جام جهاني آلمان همچون جامهاي جهاني گذشته محل خاتمه يافتن دوران بازيهاي ملي براي تعدادي از سرشناس ترين بازيکنان جهان است.
بازيکناني مثل زيدان ، تورام ، ماکه له له ، فيگو و ندود که اخيرا با اصرار مسوولان فوتبال کشورشان پذيرفتند که به ميادين ملي بازگردند از جمله اين بازيکنان هستند.
در اين ميان ، لوئيز فيگو که در 10سال اخير همواره بين بازيکنان برتر جهان بوده ، يکي از اين بازيکن هاست که اعلام کرده پس از جام جهاني 2006آلمان ، جاي خود را به بازيکنان جوان خواهد داد و فقط به حضور در بازيهاي باشگاهي اکتفا خواهد کرد.
فيگو 27خرداد سال 1385در فرانکفورت مقابل مردان ملي پوش ايران قرار خواهدگرفت. کي ير ردنج ، نويسنده صاحب نام World Soccer به تازگي اين مطلب را درباره او نوشته است.
والتر ساموئل از مسوولان رئال مادريد به دليل اجازه دادن به فيگو براي رفتن به اينتر انتقاد کرده بود. رئال مادريد به فيگو اجازه داد تابستان گذشته ، ره اينتر را پيش گيرد و او بدون آن که حتي در اردوگاه تابستاني مادريد حاضر شود و بتواند با بازيکنان رئال خداحافظي کند به تيم اينتر منتقل شد.
فيگو همان بازيکني است که با انتقال پرحرف و حديثي از بارسلونا راهي رقيب ديرينه رئال مادريد شد. ساموئل که خودش هم مثل فيگو مسير مشابه مادريد ميلان را پيموده ، مي گويد: نمي توانم بفهمم که چرا مادريد به فيگو اجازه رفتن داد.
او در اينتر براي ما خيلي خوب بازي مي کند، فصل قبل هم در مادريد خيلي خوب بازي کرد، او قلب تيم ما بود. در هر بازي 110درصد تلاشش را مي کرد و با تمرکزي دو چندان وارد زمين مي شد.
وقتي تيمي به فکر مبارزه است به چنين بازيکن هايي احتياج دارد، او باعث پيشرفت ما شد. بجز رئال ، او باعث پيشرفت پرتغال هم شد. او بار ديگر به تيم ملي برگشت تا آخرين تلاش خود را براي تيم ملي کشورش به کار گيرد. اين بازيکن 33ساله حتي بيشتر از اوزه بيو، افتخار و جام کسب کرده است ، قهرماني در اسپانيا با بارسلونا و رئال مادريد، قهرماني در جام باشگاه هاي جهان ، ليگ قهرمانان ، جام برندگان جام و جام برتر اروپا گوشه اي از افتخارات اين بازيکن پرتغالي است.
او توانست عناوين مرد سال فوتبال جهان و اروپا را نيز در کارنامه اش ثبت کند. پس از شکست نااميدکننده در فينال يورو 2004، فيگو تصميم گرفت بعد از 112بازي ملي از ميادين ملي خداحافظي کند.
وي گفت : فشار به عنوان ميزبان جام ملتهاي اروپا روي ما زياد بود. بجز آن من نياز به استراحت داشتم تا بتوانم بيش از گذشته در کنار خانواده ام باشم.
نمي خواستم بيشتر براي تيم ملي بازي کنم ، چون فکر مي کردم لوئيز فيليپه اسکولاري مي خواهد تيم جديدي با بازيکنان جوان بسازد. نمي خواستم مشکلي براي تيم به وجود آيد، چون قبلا هم طعم چنين مشکلاتي را چشيده بودم.
اما بعداز مدتي حس کردم انگيزه ديگري براي بازگشت به تيم ملي پيدا کرده ام و در صورت نياز مردم و مربي مي توانم براي تيم ملي مفيد باشم و به نظرم رسيد که آنها هم مرا مي خواهند و مطمئنا اين آخرين دوران او در تيم ملي است.
او يکي از آخرين بازماندگان نسل طلايي فوتبال پرتغال است که توانستند اوايل دهه 90، دوبار قهرمان جام جهاني جوانان شوند، اما هرگز نتوانستند در رده سني بزرگسالان عنواني کسب کنند.
فيگو درباره اتفاقاتي که باعث رفتن او از مادريد شد، مي گويد: من مربي آن زمان تيم وندرلي لوکزامبورگو را مقصر نمي دانم ، او کارش را انجام مي داد، اما من مي دانم که بازيکنان تيم را کسان ديگري انتخاب مي کردند.
او فقط کسي بود که نمايش رئال مادريد را روي صحنه مي برد، همه اين را مي دانند. البته فيگو نام فلورنتينو پرز را در اين باره به زبان نمي آورد، اما به هر حال فيگو از رئال رفت.
خودش مي گويد: خانواده ام در ميلان راحت هستند، در کنار سانتياگو سولاري ، والتر ساموئل و استبان کامبيانو، 3بازيکن قبلي رئال بودن به من کمک زيادي مي کند. ما مثل شبهاي گذشته در مادريد با هم صحبت مي کنيم.
صحبتهاي زيادي درباره فيگو باقي مانده است ، ولي مساله مهم اين است : آيا فيگو مي تواند پرتغال را در آخرين جام جهاني اش بخوبي هدايت کند؟
امیدوارم نتواند و ما ببریمشون