امام حسین اگر جنگید هم دلایل اعتقادی داشت هم سیاسی.امام حسین و یزید هر دو حکومت رو حق خودشون میدونستند.
اگر این امام بزرگوار در جنگ پیروز میشد مطمئنن تاثیراتش بر تاریخ و فرهنگ کمتر از این بود که شکست بخوره.
به هر حال انجام این بحث ها نیاز به وسواس و دقت فراوان داره چون قضیه مال 1400 سال پیش هستش و پر است از شایعه و حواشی کذب.
خیلی می بخشید ولی حکومت حق نیست وظیفه است!
کسی که باید حکومت کنه وظیفه داره اگه مردم ازش خواستند بکنه! حق مال این خونخوارهای تاریخ بوده مثل چنگیز که دنبال حکومت می دوییده!
راستی نمی دونم شماها پای بحثای کیا نشستید یه چندتاییشو خودمم بودم! ولی یه افرادی مثل مشیری و ... گه یه چند سالیه دم ار این حرفا می زنند وجود داشتند زمانی که دوتا حریف قابل بود حرف می زدند! مثلا خود همین آقای مشیری از یه طرف می گه من رفیق شریعتی بودم و از یه طرف کتاباشو مسخره می کنه! برادر من تنها میری به قاضی خوب راضی بر می گردی! شما که میگی رفیقش بودی اون موقع که زنده بود حرف میزدی! راست میگی این اراجیفو جاپ کن بعد بهت میگیم دنیا دست کیه!
شماهایی که می گید امام حسین و کلا اهل بیت حکومت رو حق خودشون می دونستند بهتره برید یه ریزه مطالعه کنید ببینید اصلا چرا حکومت از دست فرزندان حضرت فاطمه گرفته شد! اون موقع می فهمید که فرزندان حضرت علی حکومت رو جه می دیدند!
شبی که حضرت علی با عمر بیعت کرد یه جمله جالب گفت فکر کنم بخونید متوجه شید!
