سلام به همه بچه ها!
- تا به حال شده که یه DVD رو که 6 ماه قبل رایت شده، در حالی که خط هم نداره بذارید توی DVD رام و ببینید خراب شده و خوب خونده نمیشه؟
- آیا تا به حال شده یه DVD رو که یکی براتون زده بذارید توی دستگاه دی وی دی پلیر و ببینید اصلا نمی شناسدش؟
- آیا تا به حال شده یه CD یا DVD بازی از بازار بگیرید و بیارید خونه و ببینید وسط نصبش پیغام میده که فلان فایل رو نمی تونه بخونه؟
- آیا تا به حال توی بازار کامپیوتر برای خرید یه DVD خام خوب، دچار تردید شده اید؟
در صورتی که شما هم مثل من این مشکلات رو داشته اید، به دقت تاپیک رو بخونید، چون شدیدا به دردتون می خوره.
راستش من مدت زیادیه که می خواستم این تاپیک رو باز کنم.
علت این که اولین بار به فکر باز کردن این تاپیک افتادم، این بود که احساس کردم در مورد مقایسه کیفیت DVD های مختلف و همچنین فهمیدن این که یه DVD خوب است یا بد، فقر شدید اطلاعاتی حتی بین حرفه ای ها وجود داره:
- اکثر کسانی که حتی صد تا صد تا رایت می کنند، از DVD خوب و بد فقط "تعداد سوختن" رو می شناسند! یعنی اگه یه DVD از 100 بار مثلا یکی دو بار بیشتر نسوزه فکر می کنند عالیه و دیگه براشون مهم نیست که اون 99 تایی که تا آخر رایت شده اند ممکنه کیفیتشون افتضاح باشه!
- اکثر افراد نمی دونند که اصلا فرق دیسک خوب و بد چیه و چی رو باید بینشون مقایسه کرد!
پس بنابراین سوال اول رو می پرسیم: فرق DVD خوب و بد چیه؟
1. مهم ترین فرق: دیسک خوب بعد از رایت تعداد ارور کمی توی برنامه های اسکن DVD میده! (به زودی کامل توضیح میدم)
2. دیسک باکیفیت لایه های محافظش قوی هستند و به این راحتی ها از گرما، مواد شیمیایی، خش و ... آسیب نمی بینه، پس اگه بعد از یک سال هم اسکنش کنی تعداد ارور هاش افزایش پیدا نکرده!
3. دیسک خوب قابلیت سازگاریش با رایترهای مختلف بالاست و توی اکثر رایترها خیلی عالی رایت میشه، و بعدش هم توی اکثر دستگاه ها خیلی عالی پخش میشه.
4. دیسک خوب رو میشه با سرعت بالاتری رایت کرد و تعداد ارورش با سرعت بالا، زیاد نمیشه.
و ...
حالا میریم سر اصل مطلب:
برنامه های بررسی کیفیت DVD پس از رایت
یک سری برنامه هستند که بعد از اینکه شما یه DVD رو رایت کردید می تونید باهاشون بررسی کنید که کیفیت دیسک چه جوریه و چقدر ارور داره!
چندین برنامه در این مورد هست، ولی چون روی کامپیوتر اکثر ما Nero وجود داره، راحت ترینش برنامه Nero CD-DVD Speed است که به راحتی به شکل زیر قابل اجرا است:
منوی استارت ---> Programs ----> منوی برنامه Nero ----> قسمت Tools -----> برنامه Nero CD - DVD Speed ----> قسمت Disc Quality ----> تنظیم سرعت روی 8X ---> کلیک کردن روی Start ---> بعد از 10 دقیقه و اتمام بررسی و اسکن DVD می تونید از علامت فلاپی برای ذخیره کردن یه عکس از اسکن انجام شده استفاده کنید.
این برنامه چند قسمت داره که دیسک ها رو قبل و بعد از رایت بررسی می کنند، ولی مهم ترین قسمت اون قسمت Disc Quality است که اگر یه دیسک رایت شده رو توی DVD رام بذارید می تونید ببینید که کیفیت اون چقدره. طرز بررسی کیفیت دیسک:
1. DVD رایت شده رو بذارید توی دی وی دی رام.
2. برنامه Nero CD-DVD Speed رو اجرا کنید و قسمت Disc Quality رو بیارید.
3. سرعت مناسب برای اسکن کردن در اکثر درایوها 8X است، پس سرعت رو تنظیم کنید.
4. دکمه Start رو بزنید و حدود 8-7 دقیقه صبر کنید تا برنامه دیسک رو کاملا اسکن(بررسی) کنه.
بعد از اینکه کار برنامه تموم شد، یه همچین صفحه ای بهتون میده:
توی این صفحه، چندین قسمت مهم وجود داره، ولی ما نمی خوایم توی این تاپیک بحث تخصصی راه بندازیم و ریزترین مشخصات دیسک ها رو با هم مقایسه کنیم، بنابراین شما فقط به Quality Score (امتیاز کیفیت) که از صد امتیاز حساب میشه دقت کنید (همون که دورش خط قرمز کشیده شده و با عدد 1 مشخص شده).
البته قسمت های دیگه ای که دورشون خط آبی است از قبیل PI Error و PI Failure و Jitter و PO Failure هم خیلی مهم هستند، ولی عمده بحث ما توی این تاپیک روی محاسبه امتیاز کیفیت، برای مقایسه DVD ها است و به نظر من همین مقدار کافی است.
امتیاز کیفیت بر حسب درصد است، پس دیسکی که در این مثال می بینید 94 درصد امتیاز گرفته که نسبتا امتیاز خوبی است! کلا این امتیاز هر چی بالاتر باشه بهتره، ولی من تا حالا هیچ وقت ندیدم که یه دیسک 100% امتیاز بگیره و فقط هم یک بار توی اینترنت یه نفر رو دیدم که 99% گرفته باشه، ولی 98% رو خودم یه بار گرفتم! :happy:
سرعت رایت DVD ها
حتی بسیاری از افرادی که اطلاعات تخصصی هم ندارند به مرور زمان تجربه کرده اند که هر چی سرعت رایت دیسک پایین تر باشه کیفیت رایت بالاتر میره و دستگاه های بیشتری دیسک رو می خونند. ولی آیا اگه دلمون می خواد دیسک خوبی داشته باشیم باید همیشه با سرعت 4X رایت کنیم؟ ابدا!!
DVD رایتر من مارک BenQ است و برنامه ای همراه اون هست به نام QSuite که یکی از قابلیت هاش خیلی عالی است: این برنامه می تونه دی وی دی خام رو قبل از رایت اسکن کنه و بگه سرعت مناسب رایتش چند X است؟ ممکنه سرعتی که برای رایتر من مناسب است برای رایترهای دیگه کم یا زیاد باشه، و در واقع بهترین راه برای فهمیدن سرعت مجاز برای شما اینه که خودتون دیسکتون رو بعد از رایت با سرعت های مختلف، اسکن کنید و ببینید کجا Error پیدا می کنه و امتیازش پایین میاد، ولی به هر حال تا حد زیادی این قضیه بین رایترهای مختلف مشابه است. به همین دلیل سرعت پیشنهادی برنامه Qsuite رو برای دیسک های مختلف می نویسم.
همچنین قیمت روز ( 19 مرداد 86) دیسک های مختلف رو تا جایی که می دونم می نویسم. این قیمت ها مال مغازه های بازار کامپیوتر ولیعصر و مرکز کامپیوتر ایران (هر دو در میدون ولیعصر) هستند.
خوب حالا بیایید امتیاز کیفیت و سرعت رایت دیسک های مختلف رو با هم مقایسه کنیم، چون من خیلی دیسک ها رو امتحان کردم، خیلی هاشون رو اینجا می تونم بذارم، بقیه اش هم به عهده دوستان.
پس توی پست بعد می ریم سراغ بررسی دونه به دونه دیسک ها!
ضمن تشکر از شرکتتون در جشن تولد تاپیک ما، اومدم هم یه تشکری بکنم از تشریف فرماییتون و هم بگم خیلی ممنون از زحمتی که کشیدین و اطلاعاتی که ارائه کردین. مقاله شما منو سر ذوق آورد که یه مطلبی هم اینجا بنویسم. آخه اتفاقا منم از اونجا که کلی دی وی دی دارم به این موضوع علاقمندم و یه مقدار راجع بهش تحقیق کردم که حالا نتایجش رو خدمتتون عرض میکنم.
اولین نتیجه ای که میخوام بهتون بگم اینه که با این نرم افزار cd/dvd speed هیچ نتیجه ای درباره کیفیت دیسک نمیشه گرفت!!
نتایجی که این نرم افزار و بقیه نرم افزارای مشابه میدن، تنها به ما میگن که رفتار درایو کامپیوتر ما با اون دی وی دی که توش گذاشتیم چطوریه. اون اصطلاحات PIE/PIF/POE/POF در اصل به خطاهایی اشاره میکنن که موقع خونده شدن دیسک بوسیله درایو تولید شدن. یعنی میخوام بگم که این خطاها لزوما روی دیسک نیستن و میتونن بر حسب مارک و مدل درایو تغییر کنن.
واسه همینه که اگه یه دیسک خاص رو تو چند درایو مختلف بذارین و نرم افزار رو ران کنین، بسته به قدرت درایو در خوندن اطلاعات از روی دیسک، جوابای کاملا متفاوتی میگیرین. بنابراین نمیشه نتیجه گرفت که اشکال از کجاست. ضمن اینکه در دیسکهای رایت شده، میزان خطاها به اون درایوی که دیتاها رو قبلا روی دیسک رایت کرده هم بستگی داره و البته کیفیت خود دیسک هم مهمه.
جالبتر اینه که بدونین مقادیری هم که توسط درایوهای مختلف واسه اصطلاحات بالا بدست میاد رو نمیشه با هم مقایسه کرد! چون نحوه گزارشدهی هر کدوم با اون یکی فرق میکنه! و مثلا یکی بر اساس مجموع 8 بلوک کنار هم گزارش میکنه و اون یکی بر اساس 32 بلوک غیر مجاور!
حتی عمر درایو و عمر دیسک و دمای محیط و رطوبت هوا و اینکه با دیسکتون چطوری رفتار کرده باشین و مثلا رو قالی انداخته باشین یا بچه لیسش زده باشه! و رو داشبورد ماشین زیر نور آفتاب بوده باشه و هزار عامل دیگه، روی جوابی که میگیریم موثرن.
بنابراین
بقول سایت Digitalfaq، اگه بخوایم صادقانه برخورد کنیم باید بگیم این نرم افزارا فقط بدرد سرگرم شدن علاقمندان میخورن و هیچ نتیجه علمی در بر ندارن. ضمن انکه اصلا روشی که شما بکار میبرین از نظر علمی درست نیست. چون اولا وقتی میخواین تاثیر یه پارامتر رو بسنجین باید بقیه متغیرها رو فیکس کنین و بعد با تغییر همون یه پارامتر، نتایج رو ثبت کنین. در صورتیکه اینجا با این روش همه چیز متغیره!
دوم اینکه شما باید از یه روش آماری استفاده کنین و از یه نوع دیسک چندین نمونه بصورت رندوم بردارین و بعد نتایج رو روی هیستوگرام بیارین و بالاترین احتمال رو بعنوان جواب ذکر کنین. وگرنه اینجوری که یه دونه دیسک رو چک کنین و هر چی نشون داد اونو اعلام کنین که هیچ نتیجه درستی نمیده.
توی شرکتهایی که سازنده دیسک هستن واسه چک کردن کیفیت دیسکهاشون (البته تو شرکتای درست و حسابی منظورمه) از یه دستگاه ثابت استفاده میکنن که تمام تنظیماتش بر اساس استانداردهای معرفی شده ISO قرار گرفته و چند درایو استاندارد از مارکهای مختلف روش نصبه و یه نرم افزار مخصوص هم داره، بعد دیسکها رو تو کارخونه بصورت رندوم تست میکنن که ببینن کیفیتشون چطوریه.
یکی از معروفترین دستگاهها واسه اینکار اسمش هست
Datarius DVD Analyzer.
از قضا
تو سایتش نوشته که یه غرفه هم تو نمایشگاه جیتکس دوبی که تو شهریور برگزار میشه دارن و اگه کسی از بروبکس اونجا میره بد نیس یه سری هم بهشون بزنه. ضمنا ظاهرا
از طریق این آقا که تو ایرانه هم میشه بهشون دسترسی داشت. ضمنا
طرز تست دستگاه رو هم تو این راهنما میتونین بخونین و البته تو سایت خودشونم یه فایل آکروبات هست که اطلاعاتی راجع به دستگاه توشه.
توی این پیج از سایت cdrinfo یه مقایسه ای بر اساس جوابای این دستگاه و جوابی که یکی از نرم افزارای مشابه ارائه کرده صورت گرفته که مطالعه اش رو توصیه میکنم. فقط نتیجه گیریشو بگم که میگه:
دستگاه آنالایزر همواره مقادیر ارور بالاتری رو گزارش کرده. ضمن اینکه هیچ رابطه ای هم در مقایسه بین دو روش مشاهده نشده. تازه همه این تستها هم توسط یه درایو خوب انجام شده که از نظر همه چیز اوکی بوده. وگرنه هر گونه ضعف در قطعات مکانیکی، بخصوص موتور چرخاننده دیسک و دیود لیزر و کلا قسمتهای اوپتیک درایو، روی نتیجه کار تاثیر میذارن.
خوب حالا که کلا روش قبل رو ردش کردیم رفت! پس از کجا بفهمیم کدوم دیسک خوبه یا بد؟
خدمتتون عارضم که جوابش اینه که واسه فهمیدن خوبی یا بدی یه دیسک باید بفهمین چه کارخونه ای اونو ساخته. بعدش باید یه شناختی از اون کارخونه داشته باشین تا بفهمین اهل زیرآبی رفتن هستن یا نه؟! قبل از هر چیز هم بگم این اسمایی که رو دی وی دی ها هست ربطی به اسم کارخونه نداره.
شرکتای بزرگی مثل فوجی واسشون افت داره که خودشون دیسک درست کنن! واسه همین معمولا با یه شرکت دیگه قرارداد میبندن که اونا براشون دیسک رو تولید کنن و فقط از مارکشون رو دیسک واسه فروش بیشتر استفاده کنن. این شرکتای دست دوم، تعدادشون اونقدرا زیاد نیست و شناخته شده هستن و معمولا تو کشورایی مثل چین و هنگ کنگ و تایوان و هند و سنگاپور و مکزیک و چند جای دیگه مستقر هستن. آشغالتریناشون همون چینی هنگ کنگی هستن و خوباشون تو سنگاپور.
حالا فرق این آشغاله با اون خوبه چیه؟ تو کیفیت مواد اولیه و کیفیت ترکیب اونا. دیسک چیزی نیست جز یه تیکه پلاستیک دایره ای شکل که روش یه فویل مخصوص و نازک با جلای فلزی میکشن و روی اونم یه ماده شیمیایی مخصوص مثل رنگ میریزن و پهنش میکنن که تمام سطح دیسک رو بپوشونه و بعدش یه تیکه پلاستیک دایره ای دیگه روش میذارن که محافظ این لایه باشه و روش اسم مارک مربوطه رو هم میزنن.
اگه ایندفعه یه دیسکتون خراب شد، اونو بشکونین تا این قسمتا رو ببینین (البته مراقب باشید تیکه هاش تو چشمتون نره ها. من خودم معمولا دو تا دستمو میکنم تو یه سطل آشغال دردار و بعد دیسک رو میشکونم! مسوولیتش با خودتون!)
کافیه اون پلاستیک از مواد اولیه درجه دو و سه درست شده باشه. یا اون فویل و اون رنگ هم همینطور. تکنولوژی پخش اون رنگ روی دیسک هم خیلی مهمه. نمیدونم دیدین گاهی روی این پرینکوها اگه یه فیلم سالم رو تا آخر دیسک رایت کنین، آخرای فیلم موقع دیده شدن پرش داره؟ دلیلش همینه که دستگاههای ساخت دیسک پرینکو نمیتونن رنگ رو خوب رو لبه های دیسک پخش کنن و واسه همین توصیه میشه این مدل دیسک رو فقط تا 2-3 گیگ پر کنین.
مدلهای دیگه هم معمولا یه مشکلاتی در رایت با سرعتای بالا واسشون پیش میاد که خیلی وقتا میسوزن چون اون ماده رنگیشون نمیتونه حرارت لیزر رو تحمل کنه و ذوب میشه. ماشالا هیچکدوم از این سرعتایی که روشون هست هم که واقعی نیست و فقط واسه گول زدن بنده و شماست.
خیلی وقتا این ماده شیمیایی با گذر زمان (واسه این دیسکای آشغال ما زمانش حدود 6 ماهه!) شروع به متلاشی شدن میکنه! لابد گاهی شده که زیر نور به سطح پایین یه دیسک خام نگاه کنین و روش یه خطوط یا نقاطی رو ببینین. اینا همون قسمتهاییه که به رحمت خدا رفتن!
نتیجه بد بودن جنس اون پلاستیک و فویل هم اینه که دیسک بالانس نیست. یعنی دیتاها موقع رایت بطور یکنواخت توزیع نمیشن و بخصوص هر چی از سمت مرکز دیسک به طرف لبه ها میریم میزان خطا هی زیادتر میشه. حتما تابحال بارها برخورد کردین که یه فیلمی رو تو دستگاه گذاشتین و اولش خوب بوده ولی کم کم تصاویر شروع کردن به فریز شدن و صدای قژقژ و شطرنجی شدن و غیره که با جلو رفتن فیلم هم به مقدارشون اضافه میشه. دلیلش هم اینه که دیسک بالانس نبوده و خوب رایت نشده و حالا دستگاه شما که میخواد اونو بخونه سعی میکنه دیتاها رو درست دنبال کنه و چون بینشون فاصله اضافی هست اونا رو رد میکنه و تصویر اینجوری میشه.
جالبه که بدونین طرز تولید دی وی دی های فیلمای سینمایی مستر (یعنی اصل امریکا! نه پاکستان!!) اصلا اینجوری نیست که بیان و دیسک رو با روش معمولی (سوزوندن یا همون بورنینگ)، رایت کنن. بلکه اونا به روش فشرده شدن مکانیکی تهیه میشن. یعنی فرورفتگیهای سطح دیسک با فشار بوجود اومده. اگه یه دی وی دی اصل رو زیر میکروسکوپ نگاه کنین و بعد یه دی وی دی که عینا از رو همون رایت شده (با همین روش معمولی سوزوندن) رو هم بذارین زیر میکروسکوپ، اونوقت میفهمین چرا هیچ وقت هیچ کپی نمیتونه جای اصل رو بگیره. میزان دقتی که تو روش اول هست بسیار بالاتر از روش دومه.
خوب دیگه خیلی روده درازی کردم. آخه دیروز به علت جراحی لثه مرخصی گرفته بودم و وقت زیاد داشتم. الانم که دارم اینا رو مینویسم، شبه و با دهانی پر از خون، عین دراکولا! نشستم پشت کامپیوتر. دیگه خودتون اوضاعمو تجسم کنین.
داشتم میگفتم که اگه کمپانی سازنده دی وی دی رو بشناسیم میشه بفهمیم که آیا کیفیت دی وی دی خوبه یا نه؟ از کجا بشناسیم؟ کافیه دیسک رو بذاریم تو درایو و
نرم افزاری مثل dvd identifier رو ران کنیم. در چشم بهم زدنی بهمون میگه که این دیسک رو کی ساخته!
مثلا تو مورد پایین من یه TDK رو گذاشتم و جوابش اینه:
خوب حالا از این جواب که چیز خاصی نمیشه فهمید! پس چیکار باید کرد؟ هیچی.
چند تا آدم خوب رفتن تمام این شرکتا رو لیست کردن و اسماشونو تو چهار دسته قرار دادن.
1- دسته اول بی نقص ترین مدلها هستن که کیفیتشون کاملا خوبه و بالای 95 درصد جواب میدن و جون میدن واسه آرشیو دیتا و عمرشون به 25 سال میرسه (البته ظاهرا ادعای خودشون بالای 100 ساله!). بهترین مدل از این دسته به پایونیر اصل ژاپن تعلق داره که ما فقط تو رویاهامون میتونیم ببینیمش! چون قیمتش سر به فلک میزنه.
2- دسته دوم اونایی هستن که میشه بهشون نمره بین متوسط تا خوب داد و میزان موفقیتشون در حفظ کیفیت بین 80 تا 95 درصده. از اینا نباید واسه آرشیو اصلی استفاده کرد بلکه بهتره ازشون برای بک آپ دیتاهای اصلی استفاده کنین که اگه احیانا مشکلی واسشون پیش اومد چیزی رو از دست نداد باشین و بتونین جایگزینش کنین. بهترین نمونه از این سری مال ریکو اصل ژاپنه. راستی اینم بگ که تو این لیستا بالترین ردیف متعلق به بهترین هست و رو به پایین که بریم از کیفیت کار کاسته میشه.
3- دسته سوم همونایی هستن که معمولا تو ایران پیدا میشن! تقریبا هشتاد درصد دی وی دی هایی که چک کردم تو این دسته قرار میگیره. کیفیت این محصولات یه مقدار زیر سواله و احتمال حفظ کیفیتشون بین 50 تا 80 درصده. اینا رو نباید بیش از 2 گیگ پر کرد! ضمنا ورود دیسکای تقلبی از این رده آغاز میشه و در نتیجه ناسازگاری دیسک با درایو هم از اینجا شروع میشه. من خودم بارها شده که یه دی وی دی رو با درایو خودم دیدم و هیچ مشکلی هم نداشته ولی وقتی دادم به یکی دیگه، اصلا نتونسته بازش کنه!
4- و اما دسته چهارم که معادل آشغال هست رو نگم دیگه بهتره! به اینا دیگه زیر 50 درصد امید حفظ کیفیت رو باید داشت. اینا فقط بدرد استفاده به عنوان زیر لیوانی! میخورن. بنابراین پولتونو با خرید اینا دور نریزین وگرنه باید فاتحه دیتاهاتونو بخونین. بهترین مدلاشون مال cmc تایوانه و از همه بدتراشونم چینیه!
دوباره برگردیم سر تست TDK. تو عکس میبینید که اینا رو CMC magnetic ساخته و ID اونا هم M01 هست. چنین چیزی رو تو ردیف اول دسته سوم میتونین ببینین که یه شرکت تایوانی هست و اشکالشونم اینه که کیفیتاشون بسیار متغیره. من خودم اینو دقیقا لمس کرده ام. چون یه سری دیتا رو با رایتر خودم دو تا کپی کردم و یکیشو به دوستم دادم. بعد از یکی دو ماه مال خودم به کلی باز نمیشد ولی مال دوستم سالم سالم بود! در حالی که به هیچکس هم نداده بودم.
خوب حالا بریم سراغ تست چند تا دی وی دی که الان دم دستمه. زبل خان دستشو دراز میکنه و اول از همه چی میاد دستش؟! یه RiDATA با سرعت 8 که خیلی از دیتاهام رو این مدله:
همونطور که تو شکل میبینین disk identifier شناسه این نوع دیسک رو RITEKG05 اعلام کرده. تو لیستا که نیگا بکنین اینو تو دسته دوم و در ردیف سوم میبینین که محصول شرکت Ritek تایوانه و البته جلوش ذکر شده یه اشکالاتی هم از نظر خراب شدن به علت هوازدگی و یا بازتاب نامناسب هم درش دیده شده. خوب بازم خوبه که تو دسته دوم قرار داره.
حالا بریم سراغ بعدی که یه fuji سرعت 16 هستش:
میبینین که اینبار هم اینو همون شرکت قبلی ساخته منتها با یه شناسه دیگه که تو این لیستا نیست. چون اینا تازه به بازار اومده و البته شاید اگه بازم تو اینترنت بگردیم راجع بهش چیزی پیدا کنیم.من یه جا دیدم اینو هم جزو دسته دو ذکر کرده بودن. منتها واسه من که خوب نیست. نگاه کنین به قسمت پایین که میزان سازگاری دیسک با درایو من که پایونیر هست رو بهتون میگه. تو قبلی من با رایتر خودم میتونستم تا سرعت 16 رایت کنم ولی با این فقط مجوز 4 و 2.4 رو دارم. پس فعلا اینو باید نمره کمتری بدم. منتها این قضیه واسه رایترای مختلف فرق میکنه.
بعدی رو پرینکوی 16 انتخاب کردم:
کلا همه پرینکوها تو ردیف یکی مونده به آخر دسته سه قرار دارن که حالا معلوم میشه چرا اینقدر مزخرفن!
دست آخر یه نمونه سونی سرعت 8 رو چک میکنیم:
خدای من! باورم نمیشه! MCC003 شرکت میتسوبیشی کمیکالز سنگاپور که تو دسته اول بعد از پایونیر در ردیف دوم قرار داره! یعنی ممکنه؟!
قبل از اینکه سکته رو بزنین خودم بگم که نه ممکن نیست!
جریان از این قراره که یه سری شرکتا که اغلبشونم هنگ کنگی هستن و از بقیه کلاهبردارتر بودن، اومدن اون دیتاهایی که نشوندهنده شرکت سازنده هست رو هم جعل کردن که اصطلاحا به این نوع دی وی دی ها میگن Fake Media. یعنی دیسک تقلبی. من لیست اینا رو این پایین میذارم:
همونطور که تو ردیف دوم میبینین شرکت متقلب یا همون Faker که این کار رو کرده اسمش Infosmart هست و تو چند تا ردیف دیگه هم اسمش دیده میشه و ظاهرا سردسته کلاهبرداراس!
خب. بنظر میاد بین اینا که گفتم RiDATA تا حالا از همه بهتر بوده. البته باید بگم این دلیل نمیشه که تا ابد خوب باقی بمونه. چونکه اولا شرکتهای بزرگ معمولا با چند تا کمپانی مختلف قرارداد دارن و در نتیجه مثلا اون TDK که امروز میخرین با اونی که فردا میخرین یا از یه مغازه دیگه میگیرین ممکنه محصول یکی دیگه از کمپانیا باشه که کیفیتش متفاوت باشه. ضمن اینکه هر چند وقت یه بار هم که قرارداد اینا تموم میشه، ممکنه کلا تولید اون مارک خاص به یه شرکت دیگه داده بشه که کیفیتش فرق بکنه. منتها ما وقتی میریم مغازه که اینا رو نمیدونیم و فقط به همون اسمی که روشه نگاه میکنیم که اونم ثابته و چیزی رو عیان نمیکنه. پس راهی نمیمونه جز همین که تا الان گفتم.
ما تا اینجاشو گفتیم. باقیشم شما بگین. بخصوص دلم میخواد ببینم این T-Gate که اینهمه سنگشو به سینه میزنین تو کدوم رده قرار داره؟!
راستی اینم لینک مقاله بالا بصورت pdf:
http://www.digitalfaq.com/media/dvdmedia.pdf