شعر های تاریک

[Geronimo]

آنگاه که خنده بر لبت میمیرد
چون جمعه پاییز دلم میگیرد
دیروز به چشمان تو گفتم که برو
امروز دلم بهانه ات میگیرد
​

 

[Geronimo]

من صبورم اما . . .

به خدا دست خودم نيست اگر می رنجم
يا اگر شادی زيبای تو را به غم غربت چشمان خودم می بندم .
من صبورم اما . . .
چقدر با همه ی عاشقيم محزونم !
و به ياد همه ی خاطره های گل سرخ
مثل يک شبنم افتاده ز غم مغمومم .
من صبورم اما . . .
بی دليل از قفس کهنه ی شب می ترسم
بی دليل از همه ی تيرگی تلخ غروب
و چراغی که تو را ، از شب متروک دلم دور کند. . . می ترسم .
من صبورم اما . . .
آه . . . اين بغض گران صبر نمی داند چيست !!!!​

​

 

[Geronimo]

من اگر اشک به دادم نرسد مي شکنم
اگر از ياد تو يادي نکنم مي شکنم
بر لب کلبه ي محصور وجود
من در اين خلوت خاموش سکوت
اگر از ياد تو يادي نکنم، مي شکنم
اگر از هجر تو آهي نکشم
تک و تنها مي شکنم
به خدا مي شکنم

​

 

[Geronimo]

[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]قطار مي‌رود[/FONT]

[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]تو مي‌روي[/FONT]

[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]تمام ايستگاه مي‌رود[/FONT]

[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]و من چقدر ساده‌ام [/FONT]

[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]كه سال‌هاي سال [/FONT]

[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]در انتظار تو[/FONT]

[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]كنار اين قطار رفته ايستاده‌ام [/FONT]

[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]و همچنان [/FONT]

[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]به نرده‌هاي ايستگاه رفته[/FONT]

[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]تكيه داده‌ام![/FONT]


​

 

[Geronimo]

و هميشه اين توئي که مي روي

اين منم که مي مانم!

بيداري کم است

دوست دارم که تو در خواب هم با من باشي

و هميشه اين توئي که مي روي

اين منم که مي مانم...

 

[Geronimo]

بین من و تو فاصله است یک در سرد آهنی

من که کلیدی ندارم تو واسه چی در می زنی

این در سرد لعنتی شاید نخواد که وا بشه

قلبتو بردار و برو قطار داره سوت می کشه

همسفر شعر و جنون عاشق ترین عالمم

تو عشقتو از من بگیر من واسه تو خیلی کمم

من واسه تو خیلی کمم​

 

[Geronimo]

گمان مبر که مثل آن روزها دلم به رفتنت راضی نمی شود، و با نگاهی التماست می کنم تا مرهم

اشکهایم شوی.

نمی گویم که تو خودِ اشتباهی، نمی گویم درمانم در دستان توست، نمی گویم خطا کار نبوده ام ،

نمی گویم که چشمانم بعد از تو هرگز عاشق نخواهند شد. . .

نه محبت پول خردیست در دستان تو

و نه من گدایی هستم دست گشوده فرا روی تو. . .

نه، نه عزیز تر از جانم، این عاقلانه نیست.

زیرا این بار غرورم و عهدی که بستم، همانند قلبم شکستنی نیست.

می خواهی بروی، این راه، این هم تو.

بدین سان که می دانم روزی گرفتار عشق دیگری خواهی شد.

و پیشوازت چشمانیست که دیگر هیچ گاه گرمای نگاهشان را حس نخواهی کرد،

می خواهی بروی؟ پس نه حرفی بزن نه چیزی بگو، دیگر نگاهم نکن!

حال که به آن روزها فکر می کنم، فهمیده ام که خوب تو را بد شنیده ام، دل بستة چه بودی که

نتوانستی بگویی، و اکنون در پی مرهمی برای زخم های سر باز کرده

می خواهی بروی؟

پس بی بهانه برو . . .

ولی حال که میروی بدان، هرگاه خواستی برگردی، بسترت پر از خار خواهد بود . . . ​

 

[Geronimo]

امشب تمام خویش را از غصه پر پر میکنم
گلدان زرد یاد را با تو معطر میکنم
تو رفته ای و رفتنت یک اتفاق ساده نیست
ناچار این پرواز را این بار باور میکنم​

 

[Geronimo]

به روي برگ زندگي دو خط زرد مي کشم

و چشم عاشق تو را که گريه کرد مي کشم


تو رفتي و بدون تو کسي نگفت با خودش


که من بدون چشم تو چقدر درد مي کشم ...​

 

[Geronimo]

[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]من وقتی با تو بودم نیز
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]دلم[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]برایت تنگ می شد[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]بگذار هر چه نمی خواهیم بگویند[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]بگذار[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]هرچه نمی خواهند بگو یی[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]باران که بیاید[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]از دست چترها کاری ساخته نیست[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]ما اتفاقی هستیم که افتا ده ایم[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]تو کوچک شدی؟[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]یا قلب من بزرگ شد؟[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]فرقی نمی کند عاشق شدم!...[/FONT][/FONT]​

 

[Geronimo]

گفتی که به احترام دل باران باش
باران شدم وبه روی گل باریدم
گفتی که ببوس روی نیلوفر را
از عشق تو گونه های او بوسیدم
گفتی که ستاره شو،دلی را روشن کن
من هم چو گل ستاره ها تابیدم
گفتی که برای باغ دل پیچک باش
بر یاسمن نگاه تو پیچیدم
گفتی که برای لحظه ای دریا شو
دریا شدم وتو را به ساحل دیدم
گفتی که بیا و لحظه ای مجنون باش
مجنون شدم و زدوریت نالیدم
گفتی که شکوفه کن به فصل پاییز
گل دادم و با تَرنُّمتْ روییدم
گفتی که بیا و از وفایت بگذر
از لهجه ی بی وفاییت رنجیدم
گفتم که بهانه ات برایم کافیست
معنای لطیف عشق را فهمیدم
​

 

[Geronimo]

دلم برای كسی تنگ است​

كه آفتاب صداقت را​

به ميهمانی گل های باغ می آورد​

وگيسوان بلندش را​

- به بادها می داد​

و دست های سپيدش را ​

- به آب می بخشيد​

دلم برای كسی تنگ است​

كه آن دونرگس جادو را​

به عمق آبی دريای واژگون می دوخت​

و شعرهای خوشی چون پرنده ها می خواند​

دلم برای كسی تنگ است​

كه همچو كودك معصومی​

دلش برای دلم می سوخت​

و مهربانی خود را​

- نثار من می كرد​

دلم برای كسی تنگ است​

كه تا شمال ترين شمال​

و در جنوب ترين جنوب​

- درهمه حال​

هميشه در همه جا​

- آه با كه بتوان گفت​

كه بود با من و ​

- پيوسته نيز بی من بود​

و كار من زفراقش فغان و شيون بود​

كسی كه بی من ماند​

كسی كه با من نيست​

كسی ...​

- دگر كافی ست.​

 

[Geronimo]

کسی دیگر نمی کوبد

در این خانه متروک ویران را

کسی دیگر نمی پرسد

چرا ...!!؟؟

چرا تنهای تنهایم

و من چون شمع می سوزم

و دیگر هیچ چیز از من نمی ماند

... و من گریان و نالانم

...و من تنهای تنهایم

درون کلبه خاموش خویش اما

کسی حال من غمگین نمی پرسد

... و من دریای پر اشکم

که توفانی به دل دارم

درون سینه پر جوش خویش اما

کسی حال من تنها نمی پرسد

... و من چون تک درخت زرد پاییزم

که هردم با نسیمی می شود برگی جدا از او

... و دیگر هیچ چیز از من نمی ماند. ​

 

[Geronimo]

[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]زيبــــــاترين سخني که شنيدم [/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]سکوت دوست داشتني توبود.[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]زيبــــــــــاترين احساساتم گفتن دوست داشتن تو بود.[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]زيــــــــباترين انتظار زندگيم حسرت ديدار توبود.[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]زيباترين لحظه زندگيم لحظه با تو بودن بود.[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]زيبــــــاترين هديه عمرم محبت توبود .[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]زيباترين تنهاييم گريه براي توبود .[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]زيباترين اعترافم عشق توبود .[/FONT]​

 

[Geronimo]

خاطرم نیست. تو از بارانی ...

یا که از نسل نسیم ...

هرچه هستی گذرا نیست هوایت . بویت ...

فقط آهسته بگو ...

با دلم میمانی؟[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif][/FONT]​

 

[ghanari_ghermez]

خاطرم نیست. تو از بارانی ...

یا که از نسل نسیم ...

هرچه هستی گذرا نیست هوایت . بویت ...

فقط آهسته بگو ...

با دلم میمانی؟[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif][/FONT]​

وااااااااا ي كاش اينو نگفتي بودي ، من با اين خيلي خاطره دارم حالم خراب كردي

 

[Geronimo]

وااااااااا ي كاش اينو نگفتي بودي ، من با اين خيلي خاطره دارم حالم خراب كردي

 

[ghanari_ghermez]

خاطرمان باشد شايد سالهاي بعد در گذر جاده ها بي تفاوت از كنار هم بگذريم و بگوييم آن غريبه چقدر شبيه خاطراتم بود

 

[Geronimo]

من گریه خواهم کرد​

به وسعت تمام چشمه های گرم زندگی
به وسعت تمام چشمه هایسرد خاموش

من گریه خواهم کرد​

به وسعت عمر یک چشم
به وسعت نگاه طولانی یکعاشق
من گریه خواهم کرد
به وسعت تمام دریا های بی اب
به وسعت تمام زندگیهای نا تمام
آیا جائی هست که با ریخته شدن اشکهای من لبریز نشود؟
آیا کسی هستکه با اشکهایم دلتنگی هایم را بفهمد؟​

 

[Geronimo]

كاش قلبم درد پنهاني نداشت. چهره ام هرگز پريشاني نداشت

كاش برگه هاي آخر تقويم عشق ، خبر از يك روز باراني نداشت

كاش مي شد راه سخت عشق را بي خطر پيمود و قرباني نداشت

كاش ميشد عشق را تفسير كرد. دست و پاي عشق را زنجير كرد

كاش يا رب آشنايي ها نبود
يا به دنبالش جدايي ها نبود . . .​