vahidrk
کاربر قدیمی پرشین تولز
باب راس در سال 1943 در شهر ساحلي دايتوناي فلوريدا بدنيا آمد. پدر باب يك نجار بود. سال نهم دبيرستان بود كه مدرسه را رها كرد و به نيروي هوايي پيوست. بهنگام اقامتش در آنكورايج آلاسكا (Anchorage, Alaska) با نقاشي آشنا شد. بعد از پايان دوران خدمتش بود كه به مدارس زيادي براي يادگيري نقاشي رفت، اما از كندي رسم تابلوها با روشهاي كلاسيك خسته و ناكام شد و تصميم گرفت در روش ”تر روي تر“ در نقاشي تحولي ايجاد كند و آنرا بكار گيرد تا بتواند بسيار سريعتر نقاشي بكشد و نقاشي ياد بدهد و اين دستمايه ي اصلي تكنيك او شد.
باب بعد از امتحان كردن روشهاي بسياري در نقاشي، از جمله نقاشي آبرنگ، توانست روش ويژه ي خود را كه برگرفته از روش ”تر روي تر“ است ابداع كند. در روشهاي كلاسيك رنگ روغن معمولا بعد از خشك شدن ِ يك لايه رنگ، لايه ي بعدي و جزئيات بعدي را اضافه مي كنند و بهمين دليل نمي توان يك اثر را يكباره خلق كرد. اما در روش تر روي تر مي توان در كمتر از يك ساعت بطور كامل يك اثر را خلق كرد.
ويديوهاي او تحت نام ”لذت نقاشي با باب راس“ از سال 1983 شروع به توليد شدند كه ميليونها نفر در سراسر دنيا اين برنامه هاي تلويزوني را مشاهده مي كنند. او در برنامه هايش به همه ثابت مي كند كه همه مي توانند مانند او نقاشي بكشند! او با كلام شيوا و بسيار جذابش و استفاده از استعاراتي مانند: ”اين ابر كوچولو داره اونجا شادي مي كنه“، ”شاد باشي كوه كوچولو“ و ... قدم بقدم ما را با روح آرام و ديدگاه زيباي خود از زندگي آشنا مي كند.
او با گفتن ”اين مخلوقات كوچك خدا دارن اونجا براي خودشون زندگي مي كنن“ بما ياد آوري مي كند كه هر چيزي و هر كسي به دوست نياز دارد، حتا يك بوته.
برنامه هاي تلويزيوني باب راس در ايران از سال 1380 در شبكه ي چهارم صدا و سيما آغاز به پخش شدند و در اين مدت بينندگان بسياري را با خود همراه كرده اند و عملا سطح هنر نقاشي ايران را بالا برده اند. اينك نقاشي يك هنر همه گير و بسيار جذاب شده است و كسي كه اين برنامه ها را ببيند نمي تواند از بي استعداد بودن بنالد!
(www.irib.com )
به اين دليل كه دوبلر صداي باب در ايران صدايي مشابه باب، نرم و آرام، دارد بهنگام ديدن فيلم دوبله شده باب از تلويزيون شبكه ي 4 به ذهن بيننده ي ايراني اين مي رسد كه گزافه نيست اگر تصور كند اين خود باب است كه دارد به آرامي بفارسي سخن مي گويد و اين دليل محبوبيت اين برنامه در ايران است.
باب در سخنانش مي گويد: ”هر روز، روز خوبي براي زندگي كردن است!“ و اين جمله بسياري از بينندگانش را به زندگي و آرامش تشويق مي كند. بهمين دليل است كه ميليونها نفر در سراسر دنيا احساس نزديكي با روح اين مرد مي كنند و او بحق عمق دوستي را با وجود خود نمايش مي دهد.
در چهارم جولاي 1995، (13 تيرماه 1374) باب راس در سن 53 سالگي بر اثر ابتلا به سرطان فوت كرد، اما براستي او را در برنامه هايش مي توان زنده و شاد ديد، گويي جاودانه مانده است.
بعد از فوت باب، يكي از دوستانش بنام آنيت كوالسكي روش باب را براي نقاشي گلها توسعه داد.
هر چند كه باب فوت كرد اما مي توان تصور كرد كه او با همان موهايي كه مانند برگهاي يك درخت بر سر او سايه انداخته، آرام و با همان صداي آرام، به فرشتگان تعليم نقاشي مي دهد! و بسياري از نقاشان آماتور ايراني به روح او به پاس خدماتش درود مي فرستند.
من این رو خیلی دوست داشتم ... کارش تجاری بود ولی دستش حرف نداشت ! من یه دفعه یکی از شاگردهای کمال الملک رو دیدم ... استاد نوه سی رو هم موقع کار کردن دیدم ... وقتی این رو با اونا مقایسه میکنم دستش خیلی قوی بود
