «سووئون» در 40 کیلومتری جنوب سئول در حال ساخته شدن است. پیش از اینکه او به این خانه جدید نقل مکان کند ، افراد می‌توانند به قیمت 50 هزار دلار در روز آن را اجاره کنند. پول حاصل از اجاره این خانه صرف ایجاد تسهیلات بهداشتی دفع فضولات در کشورهای فقیر خواهد شد. این خانه دو طبقه به جز دو اتاق خواب و دو اتاق پذیرایی ، البته دارای سه توالت دولوکس است. یک توالت نمایشی با دیوارهای شیشه‌ای در مرکز خانه قرار دارد. این توالت نمایشی به یک ابزار تولید مه مجهز است که موجب می‌شود استفاده‌کنندگان آن احساس امنیت کنند.
یک حسگر الکترونیکی دریچه توالت را به طور خودکار با ورود فرد بالا خواهد برد و پخش موسیقی هم وجود دارد.
سیم که 74 سال دارد ، می‌گوید تولد او در توالت ، اتفاقی صورت نگرفته است:
«مادر من به نصیحت مادربزرگم عمل کرد که می‌گفت افرادی که در توالت به دنیا بیایند ، عمری دراز و طولانی خواهند داشت!»
تلاش سیم برای ایجاد توالت‌های پاک از دوره‌ای که او در سال‌های 1995 تا 2002 شهردار شهر سووئون بود ، آغاز شد. هدف او تبدیل توالتها به «مکان‌هایی پاک و زیبا و سرشار از فرهنگ»
بود و برای همین مستراح‌های عمومی شهر با نقاشی‌ها ، گل‌های تازه و حتی باغچه تزئین شدند.
او در سال 1999 «انجمن توالت کره» را تأسیس کرد ، سپس تصمیم گرفت که توالت‌های پاکش را به سراسر جهان ببرد و امیدوار است که «خانه توالتی» او توجه‌ها را به نیاز جهانی به دفع بهداشتی فضولات جلب کند. سیم که عضو پارلمان کره جنوبی است ، میزبان احلاس سالیانه «انجمن جهانی توالت» خواهد بود که انتظار دارد 300 نماینده از 70 کشور در آن شرکت کنند. سیم می‌گوید مبارزه او در جهات ایجاد معیارهای بین‌المللی برای توالت‌های پاک است و کشورهای دیگر از مغولستان و اندونزی گرفته تا ترکیه و برزیل از این هدف فعلانه حمایت می‌کنند.
همه‌گیری بیماری‌ها از دفع غیربهداشتی فضولات هر سال دو میلیون نفر را به کشتن می دهد ، 2.6 میلیارد میلیارد نفر در جهان بدون توالت زندگی می‌کنند و توالت‌های با طراحی بد موجب آلودگی منابع آب آشامیدنی می‌شوند. سیم همچنین قصد دارد توالت‌های مجهز به فناوری اطلاعات ایجاد کند که افراد در آن بتوانند وضعیت سلامتی‌شان را چک کنند و به جستجو در اینترنت بپردازند.
سیم می‌گوید: «توالتها زمانی مکان‌های کثیف و متعفن شمرده می‌شدند اما اکنون باید آنها را مکان‌هایی باارزش به حساب آورد که از سلامت انسان محافظت می‌کنند.»
منبع : هفته‌نامه سلامت
آقای سیم اولین و تنها «خانه توالتی» جهان را روز 20 آبان هم‌زمان با شروع به کار «انجمن جهانی توالت»
یک حسگر الکترونیکی دریچه توالت را به طور خودکار با ورود فرد بالا خواهد برد و پخش موسیقی هم وجود دارد.
سیم که 74 سال دارد ، می‌گوید تولد او در توالت ، اتفاقی صورت نگرفته است:
«مادر من به نصیحت مادربزرگم عمل کرد که می‌گفت افرادی که در توالت به دنیا بیایند ، عمری دراز و طولانی خواهند داشت!»
تلاش سیم برای ایجاد توالت‌های پاک از دوره‌ای که او در سال‌های 1995 تا 2002 شهردار شهر سووئون بود ، آغاز شد. هدف او تبدیل توالتها به «مکان‌هایی پاک و زیبا و سرشار از فرهنگ»
او در سال 1999 «انجمن توالت کره» را تأسیس کرد ، سپس تصمیم گرفت که توالت‌های پاکش را به سراسر جهان ببرد و امیدوار است که «خانه توالتی» او توجه‌ها را به نیاز جهانی به دفع بهداشتی فضولات جلب کند. سیم که عضو پارلمان کره جنوبی است ، میزبان احلاس سالیانه «انجمن جهانی توالت» خواهد بود که انتظار دارد 300 نماینده از 70 کشور در آن شرکت کنند. سیم می‌گوید مبارزه او در جهات ایجاد معیارهای بین‌المللی برای توالت‌های پاک است و کشورهای دیگر از مغولستان و اندونزی گرفته تا ترکیه و برزیل از این هدف فعلانه حمایت می‌کنند.
همه‌گیری بیماری‌ها از دفع غیربهداشتی فضولات هر سال دو میلیون نفر را به کشتن می دهد ، 2.6 میلیارد میلیارد نفر در جهان بدون توالت زندگی می‌کنند و توالت‌های با طراحی بد موجب آلودگی منابع آب آشامیدنی می‌شوند. سیم همچنین قصد دارد توالت‌های مجهز به فناوری اطلاعات ایجاد کند که افراد در آن بتوانند وضعیت سلامتی‌شان را چک کنند و به جستجو در اینترنت بپردازند.
سیم می‌گوید: «توالتها زمانی مکان‌های کثیف و متعفن شمرده می‌شدند اما اکنون باید آنها را مکان‌هایی باارزش به حساب آورد که از سلامت انسان محافظت می‌کنند.»
منبع : هفته‌نامه سلامت
