برای انتقال تصاویر دوربینها در فواصل دورتر از شبکه محلی، مثلا در منزل میشه از اینترنت و dialup استفاده کرد، برای dialup نیازی به اینترنت نیست و کار بسیار ساده تر، ولی چون سرعتش پایین کیفیت تصاویر هم پایین میباشد و هم اتصالات dialup ای به سادگی قطع و disconnect میشوند،روش دیگه استفاده از اینترنت که سرعتش بالاتره در ایران میتونه حدود ده برابر بالاتر باشه و دبرخی کشورها دهها برابر، هرچقدر سرعت بالاتر بره کیفیت تصاویر هم بالاتر میره، ولی اینترنت سرتاسر مزایا نیست، مثلا هم باید در طرفی که تصایر را میفرسته و هم دریافت میکنه اینترنت پرسرعت داشت، که لااقل در سمت ارسال یک ADSL لازم که کیفیت بالایی داشته باشه و به طور روزانه قطع و وصل نشه لازم ، در اینجا بر خلاف download کردن که سرعت دریافت اطلاعات مهم ، سرعت send اهمیت داره، یک IP ثابت لازم تا آدرس فرستنده تصاویر در شبکه بزرگ اینترنت مشخص بشه و با داشتن این IP از هر نقطه از جهان بدون dialup مثلا از یک کافی نت میشه به دوربینها سرکشی کرد.
برای انتقال تصاویر به صورت کلی دو دستگاه وجود دارد:
دستگاههای هستند که به صورت stand alone و مستقل از کامیپوتر کار میکنند و تصاویر را روی خط تلفن و اینترنت و ... میفرستند که قیمتشون بالاست
و کارتهایی با نام DVR و ... هست که در شکاف PCI مادربرد نصب میشود و بسته به توان سخت افزاری کارت مزبور میتواند از 4 تا تعداد بیشماری دوربین تصویر ورودی قبول کرده و تصاویر را کنترل کنند، مثلاروی هارد ضبط کنند ،به خط تلفن ، شبکه محلی یا جهانی اینترنت بفرستند و ....(البته الزاما هر کارتی همه این کارهها را انجام نمیده lمثلا ممکن برای فرستادن تصاویر روی شبکه های مختلف طراحی شده باشه) قیمت این کارتها بسیار کمتر و در عوض از منابع سخت افزاری کامپیوتری استفاده میکنند.