از طرفی چرا شما اینقدر نگران پرداخت های بیمه در 20 یا 30 سال آینده هستید؟ مگه بیمه قراره چه کار عجیب و غریبی انجام بده؟ پرداخت 18% سود در 5 سال اول و از سال ششم سالی 15% اونقدر تعهد بزرگی نیستش که شرکت های بیمه که از پر سود ده ترین صنعت ها هستن نتونن از پسش بر بیان. کافیه مثلا همین بیمه پارسیان یا پاسارگاد حق بیمه های دریافتی رو بده به بانکش تا به مردم وام بده با سود 27% . اونوقت 18 تاشو میده به ما و 9% هم میره تو جیب خودش. این یک مثال ساده بود که عرض کردم . کلا بازپرداخت سود بیمه ها در 10 یا 20 یا 30 سال آینده فکر نمی کنم چیز عجیب و ناممکنی بنظر برسه.
بنده هم موافقم که بیمه عمر قطعا بهترین راه سرمایه گذاری نیست (شایدم برای بعضی ها باشه) ولی نباید فراموش کرد که اصلا هدفش هم این نیست.
شما همه جای دنیا وقتی میرید بیمه عمر بخرید کارشناس بیمه به شما میگه بیمه چند هزار دلاری میخواید؟ 50 هزار دلار؟ 200 هزار دلار؟ 500 هزار دلار؟
حرفهای شما کاملا" درست و منطقیه اما در جایی که همه چی ثبات نسبی داشته باشه و اقتصاد سالم هم داشته باشه
من به عنوان یه مخالف با بیمه عمر و سرمایه گذاری فقط و فقط تردید در ثبات قوانین بیمه و مملکت و نبود نظارت کافی بر عملکرد شرکتها , باعث مخالفتم شده. مثالش رو هم تو این تاپیک و هم توی جاهای دیگه زدم (اخذ جریمه برای استفاده از بیمه شخص ثالث)
بیمه توسعه رو همین نبود نظارت دقیق و کافی بیمه مرکزی بدبخت کرد که اگه بود نمیذاشت بیشتر از اعتبارش تعهد بده.
هیچ فرد یا سازمانی نمیتونه تضمین بده که در صورتی که قبل از پایان مهلت سرمایه گذاری مجبور به استفاده از بیمه عمر شدی در پایان قرارداد شما رو جریمه نکرده و به بهانه های مختلف از سر و ته پرداختیشون نزنن.
باز هم تکرار میکنم در قرارداد بیمه شخص ثالث هیچ بندی در مورد جریمه در صورت استفاده ننوشته اما بر اساس یک قانون من درآوردی به راحتی شما رو جریمه میکنن و حق شکایت هم نداری چون صدات به جایی نمیرسه.
اگر بک نفر پیدا بشه که به من ضمانت بده شرکتهای بیمه خارج از تعهداتشون و قراردادشون عمل نخواهند کرد همین امروز میرم و بیمه عمر و سرمایه گذاری میگیرم