ت که حس بدی از زندگی م دارم...مثل همیشه نه ذوقی دارم نه شوقی...
با اطرافیانم با خانواده م با بچه محل ها و...حال نمیکنم مجبورم زوری حال کنم! زوری بخندم! زوری بگم علیک سلام!..
کوچیک ترین رفتار بد(شاید خوب ب نظر اونا) منو آزار میده..دوست دارم قاطی کنم بزنم یه چیزی رو بشکونم بعد ب خودم میگم گیرم زدی شکوندی چیو میخوای ثابت کنی..قاطی هم که نکنی نمیشه!
هیچ دوستی ندارم بقیه خودشونو میچسبونن ب ما!
هم سن هامو تو خیابون میبینم واقعا خجالت میکشم.یکی با موبایل صحبت کنه تو مترو تو تاکسی و هر جایی دوست دارم بهش بگم تاکسی و متر و جای با موبایل صحت کردن نی!یکی بلند بلند حرف میزنه دوست دارم بزنم زیره گوشش ولی نمیتونم..همش آهنگ های خارجی گوش میدم (خیلی کم میفهمم چی میخونن:دی)
دیروزم با امروزم هیچ فرقی نداره..حتی امروزم با پارسال این موقع فرقی نداره! فقط یکم هوا سرد تره امروز
دوکسپین 25هم هر چقدر میخرم که مثل سابق خواب طولانی داشته باشم 16-17ساعت دیگه فایده ای نداره دیگه روم تاثیر نمیذاره!>.
و خیلی درد های دیگه
یه دوز پسر هم نداریم!
چه کنم در کل؟
پ:ن سابقه مراجعه ب روانشناس و روانپزشک هم داشتم..هیپنوتیزم درمان هم یه مدت باهام سرو کله میزد..اما از دستم خسته شد..
سلام
اول عذرخواهي كنم به خاطر عنوان تاپيك كه ناقص تايپ شد و البته از مديران خواستم درستش كنن ولي هنوز درست نكردن
نكته بعدي اينكه خيلي از مسائل شايد براي فرد خصوصي باشه و نتونه اينجا اعلام كنه و خيلي ها از طريق پيغام خصوصي عنوان كردن كه كاملا طبيعي و منطقيه
به همين خاطر روزهاي اول تاپيك خيلي طرفدار نداشت
در رابطه با مشكلي كه گفتي چندتا سوال دارم ازت:
1-سن و وضعيت تاهل
2- رابطه ات با خانواده ات چطوره؟باهاشون تويه خونه مشكل داري يا رابطه ات خوبه؟
اينكه به روانشناس مراجعه كردي نشون ميده كه مشكلت رو قبول كردي و اين اولين مرحله درمانه و اين خيلي خوبه
من به شخصه خيلي با روانپزشك موافق نيستم چون با رفتاردرماني ميشه اين مشكلات رو حل كرد و قرص خوردن يه جورايي پاك كردن صورت مسئله است مگر در موارد خاص
هيپنوتيزم درماني هم من نميدونم واقعا چطوري ميخواسته مشكلات شما رو حل كنه!!!
تويه صحبتت ها گفتي كه زود عصباني ميشي.پس بايد يكم رويه صبرت كار كني
چيزهاي زيادي ميتونه باعث عصبانيت ما بشه حتي خواب كم يا خواب زياد و كسل بودن.مسلما وقتي كسل باشيم حوصله اي براي گفته هاي ديگران نداريم و ممكنه با كوچكترين حرف و انتقادي حتي كاملا منطقي هم از كوره در بريم.
شما بزرگترين اشتباهت استفاده از دارو براي خوابه.و اين خودش ميتونه باعث بي حوصلگي و كسل شدن و در نتيجه عصبانيت بشه.
دارويي كه استفاده ميكني براي افسردگي هاي ضعيفه.اين دارو رو روان پزشك برات تجويز كرده؟چون ميتونه عوارضي مثل گيجي و سردرد و خستگي هم داشته باشه كه بي تاثير نيست تويه اين احساساتي كه داري.
معمولا روند كار اينجوريه كه تو بري پيش روانپزشك از نظر زيستي مياد مشكل رو بررسي ميكنه و ميگه يه قسمتي از مغز فعاليت عادي خودش رو نداره و دارو ميده تا اون قسمت رو به حالت نرمال برگردونه ولي وقتي پيش روان شناس بري مياد علت اصلي رو بررسي ميكنه مثلا محيطي كه زندگي ميكني باعث افسردگيت شده،اتفاقات دوران بچگي و...
بنابراين اين مشكل رو بدون دارو هم ميشه حل كرد
توصيه مهم من به تو: خوابت رو بدون هيچ دارويي تنظيم كن.در طول روز سعي كن با تحرك بدني خودت رو خسته كني تا سر شب خوابت ببره و اگر ساعت12 زمانيه كه بدنت خودكار احساس خواب ميكنه كلا همه كارها رو بذار كنار و برو بخواب چون خاصيت بدن اينكه كه اگر در زمان خواب نخوابي به اصطلاح خواب از سرت ميره.اين رو به يكي از كاربرا هم گفته بودم.داروهايي كه شما ميخوري يه مدت رويه بدنت تاثير داره ولي بعد از اينكه بدنت بهش عادت كرد ديگه جواب نميده و مجبوري بري يه قوي ترش رو بخوري و الي اخر
اگر امكانش هست از محيط خانواده ات و دوران كودكي ات بيشتر توضيح بده حالا يا اينجا يا به صورت خصوصي.
برميگرديم به موضوع از كورده در رفتنت.
اول بايد بپرسيم كه چرا عصباني ميشي؟اينكه كسي با تلفن حرف ميزنه و ناراحتت ميكنه به خاطر اينه كه احساس ميكني دوستي نداري كه بهش زنگ بزني؟
من بهت پيشنهاد ميكنم به جاي گوش كردن به آهنگ هاي خارجي كه مفهومشون رو هم شايد نفهمي بري به سمت موزيك هاي ارام بخش و با صداهاي طبيعت كه براي دانلود هم خيلي زياده.معمولا در چنين موسيقي هايي از تكنيك هاي ويژه اي استفاده شده كه باعث ارامش روحي ميشه.به نظر من موسيقي غذاي روحه(در كنار كتاب

)
براي كنترل خشمت هم تكنيك هايي وجود داره كه ميتوني با عمل به اونها خشمت رو كنترل كني.
من بهت پيشنهاد ميكنم در چنين حالتي وضعيت خودت رو عوض كني مثلا اگر نشسته اي بلند بشي و قدم بزني و يا نفس عميقي بكشي و اعداد رو دو ذهنت بشماري مثلا تا 10
اين باعث ميشه كه اون لحظه خشمت كم بشه.
ورزش كردن هم ميتونه براي كنترل خشم خيلي موثر باشه و بهت انرژي مثبتي رو بده.چيزي كه من به كسايي كه چنين مشكلي رو دارن و يا احساس افسردگي و كسالت ميكنن هميشه پيشنهاد كردم عضو شدن در باشگاه هاي ورزشيه البته نه رشته هاي خيلي خطرناك كه فردا روز يكي عصبانيشون كرد بزنن لهش كنن

با اين كار هم احساس كسالت و بي حوصلگيت رو كم كردي،هم مطمئن باش دوست هاي زيادي پيدا ميكني و هم خشمت رو كنترل ميكني