در آیین نامه ذکر شده ۵۰ درصد "حق بیمه" و در قانون اتکایی جبران خسارت رو ذکر کرده که در بیمه عمر،هر قسط پرداختی که شامل هزینه بیمه گری و ذخیره اندوخته است ، و پرداخت خسارت شامل ذخیره اندوخته و غرامت فوت میشه؛پس قاعدتا اگر بیمه ای ورشکسته بشه همه موارد رو بیمه مرکزی بواسطه اتکایی شدن بر عهده داره؛
تجربه بیمه توسعه هم هست که بیمه های عمر همگی به بیمه ایران منتقل شدند،و تعهدات از سر گرفته شد؛دقت کنید در بیمه عمر،چون با شخص ثالث طرف نیستین شاید زمان ورشکستگی تا زمان انتقال یا بازپسدهی،ضرر زیادی به بیمه گذار وارد نکند؛یعنی مثل شخص ثالث نیست که بواسطه ورشکستگی بیمه گذار خود مجبور یه بازپرداخت خسارت شود،نهایتا یک یا دو سال وقفه ایجاد میشود؛
مساله پشتوانه بیمه ها هم هستند؛در صورت ورشکستگی طبق قانون ،مدیران شرکت و سهامداران موظف به جبران خسارت هستند؛از جمله سهامداران اصلی شرکت های بیمه ،بانک های وابسطه به انها هستند،پس تا وقتی بانک سر پاست،شرکت بیمه سر پاست و جالب اینکه شرکت های بیمه از خود بانک مربوطه سود بیشتری میدهند و وضع مالی بهتری دارند؛
خوب درست میگین،فرطندان تا زمانی که پدر و مادر یک بیمه عمر خوب دارند در اولویت تهیه بیمه نامه نیستند؛
البته من چندان با این حساب های گنجینه ای موافق نیستم؛پس پیشنهاد میدم خود و همسرتون یک بیمه نامه مشترک تهیه کنید،برای فرزندتون اگر میخواد سرمایه گذازی کنید چند راه دارید
۱.تهیه بیمه عمر جدا بشرط اینکه از کودکی آغاز بشه و تا میان سالی ادامه پیدا کنه،چون واقعا اتمام بیمه عمر دسن ۳۰ سالگی اصلا منطقی نیست
۲.مبلغ سرمایه گذاری ایشون رو به بیمه خودتان بریزید و سهم ایشون رو در بیمه نامه مشخص کنید؛در صورت لزوم هروقت بخواهید میتوانید از بیمه برای ایشان برداشت کنید یا در صوزت فوت سهم ایشان بهشون داده خواهد شد؛
بغیر از کارآفرین بیمه ما هم غرامت در صورت بیماری پرداخت خواهد کرد اما بیمه ما قابلیت برداشت ندارد،فقط بازخرید یا وام؛
در مورد سایر شرکت ها هم مطالعه کنید،ببینید به چه پوشش و سرایطی احتیاج دارید،ضمنا میتوانید چند بیمه نامه تهیه کنید و محدودیتی در تعداد نیست
Sent from my E5823 using Tapatalk
