حق گوجه‌فرنگي
اتفاقاتي كه امروز در مجلس ايران و هنگام ارايه لايحه بودجه رخ داد دستمايه نوشتن اين يادداشت شده است تا يكي از ادعاهاي خلاف واقع موجود به محك تجربه گذاشته شود.
اگر بخواهيم تصويري روشن از سطح كارشناسي و علمي و نيز حساسيت‌هاي حكومتگران موجود ارايه كنيم، توصيف بخشي از مسايل جلسه روز گذشته مجلس ايران، مورد مناسبي براي اين كار خواهد بود. رييس جمهور در ارايه لايحه بودجه كه با اين همه تأخير صورت گرفته است، ضمن پرداختن به مفاد آن، به موضوع بسيار مهم هسته‌اي هم اشاراتي داشت و اين كه اگر ده قطعنامه هم عليه ايران صادر كنند، ايران دست از سياست هسته‌اي خود برنمي‌دارد. گو اين كه همين امر نشان از آن داشت كه درك روشني نسبت به قطعنامه شوراي امنيت و رسيدن آن به عدد ده وجود ندارد، زيرا رسيدن قطعنامه‌هاي تحريم به رقم ده غير محتمل است، چون پيش از آن نتيجه حاصل مي‌شود و نيازي به صدور ده قطعنامه نيست.
در عين حال وي به قيمت گوجه‌فرنگي نيز اشاره مهمي داشت و جالب اين كه تنها جمله‌اي كه حساسيت نمايندگان استصوابي را برانگيخت به نحوي كه صداي آنها به اعتراض بلند شد، چانه‌زني بر سر قيمت گوجه‌فرنگي بود، چرا كه آقايان از سوپرهاي لوكس گوجه‌فرنگي را كيلويي 3000تومان مي‌خرند، وماموران رييس دولت هم از مغازه‌هاي عادي كيلويي هزار و دويست تومان قیمت می گیرند. اما چرا مجلس فقط نسبت به اين بخش سخنان رييس دولت واكنش نشان داد؟ چند پاسخ متصور است:
1ـ احتمالاً با بقيه حرف‌هاي وي موافق بودند و فقط با اين جمله‌اش مخالف بودند.
2ـ احتمالاً از كل مطالب فقط اين جمله را متوجه شدند.
3ـ احتمالاً بقيه را به دليل كم اهميتي گوش نمي‌كردند و فقط به اين جمله توجه كردند.
4ـ احتمالاً بقيه موارد مسأله آنها نبود و فقط گوجه‌فرنگي مسأله ا‌شان بوده است.
5ـ احتمالاً دخالت در بقيه موارد چندان در اختيار آنها نبود، طبعاً قيمت گوجه‌فرنگي هم در اختيارشان نيست!
6ـ احتمالاً حق گوجه‌فرنگي مهمتر از حق هسته‌اي و حق داشتن بودجه متوازن و علمي است.
7ـ احتمالاً همه احتمالات فوق و احتمالات ديگري هم كه ذكر نشده صحيح است.
آيا كسي از رييس دولتي كه در راديكال‌ترين نهاد حكومت يعني مجلس اين شعار را سر مي‌دهد كه اگر ده قطعنامه هم عليه ما صادر كنند دست از حق هسته‌اي خود برنمي‌داريم، نخواهد پرسيد كه چگونه مي‌خواهيد در برابر جهان بايستيد، در حالي كه دغدغه اصلي نمايندگان شما در بحث لايحه بودجه و بحران هسته‌اي، قيمت گوجه‌فرنگي است؟
در روزهاي پاياني سال 1384 كه بحث رفتن پرونده به شوراي امنيت مطرح بود و شعارهاي گنده‌اي هم داده مي‌شد، همزمان دولت براي حفظ قيمت ميوه شب عيد، دستور داد كه تعرفه‌هاي وارداتي ميوه كاهش يابد تا مردم دچار مشكل قيمت ميوه شب عيد نشوند، در همان زمان با آقاي سعيد ليلاز در اين زمينه صحبت مي‌كردم، گفت دولتي كه براي حفظ قيمت ميوه شب عيدش حاضر شود تعرفه‌ها را كاهش دهد (كه معلوم است دودش به چشم چه كسي مي‌رود) قادر به مقاومت در برابر بيگانگان نيست. و اين سخن صحيحي است، و بايد اضافه كرد، حكومتي كه نمايندگانش نسبت به قيمت گوجه‌فرنگي حساسيت بيشتري داشته باشند تا بودجه و سياست‌هاي هسته‌اي، هم قادر به اتخاذ موضع ملي و دفاع در برابر بيگانه نيست.
از نكات عجيب جلسه مذكور اين بود كه وقتي رييس دولت گفت در همين مدتي كه مسايل تحريم را مطرح كرده‌اند، 16 ميليارد دلار سرمايه‌گذاري خارجي جذب كشور شده، هيچ نماينده‌اي صدايش در اعتراض در نيامد، اگرچه رييس دولت نتواند 16 ميليون دلار (يك هزارم آن ميزان) را در كشور نشان دهد، اما هنگامي كه قيمت گوجه‌فرنگي را 1200 تومان اعلام كرد (كه به واقعيت هم نزديكتر بود)، صداي نمايندگان درآمد كه نخير آقا، كيلويي 3000 تومان است.
در جلسه‌اي كه نسبت به مسايل هسته‌اي تا اين حد راديكال سخن گفته شود، اما بغض جلسه فقط در برابر قيمت گوجه‌فرنگي بتركد، مثل اين است كه در جلسه‌اي با حضور فرماندهان جنگ در خصوص مقاومت در برابر دشمن و... شعار داده شود، اما تركيدن يك بادكنك قرمز کل حاضرین در جلسه را بترساند.
http://www.ayande.ir
