پنج درس در مورد شهرهای هوشمند پایدار از زبان پیشگامان اینترنت اشیا
شهرهای هوشمند باید پایدار باشند تا بتوانند به حیات خود ادامه دهند. پایداری از خصوصیات کلیدی یک شهر مجهز به تکنولوژی اینترنت اشیا است. اگر بدون توجه به مسائل مربوط به پایداری، قابلیت اتصال را به یک شهر اضافه کنید، عملاً شهری هوشمند نساخته‌اید.
برای اینکه شهری بتواند واقعاً نوآورانه باشد، مسئولان این شهر باید به عناصری مانند انرژی‌های تجدیدپذیر، شبکه‌های هوشمند، پارکینگ هوشمند و حمل و نقل هوشمند توجه کنند. حتماً باید تعادلی میان اقتصاد، محیط زیست و جامعه برقرار باشد تا بتوان شهر هوشمند قدرتمند و انعطاف‌پذیری را ساخت که از آزمون زمان جان سالم به در می‌برد.
در کنفرانس جهانی IoT 2017 (#IOTW17) در سانتا کلارا، از گروهی از سران فعال در حوزۀ [ساخت] شهرهای هوشمند خواسته شد تا آنچه را که در ارتباط با پایداری و شهرهای هوشمند آموخته‌اند، بگویند و جزئیات برخی از پروژه‌هایشان را به اشتراک بگذارند. اعضای این گروه افراد زیر بودند:
به گفتۀ خانم آکاستا، زیرساخت «آن چیزی است که شهرها انجام میدهند. شهرها باید ابتدا به سراغ زیرساخت‌های خود بروند تا مطمئن شوند که آمادگی ایجاد مسیرهای جایگزین برای تأمین انرژی را دارند».
وی می‌گوید نقش مسئولان شهر این است که «مطمئن شوند جوامع شهری آمادگی پذیرش دنیای جدید دیوانه‌کننده و هراس‌انگیزی که درحال ورود به آن هستیم را دارند. شما [به عنوان مسئول] باید راه‌های امنی را برای آن‌ها ایجاد کنید تا واقعاً قادر باشند وارد چنین دنیایی شوند. تنها راه، پس‌انداز کردن نیست! بلکه باید دنیایی را بسازیم که ساکنان آن «مصرف‌کنندۀ حرفه‌ای» باشند، نه صرفاً «مصرف‌کننده». ما معتقدیم اگر بتوانیم مانند کاری که در کالیفرنیا ازطریق ایجاد CCAها (Community Choice Aggregation) رقیب شرکتهای عهدهدار تولید برق هستند انجام می‌دهیم، جهانی را بسازیم که در آن انرژی توسط فردی تولید و در بازار فروخته میشود، می‌توانیم پیشرفت چنین جهانی را تسریع کنیم».
به گفتۀ جِین، زیرساخت شهری که میتواند در طول قرن‌های متمادی دوام بیاورد دارای سه جزء اساسی است و این سه جزء عبارتند از: داشتن توانایی ارائۀ خدمات اورژانسی، خدمات ضروری و سرگرمی. [او می‌گوید:] «اگر زیرساخت لازم برای تمامی این موارد اساسی را فراهم نکنید، مردم نمی‌توانند در شهرها زندگی کنند. چنین اتفاقی قبلاً افتاده است. مردم به این دلایل شهرهایی را ترک کرده‌اند».
به گفتۀ بِیگ، هنگامی که اقتصاد کالیفرنیا در سال ۲۰۰۸ افول کرد، بودجۀ شهرها در سال‌های ۲۰۰۹ و ۲۰۱۰، به ویژه در بخش IT، کاهش یافت و پول‌های کم باقی‌مانده به سمت خدمات ضروری روانه شدند. [او می‌گوید:] «درسی که درمورد IoT و پایدارسازی شهر آموختم این است که شما باید سرمایه داشته باشید، باید منابع داشته باشید، و افرادی دراختیار داشته باشید که چگونگی انجام فرایندها و استفاده از ابزارهای مناسب را آموخته‌اند».
به گفتۀ بِیگ: «داشتن زیرساخت مناسب برای پشتیبانی از پایدارسازی و انعطاف‌پذیری شهر امری حیاتی است».
به گفتۀ بِیگ، پایداری برای اوکلند نیز مسئله‌ای حیاتی است و بخش بزرگی از بودجۀ شهرداری را به خود اختصاص می‌دهد. [وی می‌گوید:] «در شهر اوکلند، ما بندر اوکلند را داریم که چهارمین بندر بزرگ کشور است. ما حدود ۷۰ هزار شغل داریم که به بندر اوکلند مربوط می‌شوند». این بندر در سال گذشته تجارتی معادل ۴۹ میلیارد دلار داشت. انتقال محصولات ازطریق بندر به کاهش تعداد تریلرها در جاده‌ها نیز کمک می‌کند.
وی گفت: «برای شهری مانند سن لئاندرو، فیبر نوری زیرساخت‌ها مبنای لازم برای اینترنت اشیا را فراهم می‌کند و خود این امر هم باعث خواهد شد بتوانیم برخی از مشکلات جدی مربوط به پایداری را حل کنیم و قادر باشیم به سمت خالص مصرف انرژی صفر برویم».
میری گفت: «اگر می‌خواهید به ما کمک کنید…، مشکل حملونقل عمومی را حل و نه فقط اتوبوس‌ها را، بلکه نحوۀ جابجایی مردم در درون شهرها را اصلاح کنید. اگر می‌خواهید یکی از مشکلات دوره‌های مختلف را حل کنید، اتومبیل‌هایی متصل به اینترنت و خودران و اقتصادی مشارکتی را برای ما فراهم نمایید. والسلام».
منبع: iott.ir
شهرهای هوشمند باید پایدار باشند تا بتوانند به حیات خود ادامه دهند. پایداری از خصوصیات کلیدی یک شهر مجهز به تکنولوژی اینترنت اشیا است. اگر بدون توجه به مسائل مربوط به پایداری، قابلیت اتصال را به یک شهر اضافه کنید، عملاً شهری هوشمند نساخته‌اید.
برای اینکه شهری بتواند واقعاً نوآورانه باشد، مسئولان این شهر باید به عناصری مانند انرژی‌های تجدیدپذیر، شبکه‌های هوشمند، پارکینگ هوشمند و حمل و نقل هوشمند توجه کنند. حتماً باید تعادلی میان اقتصاد، محیط زیست و جامعه برقرار باشد تا بتوان شهر هوشمند قدرتمند و انعطاف‌پذیری را ساخت که از آزمون زمان جان سالم به در می‌برد.
در کنفرانس جهانی IoT 2017 (#IOTW17) در سانتا کلارا، از گروهی از سران فعال در حوزۀ [ساخت] شهرهای هوشمند خواسته شد تا آنچه را که در ارتباط با پایداری و شهرهای هوشمند آموخته‌اند، بگویند و جزئیات برخی از پروژه‌هایشان را به اشتراک بگذارند. اعضای این گروه افراد زیر بودند:
- جان میری، مدیر ارشد اداری، شرکت Lower Colorado River Authority
- دبورا آکاستا، مدیر ارشد نوآوری، شهر سن لئاندرو، کالیفرنیا
- ابهِی جِین، مدیر عامل و یکی از بنیانگذاران، شرکت ActiveScaler
- آهسان بِیگ، قائم‌مقام مدیر ارشد اطلاعات، شهر اوکلند، کالیفرنیا
- کار خود را از زیرساخت شروع کنید آکاستا اینگونه گفت که شهرها می‌بایست ابتدا به سراغ بهبود زیرساخت‌های خود بروند. سن لئاندرو، شهری با ۹۰ هزار شهروند و مساحتی معادل ۱۵ مایل مربع، به عنوان یکی از قدرت‌های تولیدی پا به دهۀ ۱۹۸۰ میلادی گذاشت اما در طول این دهه، مشاغل خود در خارج از کشور را از دست داد. هنوز هم تولید عامل حیات این شهر است، چنان‌که غول‌های صنعت مواد غذایی مانند Ghiradelli و Coca-Cola و همچنین شرکت فناورانۀ OSIsoft در این شهر قرار دارند. ازآنجایی‌که این خطر وجود داشت که مبادا شرکت‌ها به دلیل عدم وجود زیرساخت مناسب این شهر را ترک کنند، در سال ۲۰۱۲، شبکۀ ۲۰ مایلی فیبر نوری در سن لئاندرو ایجاد شد تا زیربنای اینترنت اشیا IoT در این شهر فراهم گردد.
به گفتۀ خانم آکاستا، زیرساخت «آن چیزی است که شهرها انجام میدهند. شهرها باید ابتدا به سراغ زیرساخت‌های خود بروند تا مطمئن شوند که آمادگی ایجاد مسیرهای جایگزین برای تأمین انرژی را دارند».
وی می‌گوید نقش مسئولان شهر این است که «مطمئن شوند جوامع شهری آمادگی پذیرش دنیای جدید دیوانه‌کننده و هراس‌انگیزی که درحال ورود به آن هستیم را دارند. شما [به عنوان مسئول] باید راه‌های امنی را برای آن‌ها ایجاد کنید تا واقعاً قادر باشند وارد چنین دنیایی شوند. تنها راه، پس‌انداز کردن نیست! بلکه باید دنیایی را بسازیم که ساکنان آن «مصرف‌کنندۀ حرفه‌ای» باشند، نه صرفاً «مصرف‌کننده». ما معتقدیم اگر بتوانیم مانند کاری که در کالیفرنیا ازطریق ایجاد CCAها (Community Choice Aggregation) رقیب شرکتهای عهدهدار تولید برق هستند انجام می‌دهیم، جهانی را بسازیم که در آن انرژی توسط فردی تولید و در بازار فروخته میشود، می‌توانیم پیشرفت چنین جهانی را تسریع کنیم».
به گفتۀ جِین، زیرساخت شهری که میتواند در طول قرن‌های متمادی دوام بیاورد دارای سه جزء اساسی است و این سه جزء عبارتند از: داشتن توانایی ارائۀ خدمات اورژانسی، خدمات ضروری و سرگرمی. [او می‌گوید:] «اگر زیرساخت لازم برای تمامی این موارد اساسی را فراهم نکنید، مردم نمی‌توانند در شهرها زندگی کنند. چنین اتفاقی قبلاً افتاده است. مردم به این دلایل شهرهایی را ترک کرده‌اند».
به گفتۀ بِیگ، هنگامی که اقتصاد کالیفرنیا در سال ۲۰۰۸ افول کرد، بودجۀ شهرها در سال‌های ۲۰۰۹ و ۲۰۱۰، به ویژه در بخش IT، کاهش یافت و پول‌های کم باقی‌مانده به سمت خدمات ضروری روانه شدند. [او می‌گوید:] «درسی که درمورد IoT و پایدارسازی شهر آموختم این است که شما باید سرمایه داشته باشید، باید منابع داشته باشید، و افرادی دراختیار داشته باشید که چگونگی انجام فرایندها و استفاده از ابزارهای مناسب را آموخته‌اند».
به گفتۀ بِیگ: «داشتن زیرساخت مناسب برای پشتیبانی از پایدارسازی و انعطاف‌پذیری شهر امری حیاتی است».
- انرژی تجدیدپذیر برای شهری پایدار ضروری است هنگامی که از خانم آکاستا پرسیده شد «آیا شهری پایدار میتواند بدون انرژی تجدیدپذیر وجود داشته باشد؟»، او قاطعانه پاسخ داد «خیر». [وی گفت:] «روش کنونی تولید برق در ایالات متحده ازطریق آب، انرژی هسته‌ای و سوخت ذغال سنگ، پایدار نیست. و قطعاً استفاده از ذغال سنگ خطرناک‌ترین روش است. ما مجبوریم به استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر روی بیاوریم».
به گفتۀ بِیگ، پایداری برای اوکلند نیز مسئله‌ای حیاتی است و بخش بزرگی از بودجۀ شهرداری را به خود اختصاص می‌دهد. [وی می‌گوید:] «در شهر اوکلند، ما بندر اوکلند را داریم که چهارمین بندر بزرگ کشور است. ما حدود ۷۰ هزار شغل داریم که به بندر اوکلند مربوط می‌شوند». این بندر در سال گذشته تجارتی معادل ۴۹ میلیارد دلار داشت. انتقال محصولات ازطریق بندر به کاهش تعداد تریلرها در جاده‌ها نیز کمک می‌کند.
- اینترنت اشیا برای شهری هوشمند و پایدار ضروری است دامپینگ غیرقانونی مشکلی بزرگ در شهر اوکلند است. در این شهر، دستگاه‌های IoT درکنار قابلیت تشخیص شمارۀ پلاک در دوربین‌ها قرار داده شده‌اند تا به شناسایی کانون‌های دامپینگ نیز کمک کنند. بِیگ می‌گوید: «هدف ما این است که حتماً برنامه‌ای پایدار و دارای سیاستی مشخص داشته باشیم تا بتوانیم به مسئلۀ کاملاً غیرقانونی دامپینگ رسیدگی کنیم».
- استفاده از شبکه‌های هوشمند و کنتور هوشمند راهی کلیدی برای پرداختن به مسائل مربوط به پایداری است میری گفت: «پایداری بخش مهمی از یک شهر هوشمند است. به عقیدۀ من، ما درحال انجام کارهایی هستیم که بخشی از تلاشی محسوب می‌شوند که باید داشته باشیم. یکی از این کارها تلاش برای تبدیل شدن به پشتیبانی خوب در بخش بک اند برای مدیریت تقاضاست. با اینترنت اشیا دستگاه‌های خارق‌العاده‌ای مانند کنتورها و شبکه‌ها درحال آنلاین شدن هستند؛ به ویژه برای مشتریان».
- حل مشکلات حملونقل و جابجایی مسئله‌ای حیاتی است به گفتۀ آکاستا، حملونقل و جابجایی مسائلی حیاتی برای شهرهای هوشمند در سرتاسر ایالات متحده هستند. [وی می‌گوید:] «ترافیک دارد ما را خفه می‌کند. برنامه‌های کاربردی مانند Waze وضع ترافیک را وخیم‌تر می‌کنند. این برنامۀ کاربردی در واقع ترافیک را به اطراف راه‌بندان‌های آزادراه‌ها و به سمت درون شهرها هدایت می‌کند و بار سنگینی را بر جاده‌هایی وارد می‌آورد که نگهداری آن‌ها بسیار پر‌هزینه است».
وی گفت: «برای شهری مانند سن لئاندرو، فیبر نوری زیرساخت‌ها مبنای لازم برای اینترنت اشیا را فراهم می‌کند و خود این امر هم باعث خواهد شد بتوانیم برخی از مشکلات جدی مربوط به پایداری را حل کنیم و قادر باشیم به سمت خالص مصرف انرژی صفر برویم».
میری گفت: «اگر می‌خواهید به ما کمک کنید…، مشکل حملونقل عمومی را حل و نه فقط اتوبوس‌ها را، بلکه نحوۀ جابجایی مردم در درون شهرها را اصلاح کنید. اگر می‌خواهید یکی از مشکلات دوره‌های مختلف را حل کنید، اتومبیل‌هایی متصل به اینترنت و خودران و اقتصادی مشارکتی را برای ما فراهم نمایید. والسلام».
منبع: iott.ir
