قدم اول مدرک زبان هست.من و همسرم هر دو معلم هستیم
من لیسانس آموزش ابتدایی و همسرم لیسانس شیمی
امکان مهاجرت در چه شرایطی هست؟
می دونم مدارکمون خیلی کارآمد نیست
فقط خواستم بدونم
ممنون
تشکرقدم اول مدرک زبان هست.
اگه این مورد هم خودتون و هم همسر شما داره میتونید به ادامه کار فکر کنید.
با مدرک هردو میشه کار پیدا کرد ولی پیش فرض مدرک زبان هست.
شاید برای بقیه هم سوال باشهتشکر
چه مدرکی و تا چه سطحی؟
ویرایش:بیشتر صفحات تاپیک رو مطالعه کردم
به جوابم رسیدم.همینجا می مونم و پراکسی های مختلف رو امتحان می کنم
برای تسلط بالا در این سطحی که میگید چه روش یادگیری به نظر شما از همه بهتره؟دوستانی که به مهاجرت فکر می کنن، بغیر از توانایی مالی و بقیه مسایل، باید مساله زبان را بسیار مهم و حیاتی در نظر بگیرن. صرف نمره آوردن در آیلتس شاید امتیاز کافی را براتون بیاره، اما مساله اینه که بعد از مهاجرت در صورتیکه سطح زبانتون در حد معمول باشه، صرفا میتونید همون کارهای روزمره خودتون را راه بندازین و خیلی معمولی همه چیز را پیش ببرین. چون بعد از مهاجرت مساله کانکشن پیدا کردن و ارتباط برقرار کردن با افراد سطح بالای جامعه مطرحه که این مستلزم مسلط بودن به زبان هست. چنانچه این مساله را توی ذهنتون کنرنگ باشه، بعد از مهاجرت راه بجای خاصی نخواهید برد و توی کشور محل اقامت میتونید یه زندگی معمولی سطح پایین یا متوسط برایذخودتون فراهم کنید.
در صورتیکه افکار بلند دارید و برای موفقیت و استفاده از موقعیت های بهتر مهاجرت می کنید، زبان جز مسایل بسیار حیاتی هست. در غیر اینصورت موقعیت ویژه خاصی نصیبتون نمیشه و یا اگر هم بشه بخاطر ادبیات ضعیفی که توی صحبت کردنتون در اون زبان خارجی دارین کسی جدی نمیگیرتتون و بهتون بها نمیده.
چون مورد خیلی مهم بود و این تاپیک هم مرتبط با موضوع مهاجرت و اقامت بود، خواستم تجربه ۱۰ ساله خودم را در اختیارتون قرار بدم تا از اول کار دید واقع بینانه داشته باشین.
امیدوارم همه به آرزوهاتون برسین و از زندگیتون هر جایی که هستین لذت ببرین.
لطف میکنید در مورد روشی که استراکچر زبان خودتون رو یاد گرفتید بیشتر توضیح بدید؟ منظور به چه روشی تونستید از جملات درست در جای درست استفاده کنید؟ طوری که خودتون هم کیف کنید.همه روش های یادگیری زبان برای یاد گرفتن استراکچر یا همون ساختار زبان هست که هر کسی به یه روشی یاد میگیره و نمیشه یه روش خاص را برای همه تجویز کرد. چیزی که توی ذهن من هست اینه که بعد از مهاجرت حداقل سه سال تا چهار سال آدم به خودش پنالتی میزنه تا بفهمه چکار کنه و این مساله کاملا جدا از تفاوت در فرهنگ ها و… هست و اون یه مساله جداگونه هست. شاید خیلی ها مهاجرت کنن و این مساله تفاوت فرهنگ نه تنها براشون مهم و سخت نیست، بلکه خیلی جالب هم هست و کلا احساس می کنن اصلا همیشه دلشون میخواسته همینطوری باشن. پس مساله فرهنگ فقط شامل یه عده میشه و نه همه. اما مساله زبان شامل همه میشه.
قسمت ناخوشایند این موضوع هم اینجاست که تا تو محیط زندگی نکنی اونطوری که باید طرز درست صحبت کردن به زبان اون کشور را یاد نمیگیری. مساله بعدی دایره دوستانی هستند که اونجا باهاشون در ارتباطی چون هم تو ادبیاتت هم شخصیتت تاثیر میزاره. مساله بعدی هم بر میگرده به دل و جرات و روحیه خود شخص که بعد از ورود به جامعه جدید چه راهی را در پیش بگیره.
پشت سر گذاشتن آدم های قبلی در زندگی و ورود به دایره های با کیفیت بالاتر از ملزمات هست که خوب شاید برای خیلی ها کار سختی باشه و از دسته افرادی باشن که به دوستی ها وابستگی پیدا می کنن.
بهترین روش اینه که شخص تا قبل از مهاجرت استراکچر زبان خودش را به هر روشی که احساس می کنه بهتر یاد میگیره کامل کنه و بعد از مهاجرت شروع کنه به فرم و شکل دادنش. منظورم پیچیده صحبت کردن و یا کتابی صحبت کردن و استفاده از کلمات خاص نیست، منظورم استفاده از کلمات، گرامر و جملات در جای مناسب هست.
حالا هر کس این سطح را با یه روشی بهش دست پیدا میکنه، ولی قطعا این روش صبح تا شب تو آموزشگاه زبان نشستن و معلم خصوصی گرفتن نیست. الان بالای ۶۰ درصد افراد جامعه از سن کم اموزشگاه زبان میرن و زبان میخونن، اما همچنان وقتی وارد بازار کار حرفه ای در ایران میشین، کمبود نیروی مسلط به زبان شدیدا احساس میشه و همه کارفرماها باهاش مواجه هستند.
پس روش یادگیری خودتون را پیدا کنین و طبق اون عمل کنین.
ممنون از توضیخاتتوندوستانی که به مهاجرت فکر می کنن، بغیر از توانایی مالی و بقیه مسایل، باید مساله زبان را بسیار مهم و حیاتی در نظر بگیرن. صرف نمره آوردن در آیلتس شاید امتیاز کافی را براتون بیاره، اما مساله اینه که بعد از مهاجرت در صورتیکه سطح زبانتون در حد معمول باشه، صرفا میتونید همون کارهای روزمره خودتون را راه بندازین و خیلی معمولی همه چیز را پیش ببرین. چون بعد از مهاجرت مساله کانکشن پیدا کردن و ارتباط برقرار کردن با افراد سطح بالای جامعه مطرحه که این مستلزم مسلط بودن به زبان هست. چنانچه این مساله را توی ذهنتون کنرنگ باشه، بعد از مهاجرت راه بجای خاصی نخواهید برد و توی کشور محل اقامت میتونید یه زندگی معمولی سطح پایین یا متوسط برایذخودتون فراهم کنید.
در صورتیکه افکار بلند دارید و برای موفقیت و استفاده از موقعیت های بهتر مهاجرت می کنید، زبان جز مسایل بسیار حیاتی هست. در غیر اینصورت موقعیت ویژه خاصی نصیبتون نمیشه و یا اگر هم بشه بخاطر ادبیات ضعیفی که توی صحبت کردنتون در اون زبان خارجی دارین کسی جدی نمیگیرتتون و بهتون بها نمیده.
چون مورد خیلی مهم بود و این تاپیک هم مرتبط با موضوع مهاجرت و اقامت بود، خواستم تجربه ۱۰ ساله خودم را در اختیارتون قرار بدم تا از اول کار دید واقع بینانه داشته باشین.
امیدوارم همه به آرزوهاتون برسین و از زندگیتون هر جایی که هستین لذت ببرین.
بهترین روش تحصیلی هست و الان میشه اقدام کرد.من می خوام بدون چه مبلغی و چه شرایطی برای رفتن به امریکا باید داشته باشم .یکی از دوستان من که امریکایی گفته خونه کار و پول از من .سوالم اینه که چقدر این دوست من می تونه در موفقیت من به امریکا منو کمک کنه .یعنی چه کارهایی ازش ساختس تا من زودتر ویزا بگیرم؟ و دوم من مشکل سربازی ندارم چون فعلا دانشجو هستم می تونم با یک مرخصی تحصیلی برم ؟یا حتما باید معافی بگیرم؟
منم اصفهان هستم اگه دفتری جایی سراغ دارین که می تونه منو راهنمایی کنه لطفا بگین اصلا من باید کجا برم و چیکار کنم ؟ صفرم تو این ضمینه
///
سلام
خب تو این تاپیک میتونید هرگونه سوال , نظر و درخواست راهنمایی خودتون رو در مورد همه مسائل مهاجرت و اقامت بگید و با بقیه در میون بذارید
پیشنهاد شما چیه ؟گرجستان کشور آرام و زیباییه سطح فرهنگ و طرز برخورد مردمش هم خوبه اما ثبات اقتصادی چندانی نداره (البته نه درمقایسه با کشور ما) باید پرسید برای چه منظور میخواهید به انجا مهاجرت کنید؟ برای سرمایه گذاری یا دنبال این هستید که کار گیر بیارید احتمال دومی کم هست و معمولا کار مناسب به لحاظ درآمد گیر نمیاد و سطح عمومی درآمد هم کلا آنجا پایینه فقط در صورتی که در حرفه ای تجربه بالا داشته باشید و سرمایه بالا امکان موفقیت هست