قرص ضد افسردگی

[fotocopy]

لطفا اینجا در مورد این قرص، انواعش و مزیت ها و ضرر هاش صحبت کنید
ممنون

 

[fotocopy]

کسی نمیدونه ؟
برای تحقیق نیاز دارم ..
یکمی فوریه

 

[IcedAngel]

کسی نمیدونه ؟
برای تحقیق نیاز دارم ..
یکمی فوریه

ببین یه قرصی هستش به اسم فلوکستین ... برای درمان افسردگیه ... شادی بخش هم هست.... عوارضش هم زیاده ... یکی دو تا نیست ...
نمیدونم به دردت میخوره یا نه ... فکر کنم بدونی خودت اون رو نه ؟! :blink:

 

[fotocopy]

نه متاسفانه نمیدونم
ممنون میشم توضیح بدی

 

[IcedAngel]

نه متاسفانه نمیدونم
ممنون میشم توضیح بدی

منم دقیق نمیدونم ولی میتونه یه کلید برات باشه تو بخش داروها از بچه ها بپرسی ... در این حد میدونم که به کسایی که افسردگی جدی هم ندارن یا نگرانی و استرس هم دارن میدن ... ایجاد شادی و آرامش میکنه و کلا" داروی بیاماران افسردست ... مثل اینکه 10 میلیگرم داره و 20 میل ...
یکی از اقوام ما مصرف کرد صرفا" برای بهبود روحیه زیر نظر پزشک ... عارضه ای که بهش داد این بود که غذا تو گلوش گیر میکرد حالا چرا نمیدونم :blink: :blink:
ولی به هر حال این قرص هست با عوارضش ... یه دو تا دکتر یا بیشتر داریم اینجا ازشون بپرس ... اگر هم جواب ندادن از پزشک بیمس میپرسیم

 

[fotocopy]

منم دقیق نمیدونم ولی میتونه یه کلید برات باشه تو بخش داروها از بچه ها بپرسی ... در این حد میدونم که به کسایی که افسردگی جدی هم ندارن یا نگرانی و استرس هم دارن میدن ... ایجاد شادی و آرامش میکنه و کلا" داروی بیاماران افسردست ... مثل اینکه 10 میلیگرم داره و 20 میل ...
یکی از اقوام ما مصرف کرد صرفا" برای بهبود روحیه زیر نظر پزشک ... عارضه ای که بهش داد این بود که غذا تو گلوش گیر میکرد حالا چرا نمیدونم :blink: :blink:
ولی به هر حال این قرص هست با عوارضش ... یه دو تا دکتر یا بیشتر داریم اینجا ازشون بپرس ... اگر هم جواب ندادن از پزشک بیمس میپرسیم

ممنون
اگه کسی اطلاعات دیگه داره بگه لطفا

 

[vahidrk]

من اينا رو پيدا كردم.اميدوارم به دردت بخوره.
سر هم كردن مطالب به عهده خودت

عوارض جانبي احتمالي داروهاي ضد افسردگي كدامند؟

ضد افسردگي ها درماني نسبتاً سالم هستند. به مانند اغلب داروها، ضد افسردگي ها نيز ممكن است عوارض جانبي خفيف و معمولاً گذرايي در بعضي از افراد داشته باشند. در اغلب موارد عوارض جانبي خفيف، قابل كنترل بوده و با گذشت زمان ناپديد مي شوند. عوارض جانبي معمول عبارتند از: تهوع، اسهال و يبوست، گيجي، خواب آلودگي، عصبيت، تغييرات خواب، خشكي دهان، سردرد و تيرگي بينايي. بعضي از اشخاص در علائق يا رفتارهاي جنسي خود تغييراتي را تجربه مي كنند. گرچه مشكلات و عوارض شديد خيلي نادر هستند، اما ممكن است در مواردي ديده شوند.

منبع: http://ravanshenasi.mihanblog.com/More-37.ASPX

مصرف قرصهاي ضد افسردگي ، افزايش وزن " درمان ناپذير" را به همراه دارد

ايسنا ، علوم پزشکي ايران - افزايش وزن و کمبود املاح و ويتامين ها بويژه ويتامين B2 ( ريبوفلاوين ) ، از عوارض مصرف زياد قرص هاي ضد افسردگي است.
دکتر " مريم رسوليان " متخصص اعصاب و روان ضمن بيان اين مطلب در گفتگو با خبرنگار ايسنا ، علوم پزشکي ايران گفت : افزايش وزن حاصله از مصرف اين قرصها به گونه اي است که رعايت انواع رژيم ها ، اعم از دارويي و غذايي در درمان آن کارساز نخواهد بود.
وي به عارضه ديگر مصرف اين قرص ها يعني کمبود ويتامين B2 اشاره کرد و گفت : مصرف برخي از قرص هاي ضد افسردگي مانند " آمي تريپتيلين " با ايجاد اختلال در متابوليسم ، موجب کمبود ويتامين B2 که ماده مغزي مورد نياز بدن است ، مي شود.
دکتر رسوليان خوردن منابع غذايي حاوي ويتامين B2 را به اين افراد توصيه کرد و اظهار داشت : شير گرم ، تخم مرغ ، غلات سبوس دار و نانهاي تهيه شده از آرد کامل ، حاوي ويتامين B2 است.

منبع: http://www.medisna.ir/viewNewsDetail.asp?id=1248

قرص هاي ضد افسردگي به درمان سرطان مي آيند !

ايسنا ،‌علوم پزشکي ايران - دانشمندان دانشگاه " ‌بيرمنگام " مي گويند : ممکن است بتوان از داروهاي ضد افسردگي براي معالجه برخي از انواع سرطانها استفاده کرد.
پروفسور " جان گوردون " با چشمگير خواندن نتايج مطالعه خود و همکارانش در اين زمينه مي گويد : ما گروهي سلولهاي سرطاني موسوم به لنفوما را بررسي کرديم و متوجه شديم که داروهايي مانند قرص هاي ضد افسردگي و برخي داروهاي هم رديف آنها مثل آمفتامين ، مي تواند جلوي رشد برخي ازا ين سلولها را بگيرد و در واقع برخي از آنها را نابود کند.
قبلا معلوم شده بود که داروهاي ضد افسردگي در معالجه " لنفوم بورکيت " ( نوعي سرطان کودکان ) موثر است ، اما تحقيقات تازه حاکي است ، اين داروها مي توانند به معالجه طيف بسيار وسيعي از سرطانها که سالانه دهها هزار نفر را مبتلا مي کند کمک کنند.

منبع: http://www.medisna.ir/viewNewsDetail.asp?id=998

دارو‌هاي ضد افسردگي، سيستم ايمني فرد...

دارو‌هاي ضد افسردگي، سيستم ايمني فرد را تحت تاثير قرار مي‌دهد
داروهاي ضد افسردگي، با تحريك نوعي ماده شيميايي در مغز، موسوم به سروتونين، دستگاه ايمني فرد را نيز تحت تاثير قرار مي‌دهند.
به گزارش خبرنگار «بهداشت و درمان» ايسنا واحد علوم پزشكي ايران، به نقل از مطالب درج شده در آخرين شماره نشريه Blood، داروهاي رايج ضد افسردگي مانند «پروزاك» و «زولوفت»، كه به خانواده‌اي از مواد شيميايي موسوم به «مهار كننده‌هاي اختصاصي برداشت سروتونين» تعلق دارند، قادر به ايجاد پيام براي سلول‌هاي ايمني فرد و تحريك آن هستند.
دكتر« جرالد آهرن»، از واشنگتن با استفاده از اقسام تكنيك‌‌هاي آزمايشگاهي موفق به كشف رابطه بين دونوع سلول تخصصي ايمني فرد به نام سلول T و سلول دندريتيك، شده است.
وي معتقد است در حالت طبيعي سلول‌هاي دندريتيك، با دريافت مقدار كمي سروتونين از مناطق دچار التهاب، باعث فراخواني سلول‌هاي T به آن محل‌ها مي‌شوند اما متعاقب استفاده از داروهاي ضدافسردگي، اين رابطه قطع شده و تاثير سلول‌هاي مذكور تا حد زايدي كاهش مي‌يابد.
محققان در نهايت با اعلام اينكه نتيجه قطعي در اين مورد را منوط به انجام آزمايش‌هاي بيشتر مي‌دانند، اميدوارند روزي بتوان از توانايي داروهاي ضد افسردگي در كاهش علايم التهاب و تعديل پاسخ هاي ايمني استفاده كرد.

منبع: http://www.niksalehi.com/news/archives/004729.php

اين هم گفتم شايد جالب باشه برات

فشار مردم آمريكا به وزارت بهداشت براي كنترل مصرف داروهاي ضد افسردگي
خشونت هاي رو به تصاعد

ترجمه سينا برجيان: والدين آمريكايي به وزارت تغذيه و بهداشت اين كشور براي پايان استفاده كودكان و نوجوانان از داروهاي مشهور ضدافسردگي فشار مي آورند. آنان اعتقاد دارند استفاده از اين داروها باعث افزايش خودكشي ها و خشونت در جوانان مي شود.سارا استرانگ شرح مي دهد چگونه دخترش سيسيلي خود را با چاقوي آشپزخانه از ناحيه سينه مضروب كرده است. سيسيلي به تازگي از دانشگاه استانفورد فارغ التحصيل شده بود و به مدت دو هفته از داروهاي ضدافسردگي استفاده مي كرد. پدر و مادران ديگر هم موافقند: امروز ما براي جلوگيري از اين داستان هاي غم انگيز كه پي در پي تكرار مي شود تعهدي اخلاقي به خود و فرزندانمان داريم. مارك ميلر از كانزاس سيتي شرح مي دهد پسرش مت پس از استفاده از هفت قرص ضدافسردگي «Zolft» به طرز دردآوري خود را در گنجه اتاق خوابش حلق آويز كرد.اما در كنار اين ادعاها، شماري از والدين اعتقاد دارند خانواده داروهاي ضدافسردگي SSRI (Selestive Serotonin Reuptake Inhibitor) توانسته است با كم كردن افسردگي هاي شديد و جدي فرزندانشان زندگي آنان را عوض كند.

دكتر سوزان ووگل سيلينا از ائتلاف ملي براي بيماري هاي روحي كه هر دو پسرش از اين داروها استفاده مي كنند مي گويد: فرزندان من بهبود شگرفي داشته اند و توانسته اند با بيماري خود مقابله كنند من حتي از فكر در دسترس نبودن اين داروها برخود مي لرزم... وزارت تغذيه و بهداشت (FDA) در حال بررسي اين موضوع است كه آيا ريسك خودكشي در ميان افرادي كه از داروهاي ضدافسردگي استفاده كرده اند بالا مي رود و اگر اينگونه است، چه تدبيري بايد انديشيد؟ البته تصميم گيري در اين زمينه مشكل است چون افسردگي به نوبه خود مي تواند باعث خودكشي شود. دكتر توماس لوقرن بازبين پزشكي (FDA) گفت: در ميان ۲۵ مطالعه تحقيقاتي درباره داروهاي مشكوك ضدافسردگي كه بر روي چهار هزار جوان انجام شد، مشخص شد حتي يك مورد خودكشي صورت نگرفته است اما ۱۰۹ بيمار اظهار داشته اند تجربه احساسات و فكر به خودكشي را داشته اند و براي خودكشي تلاش كرده اند اما موفق نشده اند.او مي گويد مشكل اين است كه تحقيقات بسيار متنوع است و اين موضوع كه چه كاري مرتبط با خودكشي محسوب مي شود دامنه اين تحقيقات را افزايش مي دهد.

دكتر لوقرن گفت: البته ما آشكارا مي دانيم كه چيزي در حال وقوع است، FDA دانشگاه كلمبيا را مامور كرده است مشخص كند چه ميزان رفتار خودكشي آميز در ميان بيماراني كه از اين قرص ها استفاده كرده اند رخ داده است. تحقيقات دانشگاه كلمبيا گام اول اين تحقيقات دنباله دار است. قرار است مرحله بعدي اين بررسي در تابستان سال آينده صورت گيرد. FDA اخيراً به پزشكان هشدار داده است كه احتياط زيادي در تجويز هر نوع داوري ضدافسردگي به جز (Prozac) براي بيماران زير ۱۸ سال به كار برند.

بسياري از والدين مضطرب از FDA خواسته اند هر چه سريع تر نسبت به خطرات ناشي از استفاده از اين داروها به صورت برچسبي بر روي آنان هشدار دهد. آنان مي گويند جوانان پس از شروع به استفاده از اين قرص ها بي تاب شده و سپس به طرز مهلكي برانگيخته مي شوند.هنگامي كه جاستين چسلك خود را در كالج دانشكده به دار آويخت، زير پاي او يك كامپيوتر دستي و يك شيشه زغال سنگ قرار داشت. پدر او گري چسلك افزود مثل اينكه برخي ناگهاني او را به اين كار برانگيخته بودند. جاستين، از داروي ضدافسردگي Effexor استفاده مي كرد.

برخي از خانواده ها اين داروها را در خشونت هاي مدرسه اي و در مرگ فرزندانشان مقصر مي دانند.

جاي بسگارد مي گويد: اين داروها جهنمي هستند. نگاه كنيد اين داروها با پسر من چه كرده اند... او توصيف مي كند پسرش كوري از چهار سال قبل از Effexor استفاده كرده است او در زندان به هوش آمده و ادعا كرده است كه چيزي به خاطر ندارد. كوري به دليل گروگانگيري با اسلحه در مدرسه دستگير شده است. والدين كمي هم در ميان جمعيت معترض وجود دارند كه از اين داروها به خاطر نجات فرزندانشان دفاع مي كنند.شري والتن از آريزونا مي گويد: آيا شما هيچگاه از مزاياي بزرگ اين داروها قدرداني كرده ايد، جوون دختر ۱۴ ساله او از داروهاي ضد افسردگي SSRI براي معالجه بيماري (OCD) Obsessive-Compulsive Disorder كه وسواس بيش از حد و افسردگي است، استفاده مي كند. او اعتقاد دارد داروهاي ضد افسردگي بعضي مواقع تنها چيزي بودند كه مي توانستند به بهبودي او كمك كنند.پرونده هاي FDA حاكي از ۱۱۰ گزارش خودكشي در ميان جوانان است كه هركدام از يكي از قرص هاي ضد افسردگي كه در ۱۰ سال گذشته به بازار آمده است استفاده مي كردند. FDA به دليل حساس شدن مردم به اين مسئله تصميم دارد به تحقيقات جدي خود در اين زمينه ادامه دهد تا بتواند تصميم نهايي را در مورد داروهاي ضد افسردگي براساس دليل و مدرك بگيرد و نه داستان و توهمات غير واقعي.دكتر لوقرن مي گويد: اشتباه كردن در هر مسير پيامد قابل ملاحظه و جبران ناپذيري خواهد داشت.

او نگران آن است كه هشدارهاي اغراق آميز درباره خطرات اين داروها مي تواند بيماران را از درمان سودمند دلسرد سازد. طبق گزارش هاي FDA بيش از ۱۰ درصد جوانان آمريكايي دچار افسردگي هستند و ۸۸۳ نوجوان ۱۰ تا ۱۹ ساله در سال ۲۰۰۱ خودكشي كرده اند. تقريباً ۸/۱ ميليون نوجوان نيز تا كنون براي خودكشي تلاش كرده اند كه يك چهارم آنها به مراقبت هاي پزشكي احتياج داشتند.بنابه گفته FDA در سال ۲۰۰۲ در حدود ۱۱ ميليون نسخه براي بيماران كمتر از ۱۸سال به منظور استفاده از قرص هاي ضد افسردگي SSRI و انواع جديدتر اين قرص ها براي كنترل افسردگي از سوي پزشكان تجويز شده است.
منبع: واشنگتن تايمز

منبع فرعي: http://www.sharghnewspaper.com/821223/societ.htm

 

[fotocopy]

دستت درد نکنه

 

[Behrooz]

داروهاي ضدافسردگي براي درمان افسردگي بسيار موثر مي‌باشند. وقتي كه پزشك اين داروها را تجويز مي‌نمايد، آنها مي‌توانند در عرض دو هفته علايم بيمار را بهبود بخشند، گرچه براي رسيدن به اثرات كامل اين داروها، اغلب حدود شش هفته وقت لازم است. بعد از اينكه افسردگي شما برطرف شد، بطور طبيعي حداقل بايد شش ماه ديگر نيز از اين داروها استفاده نماييد تا مطمئن شويد كه افسردگي بر نمي‌گردد و سپس به تدريج مصرف آن را متوقف نماييد. اين داروها براي درمان افسردگي‌هاي متوسط و شديد مناسب مي‌باشند.
بسياري از افراد فكر مي‌كنند كه با خوردن داروهاي ضدافسردگي، به مصرف آنها عادت كرده و به آنها معتاد مي‌شوند اما چنين اتفاقي نخواهد افتاد. داروهاي ضدافسردگي برخلاف داروهايي مثل ديازپام (واليوم) باعث اعتياد افراد نخواهند شد. اين داروها فقط اگر شما افسرده هستيد روي شما اثر مي‌گذارند واگر افسرده نباشيد، هيچگونه اثري بر روي شما نخواهند داشت.
با اين حال، داروهاي ضدافسردگي داروهاي پر قدرتي هستند و بعضي از افرادي كه مصرف اين داروها را به طور ناگهاني قطع مي‌كنند احساس ناخوشي و بيماري مي‌كنند. چنين وضعيتي نشان دهنده اين نيست كه شما به اين داورها معتاد شده و به آنها متكي هستيد، بلكه فقط بيانگر اين است كه بدن شما به دريافت اين داروها عادت كرده است. همينكه افسردگي شما بهتر شد، يك كاهش تدريجي در مقدار دارو به مدت چند هفته انجام ميشود و سپس كم كم اين داروها قطع مي‌گردند تا بدن شما به آن عادت نموده و هيچ مشكلي ايجاد نشود.


نحوه اثر داروهاي ضدافسردگي
در افسردگي، تغييراتي در نحوه كاركرد بدن ايجاد ميشود و داروهاي ضدافسردگي باعث ميشوند كه اين تغييرات به وضعيت طبيعي خود برگردد. همانگونه كه قبلاً هم گفتيم، سلولهاي عصبي در مغز توسط فضاي كوچكي به نام سيناپس از يكديگر جدا ميشوند. براي اينكه يك پيام عصبي از اين سلولها انتقال يابد. سلولهاي عصبي مواد شيميايي خاصي (به نام نوروترانسميترها) ترشح مي‌كنند كه از اين فضاي كوچك بين سلولي (سيناپس) عبور كرده و به سلول عصبي بعدي مي‌رسد (مثل دادن چوب در مسابقات دوي امدادي كه هر دونده بعد از مدتي دويدن چوب خود را به دونده بعدي تحويل مي‌دهد) پيامهاي عصبي فقط هنگامي انتقال مي‌يابند كه به اندازه كافي از نوروترانسميترها در سيناپس وجود داشته باشد نوروترانسميترها سپس تجزيه شده و يا اينكه دوباره به سلولهاي مغزي برمي‌گردند.
مقدار اين نوروترانسميترها در هنگام افسردگي كاهش مي‌يابد (مثل اين است كه چوب از دست دودنه دوي امدادي افتاده باشد) داروهاي ضدافسردگي با افزايش مقدار اين نوروترانسميترها در فضاي بين سلولها (سيناپسها) اثر خود را مي‌گذارند.

افزايش نوروترانسميترها در سيناپسها مي‌تواند توسط داروهاي مختلفي كه به روشهاي متفاوتي عمل مي‌كنند، ايجاد شود. اين روشها عبارتند از:
- با افزايش ساخت مقدار نوروترانسميترها (مانند داروي تريپتوفان)

- با جلوگيري از تجزيه شدن نوروترانسميترها (مانند داروهاي مهاركننده مونوآمين اكسيدازيا MAOI)

- با جلوگيري از جذب مجدد نوروترانسميترها به سلولهاي عصبي (مانند داروهاي سه حلقه‌اي، تركيبات مشابه سه حلقه‌اي، SSRI)
بعد از مدتي كه از مصرف داروهاي ضدافسردگي گذشت، خود بدن بطور طبيعي توليد اين نوروترانسميترها را افزايش مي‌دهد و ديگر نيازي به مصرف اين داروها ندارد.


چه كساني نياز به مصرف داروهاي ضدافسردگي دارند؟
اگر شما به افسردگي خفيفي مبتلا هستيد احتمالاً نيازي به مصرف داروهاي ضدافسردگي نداريد. در مواردي كه شما به افسردگي متوسط دچار هستيد ممكن است لازم باشد كه از اين گونه داروها مصرف نماييد و در صورتي كه افسردگي شما شديد مي‌باشد، حتماً لازم است كه اين نوع داروها را مصرف نماييد.
اين داروها حتماً بايد توسط يك پزشك يا روانپزشك تجويز شوند. بعضي از علايم افسردگي مثل بيدار شدن از خواب در صبحهاي خيلي زود، افسردگي‌هايي كه درهنگام صبح بدتر ميشود، كاهش اشتها و كاهش وزن و از دست دادن علاقه نسبت به چيزهايي كه قبلاً از آنها لذت مي‌برديم، نشان‌دهنده اين موضوع هستند كه افسردگي شما به احتمال خيلي زياد به داروهاي ضدافسردگي پاسخ مي‌دهد.
اين داروها ممكن است داراي عوارض جانبي باشند. اين عوارض جانبي در هنگام شروع مصرف دارو بيشتر ديده ميشوند و بعد از مدتي كه بدن به آنها عادت كرد، كم كم از بين مي‌روند. با مصرف كردن مقادير كم دارو و سپس افزايش تدريجي آن، مي‌توان از بروز عوارض جانبي آنها جلوگيري نمود. اكثر اين عوارض جانبي،‌ كمتر از مشكلاتي كه خود افسردگي براي شما ايجاد مي‌كند، مزاحم شما هستند. اگر داروها بطور مرتب و منظم مصرف شوند، افسردگي شما كم كم بهبود خواهد يافت. اگر شما داروهاي خود را به مقدار كافي و كامل مصرف نماييد، آنها بهترين اثر خود را خواهند گذاشت. خوردن مقادير كم دارو تاثير زيادي در درمان افسردگي نخواهند داشت و ممكن است شما از عوارض جانبي دارو بيشتر اذيت شويد بدون اينكه اثر مثبتي از آن ببينيد. انواع مختلفي از داروهاي ضدافسردگي ساخته شده است كه در داروخانه‌ها موجود مي‌باشند همه آنها داراي تاثيرات خوبي هستند. بعضي از داروهاي ضدافسردگي براي يك نوع از افسردگي، بهتر از ساير داروها اثر مي‌كند. عوارض جانبي داروهاي مختلف نيز متفاوت مي‌باشند.
بعد از يك دوره افسردگي،‌ به شما توصيه ميشود كه حداقل شش ماه از داروهاي ضدافسردگي مصرف نماييد تا مطمئن شويد كه افسردگي دوباره بر نمي‌گردد. اگر شما قبلاً چندين دوره به افسردگي دچار شده‌ايد، ‌ممكن است پزشك از شما بخواهد كه مدت بيشتري از اين داروها مصرف نماييد. امروزه بعضي از پزشكان به بيماراني كه اولين افسردگي خود را بعد از 50 سالگي تجربه كرده‌اند توصيه مي‌كنند كه مصرف داروها را بطور نامشخصي ادامه دهند زيرا خطر بروز مجدد افسردگي در آينده براي آنها وجود دارد.


داروهاي ضدافسردگي سه حلقه‌اي
به اين داروها از اين جهت سه حلقه‌اي گفته ميشود كه ساختمان شيميايي آنها از سه حلقه پيوسته به هم و يك زنجيره ساخته شده است (شبيه سه چرخه). اين داروها با جلوگيري از جذب مجدد نوروترانسميترها به سلولهاي عصبي باعث ميشوند كه مقدار آنها در فضاي بين سلولي (سيناپسها) افزايش يابد.اين داروها در درمان افسردگي‌هاي متوسط و شديد كه در آنها مشكلات خواب،‌اشتها، بيقراري و كندي حركات وجود دارد بسيار موثر هستند. حدود دو هفته زمان لازم است تا اين داروها اثر خود را بر روي بيمار بگذارند.
انواع مختلفي از داروهاي ضدافسردگي سه حلقه‌اي وجود دارد (مانند ايمي پرامين و آمي تريپتيلين). تمام اين داروها بر روي افسردگي اثر مي‌گذارند اما داراي اثرات ديگري نيز هستند.


انواع داروهاي سه حلقه‌اي ضدافسردگي

- سه حلقه‌اي‌هاي آرام‌بخش
- آمي تريپتيلين
- كلوميپرامين
- دوتيپين
- دوكسيپين
- تريمپرامين


- سه حلقه‌اي‌هاي محرك
- پروتريپتيلين


- سه حلقه‌اي‌هاي غير آرام‌بخش
- آموكساپين
- دزيپرامين
- ايمي پرامين
- لوفپرامين
- نوتريپتيلين

براي مثال، بعضي از اين داروها آرام‌بخش هستند و مي‌توانند شما را آرام نمايند و بعضي ديگر اين اثرات را ندارند.
اگر شما مضطرب و بيقرار هستيد، پزشكتان ممكن است از اين داروهاي ضدافسردگي آرام‌بخش برايتان تجويز نمايد. با اين حال اگر شما احساس كندي و خستگي دايمي داريد،‌ پزشك برايتان نوعي از داروهاي ضدافسردگي كه داراي آرام‌بخشي كمتري باشد تجويز خواهد نمود.
بعضي از افرادي كه اين داروهاي سه حلقه‌اي آرام‌بخش را مصرف مي‌كنند، در طي روز احساس خواب‌آلودگي مي‌كنند. مي‌توان به جاي اينكه روزي سه بار اين داروها را مصرف كرد (يعني صبح، ظهر، شب)، فقط شبها تمام داروها را مصرف نمود تا احساس خواب‌آلودگي در طي روز از بين رفته و شبها نيز راحت‌تر بخوابيم. اگر شغل شما رانندگي است و يا اينكه با دستگاهها كار مي‌كنيد، بايد در هنگام مصرف اين داروها بسيار مراقب باشيد و در مورد چنين مواردي با پزشك خود مشورت نماييد.
داروهاي سه حلقه‌اي داروهاي پر قدرتي هستند و همانند همه داروهاي پر قدرت، مي‌توانند داراي عوارض جانبي هم باشند اما بعضي از انواع جديدتر اين داروها مثل لوفپرامين (Lofepramine) داراي عوارض نسبتاً ناچيزي هستند. البته تمام افرادي كه دارو مصرف مي‌كنند به عوارض جانبي آن دچار نمي‌شوند. مصرف بيش از حد داروهاي سه حلقه‌اي بسيار خطرناك بوده و مي‌تواند كشنده باشد.


عوارض جانبي سه حلقه‌اي‌ها
- تاري ديد
- يبوست
- اشكال در نعوظ و خروج مني در مردان
- اشكال در ادرار كردن
- خشكي دهان
- اثر بر روي قلب (تند شدن يا بي‌نظمي در ضربان قلب)
- غش كردن
- سرگيچه در هنگام ايستادن
- عرق ريزش فراوان
- لرزش دستها
- افزايش وزن


داروهاي ضدافسردگي مشابه سه حلقه‌اي
چندين دارو وجود دارد كه اثرات آنها درست شبيه داروهاي سه حلقه‌اي است اما در ساختمان شيميايي آنها سه حلقه وجود ندارد و بنابراين نمي‌توان به آنها سه حلقه‌اي گفت. اين داروها عبارتند از:

-
داروي ماپروتيلين: كه داراي چهار حلقه ميباشد. اگر شما دچار صرع هستيد نبايد از اين دارو استفاده نماييد.

-
داروي ميانسرين (Mianserin): به غير از اثري كه بر روي مغز استخوان دارد، داراي عوارض جانبي ناچيزي مي‌باشد، اما بخاطر همان اثر سوئي كه بر روي مغز استخوان دارد كمتر از اين دارو استفاده ميشود.

-
داروي ايپريندول (Iprindole): به ندرت مي‌تواند باعث مشكلات كبدي شود.

-
داروي ترازودون (Trazodone): داراي عوارض جانبي كمي مي‌باشد، با اينحال در مردان مي‌تواند خيلي به ندرت باعث ايجاد نعوظ آلتي شود كه برطرف نمي‌گردد. اين وضعيت بسيار دردناك مي‌باشد.

-
داروي ويلوكسازين (Viloxazine): داراي عوارض جانبي كمتري از داروهاي سه حلقه‌اي مي‌باشد.

-
ميترازاپين (Mitrazapine): يك داروي ضد افسردگي موثري مي‌باشد كه مي‌تواند باعث اختلالات خوني نيز بشود. بيماراني كه اين دارو را مصرف مي‌كنند در صورتي كه دچار تب، گلودرد يا هرگونه علامت يك بيماري عفوني شدند بايد با پزشك خود مشورت نمايند.

داروهاي SSRI
SSRI حروف اول كلمات Serotonin Specific Re-Uptake Inhibitors مي‌باشد كه به معني مهاركنندگان جذب مجدد ويژه
سروتونين است. اين داروها به همان طريقي كه داروهاي سه حلقه‌اي اثر مي‌كنند عمل خود را انجام مي‌دهند و از جذب مجدد نوروترانسميترها به سلولهاي عصبي جلوگيري مي‌كنند.


انواع داروهاي SSRI
- فلوكستين
- فلووكسامين
- پاروكستين
- سرترالين
- سيتالوپرام

با اين حال اين داروهاي SSRI فقط بر روي يك نوع نوروترانسميتر خاص به نام سروتونين اثر مي‌كنند اين داروها در درمان افسردگي بسيار موثر هستند و نسبت به داروهاي سه حلقه‌اي، داراي عوارض جانبي كمتري مي‌باشند. آرام‌بخشي اين داروها كمتر بوده و باعث افزايش وزن نمي‌شوند و به اندازه داروهاي سه حلقه‌اي، بر روي قلب اثر نمي‌گذارند. همانند داروهاي سه حلقه‌اي، مصرف اين داروها در افراد مبتلا به صرع بايد با احتياط صورت گيرد. اين داروها مي‌توانند در ابتداي شروع درمان، مشكلات گوارشي ايجاد
نمايند. اسهال، تهوع و استفراغ مي‌تواند همراه با سردرد، بيقراري و اضطراب در افرادي كه اين داروها را مصرف مي‌كنند، ديده شود. اين داروها در صورتي كه به ميزان زيادي يك دفعه خورده شوند نسبت به داروهاي سه حلقه‌اي داراي عوارض كمتري مي‌باشند و بي‌خطرتر هستند.


عوارض داروهاي SSRI
- اخلالات گوارشي (معده)
- اسهال
- تهوع
- استفراغ
- سردرد
- بيقراري
- اضطراب و نگراني

داروهاي SSRI نسبت به داروهاي سه حلقه‌اي جديدتر مي‌باشند و مدت زيادي نيست كه در داروخانه‌ها فروخته ميشوند. بسياري از متخصصين عقيده دارند كه آنها بهتر از داروهاي سه حلقه‌اي نمي‌باشند و از آنجايي كه اين داروهاي جديد بسيار گران مي‌باشند، آنها را فقط وقتي كه بيمار نمي‌تواند داروهاي سه حلقه‌اي را مصرف نمايد، تجويز مي‌كنند.
تبليغات زيادي در مورد دارويي به نام فلوكستين (پروزاك) در روزنامه‌ها و راديو تلويزيون شده است.
داروي فلوكستين كه به صورت كپسول مي‌باشد از گروه داروهاي SSRI است و اين روزها
در بين مردم طرفداران زيادي پيدا كرده است. به اين دارو لقب قرص خوشحالي (Happy Pill) داده شده است زيرا مصرف آن باعث ميشود كه افراد دچار افسردگي خفيف، احساس شادي و خوشحالي كنند. از آنجايي كه اين دارو داراي عوارض جانبي كمي مي‌باشد، براي افراد مبتلا به افسردگي خفيف كه احتمالاً فقط با تغيير در نحوه زندگي خود مي‌توانند وضعيت بهتري داشته باشند تجويز مي‌گردد. در حال حاضر ايالات متحده آمريكا بسياري از پزشكان از اينكه مي‌بينند اين دارو به ميزان زيادي براي افراد تجويز ميشود، نگران هستند. ساير داروهاي گروه SSRI داراي عملكردهايي مشابه فلوكستين (پروزاك) هستند و به همان اندازه نيز موثر مي‌باشند.


داروهاي MAOI
MAOI حروف اول كلمات Monoamine Oxidase Inhibitors مي‌باشد كه به معني مهاركنندگان مونوآمين اكسيداز است. اين داروها، اولين داروهاي ضدافسردگي بودند كه ساخته شدند. آنها باعث افزايش مقدار نوروترانسميترها در فضاي بين سلولي (سيناپس) ميشوند واين كار را بوسيله جلوگيري از تجزيه ماده‌اي به نام مونوآمين اكسيداز انجام مي‌دهند. آنها موجب توقف غيرقابل برگشت عمل مونوآمين اكسيداز ميشوند. متأسفانه، اين داروها در ساير قسمتهاي بدن هم بر روي مونوآمين اكسيداز كه داراي عملكردهاي مهمي در آنجاها
مي‌باشد اثر مي‌گذارند. يكي از اين عملكردها، تجزيه ماده‌اي به نام تيرامين (Tyramine)، ميباشد كه در بعضي از غذاها يافت ميشود. مقادير زياد تيرامين باعث بالا رفتن فشارخون ميشود و يك سردرد شديد ضربان‌دار را ايجاد مي‌كند و مي‌تواند حتي منجر به سكته مغزي شود. بنابراين افرادي كه از داروهاي گروه MAOI استفاده مي‌كنند بايد از يك رژيم غذايي حاوي مقادير كم تيرامين پيروي كنند.
بدن حدود دو هفته وقت لازم دارد تا مونوآمين اكسيداز جديد بسازد و بنابراين دو هفته طول مي‌كشد تا بعد از اينكه شما مصرف اين داروها را متوقف نموديد، بدن دوباره به وضعيت طبيعي خود برگردد. در نتيجه شما بايد در طي اين دو هفته نيز از رژيم غذايي كم تيرامين پيروي نماييد.
نوع جديدي از داروهاي MAOI ساخته شده است كه اصطلاحاً به آن RIMA گفته ميشود.
RIMA حروف اول كلمات Reversible Inhibitor of Monoamine Oxidase Subtype A مي‌باشد ه به معني مهاركننده قابل برگشت مونوآمين اكسيداز نوع A است. دو نوع مونوآمين اكسيداز به نامهاي نوع A و نوع B وجود دارد. از آنجايي كه داروهاي RIMA فقط از يك نوع مونوآمين اكسيداز جلوگيري مي‌كنند، مشكلات كمتري با غذاهاي حاوي تيرامين پيدا مي‌كنند و بنابراين نيازي به يك رژيم سخت غذايي وجود ندارد. داروهاي RIMA عمل مونوآمين اكسيداز را متوقف مي‌كنند اما آن را منهدم نمي‌سازند. در نتيجه
بدن مجبور نمي‌باشد كه مونوآمين اكسيداز جديدي بسازد و بنابراين اثران آن قابل برگشت خواهد بود و يك روز بعد از توقف مصرف دارو، اثرات آن از بين مي‌رود.
از داروهاي MAOI وقتي استفاده ميشود كه داروهاي سه حلقه‌اي و يا داروهاي SSRI اثري نداشته باشند، اما بعضي از پزشكان از اين داروها از همان ابتدا براي بيماران استفاده مي‌كنند.


ساير داروهاي ضدافسردگي

ال-تريپتوفان (L-Tryptophan): تصور ميشود كه ال-تريپتوفان با افزايش ساخت نوروترانسميترها در داخل سلولهاي عصبي مغز، عمل خود را انجام مي‌دهد. ال-تريپتوفان يك ماده شيميايي است كه در رژيم غذايي يافت ميشود و اين ماده به سروتونين تبديل مي‌گردد.


فلوپنتيكسول (Flupenthixol): اين دارو براي ساير بيماريهاي رواني بكار مي‌رود اما در مقادير كم آن، يك داروي ضدافسردگي خوب مي‌باشد. داروي فلوپنتكيسول داروي نسبتاً بي‌خطري بوده و عوارض جانبي كمي دارد. با اين حال در صورتي كه به مدت طولاني مصرف شود مي‌تواند عوارض جانبي وخيمي ايجاد نمايد، بنابراين از اين دارو فقط در كوتاه مدت بايد استفاده شود.


نفازودون (Nefazodone): اين دارو همانند داروهاي SSRI عمل مي‌كند اما داراي عوارض جانبي كمتري بر روي دستگاه گوارش (معده) مي‌باشد. اين دارو بهتر از داروهاي SSRI براي كمك به خوابيدن بيمار اثر مي‌كند.


ونلافاكسين (Venlafaxine): اين يك داروي ضدافسردگي است كه شبيه داروهاي SSRI عمل مي‌كند. اين دارو ممكن است باعث كهير و يا قرمز شدن پوست شود كه در چنين مواقعي بايد به پزشك اطلاع داد چون ممكن است نشانه يك واكنش آلرژيك شديد باشد. همانند بسياري از داروهاي ضدافسردگي، مصرف اين دارو ممكن است باعث اختلال در كارهايي كه مهارت لازم دارند (مثل رانندگي) شود.

ريبوكستين (Reboxetine): اين دارو بطور انتخابي از باز جذب يك نوع نوروترانسميتر خاص به نام نورآدرنالين جلوگيري مي‌كند.


ليوتيرونين (Liothyronine): اين دارو يك هورمون است كه در درمان كم‌كاري تيروئيد استفاده ميشود. در مراكز تخصصي، از اين دارو ممكن است همراه با ساير درمان‌ها براي افراد مبتلا به افسردگي شديد استفاده شود.


داروهاي تثبيت كننده خلق (Mood Stabilisers)
از داروهاي تثبيت كننده خلق به ندرت در درمان افسردگي استفاده ميشود. از اين داروها براي جلوگيري از بازگشت افسردگي استفاده ميشود كه اين كار با پايدار كردن خلق انجام مي‌دهد.


ليتيوم
ليتيوم (Lithium) باعث پايدار شدن سلولهاي عصبي و خلق افراد مي‌گردد. افرادي كه دچار بيماري شيدايي- افسردگي (مانيك- دپرسيو) هستند با مصرف اين دارو كمتر دچار مشكل مي‌گردند از اين دارو همچنين در پيشگيري از افسردگي در بيماراني كه به افسردگي شديد راجعه دچار هستند استفاده ميشود.
ليتيوم را بايد به طور منظم مصرف نمود و ميزان سطح آن ر خون بايد در حد مناسبي باشد. مقادير خيلي كم آن هيچ اثري ندارند و مقادير خيلي زياد آن باعث بروز عوارض جانبي شديدي ميشود. براي اينكه مشخص گردد كه هر بيماري به چه مقدار ليتيوم نياز دارد، بايد سطح خوني اين دارو آزمايش شود.
قبل از اينكه ليتيوم براي بيمار تجويز شود، آزمايش خون انجام ميشود تا معلوم شود كه آيا كليه‌ها وظيفه خود را بخوبي انجام‌ مي‌دهند و آيا مواد شيميايي موجود در بدن در حالت تعادل قرار دارند. شما معاينه خواهيد شد و يك نوار قلبي هم گرفته ميشود تا مشخص گردد كه آيا قلبتان سالم است يا خير. عملكرد غده تيروئيد نيز آزمايش ميشود. اگر هرگونه مشكل كليوي يا قلبي وجود داشته باشد، شما قادر به مصرف ليتيوم نخواهيد بود.
از هنگامي كه شما شروع به مصرف ليتيوم مي‌كنيد، حداقل هفته‌اي يكبار آزمايش خوني انجام ميشود تا مشخص گردد كه چه مقدار دارو براي شما مناسب مي‌باشد. سپس هر ماه يكبار به مدت سه ماه، آزمايش تكرار ميشود و بعد هر دو ماه يكبار اين آزمايشها انجام مي‌گردد.
عوارض جانبي درمان با ليتيوم ممكن است شامل خستگي، بيشتر شدن ادرار،‌ لرزش خفيف دستها،‌ خشك شدن دهان و احساس يك مزه فلزي در دهان باشد. بسياري از اين عوارض بعد از مدتي از بين مي‌روند. اين عوارض را نبايد با آن عوارضي كه به علت بالا رفتن مقدار ليتيوم در خون ايجاد ميشود اشتباه گرفت. عوارض سميت ليتيوم (بالا رفتن ميزان ليتيوم در خون) عبارتند از : لرزش شديد دستها، ضعف، اسهال، استفراغ و گيجي. در هنگام بروز چنين عوارضي، سريعاً خود را به يك مركز اورژانس برسانيد.
مصرف ليتيوم در دراز مدت مي‌تواند باعث افزايش وزن و گاهي اوقات اختلال در غده تيروئيد شود. به همين دليل سالي دوبار بايد آزمايش تيروئيد انجام شود. كم شدن مقدار هورمون غده تيروئيد را مي توان با متوقف كردن مصرف ليتيوم و يا با تجويز قرصهاي هورمون تيروئيد درمان نمود.


كاربامازپين (Carbamazepine): اين دارو نيز باعث ثبات خلق ميشود. اين دارو را مي‌توان همراه با ليتيوم و يا در افرادي كه به دليلي نمي‌توانند از ليتيوم استفاده نمايند، بجاي ليتيوم مصرف نمود. آزمايشهاي خوني را بايد هر دو هفته يكبار و به مدت دو ماه انجام داد و سپس گاهي اوقات اقدام به آزمايش خون نمود.


والپروات سديم (Sodium Valproate): اين دارويي است كه براي درمان صرع استفاده ميشود و داراي عمل تثبيت خلق مي‌باشد. در گذشته فقط وقتي كه نمي‌توانستند براي بيماري از ليتيوم يا كاربامازپين استفاده نمايند از اين دارو استفاده مي‌كردند اما امروزه بسياري از متخصصين، اين دارو را به ساير داروها ترجيح مي‌دهند. آزمايش خون بايد بطور منظم انجام شود.


ساير داروهاي تثبيت كننده خلق
متخصصين ممكن است از داروهايي كه در بيماريهاي مغزي مثل صرع استفاده ميشود و داراي اثر تثبيت كنندگي خلق مي‌باشد استفاده نمايند (مثل نيموديپين، لاموتريگين، گاباپنتين و توپيراميد). از هورمون تيروكسين ممكن است گاهي اوقات در افرادي كه سريعاً دچار تغيير خلق ميشوند و خلقشان بالا و پايين مي‌رود استفاده نمايند. از اين داروها فقط وقتي كه درمانهاي رايج مثل ليتيوم،‌ كاربامازپين و سديم والپروات اثر نمي‌كنند، استفاده مي‌گردد.

 

[Behrooz]

آمي تريپتيلين Amitriptyline
قرص‌هاي 10 ميلي‌گرمي، 25 ميلي‌گرمي، 50 ميلي‌گرمي، 100 ميلي‌گرمي، آمپول 10 ميلي‌گرمي و 100 ميلي‌گرمي.

موارد مصرف: در درمان افسردگي، در درمان شب ادراري كودكان.

مقدار مصرف: در درمان افسردگي ابتدا 75 ميلي‌گرم (در نوجوانان و سالمندان 30 تا 75 ميلي‌گرم) و سپس افزايش تدريجي.

عوارض جانبي: خواب‌آلودگي، خشكي دهان، افزايش اشتها و وزن، ‌تاري ديد، تهوع، اختلال در فعاليت جنسي، يبوست، اشكال در ادرار كردن، عوارض قلبي.

نكات مهم مصرف دارو نبايد به طور ناگهاني قطع شود.
براي شروع اثرات درماني اين دارو حداقل دو هفته زمان لازم است.
به علت اثرات خواب‌الودگي آن، در هنگام رانندگي مراقب باشيد.


كلوميپرامين Clomipramine
قرص‌هاي 10 ميلي‌گرمي و 25 ميلي‌گرمي.

موارد مصرف: براي درمان افسردگي، حالات ترس، وسواس.

مقدار مصرف: در درمان افسردگي ابتدا 10 ميلي‌گرم در روز و سپس در صورت نياز افزايش تدريجي.

عوارض جانبي: خواب‌آلودگي، خشكي دهان، افزايش اشتها و وزن، تاري ديد، تهوع، اختلال در فعاليت جنسي، يبوست، اشكال در ادرار كردن، عوارض قلبي.

نكات مهم: مصرف دارو نبايد به طور ناگهاني قطع شود.
براي شروع اثرات درماني اين دارو حداقل دو هفته زمان لازم است.


دزيپرامين Desipramine
قرص 25 ميلي‌گرمي.

موارد مصرف: براي درمان افسردگي.

مقدار مصرف: ابتدا روزي 3 قرص و سپس در صورت نياز افزايش تدريجي.

عوارض جانبي: خواب‌آلودگي، خشكي دهان، افزايش اشتها و وزن، تاري ديد، تهوع، اختلال در فعاليت جنسي، يبوست، اشكال در ادراركردن، عوارض قلبي.

نكات مهم: مصرف دارو نبايد به طور ناگهاني قطع شود.
براي شروع اثرات درماني اين دارو حداقل دو هفته زمان لازم است.
به علت اثرات خواب‌آلودگي آن، در هنگام رانندگي مراقب باشيد.


دوكسپين Doxepin
قرص‌هاي 10 ميلي‌گرمي و 20 ميلي‌گرمي.

موارد مصرف: در درمان افسردگي.

مقدار مصرف: ابتدا روزي 75 ميلي‌گرم و سپس در صورت نياز افزايش تدريجي.

عوارض جانبي: خواب‌آلودگي، خشكي دهان، افزايش اشتها و وزن، تاري ديد، تهوع، اختلال در فعاليت جنسي، يبوست، اشكال درادرار كردن، عوارض قلبي.

نكات مهم: مصرف دارو نبايد به طور ناگهاني قطع شود.
براي شروع اثرات درماني اين دارو حداقل دو هفته زمان لازم است.
به علت اثرات خواب‌آلودگي آن، در هنگام رانندگي مراقب باشيد.


فلوكستين Fluoxetine
كپسول 20 ميلي‌گرمي.

موارد مصرف: در درمان افسردگي،‌وسواس و پرخوري عصبي.

مقدار مصرف: در درمان افسردگي، روزانه 60 ميلي‌گرم.

عوارض جانبي: خواب‌آلودگي، خشكي دهان، افزايش اشتها و وزن، تاري ديد، تهوع، اختلال در فعاليت جنسي، يبوست، اشكال در ادرار كردن، عوارض قلبي.

نكات مهم: مصرف دارو نبايد به طور ناگهاني قطع شود.
براي شروع اثرات درماني اين دارو حداقل دو هفته زمان لازم است.
به علت اثرات خواب آلودگي آن، در هنگام رانندگي مراقب باشيد.
نام معروف و تجارتي اين دارو پروزاك مي باشد.


ايمي پرامين Imipramine:
قرص‌هاي 10 ميلي‌گرمي، 25 ميلي‌گرمي و 50 ميلي‌گرمي، آمپول 25 ميلي‌گرمي.

موارد مصرف: در درمان افسردگي و شب ادراري كودكان.

مقدار مصرف: در درمان افسردگي ابتدا 75 ميلي‌گرم در روز و سپس افزايش تدريجي.

عوارض جانبي: خواب‌آلودگي، خشكي دهان، افزايش اشتها و وزن، تاري ديد، تهوع، اختلال در فعاليت جنسي، يبوست، اشكال در ادرار كردن، عوارض قلبي.

نكات مهم: مصرف دارو نبايد به طور ناگهاني قطع شود.
براي شروع اثرات درماني اين دارو حداقل دو هفته زمان لازم است.
به علت اثرات خواب‌الودگي آن، در هنگام رانندگي مراقب باشيد.


ماپروتيلين Maprotiline
قرص‌هاي 25 ميلي‌گرمي و 75 ميلي‌گرمي.

موارد مصرف: در درمان افسردگي.

مقدار مصرف: در ابتدا 25 تا 75 ميلي‌گرم و سپس در صورت نياز افزايش تدريجي.

عوارض جانبي: خواب‌آلودگي، خشكي دهان، افزايش اشتها و وزن، تاري ديد، تهوع، اختلال در فعاليت جنسي، يبوست، اشكال در ادراركردن، عوارض قلبي.

نكات مهم: مصرف دارو نبايد به طور ناگهاني قطع شود.
براي شروع اثرات درماني اين دارو حداقل دو هفته زمان لازم است.
به علت اثرات خواب‌آلودگي آن، در هنگام رانندگي مراقب باشيد.


نورتريپتيلين Nortriptyline
قرص و كپسول 10 ميلي‌گرمي و 25 ميلي‌گرمي.

موارد مصرف: در درمان افسردگي و شب ادراري كودكان.

مقدار مصرف: در افسردگي، ابتدا با مقادير كم شروع شده و سپس افزايش تدريجي تا 75 يا 100 ميلي‌گرم در روز.

عوارض جانبي: خواب‌آلودگي، ‌خشكي دهان، افزايش اشتها و وزن، تاري ديد، تهوع، اختلال در فعاليت جنسي، يبوست، اشكال در ادراركردن، عوارض قلبي.

نكات مهم: مصرف دارو نبايد به طور ناگهاني قطع شود.
براي شروع اثرات درماني اين دارو حدقل دو هفته زمان لازم است.
به علت اثرات خواب‌آلودگي آن، در هنگام رانندگي مراقب باشيد.


ترانيل سيپرامين Tranylcypromine
قرص 10 ميلي‌گرمي.

موارد مصرف: در درمان افسردگي.

مقدار مصرف: روزي 2 قرص.

عوارض جانبي: خواب‌آلودگي، ‌خشكي دهان، افزايش اشتها و وزن، تاري ديد، تهوع، اختلال در فعاليت جنسي، يبوست، اشكال در ادراركردن، عوارض قلبي.

نكات مهم:
مصرف دارو نبايد به طور ناگهاني قطع شود.
براي شروع اثرات درماني اين دارو حدقل دو هفته زمان لازم است.
به علت اثرات خواب‌آلودگي آن، در هنگام رانندگي مراقب باشيد.


ترازودون Trazodone
قرص 50 ميلي‌گرمي

موارد مصرف: در درمان افسردگي.

مقدار مصرف: ابتدا روزي 3 قرص (در افراد مسن روزي 2 قرص) و سپس در صورت نياز افزايش تدريجي.

عوارض جانبي: خواب‌آلودگي، ‌خشكي دهان، افزايش اشتها و وزن، تاري ديد، تهوع، اختلال در فعاليت جنسي، يبوست، اشكال در ادراركردن، عوارض قلبي.

نكات مهم:
مصرف دارو نبايد به طور ناگهاني قطع شود.
براي شروع اثرات درماني اين دارو حدقل دو هفته زمان لازم است.
به علت اثرات خواب‌آلودگي آن، در هنگام رانندگي مراقب باشيد.


تريميپرامين Trimipramine
قرص‌هاي 25 ميلي‌گرمي و 100ميلي‌گرمي، قطره خوراكي 4%.

موارد مصرف: در درمان افسردگي.

مقدار مصرف: 50 تا 75 ميلي‌گرم در روز و سپس در صورت نياز افزايش تدريجي.

عوارض جانبي: خواب‌آلودگي، ‌خشكي دهان، افزايش اشتها و وزن، تاري ديد، تهوع، اختلال در فعاليت جنسي، يبوست، اشكال در ادراركردن، عوارض قلبي.

نكات مهم:
مصرف دارو نبايد به طور ناگهاني قطع شود.
براي شروع اثرات درماني اين دارو حدقل دو هفته زمان لازم است.
به علت اثرات خواب‌آلودگي آن، در هنگام رانندگي مراقب باشيد.


هايپيران Hypiran
قطره 30 ميلي‌ليتري.

موارد مصرف: در درمان افسردگي، بي‌خوابي، اضطراب، سردرد، ميگرن.

مقدار مصرف: روزي دو يا سه بار و هر بار 20 تا 30 قطره در نصف ليوان آب و يا آب ميوه.

نكات مهم: اين دارو از گياه علف چاي تهيه شده است.
بهتر است اين دارو قبل از غذا مصرف شود.

 

[Behrooz]

احساسات افسردگي شما كاملاً شخصي و منحصر به خود شما مي‌باشد، اما پزشك، مشاورو يا ساير متخصصين رشته روانشناسي يا روانپزشكي مي‌توانند بين انواع بيماريها براساس علت ايجاد آنها، علايمشان و مدت زمان طول كشيدنشان تمايز قابل شوند.


طبقه‌بندي افسردگي
خفيف، ‌متوسط، شديد


افسردگي خفيف: در افسردگي خفيف، خلق پايين ممكن است ايجاد شود وبعد از مدتي از بين برود. اين بيماري اغلب بعد از يك واقعه استرس‌زا بروز مي‌كند. شخص ممكن است به غير از احساس خلق پايين، احساس اضطراب و نگراني هم داشته باشد. تغيير در نحوه زندگي، اغلب تمام آن چيزي است كه براي درمان اين نوع افسردگي لازم است.


افسردگي متوسط: در افسردگي متوسط، خلق پايين طول كشيده و باقي مي‌ماند و شخص دچار علايم جسمي نيز مي‌گردد. گرچه اين علايم از فردي به فرد ديگر فرق مي‌كند. در چنين مواردي، فقط تغيير در نحوه زندگي به ندرت باعث بهبودي ميشود و نياز به درمان دارويي هم وجود دارد.


افسردگي شديد: افسردگي شديد يك بيماري تهديدكننده زندگي مي‌باشد كه داراي علايم شديدي مي‌باشد. بيمار دچار علايم و مشكلات جسمي، هذيان‌ها و توهمات شده و مراجعه به پزشك در اولين فرصت از اهميت زيادي برخوردار است.


ساير اصطلاحات افسردگي
ساير اصطلاحاتي كه بطور رايج در پزشكي براي توصيف انواع افسردگي بكار مي روند عبارتند از: افسردگي واكنشي، افسردگي درون‌زاد، افسردگي عصبي، ‌افسردگي رواني، افسردگي دوقطبي، افسردگي يك قطبي، افسردگي تهييجي، افسردگي تاخيري، افسرده‌خويي، افسردگي پنهان، افسردگي عضوي، افسردگي راجع به كوتاه مدت و افسردگي مفصلي.


افسردگي واكنشي: پزشكان از اصطلاح افسردگي واكنشي (Reactive Depression) در دو مورد استفاده مي‌كنند. در مورد اول، به افسردگي‌هايي كه به علت يك حادثه استرس‌زا ايجاد شده است، واكنشي اطلاق ميشود كه مدت اين افسردگي‌ها هم معمولاً زياد نيست. چنين افسردگي‌هايي را مي‌توان به صورت يك پاسخ طبيعي تشديد يافته در مقابل ناملايمات زندگي نيز درنظر گرفت.
انجام مشاوره، حمايت خانواده، كنترل استرس و بعضي از اقدامات عملي، ممكن است تمام آن چيزهايي باشند كه براي درمان اين بيماري لازم هستند.
با اينحال، يك حادثه استرس‌زا مي‌تواند باعث شروع افسردگي شديدي شود و افرادي كه مستعد به اين بيماري هستند مي‌توانند بعد از شروع بيماري شان، زندگي پراسترسي را داشته باشند. در صورت وقوع چنين وضعيتي، بسيار مشكل است كه دقيقاً‌ بگوييم كه اين افسردگي، واقعاً واكنشي به استرس بوده است.
اصطلاح واكنش افسردگي را همچنين براي مواردي كه يك شخص هنوز مي‌تواند به موقعيتهاي اجتماعي واكنش نشان داده و از آن لذت ببرد نيز بكار مي‌برند.


افسردگي درون‌زاد: افسردگي درون‌زاد: (Endogenous Depression) بدون هيچ دليلي ايجاد ميشود. اين افسردگي معمولاً شديد بوده و بيمار احتمالاً دچار علايم جسمي افسردگي همچون از دست دادن اشتها و كاهش وزن، صبح خيلي زود از خواب بيدار شدن، بدتر شدن خلق در هنگام صبح و كاهش ميل جنسي، مي‌باشد. اين نوع افسردگي معمولاً فقط با درمان، بهبود مي‌يابد.
اشكالي كه استفاده از اين نوع روشها براي توصيف انواع افسردگي وجود دارد اين است كه همين علايم بيماري مي‌تواند در بعضي افراد به علت حوادث استرس‌زا ايجاد شود. بعلاوه، فقط بخاطر اينكه شما قادر نيستيد كه روي يك حادثه استرس‌زا انگشت بگذاريد و ان را مشخص نماييد كه باعث بروز افسردگي شده است به اين معني نيست كه چنين حادثه استرس‌زايي وجود نداشته است.


افسردگي عصبي: اصطلاح افسردگي عصبي (Neurotic Depression) براي توصيف نوع خفيفي از افسردگي بكار مي‌رود كه در آن، در بعضي روزها حال بيمار خوب است و در بعضي روزها حالش بد ميشود. چنين بيماراني معمولاً عصرها بيشتر احساس افسردگي مي‌كنند. در چنين نوعي از افسردگي، بيمار ممكن است شبها در بخواب رفتن مشكل داشته باشد و در نيمه‌هي شب هم از خواب بيدار ميشود، اما اين افراد صبح‌هاي زود بيدار
نمي‌شوند. بعضي از اين بيماران بيش از حد مي‌خوابند و بعضي نيز احساس مي‌كنند كه بيشتر از معمول تحريك‌پذير شده‌اند.


افسردگي رواني: افسردگي رواني (Psychotic Depression) يك افسردگي شديد بوده و بيماراني كه به چنين افسردگي دچار ميشوند به علايم جسمي آن نيز مبتلا شده و ممكن است ارتباطشان را با واقعيت از دست بدهند. آنها ممكن است به هذيانها و يا توهمات نيز دچار شوند. بيماران مبتلا به افسردگي رواني هميشه به درمان پزشكي نياز دارند.


افسردگي دوقطبي: افسردگي دوقطبي (Bipolar Depression) نام ديگر بيماري شيدايي- افسردگي (مانيك- دپرسيو) مي‌باشد. افراد مبتلا به بيماري شيداني- افسردگي در بعضي مواقع دچار خلق بالا هستند و در دوره‌هايي نيز به خلق پايين دچار مي‌شوند كه مي‌تواند افسردگي آن خفيف ويا شديد باشد. وقتي چنين بيماراني در حالت خلق بالا (شيداني) قرار دارند آنها احتمالاً احساس خوشحالي و سرخوشي دارند، به خواب و خوراك كمتر از حد معمول نياز دارند و احساس مي‌كنند كه حال عمومي‌شان خيلي خوب است. آنها در چنينمواقعي داراي انرژي زيادي مي‌باشند، خيلي سريع و تند حرف مي‌زنند و احساس مي‌كنند كه انگار افكار در مغز آنها در حال مسابقه دادن هستند. قضاوت آنها مختلف و بد شده و ممكن است دچار هذيانها و يا توهمات نيز بشوند اما اين هذيانها و توهمات با آن نوعي كه در افسردگي رواني ديده ميشود فرق دارد و محتواي آنها بسيار مثبت‌تر است. در چنين مواقعي بعضي از بيماران فكر مي‌كنند كه خيلي پولدار هستند و آدم معروفي شده‌اند و يا اينكه از قدرت زيادي برخوردارند. اين خلق بالا نيز همانند خلق پايين مي‌تواند به بيمار آسيب برساند. گاهي اوقات قضاوتهاي نادرست و توهمات آنها منجر به ايجاد مسايل مالي ميشود. در بعضي موارد، اين بيماران خرجها و ولخرجي‌هاي زيادي انجام مي‌دهند.


افسردگي يك قطبي: افسردگي يك قطبي (Unipolar Depression) اصطلاحي است كه براي توصيف افسردگي‌اي كه در اكثريت افراد ايجاد ميشود بكار مي‌رود و نشان‌دهنده اين است كه در اين نوع افسردگي، فقط خلق پايين ديده ميشود و خلق بالا در آن رخ نمي‌دهد.


افسردگي تهييجي: افسردگي تاخيري (Retarded Depression) نيز توصيف علايم نوعي افسردگي است كه فرآيندهاي جسمي و ذهني بيمار، كند و آهسته شده و اشكال در تمركز حواس نيز اغلب وجود دارد. وقتي كه اين بيماري خيلي شديد ميشود، بعضي از اين افراد حتي نمي‌توانند حركت كرده، حرف بزنند و يا غذا بخورند.


افسرده خويي: اصطلاح افسرده خويي (Dysthymia) به افسردگي خفيف و طول كشيده اطلاق مي‌گردد. پزشكان در مواردي كه در يك دوره دو ساله به مدت بيش از دو ماه، افسردگي در فردي ايجاد شود، چنين تشخيصي را مطرح مي‌سازند. علايم اصلي اين بيماران، ترديد و بي‌تصميمي و كم شدن باعث طبع مي‌باشد. در چنين بيماراني، روان درماني ممكن است بهتر از دارو درماني جواب بدهد.


افسردگي پنهان: افراد مبتلا به افسردگي پنهان (Masked Depression) اظهار مي‌دارند كه اصلاً احساس افسرده بودن ندارند (حتي با وجوديكه ساير علايم افسردگي را دارا مي‌باشند). در چنين افرادي ممكن است قبل از اينكه تشخيص افسردگي داده شود، آزمايشات و معاينات متعددي براي پيدا كردن مشكلشان انجام شود. علايم جسمي مثل درد سينه يا مشكلات خوابيدن اين بيماري با مصرف داروهاي ضدافسردگي بهبود مي‌يابد.


افسردگي عضوي: افسردگي عضوي يا ارگانيك (Organic Depression) نامي است كه به نوعي افسردگي داده شده است كه به علت يك بيماري جسمي و يا مصرف بعضي از داروها ايجاد شده است.


افسردگي راجعه كوتاه مدت: اصطلاح افسردگي راجعه كوتاه مدت (Brief Recurrent Depression) به نوعي از افسردگي گفته ميشود كه افسردگي شديد فقط به مدت چند روز ايجاد ميشود و سپس برطرف مي‌گردد.


افسردگي فصلي: اصطلاح افسردگي فصلي به نوعي افسردگي گفته ميشود كه به علت كم تابيدن نور خورشيد در روزهاي كوتاه زمستان ايجاد مي‌گردد. اين بيماران ممكن است ميل زيادي به خوردن چيزهاي شيرين و يا شكلات داشته باشند و در طي ماههاي زمستان، نياز آنها به خوابيدن افزايش مي‌يابد.

 

[Behrooz]

افسردگي، يك بيماري روحي و جسمي است. اكثر افراد هم داراي علايم روحي اين بيماري هستند و هم داراي علايم جسمي آن، اما ماهيت آنها از شخصي به شخص ديگر متفاوت ميباشد. علايم مختلف افسردگي، كم و زياد در هر بيماري ديده ميشوند. بعضي از افراد، هيچ علايمي از افسردگي نشان نمي‌دهند اما رفتار آنها شروع به تغييرات غيرمعمولي مي‌كند. براي مثال، يكي از خانمهايي كه هميشه به مطب من مي‌آمد و خانم خيلي مقرراتي و با انضباطي بود وقتي كه دچار افسردگي شد شروع به دزدي از فروشگاهها كرد.

 

[Behrooz]

روان درماني‌ها، پر طرفدارترين نوع درمان افسردگي مي‌باشند زيرا در اين نوع درمان‌ها، بيمار نيازي به مصرف دارو ندارد. با اين حال، گاهي اوقات بيمار ممكن است به قدري افسرده باشد كه قادر به صحيح فكر كردن نباشد و ممكن است براي شروع روان درماني، بسيار خسته باشد. تمام روان درماني‌ها، مدت زمان نسبتاً طولاني وقت لازم دارند و يك انتخاب آسان نمي‌باشند. اين نوع درمان‌ها نياز به مقدار زيادي انرژي دارند. شما ممكن است قبل از اينكه روان درماني را شروع نماييد، با استفاده از داروهاي ضدافسردگي، مقداري از افسردگي خود را كم نماييد.
انواع مختلفي از روان‌درماني‌ها وجود دارند كه هر يك از آنها براساس يك تئوري متفاوت ساخته شده است. روان‌درماني‌ها را مي‌توان به دو نوع كوتاه مدت و بلند مدت تقسيم نمود. روان درماني‌هاي كوتاه مدت، حداكثر حدود شش ماه طول مي‌كشند اما روان درماني‌هاي بلند مدت به بيشتر از اين مقدار، زمان نياز دارند. روان درماني‌هاي كوتاه مدت معمولاً شامل جلساتي در چهار تا بيست هفته مي‌باشند كه هر جلسه تا حدود يك ساعت طول مي‌كشد. در روان درماني‌هاي طولاني مدت، كندوكاوي در مشكلات گذشته بيمار ميشود تا مشخص گردد كه بيمار چه مسايلي در كودكي و گذشته خود داشته است كه اكنون دچار افسردگي شده است.

 

[Behrooz]

در مواردي كه افسردگي شما خفيف مي‌باشد، مي‌توانيد با انجام چند اقدام ساده به خودتان كمك نموده و افسردگي را از بين ببريد. اما در مواقعي كه افسردگي شديدتر مي‌باشد، انجام اين اقدامات بايد به عنوان برنامه درماني شما و با مشورت كردن با پزشك اجرا شود. در اين فصل از كتاب، چندين اقدام ساده براي برطرف كردن افسردگي آورده شده است، اما سعي نكنيد كه همه اين كارها را به يكباره انجام دهيد. اول ببينيد كه كداميك از اين كارها مي‌تواند در شما تحولي ايجاد نمايد و سپس اقدام به انجام آن نماييد.


آمادگي براي مشكلات
افراد اغلب به دنبال از دست دادن چيزي، افسرده مي‌شوند، اما وقتي كه مي‌دانيم با چنين تغييرات و از دست دادن‌هايي روبرو خواهيم شد بايد خود را آماده آن نماييم. چيزهاي قابل پيش‌بيني‌اي كه مي‌توانند باعث شروع افسردگي شوند شامل از دست دادن آزادي يا وضعيت شغلي در خانمهايي كه مادر ميشوند و ترك كردن يا از دست دادن كارهاي روزمره و تماسهاي اجتماعي براي كساني كه بازنشسته ميشوند، مي‌باشد. تعجب‌آور نخواهد بود اگر بدانيد كه ميزان افسردگي در چنين مواقعي، زياد مي‌باشد. دو راه براي كاهش استرس از دست دادن‌هاي قابل پيش‌بيني وجود دارد، راه اول اين است كه قبول كنيم و بپذيريم كه چنين وضعيتي ممكن است يك مشكل براي ما باشد و راه دوم اين است كه خود را براي اين تغييرات كه در زندگي ما ايجاد ميشود آماده نماييم. اگر شما احساسات خود را قبول نماييد، احساس بهتري خواهيد داشت. اگر شما در مورد تغييري كه در زندگي شما ايجاد شده است ترديد داريد، در مورد آن با يك دوست، صحبت و مشورت نماييد و بگذاريد كه بقيه افراد نيز از نگراني‌هاي شما با اطلاع شوند زيرا آنها ممكن است قادر باشند به شما كمك نموده و از شما حمايت نمايند.
گفتن اين موضوع كه شما چه احساسي داريد ممكن است در برخورد ساير افراد با شما تغييراتي ايجاد نمايد. براي مثال، اگر شما بازنشسته شده‌ايدو از بيكاري نارحت هستيد، دوستانتان ممكن است از گفتن اين مطلب كه خوش بحالتان كه ديگر كار نمي‌كني پرهيز نمايند و سعي نمايند كه وقت بيشتري را با شما صرف نمايند.
آماده شدن براي برخورد با هر تغييري مي‌تواند سودمند باشد. مطالعه كردن در مورد چنين تغييراتي و يا صحبت كردن با افرادي كه چنين مسايلي را پشت سرگذاشته‌اند مي‌تواند بسيار مفيد و كمك كننده باشد.


به خودتان استراحت بدهيد
اگر شما احساس بي‌حوصلگي و افسردگي مي‌كنيد يا اينكه احساس مي‌كنيد كه همه مشكلات دنيا بر روي سرشما ريخته شده است، به خودتان براي مدتي استراحت بدهيد، حتي اگر اين استراحت فقط يك روز باشد و يا اينكه فقط يك شب را دور از مسايل و مشكلاتتان بگذرانيد. اگر امكان رفتن به تعطيلات را داريد، بهتر است اين كار را انجام دهيد. لازم نيست كه به جاهاي دوري سفر نماييد، فقط سعي نماييد چند روزي از مشكلاتتان دور باشيد و بعد از اين تعطيلات و وقتي كه به سركار خود بر مي‌گرديد، احساس مي‌كنيد كه حالتان بهتر شده است و بهتر مي‌توانيد به وظايف خود برسيد. اگر شما فكر مي‌كنيد كه نمي‌توانيد از چند روزي كه دور از كارتان هستيد لذت ببريد، ممكن است نشانه اين باشد كه نياز به يك مشاوره پزشكي و روانشناسي داشته باشيد.


صحبت كردن در مورد مشكلات
شما متوجه خواهيد شد كه اگر از مشكلات خودتان با همسر، دوست و يا يكي از اعضاي خانواده خود صحبت نماييد، احساس بهتري خواهيد داشت. اين كار نه تنها باعث ميشود كه تا حدودي از باري كه بر روي دوش شما سنگيني مي‌كند كاسته شود، بلكه اين صحبت كردن، ممكن است به شما در مورد پيدا كردن يك راه حل مناسب كمك نمايد. شما ممكن است كشف نماييد كه دوستان شما در مورد مشكل شما و كاري كه بايد انجام دهيد داراي نظراتي مي‌باشند و آنها ممكن است راه حل‌هايي به شما نشان دهند كه خود شما فكر آن را نكرده بوديد. آنها ممكن است قبلاً دچار همين مشكلاتي كه شما اكنون با آن مواجه هستيد، شده باشند و بنابراين مي‌توانند اطلاعات خود را در اختيار شما قرار دهند.
افراد اغلب بعد از اينكه حسابي گريه كردند، احساس بهتري خواهند داشت. قبول كردن و پذيرش مشكلات از طرف اشخاص، اغلب نقطه شروعي براي پيدا كردن راه حلهاي مناسب براي آن ميباشد.
بسياري از افرادي كه افسرده هستند، ارتباط خود را با ديگران قطع مي‌كنند و فكر مي‌كنند كه باعث ناراحتي ديگران ميشوند. در واقع، اين كار باعث ميشود كه آنها بيشتر افسرده‌تر
شوند. بنابراين سعي نماييد دوستي را انتخاب نماييد كه با شما احساس همدردي نموده و بخواهد كه به صحبتهاي شما گوش دهد و در صورت امكان به شما در مواقعي كه مشكل داريد، كمك نمايد. هر فردي در بعضي از مواقع، نياز به كمك دارد.


تغيير در نحوه زندگي
ببينيد كه آيا مي‌توانيد جنبه‌هايي از زندگي‌تان كه ممكن است باعث افسردگي شما شده است را شناسايي كرده و آنها را تغيير دهيد يا نه. شما ممكن است براي انجام اين كار به كمك نياز داشته باشيد اما اين كار آنچنان هم كه به نظر مي‌رسد، غيرعملي نمي‌باشد. اشخاص ديگري معمولاً قبلاً دچار مشكلاتي مشابه مشكلات شما شده‌اند و شما نيز ممكن است راهي براي حل اين مشكلات پيدا نماييد. اگر بخاطر بيماري‌اي كه در شما وجود دارد نگران هستيد، بايد در مورد آن با پزشكتان مشورت نماييد، اين چيزها ممكن است به آن بدي هم كه شما فكر مي‌كنيد نباشند. اگر مشكل اجتماعي يا حقوقي داريد، مشاوره با يك وكيل مي‌تواند به رفع نگراني شما كمك نمايد.


مراقب خودتان باشيد
اگر شما احساس افسرده بودن مي‌كنيد، اغلب سر خود را گرم كردن با بعضي چيزها مي‌تواند مفيد باشد. انجام يك فعاليت جديد يا يك سرگرمي در عصرها و يا در تعطيلات آخر هفته، فكر خوبي مي‌باشد. از خانه بيرون رفتن و ملاقات با مردم براي شما خوب خواهد بود زيرا باعث ميشود كه حلقه معيوب تنهايي شما شكسته شود و از مشكلات شما كاسته شود.
تلاش آگاهانه‌اي براي كاري كه دوست داريد انجام دهيد، به عمل آوريد (كارهايي مثل گوش كردن به موسيقي، خريد رفتن، رفتن به سينما يا تئاتر). انجام اين كارهاي كوچك، مي‌تواند باعث ايجاد تغييرات بزرگي در زندگي شما شود. ورزش كردن مي‌تواند سلامت شما را نيز تامين نمايد. ورزش كردن نه تنها از نظر رواني باعث بهتر شدن حال شما ميشود، بلكه باعث مي‌گردد كه شما از خانه بيرون رفته و تناسب اندام بهتري داشته باشيد. براي ورزش كردن، حتماً هم نبايد از ورزشهاي آئروبيك استفاده نماييد، بلكه مي‌توانيد فقط با خوب راه رفتن به مدت چندين دقيقه در پارك و يا شنا كردن نيز موجب تندرستي خود شويد. انجام فعاليتهايي مثل رفتن به باشگاه ورزشي، راه خوبي براي گذراندن وقت و رهايي از مشكلات است.
حتي اگر شما اشتهاي زيادي براي غذاخوردن نداريد، بايد هميشه بطور منظم و به اندازه كافي غذا بخوريد. اگر شما به اندازه كافي غذ نخوريد، قدرت بدني كافي نخواهيد داشت تا حالتان بهتر شود و ممكن است شروع به افتادن در يك حلقه معيوب نماييد و روز به روز افسردگي‌تان بدتر شود.
بخاطر داشته باشيد كه خوردن مشروبات الكلي باعث حل شدن مشكلات شما نميشود. اين كار باعث مي‌گردد كه شما بيشتر احساس افسردگي نماييد و به آن نيز عادت كرده و زندگي شما را نابود مي‌كند. الكل باعث كاهش مهار مغز ميشود و ممكن است منجر به اين شود كه افكار خودكشي شما به واقعيت بپيوندد. مصرف همزمان داروهاي ضدافسردگي و مشروبات الكلي مي‌تواند باعث مشكلاتي شود و ايجاد عوارض جانبي خاصي نمايد.
مشكلات خواب بسيار شايع مي‌باشد و افراد افسرده، بويژه مستعد بي‌خوابي هستند. بعلاوه، كم خوابي باعث كم شدن انرژي بدن ميشود و در نتيجه فرد نمي‌تواند بخوبي با افسردگي مبارزه نمايد. اگر افسردگي شما از نوع متوسط يا شديد مي‌باشد ممكن است براي بهتر خوابيدن، نياز به مصرف بعضي از داروها داشته باشيد.


كنترل و كاهش استرس
كم كردن مقدار استرس در زندگي، يكي از مثبت‌ترين اقداماتي است كه مي‌توان براي كاهش علايم و شدت افسردگي‌تان انجام دهيد. راههاي بسياري وجود دارد كه شما مي‌توانيد با استفاده از آنها از استرس خود كم نماييد اما يادگرفتن اينكه چگونه به آرامش برسيد، اولين اقدام ساده و سودمند مي‌باشد.

 

[Behrooz]

افسردگي مي‌تواند باعث بروز علايم جسمي (فيزيكي) نيز بشود. افراد افسرده اغلب به اين نتيجه مي‌رسند كه آنها داراي يك بيماري جسمي هستند زيرا احساس خستگي زياد و درد دارند. علايم جسمي افسردگي عبارتند از: مشكلات خواب، كند شدن حركات بدن و از دست دادن اشتها.


مشكلات خواب
مشكلات خواب در بيماران افسرده بسيار شايع مي‌باشد و گاهي اوقات بخاطر خستگي‌اي است كه در اين بيماري ايجاد ميشود. اگر شما دچار افسردگي متوسط يا شديد هستيد، ممكن است صبح‌ها زودتر از معمول از خواب بيدار شويد و دوباره خوابيدن، برايتان خيلي مشكل باشد. تمام افراد افسرده متوجه ميشوند كه در به خواب رفتن مشكل دارند زيرا آنها دچار نگراني هستند و ممكن است در نيمه‌هاي شب چندين بار از خواب بيدار شوند.


كند شدن حركات بدن
اگر شما دچار افسردگي هستيد، ممكن است احساس كنيد كه شبيه ماشيني شده‌ايد كه گريپاژ كرده است و به سختي حركت مي‌كند. شما در تمام مدت، احساس خستگي مي‌كنيد و انجام كارهاي معمولي خانه برايتان سخت خواهد بود و به نظر مي‌رسد كه هر چيزي به آهستگي و كندي انجام ميشود. حرف زدن شما ممكن است آهسته، كند و يكنواخت بشود و حتي ممكن است راه رفتن و حركت كردن ما نيز آهسته و كند شد.
گاهي اوقات عملكردهاي بدن نيز آهسته و كند ميشوند. شما ممكن است احساس خشكي دهان نماييد و يا ايانكه دچار يبوست شويد. قاعدگي (پريود) بعضي از خانمهاي دچار افسردگي، متوقف و يا نامنظم ميشود.


از دست دادن اشتها

وقتي شما افسرده هستيد، به ميزان زيادي از وزن شما كاسته خواهد شد. غذاها به نظر شما بي‌مزه خواهند آمد و شما حتي احساس گرسنگي نيز نخواهيد كرد. بعضي از افراد مبتلا به افسردگي شديد، بطور كامل دست از غذا خوردن و نوشيدن مي‌كشند، اما اين وضعيت به ندرت اتفاق مي‌افتد.



بعضي از افراد مبتلا به افسردگي، بجاي اينكه دچار علايم معمولي افسردگي مثل بدخوابي، از دست دادن اشتها و كاهش وزن شوند، دچار علايم برعكس ميشوند يعني بيشتر مي‌خوابند، اشتهايشان بيشتر شده و بيشتر مي‌خورند و وزنشان هم افزايش مي‌يابد. اگر شما دچار خلق پايين و چنين علايمي هستيد، به پزشك مراجعه نماييد چون ممكن است دچار افسردگي شده باشيد.


علايم جسمي افسردگي
- مشكلات خواب (اشكال در بخواب رفتن، زود بيدار شدن از خواب در اوايل صبح، ي ازياد خوابيدن)
- كند شدن اعمال بدني و فكري
- افزايش يا كاهش اشتها
- افزايش يا كاهش وزن
- از دست دادن ميل جنسي
- خستگي دايم
- يبوست
- اختلالات قاعدگي


ساير علايم جسمي
افسردگي مي‌تواند علايمي شبيه هرگونه بيماري ديگري را ايجاد نمايد. درد و احساس فشار در اين بيماران شايع بوده و بيشتر در نواحي سر، صورت، پشت، سينه و شكم ديده ميشود.
اين افراد با درد قفسه سينه به اورژانس مراجعه مي‌كنند ونگران اين هستند كه ممكن است اين درد به علت يك مشكل قلبي باشد، در حاليكه اين درد واقعاً به علت افسردگي در آنها ايجاد ميشود.


فعاليت جنسي
بسياري از افرادي كه دچار افسردگي هستند از فعاليت جنسي پرهيز مي‌كنند. دلايل زيادي براي اين مسئله وجود دارد. بعضي از اين افراد احساس مي‌كنند وقتي كه دچار از دست دادن عواطف و احساسات شده‌اند قادر به ايجاد يك ارتباط جنسي خوب نيستند. عده ديگري از اين افراد، احساس منفي زيادي نسبت به خودشان دارند كه چنين احساسي، نمي‌گذارد كه آنه ريلكس و راحت باشند. اين مشكلات رواني مي‌تواند منجر به ايجاد مشكلات جسمي در آنها شود. مردها ممكن است در عمل نعوظ دچار مشكل شوند و خانمها نيز ممكن است دچار خشكي مهبل شده و در هنگام مقاربت جنسي دچار درد شوند.

 

[Behrooz]

علايم رواني شايع افسردگي عبارتند از: بي‌حوصلگي يا خلق پايين، نگراني و اضطراب، از دست دادن احساس هيجاني، داشتن افكار افسرده، مشكلات حافظه و تمركز حواس، ‌توهمات، داشتن افكار خودكشي.


خلق پايين
خلق پايين در افسردگي بسيار شديدتر از آن چيزي است كه شما در هنگام نااميدي و يا مايوس شدن دچار آن ميشويد. خلق پايين عبارتست از احساس غم، پوچي، از دست دادن و بيم و ترس. بعضي از بيماران، آن را به زندگي در زير يك ابر تشبيه مي‌كنند كه همه قسمتهاي زندگي را تحت تاثير قرار مي‌دهد. در افسردگي متوسط تا شديد، خلق پايين اغلب در هنگام صبح بدتر ميشود و سپس در طي روز از شدت آن كمي كاسته ميشود اما هيچگاه از بين نمي‌رود. اين وضعيت را اصطلاحاً تغييرات روزانه (Diurnal Variation) مي‌نامند. خلق پايين باعث ميشود كه از هيچ چيزي نتوانيم لذت ببريم و شما حتي ممكن است علاقه خود را نسبت به سرگرمي‌هايي كه قبلاً داشته‌ايد از دست بدهيد. هيچ چيزي براي شما خوشايند و لذت بخش نخواهد بود.
در بعضي از موارد خفيف‌تر، خلق پايين ممكن است عصرها بدتر از صبح‌ها باشد و بعضي روزها ممكن است حال بيمار خوب باشد. با اين حال تعداد اين روزهاي خوب به قدري كم است كه در بين ساير روزهاي بد به چشم نمي‌آيد. اگر افسردگي خفيف باشد شما ممكن است از همراهي و هم صحبتي با ساير افراد لذت ببريد. در مواردي كه خلق پايين وجود دارد، با كوچكترين مشكلي (و حتي گاهي بدون هيچگونه مشكلي) تمايل به گريه كردن وجود دارد.


اضطراب و نگراني
وقتي ما احسس مي‌كنيم كه تهديد شده‌ايم و در خطر هستيم، هورموني به نام آدرنالين در بدن ترشح شده و وارد جريان خون ميشود و از انجا به عضلات و مغز مي‌رود تا ما بتوانيم سريعتر فكر كرده ودر صورت نياز اقدام به فرار نماييم. اين هورمون باعث ميشود كه عضلات ما منقبض شده و آماده فرار يا هرگونه عكس‌العمل فوري ديگري شويم، اما در صورتيكه هيچگونه اتفاقي بروز نكند، اين احساس در عرض چند دقيقه از بين خواهد رفت. در افرادي كه افسرده هستند، اين احساسهاي اضطراب و نگراني مي‌تواند چندين ماه باقي بماند. بعضي از افراد، صبح‌ها با يك حالت اضطراب و نگراني زياد از خواب بيدار ميشوند زيرا آنها از روزي كه در پيش خواهند داشت دچار ترس و وحشت هستند. اضطراب مي‌تواند بيشتر از خلق پايين ديده شود و به عنوان مهمترين علامت افسردگي خود را نشان دهد. اگر شما هميشه در وضعيت اضطراب و نگرني هستيد ممكن است متوجه شويد كه به ميزان زيادي تحريك‌پذير و پرخاشگر شده‌ايد، بطوريكه ساير افراد در زندگي كردن با شما دچار مشكل خواهند شد.


از دست دادن عواطف و احساسات
بعضي از افراد مبتلا به افسردگي شديد، اظهار مي‌دارند كه آنها احساس مي‌كنند كه تمام عواطف و احساسات خود را از دست داده‌اند و اين يكي از ناراحت كننده‌ترين علايم افسردگي مي‌باشد. در چنين مواقعي شما حتي نمي‌توانيد گريه هم بكنيد و احساس مي‌كنيد كه ديگر هيچ اشكي در چشمان شما وجود ندارد. شما حتي ممكن است نسبت به افراد نزديكتان مثل همسر، خانواده و يا كودكانتان هيچگونه احساسي نداشته باشيد و يا اينكه داراي احساسات اندكي باشيد.


علايم روحي و رواني افسردگي
- خلق پايين
- از دست دادن علاقه نسبت به چيزهايي كه قبلاً از آنها لذت مي‌برديم
- اضطراب و نگراني
- بهت زدگي
- افكار افسرده
- مشكلات حافظه و تمركز حواس
- هذيان‌ها
- توهمات
- افكار خودكشي


افكار افسرده
وقتي شما دچار افسردگي هستيد، نحوه فكر كردن شما نيز تغيير مي‌يابد. شما دنيا را جور ديگري مي‌بينيد و همه چيز به نظر شما منفي است. چنين طرز تفكري باعث ميشود كه افسردگي شما تشديد شود.
شما خود را براي وقايع ناگواري كه اتفاق مي‌افتد سرزنش و ملامت مي‌كنيد و براي كارهاي خوبي كه انجام داده‌ايد هيچگونه ارزشي قائل نيستيد. تمام كارهاي خوبي كه در زندگي‌تان انجام داده‌ايد را فراموش مي‌كنيد و دائماً چيزهاي بدي كه در زندگي داشته‌ايد را بخاطر آورده و يادآوري مي‌كنيد.
شما ممكن است به جزئيات و نكات منفي خود تمركز نموده و از نكات مثبت خود غافل شويد. يك مثال جالب اين موضوع، شخصي است كه امتحاني را با امتياز 99 درصد قبول شده است. او از اين نتيجه عالي خوشحال نميشود و همه حواس وتمركز خود را روي آن يك درصدي كه از دست داده است تلف مي‌كند.
شما ممكن است سريعاً به نتايج منفي برسيد و تنها با مشاهده يك واقعه ساده به نتايج كلي و منفي دست يابيد. براي مثال، يكي از بيماران من، دختر زيبايي بود كه فكر مي‌كرد زشت است و همه از او نفرت دارند زيرا يكبار در خيابان، مردي به او نگاه تمسخرآميزي كرده بود.
چنين افكار منفي‌اي باعث ميشود كه شما به تدريج تحليل رفته و ضعيف شويد. اين افكار منفي در نهايت باعث ميشوند كه شما اعتماد به نفس خود را از دست داده و احساس بي‌ارزش بودن بكنيد و دنياي شما مملو از افكار مايوس كننده همراه با شك و ترديد و اضطراب باشد. در نتيجه شما بيشتر احساس افسردگي يا اضطراب مي‌كنيد و بنابراين يك حلقه معيوب در زندگي شما ايجاد مي‌گردد.


مشخصات افكار افسرده
- افكار منفي (مثلاً من در كار با شكست مواجه ميشوم)
- انتظارات زياد و غير منطقي (مثلاً تا همه افراد مرا دوست نداشته باشند و فكر نكنند كه من در كارم خوب نيستم نمي‌توانم خوشحال باشم)
- تفكرات اشتباه (مثلاً نتيجه‌گيري غلط، تمركز روزي جزئيات منفي بي‌اهميت، رسيدن به نتيجه‌گيري‌هاي كلي و غلط از ديدن يك واقعه ساده


يك شرح حال از افكار منفي
خانم كاترين، منشي يك شركت است. يك بار رئيسش به او گفت كه آيا مي‌تواني اين گزارش را دوباره تايپ كني؟ من چند اصلاح در آن انجام داده‌ام. كاترين افسرده است و به همين خاطر، او فكر مي‌كند كه در كارش خوب عمل نمي‌كند. او عقيده دارد كه بخاطر اينكه وظيفه‌اش را خوب انجام نداده است، مجبور است اين گزارش را دوباره تايپ نمايد.
از آن هنگام، كاترين افسرده‌تر شد زيرا او بطور غير منطقي‌اي انتظار دارد كه او اگر مي‌خواهد كه از زندگي‌اش لذت ببرد بايد وظايفش را بطور كامل و بي‌نقص انجام دهد.
در حقيقت، كاترين وظايفش را هم خيلي خوب انجام مي‌دهد اما خودش اينطور فكر نمي‌كند. او به چيزهاي كوچكي كه گاهي اوقات بد انجام ميشوند تمركز مي‌كند وا ز چيزهاي بزرگي كه به خوبي انجام مي‌گردند غافل است. او اين موضوع را فراموش كرده ست كه بخاطر لياقتهايي كه از خودش نشان داده است، حقوقش اضافه شده است. او اين حقيقت را فراموش كرده است كه رئيسش هميشه در كارهايش مردد است و اصلاحاتي كه در گزارش بايد انجام شود بخاطر تغييراتي است كه خود رئيس در آن داده است و هيچ اشتباهي از طرف كاترين رخ نداده است. كاترين فقط به جزئيات منفي يك موضوع نگاه مي‌كند و تنها با يك اتفاق ساده، نتيجه‌گيريهاي كلي و اشتباهي مي‌كند كه اين كار باعث تشديد افسردگي او ميشود.


مشكلات تمركز حواس و حافظه
اگر شما توسط نگراني‌ها و افكار افسرده، تحليل برويد، برايتان مشكل خواهد بود كه درباره چيز ديگري هم فكر نماييد. تمركز حواس ممكن است براي شما مشكل باشد كه اين امر مي‌تواند به بروز مسايل بيشتري منجر شود. شما براي اينكه چيزي را به خاطر بياوريد بايد روي آن تمركز كنيد، بنابراين تعجب‌آور نخواهد بود كه اگر تمركز حواس شما خوب نباشد، مشكلاتي در حافظه و به يادآوردن موضوعات خواهيد داشت.
مشكلات مربوط به تمركز حواص همچنين مي‌توانند منجر به عدم تصميم‌گيري مناسب و بي‌توجهي گردند و شما ممكن است احساس گيج بودن نماييد. اين علايم مي‌توانند گاهي اوقات به قدري شديد شوند كه با بيماري دمانس (زوال عقل) اشتباه گرتفه شوند.


هذيان و توهمات
اگر شما شديداً افسرده شويد، افكار شما مي‌تواند به قدري بهم ريخته شود كه ارتباط با واقعيتهاي زندگي را از دست بدهيد. ذهن شما مي‌تواند به قدري بهم ريخته شود كه ارتباط با واقعيتهاي زندگي را از دست بدهيد. ذهن شما مي‌تواند شروع به فريب دادن شما نمايد و شما حتي ممكن است از اين موضوع بترسيد كه داريد ديوانه ميشويد. اماچنين موضوعي پيش نخواهد آمد و شما فقط شديداً افسرده هستيد كه با درمان مناسب، بهبود خواهيد يافت. در افسردگي‌هاي شديد، هذيانها مي‌توانند رخ دهند اما خوشبختانه اين هذيانها بسيار نادر مي‌باشند.
هذيان، يك اعتقاد غلط مي‌باشد كه شخص به آن معتقد است. در افسردگي، هذيانها، انعكاس خلق افسرده هستند و مي‌توانند افسردگي را تشديد نمايند. يكي از بيماراني كه من داشتم، معتقد بود كه او بايد خودش را به پليس تسليم كند چون پنج سال پيش بطور اشتباهي بدون اينكه پول يك عدد سيب را به فروشنده بدهد، فروشگاه را ترك كرده است. او فكر مي‌كرد كه پليس بخاطر اين كار او را در اين مدت تحت تعقيب قرار داده است. او عقيده داشت كه براي خانواده‌اش شرمساري به بار آورده است و خود را موجود بي‌ارزشي مي‌دانست. غيرممكن بود كه او را متقاعد كنم كه او دشمن شماره يك جامعه نمي‌باشد و هر كسي ممكن است از اين اشتباهات بكند و هيچكس نيز بخاطر چنين كاري تنبيه نميشود.
عده‌اي از بيماران عقيده دارند كه آنها شرورترين و پليدترين انسان روي زمين هستند و يا اينكه ساير مردم مي‌خواهند كه از دست آنها راحت شوند زيرا آنها خيلي بد هستند. بعضي از بيماران معتقدند كه آنها اصلاً هيچ پولي ندارند و بعضي ديگر عقيده دارند كه آنها در حل زوال و پوسيدگي قرار دارند و حتي عده‌اي از آنها معقدند كه مرده‌اند. به اندازه فكرها و ايده‌هاي مختلفي كه در ذهن انسانها وجود دارد، انواع مختلف هذيانها نيز وجود دارد اما همه آنها انعكاسي از خلق وافكار افسرده هستند.
در حاليكه هذيانها عبارت از افكار غلط هستند، اما توهمات (Hallucinations) به ادراك غيرواقعي از چيزها گفته ميشود (معمولاً صداها). براي مثال، بعضي از بيماران مبتلا به افسردگي شديد، در مواقعي كه كسي در اطراف آنها نيست، صداهايي را مي‌شنوند. اين صداها مانند صداهاي افرادي است كه در اتاق با يكديگر صحبت مي‌كنند و بطور وحشتناكي، واقعي به نظر مي‌آيند. اين صداها ممكن است شخص را سرزنش كرده و به او بگويند كه تو آدم بدي هستي. اين صداها باعث ميشوند كه افسردگي تشديد شود. بعضي از بيماران دچار افسردگي شديد، چيزهايي را كه اصلاً وجود ندارند مي‌بينند و يا اينكه بو مي‌كنند، اما چنين مواردي نادر مي‌باشند.


افكار خودكشي
وقتي شما شديداً دچار افسردگي باشيد، به نظر شما گذشته‌تان بد و پر از اشتباه بوده، زمان حالتان وحشتناك است و از آينده هم دچار ترس و وحشت هستيد. بعضي از بيماران به اين نتيجه مي رسند كه دنيا ارزش زندگي كردن را ندارد و اينكه بهتر است با خودكشي به زندگي خود پايان داد تا ديگران هم از دست آنها راحت شوند.
بسياري از افراد مبتلا به افسردگي، به خودكشي فكر مي‌كنند (حتي اگر اين فكر بصورت گذرا باشد). خيلي از اين افراد در واقع اقدام به خودكشي نمي‌كنند اما هر شب كه به رختخواب مي‌روند اميدوار هستند كه صبح روز بعد از خواب بيدار نشوند و در نتيجه از عذاب زندگي‌كردن راحت شوند.
بعضي از بيماران نيز هيچگاه تصميم به خودكشي نمي‌گيرند چون اين كار را از نظر مذهبي واخلاقي، ممنوع مي‌دانند و يا اينكه فكر مي‌كنند با اين كار، خانواده‌شان دچار ناراحتي خواهد شد. بعضي از اين افراد نيز به اين نتيجه مي‌رسند كه آنها هيچوقت اقدام به خودكشي نخواهند كرد چون ترسو و بزدل هستند و چنين احساسي باعث ميشود كه آنها بيشتر خود را سرزنش و ملامت كرده و افسرده‌تر بشوند.
اگر شما به خودكشي كردن فكر مي‌كنيد ممكن است در خطر باشيد كه واقعاً اين كار را انجام بدهيد. در چنين مواردي سريعاً به پزشك يا يك مركز مشاوره رواني مراجعه نماييد. اين وضعيت، يك اورژنس روانپزشكي است. هميشه به ياد داشته باشيد كه افسردگي، قابل درمان مي‌باشد.

 

[Behrooz]

اگر اطلاعات براي تحقيق شما كافي است جناب فتوكپي كه انجام وظيفه شده است .
اگر هم اطلاعات بيشتر خواستار هستيد بفرماييد تقديم نمايم .

پايدار باشيد .

 

[fotocopy]

خیلی ممنون بهروز خان
شدیدا کافیه
برم بخونم
ممنون

 

[gabriella]

درباره ی داروی ضد افسردگی سرترازین اگه میشه یه مطلبی بگذارین درباره عوارض و تاثیرتش ممنون میشم
وجدید ترین داروی ضد افسردگی چی هست که عوارض کمی داشته باشه
با تشکر:happy:

 

[farzad.sadeshi]

سلام
اگر کسی 1 یا 2 بار از قرص سرترالین یا فلوکستین بخوره اثر سویی داره ؟