تنگ درکش و ورکش در موقعیت جغرافیایی N320430 E503959 در استان چهارمحال و بختیاری واقع است. این مکان یکی از مهم ترین گذر گاههای خوزستان به اصفهان که در دوره های مختلف به اسامی همچون راه ایلامی به گابیان ،راه دزپارت،راه اتابکان،راه سلطانی صفوی و راه بختیاری شهرت داشته است. بختیاری ها با استفاده از خاصیت جغرافیایی بی نظیر این تنگه جلوی قشون انگلیس را بستند و آن ها را متوقف کردند . این تنگه زیبا در ده کیلومتری جونقان به سمت اردل واقع شده و به علت شیب زیاد و صخره ای بودن از بالای جاده دید ندارد .
خان اوی يکي از زيباترين بناهاي تاريخي ماندگار از عهد ايلخاني در چهارمحال و بختياري است و در مدخل این دره زیبا واقع شده است . مجموعه طاقهاي سنگي جونقان که به خان اوی (خانه خان) شهرت دارند به معني کاروانسراي آبي است که تا گذشته ای نه چندان دور از آن استفاده می شد. ساختار خان اوي با شيوه اي خارق العاده به صورت خشکه چين و با استفاده از روش نخ کشي گلي به شکل گهواره اي باز با نماي هلالي ساخته شده است. اين طاقهاي قوسي تا عمق 7 متر ، ارتفاع دو و نيم متر و عرض سه متر ساخته شده که طي قرون متمادي در برابر زلزله هاي فراوان و ساير عوامل طبيعي تخريبگر مقاومت کرده است . اين اثر در مدخل راه باستاني تنگ درکش ورکش به عنوان کاروانسرا – پاسگاه – راهدارخانه جاده اي مورد استفاده قرار مي گرفته است وقدمت آن به زمان ساساني تا ايلخاني بر مي گردد.
اين منطقه دیدنی بدليل داشتن گذرگاه ها و دره های عمیق کوهستانی، عبور و گذر از آن را برای عشایر دشوار می کرده است. به دليل شیب های تند به سمت بالا و پایین در این مسیر، افراد مجبور مي شدند زين يا همان جل چهار پایان بارکش را گاهی به جلو (درکش) و گاهی به عقب (ورکش) اند يا بکشند و دلیل نامگذاری به تنگ درکش و ورکش هم همین امر بوده است. برای دستریب به این تنگه می توان از جاده ارتباطی جونقان به اردل در استان چهار محال و بختیاری استفاده کرد.
لطفا برای مشاهده عکس این جاذبه گردشگری ایران و همچنین مشاهده 2300 جاذبه گردشگری دیگر ایران اینجا کلیک کنید.
خان اوی يکي از زيباترين بناهاي تاريخي ماندگار از عهد ايلخاني در چهارمحال و بختياري است و در مدخل این دره زیبا واقع شده است . مجموعه طاقهاي سنگي جونقان که به خان اوی (خانه خان) شهرت دارند به معني کاروانسراي آبي است که تا گذشته ای نه چندان دور از آن استفاده می شد. ساختار خان اوي با شيوه اي خارق العاده به صورت خشکه چين و با استفاده از روش نخ کشي گلي به شکل گهواره اي باز با نماي هلالي ساخته شده است. اين طاقهاي قوسي تا عمق 7 متر ، ارتفاع دو و نيم متر و عرض سه متر ساخته شده که طي قرون متمادي در برابر زلزله هاي فراوان و ساير عوامل طبيعي تخريبگر مقاومت کرده است . اين اثر در مدخل راه باستاني تنگ درکش ورکش به عنوان کاروانسرا – پاسگاه – راهدارخانه جاده اي مورد استفاده قرار مي گرفته است وقدمت آن به زمان ساساني تا ايلخاني بر مي گردد.
اين منطقه دیدنی بدليل داشتن گذرگاه ها و دره های عمیق کوهستانی، عبور و گذر از آن را برای عشایر دشوار می کرده است. به دليل شیب های تند به سمت بالا و پایین در این مسیر، افراد مجبور مي شدند زين يا همان جل چهار پایان بارکش را گاهی به جلو (درکش) و گاهی به عقب (ورکش) اند يا بکشند و دلیل نامگذاری به تنگ درکش و ورکش هم همین امر بوده است. برای دستریب به این تنگه می توان از جاده ارتباطی جونقان به اردل در استان چهار محال و بختیاری استفاده کرد.
لطفا برای مشاهده عکس این جاذبه گردشگری ایران و همچنین مشاهده 2300 جاذبه گردشگری دیگر ایران اینجا کلیک کنید.
