برگزیده های پرشین تولز

تاپیک جامع جام جهانی

1408

Registered User
تاریخ عضویت
6 سپتامبر 2008
نوشته‌ها
1,042
لایک‌ها
57
محل سکونت
باغستان نیوز
اولین دیدار بین دو تیم ملی در سال ۱۸۷۲ و بین تیم‌های انگلستان و اسکاتلند انجام گرفت اما در آن سال‌ها فوتبال خارج از بریتانیای کبیر بعد زیادی نداشت. پس از افزایش محبوبیت فوتبال در آغاز قرن بیستم، این ورزش در المپیک‌های تابستانی ۱۹۰۰ و ۱۹۰۴ و المپیک میانی ۱۹۰۶ به عنوان ورزش ناظر (بدون اهدای مدال) شرکت کرد. در المپیک تابستانی ۱۹۰۸ بالاخره فوتبال یکی از ورزش‌های رسمی گشت. مسابقات فوتبال در آن سال توسط «انجمن فوتبال» (فدراسیون فوتبال در انگلستان) برگزار می‌شدند و تنها بازیگران آماتور در آن شرکت داشتند و گاها بیشتر یک نمایش بود تا یک مسابقه. تیم ملی آماتورهای فوتبال انگلستان هم در المپیک ۱۹۰۸ و هم در المپیک ۱۹۱۲ فاتح مسابقات شد.

با توجه به این‌که مسابقات فوتبال المپیک تنها بین تیم‌های آماتور برگزار می‌شد، مسابقات «نشان سر توماس لیپتون»‌ توسط «سر توماس لیپتون» در ۱۹۰۹ و در تورین برگزار شدند. این مسابقات معمولا به عنوان اولین تورنمنت جدی جهانی شناخته می‌شوند و اکثر باشگاه‌های خوب جهان از ایتالیا، آلمان و سوئیس در آن‌ها شرکت داشتند. تیم وست آکلند، تیمی آماتور از روستایی در شمال شرق انگلستان، فاتح این مسابقات شد. وست آکلند در مسابقات بعدی در ۱۹۱۱ نیز قهرمان شد و بر طبق قوانین بازی‌ها، نشان سر توماس را تا ابد به خانه برد.

در ۱۹۱۴ فیفا توافق کرد که مسابقات المپیک را به عنوان «مسابقات قهرمانی فوتبال آماتورها» به رسمیت بشناسد و مسئولیت برگزاری آن را به عهده بگیرد. این باعث شد که مسابقات فوتبال المپیک تابستانی ۱۹۲۴ به اولین تورنمنت فوتبال بین‌قاره‌ای بدل شود. اروگوئه قهرمان این مسابقات شد و در سال ۱۹۲۸ نیز مدال طلا را کسب کرد.

در ۲۸ می‌۱۹۲۸ پس از طرحی که رئیس وقت فیفا،ژول ریمه، طراحی کرده بود، تصمیم گرفته شد که فیفا تورنمنت بین‌المللی خود را به پا کند. با توجه به این‌که اروگوئه صاحب مدال طلای دو المپیک قبلی بود و با توجه به این‌که در سال ۱۹۳۰ جشن صدمین سالگرد استقلالش را می‌گرفت، میزبانی به این کشور سپرده شد.

اولین جام جهانی رسمی
المپیک تابستانی ۱۹۳۲ در لوس آنجلس برگزار شد و به علت عدم محبوبیت فوتبال در آن کشور، این ورزش در برنامهٔ بازی‌ها گنجانده نشد. علت دیگر عدم توافق فیفا و کمیته بین‌المللی المپیک در مورد وضعیت بازیگران آماتور بود. رئیس وقت فیفا، ژول ریمه، طرحی ارائه کرد که بر طبق آن اولین مسابقات جام جهانی در ۱۹۳۰ و در اروگوئه برگزار شود. فدراسیون‌های ملی بعضی کشورها به فرستادن یک تیم به مسابقات دعوت شدند. با توجه به این‌که میزبان مسابقات –اروگوئه- بسیار دور از اروپا واقع شده بود و تیم‌های اروپایی برای شرکت در این مسابقات باید در سفر پر هزینه‌ای از اقیانوس اطلس می‌گذشتند، تا دو ماه مانده به مسابقات هیچ کشور اروپایی حاضر به فرستادن تیم نشده بود. ژول ریمه نهایتا تیم‌های اروپایی بلژیک، فرانسه، رومانی و یوگسلاوی را به قبول این سفر راضی کرد. مجموعا ۱۳ کشور در این جا شرکت کردند – هفت تیم از آمریکای جنوبی، چهار تیم از اروپا و دو تیم از آمریکای شمالی .

اولین دیدارهای جام جهانی به طور همزمان برگزار شدند و توسط فرانسه و آمریکا فتح شدند. این دو تیم به ترتیب مکزیک را ۴ بر ۱ و بلژیک را ۳ بر ۰ مغلوب کردند. اولین گل تاریخ جام جهانی توسط لوسین لورن از فرانسه به ثمر رسید. چهار روز بعد برت پاتناد از آمریکا اولین هت-تریک تاریخ جام را در برد ۳ بر ۰ آمریکا مقابل پاراگوئه ثبت کرد. در مسابقهٔ فینال اروگوئه با نتیجهٔ ۴-۲ از صد آرژانتین گذشت و اولین فاتح جام جهانی شد. این مسابقه در مونته‌ویدئو انجام شد و ۹۳ هزار نفر شاهد برگزاری آن بودند.

پیشروی
مشکلات اولیهٔ بازی‌ها مسائل مربوط به سختی سفرهای بین‌قاره‌ای و جنگ بود. همانطور که تیم‌های اروپایی حاضر به سفر برای شرکت در جام اروگوئه ۱۹۳۰ نبودند، تیم‌های آمریکای جنوبی نیز حاضر به تحمل سفر برای شرکت در جام ۱۹۳۴ و ۱۹۳۸ نبودند و برزیل تنها تیمی بود که در این جام‌ها شرکت جست. جام‌های ۱۹۴۲ و ۱۹۴۶ به دلیل وقوع جنگ جهانی دوم و پیامدهای آن برگزار نشدند.

جام جهانی ۱۹۵۰ برای اولین بار شاهد حضور تیم‌هایی از جزیرهٔ بریتانیا، مبدع فوتبال، بود. تیم‌های بریتانیایی (انگلستان، اسکاتلند و ...) در ۱۹۲۰ از فیفا بیرون کشیده بودند اما در ۱۹۴۶ با دعوت مجدد فیفا به این فدراسیون بازگشتند و در این جام بازی کردند. این تورنمنت در ضمن شاهد حضور دوبارهٔ اروگوئه، قهرمان جام اول، بود که دو جام قبلی را تحریم کرده بود. اروگوئه در بازگشت خود مجددا قهرمان شد. (در ضمن جام ۱۹۵۰ اولین و آخرین جامی بود که مرحلهٔ نهایی آن به صورت گروهی برگزار می‌شد و نه به صورت حذفی و در نتیجه قرار بود مسابقهٔ مشخص فینال نداشته باشد. گرچه صورت امتیازها به طوری شد که عملا بازی برزیل و اروگوئه به صورت بازی فینال درآمد). در جام‌های بین ۱۹۳۴ تا ۱۹۷۸ شانزده تیم در مسابقات شرکت کردند (به غیر از چند مورد که تیم‌ها پس از راه‌یابی به بازی‌ها استعفا دادند). اکثر تیم‌های از اروپا و آمریکای لاتین بودند و اقلیت بسیار کمی از آفریقا، آسیا و اقیانوسیه. نمایندگان این قاره‌ها معمولا به سادگی توسط تیم‌های اروپایی و آمریکای لاتینی مغلوب می‌شدند (یک استثنای مهم کرهٔ شمالی بود که در ۱۹۶۶ تا یک چهارم نهایی بالا آمد). در جام ۱۹۸۲ تعداد تیم‌های شرکت کننده به ۲۴ افزایش یافت و این رقم در ۱۹۹۸ به ۳۲ رسید که نتیجتا تیم‌های بیشتری از آفریقا،آسیا و آمریکای شمالی شانس شرکت پیدا کردند. در سال‌های اخیر شرکت‌کنندگان این قاره‌ها توفیق بهتری داشته‌اند. کامرون در ۱۹۹۰ تا یک چهارم نهایی بالا آمد و کرهٔ جنوبی،سنگال و آمریکا در ۲۰۰۲ همه حداقل تا یک چهارم نهایی بالا آمدند (کرهٔ جنوبی نهایتا چهارم شد). ۱۹۷ کشور برای راه‌یابی به جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان با هم دیگر رقابت کردند. از تمامی ۲۰۷ عضو فیفا تا بحال تنها سه کشور برای راه‌یابی به جام تلاش نکرده‌آند. با توجه به این‌که کوموروس و تیمور شرقی اعضای تازه‌ای هستند و هنوز این امکان را نداشته‌اند، در واقع بوتان تنها کشوری است که شانس خود را برای شرکت در جام جهانی محک نزده.

در دههٔ ۹۰ جام جهانی زنان فیفا نیز راه‌اندازی شد و اولین جام جهانی زنان در ۱۹۹۱ در چین برگزار شد. شکل برگزاری این مسابقات مانند مدل مردان است و هر چهار سال یک‌بار برگزار می‌شوند. آمریکا، آلمان، چین و نروژ تا بحال از موفق‌ترین تیم‌های جام جهانی زنان بوده‌اند.

جام یادبود
از ۱۹۳۰ تا ۱۹۷۰ یادبود ژول ریمه به قهرمان بازی‌ها اهدا می‌شد. این جام ابتدا با نام «جام جهانی»‌ شناخته می‌شد اما بعدها و در ۱۹۴۶ به افتخار رئیس فیفا و مبتکر بازی‌ها یعنی ژول ریمه نامش تغییر داده شد. در سال ۱۹۷۰ برزیل برای سومین بار قهرمان جام شد و طبق قوانین جام را برای همیشه نزد خود نگاه داشت. با این حال این «یادبود ژول ریمه» در ۱۹۸۳ دزیده شد و تا بحال هرگز پیدا نشده‌است.

پس از ۱۹۷۰ جایزهٔ یادبود جدیدی با نام «یادبود جام جهانی فیفا» طراحی شد. این جام در پایان هر دوره نزد کشور قهرمان به امانت خواهد بود و حتی فتح سه‌بارهٔ آن باعث نگهداری همیشگی آن نمی‌شود. آرژانتین، آلمان (به عنوان آلمان غربی) و برزیل تا بحال هر یک دو بار فاتح این جام دومی شده‌اند. نام هر کشور برنده بر جام جهانی فیفا حک خواهد شد و از این جام تا سال ۲۰۳۸ یعنی وقتی که جام از نام تیم‌های فاتح پر شود، استفاده خواهد شد.

این جام که از سال ۱۹۷۴ به بعد به قهرمان بازی‌ها اهدا می‌شود توسط سیلویو گازانیگا مجسمه‌ساز ایتالیایی طراحی شده‌است. جنس این جام از طلا و مالاکیت (مرمر سبز) بوده، ارتفاعی برابر با ۳۵ سانتی‌متر دارد و وزنش به ۵ کیلوگرم می‌رسد.

پوشش رسانه‌ای
جام جهانی فوتبال در ۱۹۵۴ برای اولین بار از تلویزیون‌ها پخش شد و در حال حاضر پرتماشاگرترین رویداد ورزشی جهان است و تماشاگرانش از بازی‌های المپیک نیز تجاوز می‌کنند. تخمین زده می‌شود که ۲۸٫۸ بیلیون نفر بازی‌های جام جهانی ۲۰۰۲ را تماشا کرده‌آند. تنها فینال آن بازی‌ها توسط ۱٫۱ بیلیون نفر دیده شده‌است. مسابقات قرعه‌کشی آن جام بیش از ۳۰۰ میلیون نفر بیننده داشته‌است.
 

1408

Registered User
تاریخ عضویت
6 سپتامبر 2008
نوشته‌ها
1,042
لایک‌ها
57
محل سکونت
باغستان نیوز
رکوردهایی که در جام جهانی جابجا می شود




گل 2000

گل دومی که در جام جهانی قبل، رونالدو مهاجم استثنایی تیم ملی برزیل مقابل تیم ملی آلمان به ثمر رساند گل شماره 1914 جام جهانی بود. در مسابقات این جام گل شماره 86 قطعاً گل شماره 2000 جام جهانی است. لائورنت فرانسوی در سال 1930 ( 1309) اولین گل تاریخ جام جهانی را زد و به ثمر رساننده گل شماره هزار کسی نبود جز رابی رنسن برینگ هلندی در جام 1978( 1357). جالب است بدانید که رابی قبل از آن که به اسکاتلند گل بزند در بازی مقابل ایران هم زننده سه گل بود.




رونالدو و گرهارد مولر

رونالدو در سه جام جهانی حضور داشته است. او در جام 1994 وقتی 17 ساله بود، عضو تیم ملی برزیل شد اما حتی یک دقیقه هم بازی نکرد. در جام 1998 رونالدوی 21 ساله چهار گل برای برزیل زد. تعداد گل های او در جام جهانی 2002 هشت گل بود. این هشت گل بیشترین گلی بود که در یک جام جهانی از سال 1974 به بعد به ثبت می رسید.

جالب است بدانید که رونالدو با پله، اسطوره برزیلی ها در حال حاضر با هم در تعداد 12 گل مساوی هستند. در این عرصه، تنها گرد مولر با 14 و ژوست فونتین با 13 گل از او پیش هستند. اگر رونالدو در جام 2006 بتواند سه گل بزند که اصلاً هم بعید نیست می تواند رکورد اعجاب انگیز و اسرارآمیز گردمولر را بعد از 32 سال بشکند.




اگر پائولو بیاید

خدا کند پائولو مالدینی خداحافظی خود را پس بگیرد و به جام جهانی برگردد. اگر اینگونه باشد او امسال رکورددار تمام ادوار تاریخ می شود. مالدینی در مسابقات جام های جهانی 1990، 1994،1998 و 2002 چهار بار با ایتالیا در صحنه مسابقات حضور یافته و در این چهار دوره 23 بازی انجام داده است. مالدینی با رکورد ماتئوس تنها یک دوره و دو بازی فاصله دارد. ماتئوس در پنج جام جهانی 82،86،90،94،98 برای تیم ملی آلمان در مجموع 25 بازی انجام داد. اگر پائولو بیاید رکورد جالب توجه لوتار ماتئوس در مسابقات فوتبال جام جهانی شکسته می شود!



آسیایی رکورددار

او سامی الجابر است. در مسابقات جام جهانی این دوره او به رکود چهار حضور متوالی در جام جهانی می رسد، چیزی که از هیچکدام از آسیایی ها تا به امروز سر نزده است. سامی الجابر اولین بار در جام 1994، دومین بار در جام 98 و سومین بار در جام 2002، برای تیم ملی فوتبال عربستان بازی کرد. عربستان در این مدت 10 بازی در جام جهانی انجام داد و صاحب دو برد، یک مساوی و هفت باخت برابر حریفان خود شد.




رکورد کارلوس آلبرتو

کارلوس آلبرتو می تواند بعد از دو مربی یعنی ویتوریو پوتز و ایتالیایی و وینسنته فولا برزیلی دومین مربی تاریخ جام جهانی باشد که دو بار فاتح جام جهانی شده است.

قدرت فراوان برزیل در این دوره اینگونه به علاقمندان فوتبال دنیا القا کرده است که می توانند شاهد قهرمانی دوباره تیم ملی فوتبال برزیل در جام جهانی باشند. برزیل در سال های 1958 (1337)- 1962(1341)- 1970(1349)- 1994(1373) و 2002(1381) موفق به کسب عنوان قهرمانی جام جهانی شده است.




کلینزمن می تواند سومین نفر باشد

آری کلینزمن هم می تواند صاحب رکورد باشد. او می تواند سومین مرد فوتبال دنیا باشد که هم به عنوان مربی و هم به عنوان بازیکن جام جهانی را فتح کرده باشد.

یورگن در سال 1990 در حالیکه 26 ساله بود با تیم ملی فوتبال آلمان قهرمان مسابفات فوتبال جام جهانی شد و امروز می توان بار دیگر قهرمان جهان باشد. قبلاً این عنوان توسط مردانی مثل ماریو زاگالو و فرانتس بکن باوئر به دست آمده بود. بکن باوئر در سال 1974 به عنوان بازیکن و در سال 1990 به عنوان سرمربی قهرمان جهان شد. ماریو زاگالو هم در سال های 1958 و 1962 به عنوان بازیکن و در سال 1970 به عنوان سرمربی قهرمان جام جهانی شد.



یک تیم غیر اروپائی

این یک سنت بوده که همواره در جام های برگزار شده در اروپا، اروپایی ها صاحب عنوان قهرمانی جام جهانی شوند. به جز سال 1958 سوئد که تیم ملی برزیل قهرمان دنیا شد در سایر مسابقات برگزار شده در قاره سبز، اروپایی ها فاتح جام بوده اند. ایتالیا در ایتالیا(1934- 1313) ، ایتالیا در فرانسه (1938-1317) آلمان غربی در سوئیس (1954- 1333) ، انگلستان در انگلستان(1966- 1345)، آلمان غربی در آلمان غربی (1974-1353) ، ایتالیا در اسپانیا(1982- 1361)، آلمان غربی در ایتالیا(1990- 1369)، و فرانسه در فرانسه (1998- 1377) تیم های مورد نظر بوده اند.
 

1408

Registered User
تاریخ عضویت
6 سپتامبر 2008
نوشته‌ها
1,042
لایک‌ها
57
محل سکونت
باغستان نیوز
هفت تيم تاکنون جام قهرماني اين رقابتها را بالاي سر برده اند: برزيل، ايتاليا، آلمان، اروگوئه، آرژانتين، انگليس و فرانسه. از جام جهاني 2002 کره و ژاپن تا امروز فرصتي رخ نداده بود که همه برندگان جامهاي جهاني در مرحله نهايي اين مسابقات حضور داشته باشند.



سایت گل - جام جهاني 2010 آفريقاي جنوبي را مي توان به نوعي سخت ترين دوره اين مسابقات دانست. آمار و ارقام در اين رابطه خيلي واضح و روشن هستند. همه تيمهايي که تاکنون در دوره هاي قبلي جامهاي جهاني به مقام قهرماني دست يافته اند، در آفريقاي جنوبي حاضر خواهند بود.

از خطاي هند آنري که در آخرين روز پلي اف مرحله مقدماتي، قهرمان جام جهاني 1998 را با خوش شانسي محض به آفريقاي جنوبي برد تا آخرين بازي اين مرحله که بازي برگشت پلي آف اروگوئه و کاستاريکا محسوب مي شد، قصه جام 2010 آفريقاي جنوبي با فراز و نشيبهاي زيادي همراه بود.

روگوئه که دو بار قهرمان جام جهاني شده، بعد از هشت سال غيبت به عنوان آخرين تيم صعود کننده اين دوره به جامهاي جهاني بازگشته است. اين نهمين بار در نوزده دوره رقابتهاي جام جهاني خواهد بود که همه تيمهاي قهرمان دوره هاي قبل به طور همزمان به مرحله نهايي مسابقات صعود کرده اند.

هفت تيم تاکنون جام قهرماني اين رقابتها را بالاي سر برده اند: برزيل، ايتاليا، آلمان، اروگوئه، آرژانتين، انگليس و فرانسه. از جام جهاني 2002 کره و ژاپن تا امروز فرصتي رخ نداده بود که همه برندگان جامهاي جهاني در مرحله نهايي اين مسابقات حضور داشته باشند. با گذشت زمان، حضور همه تيمهاي قهرمان در يک دوره جام جهاني اتفاق نادري تلقي مي شود براي اينکه با افزايش دوره ها، قهرمانان جديدي به فهرست اضافه مي شوند.
مثلا فرانسه اولين و آخرين عنوان قهرماني خود را در سال 1998 کسب کرد و آرژانتين در سال 1978 به اولين عنوان قهرماني خود رسيده بود. قبل از برگزاري اولين دوره اين رقابتها در قاره آسيا، تنها در سالهاي 1950 ، 1954 ، 1962 ، 1966 ، 1970 ، 1986 و 1990 همه قهرمانان دوره هاي قبل در مرحله نهايي مسابقات هم حضور داشتند. از اين رو شايد جام جهاني 2010 براي ايتاليا قهرمان چهاردوره و آخرين دوره اين رقابتها تا حدي بديمن باشد. براي اينکه چهار بار قهرماني آتزوري در اين مسابقات، در سالهايي رخ داده که همه تيمهاي قهرمان دوره هاي قبلي درآن دوره حضور نداشته اند.

اما برزيل در سه مورد از پنج دوره اي که قهرمان شده ، در سالهايي که همه تيمهاي قهرمان تاريخ جامهاي جهاني حضور داشته اند، به اين عنوان رسيده است. نکته ديگر اينکه با حضور نيوزيلند و استراليا، بعد از جام جهاني 1982 و 2006 اين سومين دوره اي است که از همه قاره ها در جام جهاني نماينده اي حاضر شده است.
اسلواکي تنها تيمي است که در آفريقاي جنوبي براي اولين بار در جام جهاني شرکت مي کند. در سال 1950 هم مشابه اين وضعيت تکرار شده بود. البته يک تفاوت بارز در اين ميان به چشم مي خورد: درسال 1950 در برزيل سيزده تيم در مرحله نهايي جام جهاني حضور داشتند و الان اين تعداد به 32 تيم رسيده است. ضمن اينکه در مقايسه با دوره قبلي مسابقات در آلمان که شش تيم تازه وارد در جام جهاني شرکت کرده بودند (اوکراين، انگولا، ساحل عاج، توگو، غنا و ترينيداد) حضور تنها يک تيم جديد در اين دوره هم جالب توجه به نظر مي رسد.

از 32 تيم حاضر در جام 2010 ، نوزده تيم به جام جهاني 2006 هم صعود کرده بودند. سيزده تيم ديگر بعد از يک يا چند دوره غيبت به اين مسابقات قدم خواهند گذاشت. از جام جهاني کره و ژاپن تا جام جهاني آلمان هم اين نسبت 13 به 32 بود. در فرانسه سال 98 تا کره و ژاپن سال 2002 نسبت 12 به 32 رقم خورد.

علاوه بر اسلواکي که براي اولين بار در جام جهاني حاضر است، تيمهاي هندوراس و نيوزيلند (غايب از جام جهاني 1982 اسپانيا) الجزاير(غايب از مکزيک 1986 ) يونان(غايب از آمريکاي 1994 ) بعداز يک دوره غيبت طولاني در اين مسابقات حاضر خواهند بود. در جدول تيمهايي که بيشترين حضور را داشته اند، برزيل در رتبه نخست قرار مي گيرد. زرد پوشان با نوزده بار حضور در جامهاي جهاني در همه دوره ها شرکت کرده اند. با توجه به اينکه جام جهاني 2014 هم در اين سرزمين برگزار مي شود، برزيل مي تواند مکان نخست خود را در اين جدول با بيست بار حضور در اين رقابتها، مسجل و قطعي کند.

بعد از اين تيم آلمان و ايتاليا با 17 بار حضور، آرژانتين با 15 بار حضور و مکزيک با 14 بار شرکت در جامهاي جهاني
قرارگرفته اند. يک نکته جالب ديگر اينکه با خطاي هندي که آنري مرتکب شد و فرانسه را به جام جهاني 2010 برد، او اين احتمال را براي خود بوجود آورد که اولين بازيکن تاريخ فوتبال فرانسه باشد که در چهاردوره اين رقابتها شرکت کرده است.
 

1408

Registered User
تاریخ عضویت
6 سپتامبر 2008
نوشته‌ها
1,042
لایک‌ها
57
محل سکونت
باغستان نیوز
در اين موضوع ترديد نكنيد كه تيم‌هاي راه‌يافته به جام جهاني يا ليگ خوبي دارند، يا لژيونرهاي خوبي.



سایت گل- اگر بخواهيم اين دوره از رقابت‌هاي جام‌جهاني و تيم‌هاي راه یافته به مرحله نهايي اين مسابقات را با دوره‌هاي قبل مقايسه كنيم، به اين نتيجه می رسيم كه در اين دوره تقريبا تمام تيم‌هاي بزرگ دنيا به مرحله نهایی رسیده اند.اصلا از نظر من بزرگي يك تيم به اين است كه بتواند به جام‌جهاني برود. وقتي تيمي موفق مي‌شود به معتبرترين تورنمنت فوتبال جهان برسد، حتما تيم بزرگي است. دراين ميان تيم‌هايي هم هستند كه توقع بالایی از آنها وجود دارد اما مشكلاتي در روند حركتي آنها به وجود مي‌آيد كه در نهايت منجر به ناکامی مي‌شود.

در ميان اسامي تيم‌هايي كه به جام جهاني نرسيده‌اند نام تيمي مثل روسيه بيشتر جلب توجه می کند. تيمي كه با مربي فوق‌العاده خود در يورو 2008 بهترين نتايج ممكن را به دست آورد اما جالب است كه آنها حتي در راه صعود به آن مسابقات هم مسير دشواري را پشت سر گذاشتند و در نهايت با اما و اگرهاي بسيار مجوز حضور در مرحله نهايي را به‌دست آوردند. آنها در بازي‌هاي مقدماتي جام‌جهاني هم مشكلات زيادي داشتند و با وجود تمام هزينه‌هاي سنگيني كه ميلياردرهاي روس در فوتبال این کشور انجام مي‌دهند، روسیه حضور در جام‌جهاني را از دست داد. مصر و تونس هم كه ديگر مدت‌زمان زيادي است رسما كاري با جام‌جهاني و حضور در اين تورنمنت ندارند. ايران و عربستان هم با بازي‌هايي كه در رقابت‌هاي مقدماتي انجام دادند، ثابت كردند ديگر حقي نسبت به فوتبال آسيا ندارند. شما در اين موضوع ترديد نكنيد كه تيم‌هاي راه‌يافته به جام جهاني يا ليگ خوبي دارند، يا لژيونرهاي خوبي. شايد بگوييد كه مثلا تيم‌هايي مثل نيوزلند نه ليگ خوبي دارند و نه لژيونرهاي مطرحي اما بايد بدانيد كه نيوزلند هم مثل استراليا اكثر بازيكنان خود را در تيم‌هاي انگليسي مي‌بيند و الجزاير هم بازيكنانش را از تيم‌هاي فرانسوي كاملا آماده تحويل مي‌گيرد. تيم ملي ما هم تا زماني كه لژيونر خوب در اروپا داشت راحت به جام‌جهاني مي‌رفت اما فوتبال ما الان نه لژيونر خوب زياد دارد و نه ليگ فوق‌العاده‌اي.پس تيم قدرتمندي نيست.

قبلا هم گفته‌ام كه تيم‌ملي ما با دوگلي كه يك لژيونر بزرگ مثل پارك جي سونگ به ما زد جام جهاني را از دست داد. دراين شرايط تيم‌هاي كشورهاي حوزه خليج‌فارس هم ضعيف شده‌اند. من فكر مي‌كنم آن شور و شوق و شعف پولدارهاي خليج كه قبلا نسبت به فوتبال داشتند حالا كمرنگ شده و آنها ترجيح مي‌دهند حواسشان را روي مسابقات فرمول 1 بگذارند.
 

1408

Registered User
تاریخ عضویت
6 سپتامبر 2008
نوشته‌ها
1,042
لایک‌ها
57
محل سکونت
باغستان نیوز
اطلاعاتی در مورد تیم‌ها با توجه به قاره:
1-اروپا
انگلیس: تیم پر مدعای کم افتخار. انگلیس که تنها یکبار قهرمان جهان شده، همیشه به عنوان مدعی وارد مسابقات شده ولی ناکام مانده است. درست مثل اسپانیا و هلند. این هفتمین حضور پیاپی و سیزدهمین حضور کلی انگلیس در جام جهانی است و احتمالاً آخرین جام جهانی بازیکنانی نظیر استیون جرارد و فرانک لمپارد.
آلمان: پس از برزیل بهترین تیم 18 دوره گذشته بوده که تنها در دو دوره از این رقابت‌هاحضور نداشته. 7 حضور در دیدار نهایی و 3 قهرمانی حاصل کار آلمان بوده است. این پانزدهمین حضور پیاپی ژرمن‌ها در جام جهانی است.
هلند: 8 بازی و 8 برد حاصل کار این تیم در دور مقدماتی بوده است. هلند با فوتبال شناور خود همیشه در دنیا مطرح بوده است. اما تا زمان شروع جام جهانی 2010، حسرت نتیجه گیری خوب این تیم در جام جهانی 32 ساله خواهد شد.
پرتغال: از جمله تیم‌هایی که پس از سال‌های افول، یک دهه درخشان را سپری کرده ولی دوباره از اوج فاصله گرفته است. بهترین عنوان پرتقال کسب رتبه سوم در جام جهانی 1966 انگلیس است.
فرانسه: تیمی پر از مهره که نتایج ضعیفی در دور مقدماتی کسب کرده و با تقلب در دیدار پلی-آف مقابل جمهوری ایرلند، به جام جهانی رسیده است. فرانسه هم مثل انگلیس همیشه مدعی بوده و معمولاً ناکام. فرانسه یک بار در سال 1998 قهرمان جهان شده است.
ایتالیا: از بزرگان جام جهانی و مدافع عنوان قهرمانی دوره قبل. مانند آلمان، 17 حضور خود را جشن می‌گیرد و این سیزدهمین حضور پیاپی لاجوردی پوشان ایتالیا در جام جهانی است.
اسپانیا: بهترین تیم دور مقدماتی که امید فراوانی به کسب اولین عنوان قهرمانی جام جهانی دارد. اسپانیا با سیزده حضور (9 حضور پیاپی)، از تیم‌های با سابقه جام جهانی است.
دانمارک: یکی از کم جمعیت‌ترین کشورهای حاضر در جام جهانی که علی رغم حضور در گروهی دشوار با حذف سوئد و فرستادن پرتغال به پلی-آف، دست به کار بزرگی زد و مستقیم به جام جهانی راه یافت.
یونان: از قدیمی‌ترین کشورهای دنیا ولی غریبه با جام جهانی. تنها یک حضور در جام جهانی 1994 و پذیرش سه شکست، 10 گل خورده و بدون گل زده؛ آمار چندان جالبی به نظر نمی‌آید.
صربستان: از میهمانان قدیمی جام جهانی (تحت عنوان یوگسلاوی) که پس از تجزیه این کشور برای دومین بار است به جام جهانی راه میابد.
اسلوواکی: تنها تیم این دوره است که تاکنون در جام جهانی حضور نداشته. در واقع اسلوواکی میهمان تازه وارد پربیننده‌ترین رویداد ورزشی دنیاست.
اسلوونی: دومین حضور یکی دیگر از کشورهای تجزیه شده یوگسلاوی سابق که با حذف روسیه کار بزرگی را به انجام رسانده است.
سوئیس: خیلی‌ها معتقدند که سوئیس در گروهی آسان قرار گرفت تا بتواند نهمین صعود خود را جشن بگیرد. اما در آفریقای جنوبی اوضاع فرق می‌کند.
2-آفریقا
کامرون: بهترین تیم قاره آفریقا در رنکینگ فیفا که در جام جهانی 1990 به جمع هشت تیم برتر هم صعود کرد.
ساحل عاج: یکی از 7 تیمی است که بدون شکست به این مرحله رسیده است (6 تیم دیگر: نیجریه، کره‌جنوبی، آلمان، هلند، اسپانیا و ایتالیا). این دومین حضور ساحل عاج در جام جهانی است و حضور دیدیه دروگبا در این تیم از نکات قابل توجه است.
غنا: اولین تیمی است که از قاره آفریقا (بدون احتساب میزبان)، به جام جهانی 2010 راه یافت. بهترین رکورد غنا، مربوط به تنها حضور این تیم در جام جهانی 2006 است که به دور دوم راه یافت.
نیجریه: دو حضور در مرحله دوم از افتخارات این کشور پر جمعیت آفریقایی است. نیجریه یکی از بهترین نتایج دور مقدماتی را کسب کرده است (12 بازی، 9 برد و 3 تساوی).
آفریقای جنوبی: میزبان این دوره که به گواه نتایج و رتبه‌اش در رنکینگ فیفا (89)، امید چندانی به این تیم نمی‌رود.
الجزایر: از آخرین مسافران جام جهانی که در شرایط کاملاً مشابه با رقیب دیرینه خود، مصر، قرار داشت. الجزایر که پس از 24 سال به جام جهانی راه یافته، پیش از دو بار در جام جهانی حضور داشته که هر دو بار در دور اول حذف شده است.
3-آمریکای شمالی
آمریکا: بهترین عنوان این تیم مربوط به 80 سال قبل است! اولین دوره جام جهانی که آمریکا در آن سوم شد! آمریکا به لطف فیفا که سهمیه بیش از انتظاری را برای آمریکای شمالی در نظر گرفته، ششمین حضور پیاپی خود را جشن می‌گیرد.
مکزیک: به لطف حضور در همسایگی آمریکا، همیشه از بخت مساعدی برای حضور در جام جهانی سود می‌برد و تاکنون 14 بار به جام جهانی راه یافته است. مکزیک پر شکست ترین تیم جام جهانی است و تنها دوبار به جمع هشت تیم برتر راه یافته و هر دو بار خود میزبان بوده است!
هندوراس: مردم این کشور پس از 28 سال بار دیگر حضور در جام جهانی را تجربه می‌کنند. هر چند که نخستین حضور این تیم گمنام آمریکای مرکزی به حذف زودهنگام آنان انجامید.
4-آمریکای جنوبی
برزیل: پر افتخارترین تیم جام جهانی که در تمام ادوار آن حضور داشته است! برزیل همیشه یک بخت مسلم قهرمانی است!
آرژانتین: دو عنوان قهرمانی و مارادونا.این خلاصه آرژانتین است. این غول فوتبال دنیا، تا آستانه حذف از این دوره هم پیش رفت ولی در آخرین دیدار جواز حضور در جام جهانی را گرفت.
شیلی: تیمی که در دور مقدماتی توانست بالاتر از آرژانیتن مدعی قرار بگیرد، حتماً پس از 12 سال غیبت در جام جهانی، حرف‌هایی برای گفتن خواهد داشت.
پاراگوئه: نتایج چشمگیر دور مقدماتی از پاراگوئه تصویری جدید ساخته است. این چهارمین حضور پیاپی راه راه پوشان آمریکای جنوبی است.
اروگوئه: آخرین مسافر جام جهانی که پس از 8 سال دوباره به این مسابقات راه یافته است. قهرمان دو دوره از جام جهانی که سال‌هاست کسی امیدی به تکرار قهرمانی این تیم در جام جهانی ندارد.
5-اقیانوسیه
نیوزیلند: باور کنید فوتبال ورزش دهم این کشور است! ولی این مهمان حاشیه نشین فوتبال با حذف تنها نماینده امیدوار کشورهای عرب آسیا، پس از 28 سال دوباره به جام جهانی آمده تا خودی نشان دهد.
6-آسیا
کره‌جنوبی: پرافتخارترین تیم آسیا در جام جهانی که با 8 حضور در کل و حضور در 7 دوره متوالی گذشته یک پای ثابت جام جهانی محسوب می‌شوند. کره‌جنوبی در سال 2002 با ایستادن در سکوی چهارم (هر چند با تقلب) به بهترین رکود در بین تمام تیم‌های آسیایی دست یافت.
کره‌شمالی: این دوره و در غیاب نمایندگان غرب آسیا در جام جهانی، کره‌شمالی پس از 44 سال پا به این مسابقات می‌گذارد تا بلکه خاطرات شیرین تنها حضور خود در جام جهانی 1966 را زنده کند.
ژاپن: چهارمین حضور پیاپی لاجوردی پوشان شرق آسیا در جام جهانی، که بهترین حضورشان در سال 2002 و به میزبانی خودشان بوده، که به دور دوم راه یافتند.
استرالیا: نماینده غیر واقعی آسیا که به همراه هلند، ژاپن و کره‌جنوبی اولین مسافران آفریقای جنوبی بودند. این سومین حضور ارتش طلایی در جام جهانی است و بهترین رکوردشان صعود به دور دوم جام جهانی 2006 بوده است.


رکوردهای جام جهانی فوتبال:
بیشترین حضور در جام جهانی: برزیل (حضور در تمام ادوار)
بیشترین قهرمانی: برزیل با 5 قهرمانی
بیشترین حضور در دیدار نهایی: برزیل و آلمان 7 حضور
بیشترین حضور در جمع چهار تیم برتر: آلمان 11 حضور
بیشترین تعداد بازی: برزیل و آلمان 92 دیدار
کمترین تعداد بازی: اندونزی (هند شرقی هلند) 1 دیدار
بیشترین برد: برزیل 64 برد
بیشترین باخت: مکزیک 22 باخت
بیشترین تساوی: ایتالیا و آلمان 19 تساوی
بیشترین گل زده: برزیل 201 گل
بیشترین گل خورده: آلمان 112 گل
تیم‌هایی که هرگز در جام جهانی گل نزده‌اند: کانادا، چین، اندونزی، یونان، ترینیداد و توباگو و کنگو (زئیر)
بیشترین دیدار تکرار شده :برزیل – سوئد، 7 بار (1938، 1950، 1958، 1978، 1990 و دوبار در جام جهانی 1994)
دیدار نهایی تکراری: برزیل – ایتالیا (1994 و 1970)، آلمان آرژانتین (1986 و 1990)
بیشترین برد در یک دوره از جام جهانی: برزیل 7 برد 2002
بیشترین گل زده در یک دوره: مجارستان 27 گل 1954
کمترین گل خورده در یک دوره: سوئیس بدون گل خورده 2006
بیشترین گل خورده در یک دوره: کره‌جنوبی 16 گل 1954
طولانی‌ترین رکورد گل نخوردن در یک دوره: ایتالیا 517 دقیقه 1990
تیم‌هایی که دو دوره پیاپی قهرمان شده‌اند: ایتالیا 1934 و 1938 – برزیل 1958 و 1962
بیشترین عدم راهیابی به دور دوم: اسکاتلند 8 دوره
ناکام‌ترین تیم در صعود به جام جهانی: لوکزامبورگ 18 دوره (1934 تا 2010)
طولانی‌ترین نوار پیروزی: برزیل 11 پیروزی 2002 و 2006
طولانی‌ترین نوار شکست ناپذیری: برزیل 13 دیدار 2002 و 2006
طولانی‌ترین باخت متوالی: مکزیک 9 شکست 1930 تا 1958
طولانی‌ترین نوار عدم پیروزی: بلغارستان 17 دیدار 1962 تا 1994
طولانی‌ترین نوار گلزنی در هر دیدار: برزیل (1930 تا 1958) و آلمان (1934 تا 1958)، 18 دیدار

رکورد بازیکنان:
بیشترین حضور در جام جهانی: لوتهار ماتئوس (آلمان) و آنتونیو کارباخال (مکزیک) 5 جام جهانی
بیشترین قهرمانی: پله (ادسون آرانتس دوناسیمنتو) برزیل 3 دوره
بیشترین حضور به عنوان کاپیتان: دیگو آرماندو مارادونا (آرژانتین) 16 دیدار
جوانترین بازیکن: نورمن وایت‌ساید (ایرلند شمالی) جام جهانی 1982 - سن 17 سال و 41 روز
مسن‌ترین بازیکن: رژه میلا (کامرون) جام جهانی 1994 – سن 42 سال و 39 روز
بیشترین گل زده در دیدارهای جام جهانی: رونالدو (برزیل) 15 گل
بیشترین گل زده در بازی مقدماتی جام جهانی: علی دایی (ایران) 30 گل
 

sina86

Registered User
تاریخ عضویت
27 آپریل 2008
نوشته‌ها
3,309
لایک‌ها
35
ممنون اگر لوگوی ادوار مختلف جام جهانی رو هم داشتی بذار
 

amk

Registered User
تاریخ عضویت
1 ژانویه 2009
نوشته‌ها
4,088
لایک‌ها
9
محل سکونت
نازی آباد
سریعترین گل زده رو هم هاکان شوکور یادمه تو ثانیه 15 بازی به کره زد :)
 

1408

Registered User
تاریخ عضویت
6 سپتامبر 2008
نوشته‌ها
1,042
لایک‌ها
57
محل سکونت
باغستان نیوز
استادیوم‌های جام جهانی ۲۰۱۰ در یک نگاه

: استادیوم "ساکر سیتی" در یوهانسبورگ

در مسابقات جام جهانی ۲۰۱۰ آفریقای جنوبی مجموعا ۶۴ دیدار در ۱۰ ورزشگاه مختلف برگزار می‌شود. شماری از آن‌ها نوساز هستند و شماری از آنها نیز استادیوم‌هایی قدیمی که مدرنیزه شده‌اند. این ورزشگاه‌ها در ۹ شهر مختلف قرار دارند.

شهر یوهانسبورگ:
استادیوم "ساکرسیتی" با ۹۴ هزار و ۷۰۰ نفر گنجایش، بزرگ‌ترین ورزشگاه آفریقای جنوبی محسوب می‌شود. در این استادیوم‌دیدارهای مراحل مختلف از جمله دیدار افتتاحیه و بازی فینال انجام می‌گیرد.​
0,,4964779_1,00.jpg

Bildunterschrift: استادیوم "الیس" پارک" در یوهانسبورگ
دیگر استادیوم شهر ژوهانسبورگ، "الیس پارک" نام دارد که ظرفیت آن بر ۶۰ هزار نفر بالغ می‌شود و قرار است که دیدارهای مرحله‌ی گروهی، یک هشتم و یک چهارم نهایی برگزار می‌شود.​

شهر کیپ تاون:
استادیوم "گرین پوینت" در کیپ تاون نوساز است و ۷۰ هزار نفر گنجایش داردگ در این استادیوم نیز دیدارهای مراحل مختلف از جمله مرحله نیمه‌نهایی برگزار می‌شود.​
0,,4964789_1,00.jpg
Bildunterschrift: استادیوم "گرین پوینت" در شهر کیپ تاون
شهر پورت الیزابت:
استادیوم واقع در شهر پورت الیزابت که به نام نلسون ماندلا، **** اسطوره‌ای آفریقای جنوبی است، نوساز است و گنجایش آن بر ۴۶ هزار نفر بالغ می‌شود. در این ورزشگاه نیز دیدارهای مختلف از جمله دیدار بر سر مقام سوم جهان برگزار می‌شود.​
0,,4964797_1,00.jpg
Bildunterschrift: استادیوم "نسلون ماندلا" در شهر پورت الیزابت
شهر دوربان:
ورزشگاه نوساز "موزس مابیدا" در شهر دوربان ۷۰ هزار نفر ظرفیت دارد و از جمله قرار است که یکی از دو دیدار مرحله‌ی نیمه نهایی در آنجا برگزار شود.​
0,,4966677_1,00.jpg
Bildunterschrift:
شهر پرتوریا:
استادیوم واقع در شهر پرتوریا که ۵۰ هزار نفر گنجایش دارد، ورزشگاهی قدیمی است که مدرنیزه شده و "لوفتوس ورسفلد" نام دارد. در این ورزشگاه دیدارهای مرحله گروهی و یک هشتم نهایی برگزار می‌شود.​
0,,4964807_1,00.jpg
Bildunterschrift: استادیوم "لوفتوس ورسفلد" در پرتوریا
شهر بلوم‌فونتین:
ورزشگاه ۴۸ هزار نفری واقع در شهر بلوم‌فونتین "فری استیت" نام دارد و استادیومی است قدیمی که آن را برای جام جهانی ۲۰۱۰ مدرنیزه کرده‌اند.​
0,,4964803_1,00.jpg
Bildunterschrift: استادیوم "رویال بافوکنگ" در شهر روستبورگ
شهر روستنبورگ:
ورزشگاه واقع در شهر روستنبورگ "رویال بافوکنگ" نام دارد و ظرفیت آن بر ۴۲ هزار نفر بالغ می‌شود. این استادیوم نیز برای برگزاری پیکارهای جام جهانی ۲۰۱۰ مدرنیزه شده است.
0,,4964766_1,00.jpg
Bildunterschrift: استادیوم "مبومبلا" در شهر نلسپرویت
شهر نلسپرویت:
استادیوم "مبومبلا" که در این شهر قرار دارد، نوساز است و گنجایش آن بر ۴۶ هزار نفر بالغ می‌گردد.​
0,,4964769_1,00.jpg
Bildunterschrift: استادیوم "پیتر موکابا" در شهر پولوکوانه
شهر پولوکوانه:
ورزشگاه شهر پولوکوانه "پیتر موکابا" نام دارد و گنجایش آن بر ۴۵ هزار بالغ می‌شود. این ورزشگاه نیز از جمله ورزشگاه‌هایی است که برای برگزاری مسابقات جام جهانی ۲۰۱۰ مدرنیزه شده‌اند.
 

1408

Registered User
تاریخ عضویت
6 سپتامبر 2008
نوشته‌ها
1,042
لایک‌ها
57
محل سکونت
باغستان نیوز
گروه A:
1- آفریقای جنوبی:
شرایط صعود: میزبان
رنکینگ فیفا: 86
2- فرانسه
شرایط صعود: دوم در گروه (10 بازی 21 امتیاز)- پیروزی در پلی اف
رنکینگ فیفا: 7
3- مکزیک:
شرایط صعود: دوم در گروه (10 بازی 19 امتیاز)
رنکینگ فیفا: 15
4- اروگوئه:
شرایط صعود: پنجم در گروه (18 بازی 24 امتیاز)- پیروزی در پلی اف
رنکینگ فیفا: 19
مدعی اصلی صعود:
هرچند شاگردان ریموند دومنک به سختی و با جنجال و به کمک دست تیری آنری به جام جهانی راه پیدا کرده اند، اما نسبت به سایر تیم های گروه از شانس بیشتری برخوردارند.
تیم دوم:
رو کاغذ، می توان برای مکزیک شانس بیشتری قائل بود اما فراموش نکنیم در این گروه آفریقای جنوبی، میزبان رقابت ها، حضور دارد و برای مسئولان فیفا، باقی ماندن تیم میزبان در مسابقات از اهمیت زیادی برخوردار است. شاید معجزه ای که برای کره جنوبی در جام جهانی 2002 اتفاق افتاد، این بار برای آفریقای جنوبی تکرار شد.
گروه B:
1- آرژانتین
شرایط صعود: چهارم در گروه (18 بازی 28 امتیاز)
رنکینگ فیفا: 8
2- کره جنوبی
شرایط صعود: اول در گروه (8 بازی 16 امتیاز)
رنکینگ فیفا: 52
3- نیجریه
شرایط صعود: اول در گروه (6 بازی 12 امتیاز)
رنکینگ فیفا: 22
4- یونان
شرایط صعود: دوم در گروه (10 بازی 20 امتیاز)- پیروزی در پلی اف
رنکینگ فیفا: 12
مدعی اصلی صعود:
بدون شک مارادونای آرژانتین. حضور نیجریه و یونان در این گروه برای مارادونا یادآور خاطرات تلخ و شیرینی است. مارادونا در آخرین جام جهانی اش در سال 1994 در آخرین بازی هایش در این رقابت ها، در مقابل این دو تیم قرار گرفت اما پس از آن به اتهام دوپینگ، از جام کنار گذاشته شد. مارادونا فرصت نسبتا زیادی دارد تا ضعف های مشهود آلبی سلسته را برطف کندو با تیمی مدعی، پای به رقابت ها بگذارد.
تیم دوم: یونان و نیجریه برای صعود به عنوان تیم دوم گروه با یکدیگر رقابت خواهند کرد. تیمی که در بازی رودرروی دو تیم نتیجه بهتری بگیرد، از شانس بیشتری برخوردار است.
گروه C:
1- انگلیس:
شرایط صعود: اول در گروه (10 بازی 27 امتیاز)
رنکینگ فیفا: 9
2- آمریکا
شرایط صعود: تیم اول گروه (10 بازی 20 امتیاز)
رنکینگ فیفا : 14
3- الجزایر:
شرایط صعود: اول مشترک (6 بازی 13 امتیاز)- پیروزی در پلی اف
رنکینگ فیفا: 28
4- اسلوونی:
شرایط صعود: دوم در گروه (10 بازی 20 امتیاز)- پیروزی در پلی اف
رنکینگ فیفا: 33
مدعی اول صعود:
شاید در دیگر گروه ها، شگفتی موجب اول نشدن تیم سرگروه شود اما سه شیرها با داشتن فابیو کاپلو، اجازه هرگونه شگفتی آفرینی را از حریفان خواهند گرفت. این آخرین جام جهانی بازیکنانی مانند جرارد، لمپارد، تری و احتمالا دیوید بکام خواهد بود و آنها برای رسیدن به افتخاری قابل ذکر در جام جهانی از جان مایه خواهند گذاشت.
تیم دوم:
هر سه تیم دیگر از شانس رسیدن به دور بعد برخوردارند و آمادگی تیم ها در زمان برگزاری جام جهانی می تواند تعیین کننده تیم دوم گروه باشد. اما اگر قرار باشد روی تیمی شرط بسته شود، انتخاب من الجزایر خواهد بود. آنها برای رسیدن به این رقابت ها با دشمن قدیمی شان، مصر، جنگیدند و برای موفقیت در جام از انگیزه بالایی برخوردارند.
گروه D:
1- آلمان
شرایط صعود: اول در گروه (10 بازی 26 امتیاز)
رنکینگ فیفا: 6
2- صربستان
شرایط صعود: اول در گروه (10 بازی 22 امتیاز)
رنکینگ فیفا: 20
3- غنا
شرایط صعود: اول در گروه (6 بازی 13 امتیاز)
رنکینگ فیفا: 37
4- استرالیا
شرایط صعود: اول در گروه (20 امتیازاز 8 بازی)
رنکینگ فیفا: 21
مدعی اول صعود:
آلمانی ها ثابت کرده اند که در جام جهانی به تیم دیگری تبدیل می شوند حتی اگر بازیکنان بزرگی در اختیار نداشته باشند. آنها در جام جهانی 2002 در حالی که کمتر کسی شانس زیادی برای آنها قائل بود، به فینال رقابت ها راه یافتند. می توان انتظار داشت که در این گروه، ژرمن ها به عنوان تیم اول به دور بعد صعود کنند، هرچند کار اسانی در پیش نخواهند داشت.
تیم دوم:
صربستان و غنا روی کاغذ از شانس بیشتری نسبت به استرالیا برخوردارند اما نمایش این تیم ها در جام جهانی 2006 ثابت کرد که نباید چندان به نتایج تیم ها در بازی های مقدماتی تکیه کرد. نتیجه ای که تیم ها در بازی ابتدایی کسب خواهند کرد، می تواند تاثیر زیادی در صعود آنها داشته باشد.
گروه E:
1- هلند
شرایط صعود: تیم اول گروه (8 بازی 24 امتیاز)
رنکینگ فیفا: 3
2- دانمارک
شرایط صعود: تیم اول گروه (10 بازی 21 امتیاز)
رنکینگ فیفا: 26
3- کامرون
شرایط صعود: تیم اول گروه (6 بازی 13 امتیاز)
رنکینگ فیفا: 11
4- ژاپن
شرایط صعود: تیم دوم گروه (8 بازی 15 امتیاز)
رنکینگ فیفا: 43
مدعی اصلی صعود:
نارنجی ها هر چند سال هاست که نتوانسته اند هیچ عنوان قابل ذکری در جام جهانی کسب کنند اما تیمی هستند که همه جام ها را باتمام قوا شروع می کنند. به همین دلیل است که رود گولیت اخیرا از هم وطنانش خواسته که بازی محافظه کارانه را از انگلیس فابیو کاپلو یاد بگیرند. اما با این وجود، آنها بخت اصلی این گروه هستند.
تیم دوم:
دانمارک با عبور از سوئد و پرتغال، به عنوان تیم اول گروه راهی جام جهانی شد، اما کامرون تیمی نیست که از آن به راحتی چشم پوشید. آنها با دراختیار داشتن بازیکنان باتجربه ای مانند کارلوس کامنی، ریگوبرت سونگ و البته گلزنی در کلاس جهانی، ساموئل اتوئو، صعود به مرحله دوم را حق خود می دانند.
گروه F:
1- ایتالیا
شرایط صعود: تیم اول گروه (10 بازی 24 امتیاز)
رنکینگ فیفا: 4
2- پاراگوئه
شرایط صعود: تیم سوم گروه (18 بازی 33 امتیاز)
رنکینگ فیفا: 30
3- اسلوواکی
شرایط صعود: تیم اول گروه (10 بازی 22 امتیاز)
رنکینگ فیفا: 33
4- نیوزلند
شرایط صعود: تیم اول گروه (6 بازی 15 امتیاز)- پیروزی در پلی اف
رنکینگ فیفا: 77
مدعی اصلی صعود:
قهرمان جهان برای دفاع از عنوان قهرمانی پای به رقابتها خواهد گذاشت و صعود از گروه به عنوان تیم اول برای آنها طبیعی است. به ویژه وقتی آنها را در گروهی ببینیم که تیم هایی مانند اسلواکی و نیوزلند قرار دارند.
تیم دوم:
پاراگوئه به قدری در رقابتهای مقدماتی خوب کار کرد، که صعودش به جام جهانی پیش از برزیل و آرژانتین قطعی شد. آنها نسبت به دوتیم دیگر از تجربه بیشتری در رقابت ها برخوردارند و این مسئله می تواند به آنها کمک کند.
گروه G:
1- برزیل
شرایط صعود: تیم اول گروه (18 بازی 34 امتیاز)
رنکینگ فیفا: 2
2- پرتغال
شرایط صعود: دوم در گروه (10 بازی 19 امتیاز)- پیروزی در پلی اف
3- رنکینگ فیفا: 5
3- ساحل عاج
شرایط صعود: تیم اول گروه (6 بازی 16 امتیاز)
رنکینگ فیفا: 16
4- کره شمالی
شرایط صعود: تیم دوم گروه (8 بازی 12 امتیاز)
رنکینگ فیفا: 84
مدعی اصلی صعود:
تیم ملی برزیل، قهرمان پنج دوره جام جهانی، در هر گروهی که قرار بگیرد، مدعی اصلی صعود است حتی اگر رقیبانی مانند پرتغال و ساحل عاج را در مقابل ببیند.
تیم دوم:
شاید این گروه بعد از قرار گرفتن پرتغال در آن به گروه مرگ تبدیل شد اما نباید حضور تیم ساحل عاج را در انتخاب این عنوان برای گروه کم اهمیت دانست. به اسامی بازیکنان آنها دقت کنید تا متوجه شوید که چه تیم قدرتمندی هستند. آنها در جام جهانی 2006 به دلیل کم تجربه بودن از صعود بازماندند اما در این دوره چنین کمبودی را احساس نمی کنند.
گروه H:
1- اسپانیا
شرایط صعود: تیم اول گروه (10 بازی 30 امتیاز)
رنکینگ فیفا: 1
2- سوئیس
شرایط صعود: تیم اول گروه (10 بازی 21 امتیاز)
رنکینگ فیفا: 18
3- شیلی
شرایط صعود: تیم دوم گروه(18 بازی 33 امتیاز)
رنکینگ فیفا: 17
4- هندوراس شرایط صعود: تیم سوم گروه (10 بازی 16 امتیاز)
رنکینگ فیفا: 38
مدعی اصلی صعود:
در دوره های قبلی جام هم اسپانیا یکی از مدعیان تلقی می شد اما در هیچ دوره ای آنها به این اندازه در قامت یک مدعی پای رقابت ها نگذاته بودند. به نظر نمی رسد در مرحله گروهی تیمی بتواند برای آنها مشکل خاصی ایجاد کند.
تیم دوم:
سوئیسی ها در دوره قبلی بدون اینکه دروازه شان باز شود، با جام خداحافظی کردند. آنها این بار با اوتمار هیتسفیلد برای جبران خواهند آمد.
 

1408

Registered User
تاریخ عضویت
6 سپتامبر 2008
نوشته‌ها
1,042
لایک‌ها
57
محل سکونت
باغستان نیوز
توپ جام جهاني 2010 معرفي شد

فدراسيون بين المللي فوتبال (فيفا) توپ رسمي مسابقات سال آينده جام جهاني را به عنوان گردترين و دقيق ترين توپي که تا کنون ساخته شده، معرفي کرد.

img633956031695312500.jpg

به گزارش خبرگزاري رويترز از کيپ تاون، شرکت ورزشي "آديداس" توليد کننده اين توپ اعلام کرد، برآمدگي هاي آيروديناميک روي توپ موجب پرواز ثابت آن در هر شرايطي مي شود.
رييس فيفا و بازيکنان برجسته جهان از اين توپ که نامش "جابولاني" است، تمجيد کرده اند.
جابولاني به زبان "زولو" از زبان هاي رسمي آفريقاي جنوبي ميزبان مسابقات جام جهاني 2010، به معناي "جشن" است.
"کاکا" ستاره تيم ملي فوتبال برزيل در اين باره گفت: از نظر من تماس با توپ که اهميت زيادي دارد در اين نوع توپ فوق العاده است.
اين توپ 11 رنگ دارد که نشان دهنده 11 بازيکن يک تيم و تعداد زبان هاي رايج در آفريقاي جنوبي به عنون اولين ميزبان آفريقايي و جذاب ترين تورنمنت تک رشته اي جهان است.
مراسم معرفي توپ جام جهاني ساعاتي قبل از قرعه کشي نهايي جام جهاني برگزار شد.
"ديويد بکام" کاپيتان سابق تيم ملي انگليس هم که در اين مراسم حضور داشت، گفت: بازيکنان خوب مي توانند هر توپي را کنترل کنند اما کمي کمک هم بد نيست.
 
بالا