توی ایران هرکسی میتونه پول خرج کنه و "برند محبوب" معرفی بشه
مثال:
HTML:
http://www.irantopbrands.org
یا میتونی پول خرج کنی مدرک دکترا بگیری.
میتونی خرج کنی مدال شوالیه بگیری.
میتونی خرج کنی .........................
البته تا کنون خوشبختانه "آدمیت" رو نمیشه با پول خرید.
خخخخخخخخخخخخخخ
دقیقا حتی اگه نخواد هم تو این سیستم ها بالا باشه راحت با پول خرج کردن میاد بالا دیروز توی اخبار بی بی .... یه خبر نشون میداد راجب این سیستم های کارآفرینی ، بعد ادمین سایت تخفیفانه و شیپور این ها رو نشون میداد صحبت های جالبی میکردن مثلا ادمین شیپور میگفت وقتی تحریم ها رو بردارن خیلی از این خارجی ها میان برای ورود به شبکه مجازی ایران اما ؟ با پول میخوان بیان ولی ما بازار ایران رو بهتر میشناسیم ، یکی نبود بهش بگه اخه احمق تو خودت اینجوری اومدی بالا که نمی تونی بگی همه اینجوری اومدن بالا
، یا این دختره که ماله سیستم تخفیفان بود داشت درباره نیروی قوی انسانی صحبت میکرد در صورتی که نمی دونست نیروی انسانی قوی حاضر نیست تو سیستم برده داری که میخوای راه بندازی کار کنه خب مشخصه راحت سرت رو میکوبه تو تاق
خلاصه اینگونه نظر سنجی ها به نظر من اشتباهه چرا ؟
یکی از دلایل بزرگی که مردم ایران رو آوردن به سمت اینترنت نبود امکانات تفریحی یا بالا بودن قیمت هاشون هستش ، وگرنه این موجی که به این سمت اومده کاملا بادکنکی هستش و برای همین درامد زایی ازش سخت تره چون بازدید کننده بدون اینکه بخواهن پرداختی متناسب با امکاناتی که میگیرن بدهند میخواهند از سیستم شما استفاده کنند اونم مجانی ، از طرف دیگه هم سیستم چون یه سیستم محدود هستش و تحت نظارت دولت به عبارتی به نوعی دیکتاور معابانه و همه چیز یا سیاسی میشه یا میره کسایی که قلدرن میان به زور تصاحب می کنن کلا راه پیشرفت و ابتکاری درش میخوره به دیوار و همه چیز هایی که الان می بینن میشه کپی برداری از سیستم های خارجی
یا چیزهای خیلی ساده که میان از بازار داخل ایران شبیه سازی میشه به اصطلاح چیزی خلق نمی شه همه چیز در گیر بن بست هستش
خب آیا من دارم تصویر منفی نشون میدیم از بازار ایران خیر عین واقعیت هستش ولی خیلی تلخه ،
خب با تمام این تفاصیر میتونیم ببینیم مواردی که بازدید خور بالا پیدا میکنن یا به اصطلاح بر اساس زیادی تکرار نامشان مطرح میشوند سیستم های نیستند که بر اساس کیفیت و ایده نو بوجود آمده باشند بلکه سیستم هایی هستند که یا با شانس و هزینه نیروی انسانی بالا آمده اند ( با ارائه مطالب زرد یا حتی امکانات زرد ) یا دسته ایی که با هزینه کردن همان اماکانات زرد را جا انداخته اند پس به راحتی دیده میشه که بازار مجازی ایران همانند بازار داخلیش یه بازار وحشتناکی هستش و کلا نمی شه روش حساب باز کرد
پی نوشت : امکانات و مطالب زرد :
نوع اولش : کلیه مطالب خاله زنک و وقت پر کن رو میگیم که بدون محتوی زمان و نیروی و احساسات نیروی انسانی مملکت ما رو داره به هدر میده
نوع دومش : بازنویسی در سطح و امکانات و کیفیت پائین تر سیستم های خارجی که با محدود کردن سیستم های خارجی امکان پا گرفتن این سیستم ها پیش می آید و خود را جز برندینگ ها می نامند
پس با این احتساب انتخاب های ما محدود تر میشوند و به راحتی قابل درک هستش که اینجا .................
