سلام
نمیدونم چی باید بگم! بله, شاید اینها همه امتحان باشن ... امتحاناتی که جدا از تاثیر مستقیمشون بر روی مسیر زندگی, ما رو میسازن یا شایدم ویران میکنن ...
نمیدونم. تنها چیزی که فعلا (در این فرصت اندک) میتونم بگم اینه که تو زندگی هیچ وقت اصل رو فدای فرع نکنیم ... به او بپردازیم :happy: ... و پیرو قلب و درون خودمون باشیم ... سخته ... ولی رضایت و خوشحالی واقعی از درون میاد در عین حالی که تابعی از اعمال خودمونه ... گم شدن در فرعیات زندگی باعث میشه خودمون رو گم کنیم و هر عامل بیرونی بتونه دریای زندگی ما رو آشفته و طوفانی کنه! :دی ... اگه به اصل بپردازیم فرعیات رو هم کمابیش داریم ولی اگه به فرع بپردازیم هیچ نداریم, حتی همان فرعی که میخواستیم !
توانایی سکوت کردن خوب و بلکه حتی عالیه! ..... اما .... این خود ما هستیم که باید حرکت کنیم و به خودمون انرژی بدیم ... با افکار و نگرش مثبت و شکرگذارانه ... هیچوقت اجازه ندید که انرژی و نیروی محرکه تون وابسته به عوامل بیرونی باشه ... افراد و عواملی که همگی خودشون از شما وابسته ترند.
موفق باشید.