من افاضات برادر kako رو خوندم. کاملا حق با ایشونه. ایران جای ایدا آلیه. شما از تمام حقوق معقول و مشروع یک انسان و یک شهروتد برخوردارید. فقط چند تا مشکل کوچیک وجود داره که اون ها هم حقیقتا ارزش حرف زدن و بحث کردن رو ندارن. ولی با این حال من اونا رو عنوان می کنم تا خودتون قضاوت کنید. این مشکلات مختصر این ها هستند:
- در ایران شما مثل خر جان می کنید ولی دیگران می خورند.
- در ایران مردم حقوق مساوی ندارند. بعضی ها آدم می کشند و تبرئه می شوند و بعضی که کارد به استخوانشان رسیده و صحبت از حقشان می کنند خفه می شوند.
- در ایران مردم شخصیت ندارند. احمق هستند و صلاح خودشان را تشخیص نمی دهند. باید برای آنها تصمیم گرفت.
- در ایران همیشه سیاست یک بام و چندین هوا حکم فرماست. دیروز روابط با آمریکا بد بود, حالا خوب است. دیروز فاحشگی زشت بود, امروز اگر مالیات بدهند شغلی شریف است. دیروز بیلیارد بد بود, امروز چون آقازاده ها نمی توانند هر شب به اروپا بروند آزاد است. دیروز گوشت شترمرغ نجس بود, امروز چون آقای فلانی در این کار سرمایه گذاری کرده منعی ندارد.
- در ایران هیچ چیز تغییر نمی کند. خر ها همان خر ها هستند, ولی فقط پالان آنها عوض شده. به هیچیک از خواسته هایمان نرسیده ایم. همچنان **** حکومت فرد بر جمع حکمفرماست. هنوز صنعت ما صنعت مونتاژ است. بانک های ما بهره های نجومی میگیرند. هنوز مثل خر کتک می خوریم. امکانات کشور مال عده ای خاص است. رجال مملکتی مدام در سفر به اروپا و آمریکا هستند. رسانه های جمعی ما testicle مالی می کنند.
- در ایران امنیت وجود ندارد. شب می خوابید و صبح می بینید که سرتان را بریده اند.
- در ایران دروغ گویی لازمه بقا شده و اگر دروغ نگویید نه تنها زندگی بر شما سخت شده بلکه جانتان هم به خطر می افتد.
- با همه ی این تفاسیر آزادی عقیده هم که مثل یک شوخی شده.
اگر همه مثل آقای kako آزادی را در روابط آزادانه ی جنسی و سفارش دادن جانی واکر می دانند من واقعا حرف دیگری برای گفتن ندارم. اگر مفهوم زندگی - در شان یک انسان - در "حق رای - شخصیت اجتماعی - پول - زندگی آرام و بی دردسر " نیست پس در چیست؟ در ذوب شدن در یک فرد خاص؟ اجبار در انجام فرایض دینی؟ فرستادن زوری به بهشت؟