چرا همه در شرایط خوب خوبترین نوع رو می خواهند؟

[Hamid2day]

منظورم این هست

چرا در شرایط خوب همه بازم می خوان از اون بهتر باشن.

الان من سربازم...

این جریان رو کاملا می بینم...

طرف هر روز بعد از کار اداری میره خونه ولی بازم ازش سوال کننده میناله و یا از بقیه می پرسه هر روز برگ هستی ساعت چند می ری خونه....خوش به حالت... و از این جور جریانات


آیا این بر می گرده به اینکه انسان حریص هست... و یا..؟؟

داستان منه سرباز

http://forum.shahriariha.com/conscript-vt2630.html

 

[coolzero]

بده مگه اگه انسانها همیشه دنبال بهتر نبودن که هنوز تو غار زندگی میکردیم؟!

 

[@li]

منظورم این هست

چرا در شرایط خوب همه بازم می خوان از اون بهتر باشن.

الان من سربازم...

این جریان رو کاملا می بینم...

طرف هر روز بعد از کار اداری میره خونه ولی بازم ازش سوال کننده میناله و یا از بقیه می پرسه هر روز برگ هستی ساعت چند می ری خونه....خوش به حالت... و از این جور جریانات


آیا این بر می گرده به اینکه انسان حریص هست... و یا..؟؟

آدمیزاد هیچ وقت از وضع موجودش راضی نیست....حرص واژه مناسبیه...میشه گفت یه جورایی میل به بی نهایت!!!!!...

 

[Cyber]

li@ درست میگه

خصلت بشر ناراضی بودنه . هر کسی در هر شرایطی که باشه ، از وضع موجودش ناراضیه
این هم میتونه خوب باشه (چون باعث میل به پیشرفت میشه ) و هم میتونه بد باشه ، چون باعث ایجاد حرص و حسد میشه
فقرا همیشه فکر میکنن طبقه متوسط غمی ندارند ، طبقه متوسط ، طبقه بالای اجتماعی رو بدون غم میدونن ، و طبقه بالا هم غم ها و مشکلات خودشون رو دارند ...

تنها راه رهایی از این حالت رسیدن به آرامش درونی و احساس بی نیازی مطلق هست که کمتر کسی به این درجه میرسه
اگر زندگی و افکار بودا رو بخونید بیشتر با این حالت آرامش درونی که عرض کردم آشنا میشید

یه متنی از بودا هست :

مردمان اين جهان همگی کسانی هستند که از زمان حال بيزارند, از گذشته به نيکی ياد ميکنند, بهترين دوران زندگی خود را دوران کودکی ميدانند و هميشه منتظرند تا کسی در آينده بيايد و آنها را نجات دهد و من اين هشدار را به شما ميدهم که هيچ نجات دهنده بيرونی وجود ندارد , اگر ميخواهيد به آنجا که من رسيده ام برسيد, بايد به درون سفر کنيد

 

[coolzero]

باید به درون سفر کنید ( هرچی بگم ممکنه بحثو منحرف کنه! هرکسی باید به درون خودش سفر کنه! جای دیگه نرین )

 

[Cyber]

باید به درون سفر کنید ( هرچی بگم ممکنه بحثو منحرف کنه! هرکسی باید به درون خودش سفر کنه! جای دیگه نرین )

جدا" تاپیک بنده خدا رو منحرف نکنید ، بد نیست اینجا بحث های جدی هم باشه

 

[saeid.z]

باید به درون سفر کنید ( هرچی بگم ممکنه بحثو منحرف کنه! هرکسی باید به درون خودش سفر کنه! جای دیگه نرین

مسخره میکنی ؟
این حقیقته چرا از بودا مثال میزنید؟ تا حالا فکر کردید چرا انسان در قرآن به خلیفه خدا معرفی شده آیا تا حالا فکر کردید که مگه میشه همینی که گند میزنه به دنیا خلیفه خدا در زمین باشه ؟ یه خرده فکر و تعقل و مطالعه میگه که نه همه انسانها میتون به شرطی که به اون درجه برسند چرا این قدر دور میریم امام های خودمون تا حالا شنیدید که چرا دراویش و صوفی ها به امام علی اینقدر احترام میگذارن در کتابی از استاد دکتر نوربخش اومده که ما به همه بزرگان دین مخصوصا حضرت \یامبر احترام میگذاریم ولی دلیل اینکه اینقدر امام علی رو دوست داریم اینه که اون یک فرد عادی بود و به این درجه رسید و رفتار و رویه خودش باعث شد که به این درجه برسه و این بهترین گزینه هست برای کسی که میخواد این راه رو بره و میتونه راه امام علی رو ادامه بده
حالا نمیخوام درازش کنم
فقط میخوام بگم که
ما انسانها ناقصیم و اینکه میخوایم همین طور \یشرفت کنیم نشانه همینه اگر به این حالت نگاه کنیم
هر ناقصی یک کاملی هم داره
ناقص >>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>> کامل
انسان >>>>>>>>>>>>>>>>>>>>> ؟
انسان همیشه این راه رو میره پیشرفت میکنه علم میاموزه پول درمیاره خانواده تشکیل میده باز هم میبینه که احتیاج داره میره پولشو زیاد میکنه میره به سمت اینکه معروف بشه ولی در اخر به حدی میرسه که میبینه باز هم همه اینها بی ارزش هستند ولی این احساس از بین نرفته این میل به پیشرفت و تکامل اینجاست که حواسش جمع میشه که این مدت رو بیراهه میرفته و یک چیز خیلی بزرگی هست که از همون اول هم میتونست به دست بیاره ولی اون موقع به این تکامل نرسیده بود که این رو بفهمه
خودتون فکر کنید اگر ماناقصیم چی کامل
حضرت حق خداوند الله
آیا از اون کاملتر هست خیر
هر چه قدر به سمت او پیش بریم احساس رضایت خواهیم کرد
این حرفه دوستمون هم که میگه باید به درون سفر کرد حقیقته آیا نشنیدید که برای رسیدن به خداشناسی باید از خود شناسی شروع کرد ؟
خداوند همه نشانه ها رو در خود ما گذاشته ولی ما بیرون دنبالش میگردیم

 

[coolzero]

ولی من فکر میکنم تو این ایده آل خواهی حسن هم هست . میل به کمال هست که انسان رو بالاتر میبره و کامل میکنه اگه انسانها میلی به بهتر شدن نداشتن تو همون پله های اول پیشرفت میموندن! یکی گفته متاسفم (یا همچین چیزی) برا کسی که امروزش عین دیروزش باشه و بهتر نشده باشه
انسانها میل به بهتر شدن دارن ولی خیلی هاشون میخوان میون بر بزنن و گند میزنن . میون بر زنن معمولا با کشتن حق بقیه و پا گذاشتن رو سر بقیه و بالارفتن از اون درست میشه

 

[vahid_persian]

انسان واقعی تا بینهایت را در آغوش نگیرد ساکت نمیشیند .اولش همه ی آدمها شروع میکنند به حرکت در مسیر بینهایت. راه کارای مختلفی رو آدما توی این راه پیش میگیرن . یه عده هستن که همون اول سختی راه رو حس میکنن و سعی میکنن در عین اینکه همچنان معتقد به الزام حرکت در این راه هستند این علاقه را صرفا در افکار خود رشد دهند ولی در ضمیر ناخودآگاهشان نا امید از این راه میشوند. عده ی دیگه ای هستن که از وحشت این مسیر خودشون رو ضعیف جلوه میدن . و سعی میکنن به جای اینکه تنبلی و بی عُرضگی (بی ارزگی؟ بی عرزگی؟ بی عرظگی؟..:blink: ) خودشون رو ببینن روی خودشون نقصی به نام نا توانی رو بذارن و خودشون رو کنار بکشن . و همواره با امیدی دست نا یافتنی زندگی کنند . عده ی دیگه ای هستن که به جای رسیدن به بینهایت به یه عدد نسبتا بزرگ هم راضی میشن . یه پول گنده ای چنان مستشون میکنه که دیگه انگار هیچی از این دنیا نمیخوان . یا اینکه تنها هدفشون توی زندگی رفاهه . رفاه ! همین . یه عده دیگه هستن که سعی میکنن از این حقیقت که توی راه از خیلیا جلوترن تغذیه کنن و از میل متعالیشون بگذرن . همین که از خیلیا جلوترن براشون کافیه . دیگه مغرور میشن . اینا هم محدود میمونن . خیلی ها دیگه هستن به عقب مونده بودن خودشون انگار افتخار میکنن . زندگی رو یه جک تصور کردن .یا یه بازی . به همون اندازه برای زندگیش تلاش میکنه که توی بازی need for speed تلاش کرده ! خیلی از آدما اینطورین . انگار داره گیم بازی میکنه . خلاصه مشغول دیگه . عمرشم براش نقش همون جونی رو داره که توی بازی میبینه . چقدر دلم میسوزه برای اون آدمی با چنین شرایطی توی زندگیش لبخند هم میزنه ! به هیچ! از پوچی خوشحاله ...
خلاصه خیلی از انواع آدما وجود دارن که با عقاید مختلف پا توی این مسیر میذارن . تموم گناه ها ی روی زمین رو میشه توی این مسیر تعبیر کرد به خو گرفتن به محدودیت ! راضی شدن به توقف در مسیر ! راضی شدن به هر چیز(هر چند بزرگ) بجز بینهایت .

واقعا آدمای کمی هستن که بینهایت رو در نهایت لمس میکنن . تموم کسایی که به محدودیت قانع میشن آخرش هم با نارضایتی میمیرن .


ببخشید که یه تیکه هاش محاوره ای بود یه تیکه هاش کتابی بود یه تیکه هاش تهرونی ! آخه دو سه بار رفتم و اومدم اینطوری شد

 

[coolzero]

یه عده آدمهای خاصی هم داریم که به خاطر اینکه کار دیگه ای بلد نیستن بکنن و اگه قدرت شونو از دست بدن دیگه هیچی براشون نمیمونه علاقه زیادی دارن برای بقیه تعیین تکلیف کنن
از طرف خدا حرف میزنن هر کتابی رو به نفع خودشون تفسیر میکنن حلال و حروم رو اونان که تائین میکنن و کلا انقدر خودشونو بالا میبین که آدمها رو هیچ حساب نمی کنن این آدما بزرگترین قدرتهارو دستشون میگیرن چون تشنه قدرتن باعث میشه همین که برا زنگی بقیه تصمیم میگیرن بهشون احساس برزگ بودن بده برا همین هم با تمام وجودشون قدرتو میچسبن و سعی میکنن با بدترین چیزها مثل دروغ ریا قتل و ... اونو حفظ کنن
این آدما هستن که اجازه رابطه آزاد مردم رو با هم نمیدن . از کوچکترین اعتراضی میترسن و هیچی غیر خودشونو نمیتونن قبول کنن! آخر هم دنیا رو به یه جایی میبرن که صدتا آدم عاقل باید ازش دربیاره!
اینارم از اول بررسی کنن میبینن که ایده آلیستی فکر میکردن میخواستن دنیای بهتری داشته باشیم میخواستن کشورمون استقلال داشته باشه کسی گشنه نباشه استعمار نباشه ... ولی قدرت که دستشون میوفته تازه میفهمن که بقیه رئیسهای بد کشورهای دیگه از اول بد نبودن! اونا هم از اول میخواستن به مردم احترام بذارنو بهشون خدمت کنن ولی بی جنبگیشون باعث میشه قدرت کورشون کنه! هرچیم دنبال پیشرفت و بهتر شدن باشیم بازم باید یادمون باشه هدفمون کاملا وسیله رو توجیه نمیکنه چون شاید هدفمونو اشتباه انتخاب کرده باشیم . کسی با پیشرفت مخالف نیست ولی همه با زور گفتنو حق خوری مخالفن

 

[Hamid2day]

این حرص از کجا می یاد؟

 

[Hamid2day]

بده مگه اگه انسانها همیشه دنبال بهتر نبودن که هنوز تو غار زندگی میکردیم؟!

بد نیست ولی چرا زیاد خواه

طرف کار و بارش خوبه ولی حسادت می کنه به طرف دیگه..
میشه اسمش رو گذاشت ناشکر

 

[Hamid2day]

انسان واقعی تا بینهایت را در آغوش نگیرد ساکت نمیشیند .اولش همه ی آدمها شروع میکنند به حرکت در مسیر بینهایت. راه کارای مختلفی رو آدما توی این راه پیش میگیرن . یه عده هستن که همون اول سختی راه رو حس میکنن و سعی میکنن در عین اینکه همچنان معتقد به الزام حرکت در این راه هستند این علاقه را صرفا در افکار خود رشد دهند ولی در ضمیر ناخودآگاهشان نا امید از این راه میشوند. عده ی دیگه ای هستن که از وحشت این مسیر خودشون رو ضعیف جلوه میدن . و سعی میکنن به جای اینکه تنبلی و بی عُرضگی (بی ارزگی؟ بی عرزگی؟ بی عرظگی؟..:blink: ) خودشون رو ببینن روی خودشون نقصی به نام نا توانی رو بذارن و خودشون رو کنار بکشن . و همواره با امیدی دست نا یافتنی زندگی کنند . عده ی دیگه ای هستن که به جای رسیدن به بینهایت به یه عدد نسبتا بزرگ هم راضی میشن . یه پول گنده ای چنان مستشون میکنه که دیگه انگار هیچی از این دنیا نمیخوان . یا اینکه تنها هدفشون توی زندگی رفاهه . رفاه ! همین . یه عده دیگه هستن که سعی میکنن از این حقیقت که توی راه از خیلیا جلوترن تغذیه کنن و از میل متعالیشون بگذرن . همین که از خیلیا جلوترن براشون کافیه . دیگه مغرور میشن . اینا هم محدود میمونن . خیلی ها دیگه هستن به عقب مونده بودن خودشون انگار افتخار میکنن . زندگی رو یه جک تصور کردن .یا یه بازی . به همون اندازه برای زندگیش تلاش میکنه که توی بازی need for speed تلاش کرده ! خیلی از آدما اینطورین . انگار داره گیم بازی میکنه . خلاصه مشغول دیگه . عمرشم براش نقش همون جونی رو داره که توی بازی میبینه . چقدر دلم میسوزه برای اون آدمی با چنین شرایطی توی زندگیش لبخند هم میزنه ! به هیچ! از پوچی خوشحاله ...
خلاصه خیلی از انواع آدما وجود دارن که با عقاید مختلف پا توی این مسیر میذارن . تموم گناه ها ی روی زمین رو میشه توی این مسیر تعبیر کرد به خو گرفتن به محدودیت ! راضی شدن به توقف در مسیر ! راضی شدن به هر چیز(هر چند بزرگ) بجز بینهایت .

واقعا آدمای کمی هستن که بینهایت رو در نهایت لمس میکنن . تموم کسایی که به محدودیت قانع میشن آخرش هم با نارضایتی میمیرن .


ببخشید که یه تیکه هاش محاوره ای بود یه تیکه هاش کتابی بود یه تیکه هاش تهرونی ! آخه دو سه بار رفتم و اومدم اینطوری شد

با شما موافقم

 

[azad az zad]

یه عده آدمهای خاصی هم داریم که به خاطر اینکه کار دیگه ای بلد نیستن بکنن و اگه قدرت شونو از دست بدن دیگه هیچی براشون نمیمونه علاقه زیادی دارن برای بقیه تعیین تکلیف کنن
از طرف خدا حرف میزنن هر کتابی رو به نفع خودشون تفسیر میکنن حلال و حروم رو اونان که تائین میکنن و کلا انقدر خودشونو بالا میبین که آدمها رو هیچ حساب نمی کنن این آدما بزرگترین قدرتهارو دستشون میگیرن چون تشنه قدرتن باعث میشه همین که برا زنگی بقیه تصمیم میگیرن بهشون احساس برزگ بودن بده برا همین هم با تمام وجودشون قدرتو میچسبن و سعی میکنن با بدترین چیزها مثل دروغ ریا قتل و ... اونو حفظ کنن
این آدما هستن که اجازه رابطه آزاد مردم رو با هم نمیدن . از کوچکترین اعتراضی میترسن و هیچی غیر خودشونو نمیتونن قبول کنن! آخر هم دنیا رو به یه جایی میبرن که صدتا آدم عاقل باید ازش دربیاره!
اینارم از اول بررسی کنن میبینن که ایده آلیستی فکر میکردن میخواستن دنیای بهتری داشته باشیم میخواستن کشورمون استقلال داشته باشه کسی گشنه نباشه استعمار نباشه ... ولی قدرت که دستشون میوفته تازه میفهمن که بقیه رئیسهای بد کشورهای دیگه از اول بد نبودن! اونا هم از اول میخواستن به مردم احترام بذارنو بهشون خدمت کنن ولی بی جنبگیشون باعث میشه قدرت کورشون کنه! هرچیم دنبال پیشرفت و بهتر شدن باشیم بازم باید یادمون باشه هدفمون کاملا وسیله رو توجیه نمیکنه چون شاید هدفمونو اشتباه انتخاب کرده باشیم . کسی با پیشرفت مخالف نیست ولی همه با زور گفتنو حق خوری مخالفن

ایول
حرف دل 15 ملیون ایرانی را زدی
به امید بیداری 30 تای دیگه

 

[EAsasha]

انسان موفق کسی که همیشه بهترین رو بخواد