بافت فرش، کارگاه داره. یه نفر میاد کارگاه فرش بافی میزنه، خودش هم فرش ها رو بر میداره. بافنده های خوب هم همشون توی کارگاه کار میکنن. بافنده ای که توی خونه خودش کار میکنه، خیلی به ندرت خوب از آب در میاد. اون به ندرت ها هم از پیش رزرو شدن
ضمنا بافت فرش بزرگ با بافت قالیچه ( قالیچه خودش چند قطع مختلف داره. ذرع نیم، خرسک، پشتی، تابلو و ....) متفاوته. کرک و ابریشم و نوع رنگ آمیزی هم برای خودش جریاناتی داره. نوع بافت، نوع پود، ایرادهای قالی و ... کلا یک تخصصه. کسی که متخصص نباشه، از مغازه بخره به نفعشه. چون به احتمال قوی سرش کلاه میره.
تفاوت شهرها در نوع بافته. مثلا تبریزی ها با قلاب میبافن و از یک پود استفاده میکنن. این باعث میشه فرش هاشون نازک بشه با تراکم زیاد. البته این لزوما هم چیز خوبی نیست. من خودم فرش ابریشم قم رو به تبریز ترجیح میدم، مگر اینکه برای تابلو باشه.
شما اگر بخوای حرفه ای کار کنی، اول باید کامل یاد بگیری بعد کارگاه بزنی. همه اونهایی که کارگاه دارن، خودشون ذوق طراحی نقشه دارن یا بافنده های خوبی بودن که سنشون زیاد شده و دیگه نمیتونن ببافن.
به عنوان یک کلکسیونر فرش
بگم که سودی هم نداره. این کار، یک کار ذوقی و هابیه
