رهايی از زندگی گياهی به دست جراح ايرانی
عمل جراحی برای کار گذاشتن الکترود در مغز بيمار را علی رضائی انجام داد
يک پزشک ايرانی در آمريکا گروهی را سرپرستی کرده که توانسته است مغز مردی 39 ساله را که سالها تقريباً به طور کامل از کار افتاده بود، دوباره به کار بياندازد.علی رضائی، جراح مغز و اعصاب در شهر کليولند ايالت اوهايو آمريکا، همراه با گروه تحت سرپرستی اش طی عمل جراحی ده ساعته ای، الکترودهايی به قطر يک ميلی متر در دو قسمت قرينه بخشی از مغز که تالاموس ناميده می شود کار گذاشتند.
اين الکترودها به دستگاه تنظيم ضربان وصل شدند که زير پوست سينه بيمار کار گذاشته شد، (Pace maker) دستگاه تنظيم ضربان تکانه هايی. (Pulse) از طريق الکترودها به مغز می فرستاد اين تکانه ها بتدريج مدار مغز را به کار انداختند تا آنجايی که بيمار پس از چند روز چشمانش را باز کرد و توانست متوجه افرادی که در اطرافش حرکت می کردند شود.
وی سپس رفته رفته توانايی حرکت دادن اعضای بدنش و به زبان آوردن برخی کلمات را پيدا کرد و اکنون با گذشت 480 روز از عمل جراحی، مادرش می گويد: "پسرم حالا ديگر می تواند حرف بزند، فيلم تماشا کند، با فنجان قهوه و چای بخورد، بخندد، گريه کند، درد را حس کند ... و بگويد: دوستت دارم مامان".
اين مرد هشت سال پيش، شبی در راه خانه، هدف حمله افرادی شد که قصد سرقت از او را داشتند و بشدت مورد ضرب و شتم قرار گرفت.
طی اين حمله، جمجمه اش در هم شکسته شد و مغز او دچار آسيب شديد گرديد تا آنجا که به مدت شش سال با حالتی که به زندگی گياهی مشهور است روی تخت بيمارستان به سر برد، به شکلی که حتی از گشودن چشمان و باز کردن دهان ناتوان بود و تنها راه تغذيه او از طريق سرم برد. تا اينکه مرکز بازآفرينی مغز و اعصاب کليولند به خانواده اش پيشنهاد داد که وی را تحت عمل جراحی آزمايشی قرار دهد و اين عمل جراحی را گروهی به سرپرستی دکتر رضائی انجام داد
عمل جراحی برای کار گذاشتن الکترود در مغز بيمار را علی رضائی انجام داد
يک پزشک ايرانی در آمريکا گروهی را سرپرستی کرده که توانسته است مغز مردی 39 ساله را که سالها تقريباً به طور کامل از کار افتاده بود، دوباره به کار بياندازد.علی رضائی، جراح مغز و اعصاب در شهر کليولند ايالت اوهايو آمريکا، همراه با گروه تحت سرپرستی اش طی عمل جراحی ده ساعته ای، الکترودهايی به قطر يک ميلی متر در دو قسمت قرينه بخشی از مغز که تالاموس ناميده می شود کار گذاشتند.
اين الکترودها به دستگاه تنظيم ضربان وصل شدند که زير پوست سينه بيمار کار گذاشته شد، (Pace maker) دستگاه تنظيم ضربان تکانه هايی. (Pulse) از طريق الکترودها به مغز می فرستاد اين تکانه ها بتدريج مدار مغز را به کار انداختند تا آنجايی که بيمار پس از چند روز چشمانش را باز کرد و توانست متوجه افرادی که در اطرافش حرکت می کردند شود.
وی سپس رفته رفته توانايی حرکت دادن اعضای بدنش و به زبان آوردن برخی کلمات را پيدا کرد و اکنون با گذشت 480 روز از عمل جراحی، مادرش می گويد: "پسرم حالا ديگر می تواند حرف بزند، فيلم تماشا کند، با فنجان قهوه و چای بخورد، بخندد، گريه کند، درد را حس کند ... و بگويد: دوستت دارم مامان".
اين مرد هشت سال پيش، شبی در راه خانه، هدف حمله افرادی شد که قصد سرقت از او را داشتند و بشدت مورد ضرب و شتم قرار گرفت.
طی اين حمله، جمجمه اش در هم شکسته شد و مغز او دچار آسيب شديد گرديد تا آنجا که به مدت شش سال با حالتی که به زندگی گياهی مشهور است روی تخت بيمارستان به سر برد، به شکلی که حتی از گشودن چشمان و باز کردن دهان ناتوان بود و تنها راه تغذيه او از طريق سرم برد. تا اينکه مرکز بازآفرينی مغز و اعصاب کليولند به خانواده اش پيشنهاد داد که وی را تحت عمل جراحی آزمايشی قرار دهد و اين عمل جراحی را گروهی به سرپرستی دکتر رضائی انجام داد
