آقای قطبی ما را به جام جهانی ببر ولی آگاه باش که:
من نرفتن به جام جهانی با تو را ترجیح میدم به صعود بدست امثال حاج مایلی کهن چون :
_ در بین گزینه های مد نظر تو شایسته ترین بودی و این فرصت حق تو بود .هر چند یکسال و نیم دیرتر به حقت رسیدی .
_چون انتخاب تو بر اساس مسائل فنی و دانشت از علم فوتبال بود و نه لابیگری با خدا یا بندگان خدا!
_چون میدانم با بودن تو انتخاب بازیکنان تیم کشورم بر اساس شایستگی های فنی خواهد بود و نه زیر ابروی برداشته یا ریش نتراشیده!
_چون میدانم با وجود تو بازیکنان تیم کشورم با قلب شیر به میدان خواهند رفت و نه با روح و روان فرسوده و خراب!
_چون میدانم وقتی روی نیمکت تیم کشورم نشسته ای بجای اینکه فکر و ذهنت فقط درگیر خواندن ورد و دعا باشه درگیر مسائل فنی و تاکتیکی و فوتبالی خواهد بود!
_ چون میدانم در صورت شکست با تو پای تقدیر و قضا و قدر به میان کشیده نخواهد شد.
_چون خسته شدم از این همه دو روئی و ریا برای رسیدن به پست و مقام!
_ چون اعصابم خراب شده از این جو وحشتناک و پر از فحاشی و توهین و تهمت فوتبال ایران !
_چون در صورت حذف شدن مجاب میشوم رفتن به جام جهانی حق ما نبوده و نه بدلیل انتصاب و انتخابهای سیاسی و اعتقادی!
_چون صعود به جام جهانی با امثال مایلی کهن باعث قوت گرفتن سیطره افکار و اعمال و گفتمان پر از ریا و دوروئی و فحاشی میشد.
و در آخر از همه صادقانه بگم چون دوست دارم تو نماینده کشورم و مردمش باشی نه مایلی کهن ها.
منبع :
http://boochi.wordpress.com/2009/04/22/ghotbi/