shetak
کاربر تازه وارد
- تاریخ عضویت
- 19 ژانویه 2017
- نوشته‌ها
- 58
- لایک‌ها
- 2
- سن
- 33
اباتمنت چیست؟
اباتمنت Abutment: تکیه گاه، یک قسمت از یک پروتز دندان یا قسمتی از ایمپلنت که در تامین ساپورت و یا گیر یک پروتز عمل میکند.
این قسمت بعد از کار گذاشتن تنه اصلی روی ایمپلنت قرار می گیرد و برای حفظ و نگهداری پروتز و یا ساختارهای فوقانی سیستم ایمپلنت بکار می رود و انواع مختلفی دارد که سه نوع عمده اباتمنت ها عبارتند از نوع پیچ شونده، نوع سمان شونده که به تنه اصلی با چسباندن محکم میشود و نوع سوم که به عنوان اتصالات اور دنچری برای دست دندان کامل و یا پارسیل محکم شده با ایمپلنت بکار میرود این نحوه اتصالات مثل دکمه های فشاری هستند که با فشار جا رفته و با مختصر فشار جدا می شوند.
اباتمنت ها به چند صورت Ball ،Locator ،Temporary ،Multi-unit ،Solid ،UCLA ،Cemented و Angled با قطرها، کلارهای متفاوت و اشکال گوناگون عرضه می گردد. نقش اساسي آنها در ساخت سوپراستراکچر يا پروتزهاي ايمپلنت مي باشد که بطور کلي پروتزهاي ايمپلنت به صورت پيچ شونده و يا سيمان شونده هستند.
امروزه در اکثر سيستم هاي ايمپلنت، اباتمنت هاي زاویه دار از ۵ تا ۲۵ درجه وجود دارد و در مواردی که جراح نتوانسته باشد ايمپلنت را عمود در استخوان بيمار قرار دهد از آنها استفاده مي شود. در بعضي سيستم ها همان ايمپرشن کوپينگ که با آن قالب گیری انجام گرفته است، تکنسين در لابراتور آن را به اباتمنت تبديل کرده و پروتز (تاج دندان) را روي آن مي سازد.
مراحل قالب گیری و جایگذاری اباتمنت ایمپلنت
ایمپلنت در واقع جایگزین ریشه دندان از دست رفته است. ایمپلنت پایه محکمی برای جایگزین متحرک یا دائمی دندان است که عملکرد و زیبایی دندان طبیعی را تقلید میکند. ایمپلنت با استخوان فک کاملا جوش میخورد و به عنوان ریشه ای برای تاج مصنوعی دندان عمل میکند. در این شرایط میتوان تاج موقتی را بر روی آن متصل کرد تا جایگزین دندان از دست رفته شود. تاج یا کلاهک، ظاهری بسیار مشابه دندان طبیعی دارد و به ایمپلنت متصل میشود تا فضای خالی باقی مانده را پر کند.
در مدتی که تاج موقتی را در دهان دارید، تاج دائمی در حال ساخت است. ساخت آن ممکن است دو تا سه هفته به طول بینجامد. پروتز مصنوعی از قالبی که از دندانها و لثه ها و اباتمنت گرفته شده است، تهیه میشود
تاج ممکن است با چسب مخصوص به اباتمنت چسبانده شود و یا این که در آن پیچ شود.
چهارچوب زمانی برای اتمام کار ایمپلنت و تاج بستگی به چند فاکتور دارد. هنگامی که از روش سنتی جایگذاری ایمپلنت استفاده میشود، کوتاهترین زمان لازم برای اتمام درمان ایمپلنت حدود 5 ماه است. در ابتدای این مدت زمان جراحی جایگذاری ایمپلنت و در انتهای آن اتصال تاج دائمی انجام میشود. در روش سنتی دو عمل جراحی لازم است که با فاصله سه تا شش ماهه انجام میشود. در تکنیک دیگر ایمپلنت و هیلینگ اباتمنت همزمان گذاشته میشود. در این کلیپ به مراحل پس از کار گذاشتن ایمپلنت، یعنی مراحل جایگذاری و قالب گیری اباتمنت موقتی، پیچ اباتمنت، اباتمنت دائمی و پروتز و کارهای آزمایشگاهی آن طی دو جلسه درمان ترمیمی، پرداخته میشود. برای توضیح این فرایند، از ایمپلنت شش ضلعی داخلی استفاده میشود اما در انواع شش ضعلی خارجی نیز همین تکنیک به کار گرفته میشود.
ایمپلنت، پروتزی است که به وسیله جراحی ، داخل استخوان فک قرار می گیرد و پس از طی مدت زمانی مشخص که استخوان کاملا اطراف آن شکل گرفت ، پروتز روی آن پایه سوار می شود.
اباتمنت Abutment: تکیه گاه، یک قسمت از یک پروتز دندان یا قسمتی از ایمپلنت که در تامین ساپورت و یا گیر یک پروتز عمل میکند.
این قسمت بعد از کار گذاشتن تنه اصلی روی ایمپلنت قرار می گیرد و برای حفظ و نگهداری پروتز و یا ساختارهای فوقانی سیستم ایمپلنت بکار می رود و انواع مختلفی دارد که سه نوع عمده اباتمنت ها عبارتند از نوع پیچ شونده، نوع سمان شونده که به تنه اصلی با چسباندن محکم میشود و نوع سوم که به عنوان اتصالات اور دنچری برای دست دندان کامل و یا پارسیل محکم شده با ایمپلنت بکار میرود این نحوه اتصالات مثل دکمه های فشاری هستند که با فشار جا رفته و با مختصر فشار جدا می شوند.
اباتمنت ها به چند صورت Ball ،Locator ،Temporary ،Multi-unit ،Solid ،UCLA ،Cemented و Angled با قطرها، کلارهای متفاوت و اشکال گوناگون عرضه می گردد. نقش اساسي آنها در ساخت سوپراستراکچر يا پروتزهاي ايمپلنت مي باشد که بطور کلي پروتزهاي ايمپلنت به صورت پيچ شونده و يا سيمان شونده هستند.
امروزه در اکثر سيستم هاي ايمپلنت، اباتمنت هاي زاویه دار از ۵ تا ۲۵ درجه وجود دارد و در مواردی که جراح نتوانسته باشد ايمپلنت را عمود در استخوان بيمار قرار دهد از آنها استفاده مي شود. در بعضي سيستم ها همان ايمپرشن کوپينگ که با آن قالب گیری انجام گرفته است، تکنسين در لابراتور آن را به اباتمنت تبديل کرده و پروتز (تاج دندان) را روي آن مي سازد.
مراحل قالب گیری و جایگذاری اباتمنت ایمپلنت
ایمپلنت در واقع جایگزین ریشه دندان از دست رفته است. ایمپلنت پایه محکمی برای جایگزین متحرک یا دائمی دندان است که عملکرد و زیبایی دندان طبیعی را تقلید میکند. ایمپلنت با استخوان فک کاملا جوش میخورد و به عنوان ریشه ای برای تاج مصنوعی دندان عمل میکند. در این شرایط میتوان تاج موقتی را بر روی آن متصل کرد تا جایگزین دندان از دست رفته شود. تاج یا کلاهک، ظاهری بسیار مشابه دندان طبیعی دارد و به ایمپلنت متصل میشود تا فضای خالی باقی مانده را پر کند.
در مدتی که تاج موقتی را در دهان دارید، تاج دائمی در حال ساخت است. ساخت آن ممکن است دو تا سه هفته به طول بینجامد. پروتز مصنوعی از قالبی که از دندانها و لثه ها و اباتمنت گرفته شده است، تهیه میشود
تاج ممکن است با چسب مخصوص به اباتمنت چسبانده شود و یا این که در آن پیچ شود.
چهارچوب زمانی برای اتمام کار ایمپلنت و تاج بستگی به چند فاکتور دارد. هنگامی که از روش سنتی جایگذاری ایمپلنت استفاده میشود، کوتاهترین زمان لازم برای اتمام درمان ایمپلنت حدود 5 ماه است. در ابتدای این مدت زمان جراحی جایگذاری ایمپلنت و در انتهای آن اتصال تاج دائمی انجام میشود. در روش سنتی دو عمل جراحی لازم است که با فاصله سه تا شش ماهه انجام میشود. در تکنیک دیگر ایمپلنت و هیلینگ اباتمنت همزمان گذاشته میشود. در این کلیپ به مراحل پس از کار گذاشتن ایمپلنت، یعنی مراحل جایگذاری و قالب گیری اباتمنت موقتی، پیچ اباتمنت، اباتمنت دائمی و پروتز و کارهای آزمایشگاهی آن طی دو جلسه درمان ترمیمی، پرداخته میشود. برای توضیح این فرایند، از ایمپلنت شش ضلعی داخلی استفاده میشود اما در انواع شش ضعلی خارجی نیز همین تکنیک به کار گرفته میشود.
ایمپلنت، پروتزی است که به وسیله جراحی ، داخل استخوان فک قرار می گیرد و پس از طی مدت زمانی مشخص که استخوان کاملا اطراف آن شکل گرفت ، پروتز روی آن پایه سوار می شود.
