درود،
دلیل این امر نه نور نپراکندن سیاره ها که وجود اجرام بسیار زیاد آسمانی و فاصلهی بسیار بسیار زیاد تر ستاره ها از ما هست که فضایی خالی بیشتر و در نتیجه اجرام بیشتری را به ارمغان می آورد.
در واقع ، یک سیاره نه به اندازه ی یک ستاره اما تا حدودی از خود نور می پراکند ( ماه، .. ) ولی معولا این بازتابش در فواصل نزدیک ملموس است ، برای ثال بین ماه و زمین ، اما ستاره ها نور های شدیدی می پراکنند و در فاصله های بسیار دوری از ما قرار دارند ، بینابراین امکان وجود میلیون ها میلیون ذره یآسمانی بین آن ستاره و چشم ما وجود دارد ، و با گذر این ذره ها ( البته منظور از ذره ی آسمانی ، ذره در ابعادی آسمانی است ) از مقابل ستاره به دلیل ناشفاف بودن آنها ، برای لحظاتی رسیدن نور به چشم ما را متوقف می سازند .