دوستان بنده هم در همین حدودهای یک میلیون تومان میتونم برای سرمایه حساب کنم. لطفا ازتون خواهش میکنم راهنمایی کنید چه کاری نسبتا ساده و در عین حال تا حد ممکن بدون داشتن اطلاعات خاص ایجاد کنم. میدونم شاید بگید حتی با پنج میلیونش هم نمیشه کسب و کاری راه انداخت اما باز هم یک تومن از هیچی بهتر هست. من طبق تجربه ای که داشتم از روشهای کسب درآمد اینترنتی ناامید شدم. البته منظورم روشهای کلیکی، کسب درآمد از فایل هاست ها، شرط بندی و ... هست نه همکاری در فروش و مارکتینگ. روشهای اول بیشتر برای درآمدهای تفریحی هستند تا اینکه بشه به عنوان یک شغل اصلی به اون ها نگاه کرد. من ترم آخر کارشناسی نرم افزار هستم اما خودتون میدونید با این وضعیتی که تو جامعه هست مشکل بشه یه کار مناسب پیدا کرد البته برداشت غلط صورت نگیره چون منظورم کلی بود. از اینکه تمام وقتم هدر میشه و حتی یک ریال هم نمیتونم درآمد داشته باشم خیلی ناراحت هستم در صورتی که اگه میدون داده بشه در بسیاری زمینه های کامپیوتری حالا بجز برنامه نویسی و طراحی وب تخصصی مهارت و اطلاعات دارم.
بیشتر علاقمند به شغلهای تجاری و خرید و فروش کالا هستم و اینکه بتونم برای خودم کار کنم تا استخدام شدن در جایی یا در صورت کار در یک سازمان یک کار شخصی هم علاوه بر اون داشته باشم. لطفا تا جایی که ممکن هست و میتونه مفید باشه بنده رو راهنمایی کنید. ترجیحا یک کار هرچند وقت گیر با ریسک متوسط هم باشه و بشه حداقل روی درآمدش حساب کرد. در مورد واردات کالا هم دوست دارم اطلاعاتی کسب کنم و اینکه چقدر سرمایه برای شروع لازم هست. من هم طبق گفته دوست بالاییمون سوالهایی از قبیل از کجا شروع کنم؟ به چه کسی مراجعه کنم؟ یا اطلاعات لازم برای کار رو از چه مسیری بدست بیارم؟ رو دارم. حق بدید یک کاربر در نگاه اول دچار سردرگمی بشه.
منتظر راهنمایی شما دوستان عزیز هستم.
حقیقتش تنها راه برای درامد زا کردن سرمایه های پایین . وارد کردن اونها در یک طرح بزرگتر هست . یعنی اونا را گرفت و به کار انداخت . حقیقتش یک میلیون تومن شاید تنها بتونه هزینه مجوزهای لازم برای اون کار رو پوشش بده . مخصوصا در زمینه تجارت . آیا براتون ممکنه ، از اختلاف قیمت یک جنس در دو منطقه ، درامد کسب کنید ؟ ایا حاضرید هزینه ها و خطرات اون رو بپذیرید . حقیقتش رو بگم ، این شیوه ها دیگه سود اوری خودشو به خاطر ریسک بالاش از دست داده نمی شه به راحتی مثلا رفت بانه و یا کیش و قشم و با خیال راحت جنس رو اورد و فروخت .
پس چه بهتر که سرمایه ها رو متحد کرد و هر سرمایه به نسبت سهمش از کسب و کار سود ببره . این یک تجربه موفق در دنیا بوده .و نتایج بسیار مثبتی هم برای صاحب سرمایه و اقتصاد منطقه خودش داشته . پس به عنوان یه ایده چطوره این سرمایه های سرگردان رو جمع کنیم و مثلا به کار واردات در حجم انبوه بزنیم . صاحبان سرمایه هم در زمینه های فروش بیشتر و سایر ملخقاتش در این بزنس اثر بخش باشن . یعنی هم به رشد سود تجارت کمک کنند و هم فرایند هایی که یک تجارت موفق نیاز داره رو تقویت کنند .
به نظرم با توجه به حجم سرمایه های سرگردان حداقل در همین فروم پی تی بشه این سرمایه ها رو جمع کرد و در واردات مثلا دربهای ضد سرقت و یا اسبا بازی و حتی سی دی و دی وی دی خام و حتی تجارت ارز و نمونه های پر شمار دیگه بکار بست . سود حاصله رو هم بعد از کسر هزینه ها بین صاحبان سرمایه تقسیم کرد . می دونم سازو کار پیچیده ای هست اما شدنیست . صاحبان سرمایه هم به عنوان اینکه کالای خودشون رو مشتر یابی می کنند به فروش محصول وارد شده کمک کنند .
حاصل این مهم رشد فروش و ورود به بازارهای محلی هر کدوم از سرمایه گذاران می شه . من اینجا از یک تجارت حقیقی با مالکیت چند گانه صحبت می کنم و به هیچ وجه قصد هدر دادن وقت شما با مسائلی مثل اینوست و هرمی ندارم .
اما سازکاری که به نظرم می رسه :
در مرحله اول گذاشتن سقف برای رسیدن سرمایه به حداقل ممکن برای آغاز کار .
در مرحله بعد تهیه تضمین از طرف شرکت مسئول سرمایه گذاری برای سرمایه گذاران و عقد قرارداد .
در مرحله بعد انتخاب یک محصول برای استارت کار و سنجیدن حجم سود دهی
انجام عملیات خرید و ترخیص و فروش .
نهایتا حساب رسی و توزیع سود حاصله .
پس از پایان مرحله اول کار می شه برای ادامه و یا عدم استمرار اون برنامه ریزی کرد . اما اگر وارد کننده های فردی توانایی سود اوری 50 تا 100 در صدی در این بازار رو دارن . سرمایه گذاری اشتراکی هم به نسبت همون سود رو خواهندبرد .
سوالی بود در خدمتم