pvciran
کاربر تازه وارد
- تاریخ عضویت
- 14 نوامبر 2015
- نوشته‌ها
- 7
- لایک‌ها
- 0
- سن
- 44
موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران به موجب قانون تنها مرجع رسمی کشور است که عهده دار وظیفه تعیین، تدوین و نشر استانداردهای ملی (رسمی) می باشد.
استاندارد (پلاستیک ها- لوله های پلی وینیل کلراید سخت pvc-u – مورد مصرف در آب رسانی- ویژگی ها) در تاریخ 8/3/1386 به تصویب رسیده است.
هدف از تدوین استاندارد، تعیین ویژگی های pvc-u (پلی وینیل کلراید سخت) برای سیستم های لوله کشی در زمینه آبرسانی می باشد.
این استانداردها برای لوله های pvc-u بدون مادگی و نیز لوله های دارای مادگی (یکپارچه یا جدا) به منظور استفاده در موارد زیر تعریف شده است:
الف) خطوط اصلی و جانبی انتقال آب که در خاک مدفون است
ب) انتقال آب به صورت روی کار برای داخل و خارج ساختمان
برای آب رسانی تحت فشار در دمای تقریبا 20 درجه سانتی گراد به منظور مصرف شرب و مصارف عمومی کاربرد دارد.
ویژگی های مواد اولیه لوله از نظر موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران:
مواد لوله: ماده ای که لوله ها، اتصالات و شیرآلات از آن ساخته می شود باید آمیزه پلی وینیل کلراید سخت (بدون نرم کننده) باشد. این آمیزه باید شامل رزین pvc-u باشد، که به آن افزودنی هایی به منظور تسهیل تولید لوله مطابق با الزامات این استاندارد اضافه می گردد. ماده‌ي پليمري مورد استفاده، پودري با جريان آزاد است که نيازمند اضافه کردن پايدارکننده‌ها و روان‌کننده‌هاي مختلف است. به همين دليل انتخاب فرمولاسيون و پس از آن اختلاط، دو عامل حياتي در فرآيند توليد محسوب مي‌شوند.
هیچ یک از این افزودنی ها که استفاده می گردد نباید به تنهایی یا در ترکیب با سایر افزودنی ها از نظر مقدار طوری باشد که باعث ایجاد خطرات میکروبیولوژیکی، ارگانولیپتیک یا مسمومیت گشته، تولید را معیوب کرده ، باعث افت خواص چسبی محصول شده، یا خواص شیمیایی، فیزیکی و مکانیکی (به ویژه استحکام مکانیکی طولانی مدت و استحکام ضربه) مشخص شده در این استاندارد را خراب کند.
اثر بر آب آشامیدنی :
تمام مواد پلاستیکی و غیر پلاستیکی مورد استفاده در اجزاء سیستم لوله کشی پلاستیکی u-pvc (مانند واشر های آب بندی لاستیکی، چسب و روانسازها) که به صورت دائم یا موقت در ارتباط با آب آشامیدنی هستند نباید اثر زیان آوری بر کیفیت آب آشامیدنی داشته باشند.
مواد داخلی قابل فرایند مجدد:
استفاده از مواد داخلی قابل فرایند مجدد و بازیافت پذیر تمیز با مشخصات منطبق با تولید لوله مجاز است، مشروط بر آن که خواص نهایی لوله تولید شده از استاندارد تولید لوله تغییر نکند.
استاندارد (پلاستیک ها- لوله های پلی وینیل کلراید سخت pvc-u – مورد مصرف در آب رسانی- ویژگی ها) در تاریخ 8/3/1386 به تصویب رسیده است.
هدف از تدوین استاندارد، تعیین ویژگی های pvc-u (پلی وینیل کلراید سخت) برای سیستم های لوله کشی در زمینه آبرسانی می باشد.
این استانداردها برای لوله های pvc-u بدون مادگی و نیز لوله های دارای مادگی (یکپارچه یا جدا) به منظور استفاده در موارد زیر تعریف شده است:
الف) خطوط اصلی و جانبی انتقال آب که در خاک مدفون است
ب) انتقال آب به صورت روی کار برای داخل و خارج ساختمان
برای آب رسانی تحت فشار در دمای تقریبا 20 درجه سانتی گراد به منظور مصرف شرب و مصارف عمومی کاربرد دارد.
ویژگی های مواد اولیه لوله از نظر موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران:
مواد لوله: ماده ای که لوله ها، اتصالات و شیرآلات از آن ساخته می شود باید آمیزه پلی وینیل کلراید سخت (بدون نرم کننده) باشد. این آمیزه باید شامل رزین pvc-u باشد، که به آن افزودنی هایی به منظور تسهیل تولید لوله مطابق با الزامات این استاندارد اضافه می گردد. ماده‌ي پليمري مورد استفاده، پودري با جريان آزاد است که نيازمند اضافه کردن پايدارکننده‌ها و روان‌کننده‌هاي مختلف است. به همين دليل انتخاب فرمولاسيون و پس از آن اختلاط، دو عامل حياتي در فرآيند توليد محسوب مي‌شوند.
هیچ یک از این افزودنی ها که استفاده می گردد نباید به تنهایی یا در ترکیب با سایر افزودنی ها از نظر مقدار طوری باشد که باعث ایجاد خطرات میکروبیولوژیکی، ارگانولیپتیک یا مسمومیت گشته، تولید را معیوب کرده ، باعث افت خواص چسبی محصول شده، یا خواص شیمیایی، فیزیکی و مکانیکی (به ویژه استحکام مکانیکی طولانی مدت و استحکام ضربه) مشخص شده در این استاندارد را خراب کند.
اثر بر آب آشامیدنی :
تمام مواد پلاستیکی و غیر پلاستیکی مورد استفاده در اجزاء سیستم لوله کشی پلاستیکی u-pvc (مانند واشر های آب بندی لاستیکی، چسب و روانسازها) که به صورت دائم یا موقت در ارتباط با آب آشامیدنی هستند نباید اثر زیان آوری بر کیفیت آب آشامیدنی داشته باشند.
مواد داخلی قابل فرایند مجدد:
استفاده از مواد داخلی قابل فرایند مجدد و بازیافت پذیر تمیز با مشخصات منطبق با تولید لوله مجاز است، مشروط بر آن که خواص نهایی لوله تولید شده از استاندارد تولید لوله تغییر نکند.
