ارزیابی عصب روانشناختی

[palettewebdesign]

ارزیابی عصب روانشناختی یک ارزیابی رسمی جامع از توانایی‌های شناختی (مانند حافظه، حل مسئله، مهارت‌های دیداری-فضایی، توجه، سرعت پردازش) است که برای درک روابط مغز و رفتار (به عنوان مثال نحوه عملکرد مغز) انجام می‌شود. این کار باید توسط یک روانشناس دارای مجوز که به طور ویژه در زمینه عصب روانشناسی آموزش دیده است انجام شود.
هیچ یک از آزمایشات تهاجمی نیست. اطلاعات عمدتاً از طریق آزمون‌های کاغذی و مدادی، آزمون‌های عملی حل مسأله (برخی ممکن است رایانه‌ای باشند) و پاسخ به سؤالات جمع‌آوری می‌شوند. اغلب پرسشنامه هایی برای تکمیل وجود دارد. تست ها بسته به نیاز بیمار با دقت انتخاب می شوند و به خوبی مورد تحقیق قرار می گیرند.
اطلاعات جمع‌آوری‌شده به عصب‌روان‌شناس کمک می‌کند تا بفهمد بیمار چگونه چیزهایی را که درک می‌کند درک می‌کند، چگونه به یاد می‌آورد، به محیط توجه می‌کند، از زبان استفاده می‌کند، مسائل را حل می‌کند، و در برخی موارد، یاد می‌گیرد که کارهای آکادمیک را همانطور که خوانده شده انجام دهد. ، بنویسید و ریاضی انجام دهید.
دامنه های معمولی ارزیابی شده عبارتند از:
عملکرد فکری (IQ)
عملکرد تحصیلی (خواندن، نوشتن، ریاضی)
مهارت های زبانی/کلامی
مهارت های بصری – فضایی
توانایی های حسی حرکتی
حافظه
توجه / تمرکز
سرعت پردازش و/یا زمان واکنش
مهارت های اجرایی (مانند سازماندهی، برنامه ریزی و حل مسئله)
رفتار، مهارت های انطباقی و عملکرد اجتماعی-عاطفی
پس از تکمیل آزمایش، نمرات آزمون فرد با نتایج نمونه‌ای از افراد با سن و سابقه مشابه مقایسه می‌شود. این مقایسه به تعیین نقاط قوت و ضعف فرد کمک می کند.
الگوی نتایج در آزمون‌های مختلف همراه با سابقه تحصیلی، شغلی، اجتماعی و پزشکی فرد مورد تجزیه و تحلیل و تفسیر قرار می‌گیرد تا یک اختلال را حذف یا تشخیص دهد، پیامدهای یک اختلال را توضیح دهد، و توصیه‌هایی در مورد بهترین کمک به فرد مورد ارزیابی ارائه دهد.
عصب روانشناختی در مقابل روان آموزشی: تفاوت چیست؟
در مقایسه با ارزیابی عصب روانشناختی، ارزیابی روانی آموزشی معمولاً بر عملکرد فکری و تحصیلی متمرکز است. ارزیابی می تواند توسط یک روانشناس عصبی، روانشناس مدرسه یا متخصص یادگیری تکمیل شود. معمولاً در صورت مشکوک شدن به ناتوانی یادگیری یا مشکل توجه، ارزیابی روانی درخواست می شود، زیرا این امر به تعیین اینکه آیا فرد واجد شرایط اقامت و منابع در مدرسه است یا خیر کمک می کند.
یک عصب روانشناس نه تنها از طیف وسیع تری از ابزارهای ارزیابی تخصصی استفاده می کند، بلکه آموزش آنها به آنها این امکان را می دهد که نگاه عمیق تری به تعامل بین روابط مغز و رفتار، مهارت های اجتماعی و عملکرد شخصیت داشته باشند. داشتن یک عصب روانشناس تکمیل ارزیابی به ویژه برای موارد پیچیده مانند نوجوانان یا بزرگسالان جوان یا مبتلایان به اختلالات همراه (مانند ناتوانی یادگیری به اضافه ADHD، آسیب مغزی، یا اختلال روانی) مهم است. ماهیت جامع ارزیابی و فرآیند تفسیر ممکن است منجر به (الف) تشخیص دقیق، (ب) نمایه نمایانگر قدرت و ضعف، و (ج) توصیه‌های دقیق و عملی برای مداخلات آکادمیک، روان‌شناختی و عصبی شود.
منبع : evergreenmemory.ir