مهدیه لطیفی

[بـا ر ا ن]

نام: مهدیه

نام خانوادگی: لطیفی (دختر محمدحسین لطیفی کارگردان سینما و تلویزیون)

تاریخ تولید: اسفند 1362

سابقه: لیسانس عکاسی از دانشگاه هنر، عکاسی از برنامه‌های تلویزیونی گروه کودک، تله فیلم و سریال



اشعار قشنگی داره...........


تـــو کـــﮧ از راه می رســے / ..

مـے رود

هــر چـــــﮧ دل کـــﮧ

ذره

ذره اندوخــتــﮧ ام

یکــــجــا بر بــــاد / .. !

 

[بـا ر ا ن]

تــو کجــــا مانــده اے کـــﮧ

این روزهـــا

بهار اســـت امــــا

بهـــارے نیســـت ؟

تـــو کجـــا مانــــده ای

کـــﮧ صـنــدلی رو به رویـــم

این همــﮧ خالی ســـت ؟ !

 

[بـا ر ا ن]

حــال و روز تــــو را / ..

دلتنگــے هـــای ســال بـﮧ ســال تــو را

و تردید هاـے تـــو را / ..

کـــﮧ ضرب در عشــق کنـیـــم

و بـــﮧ تــوان دلواپسے برسانیـــم

تـــازه مےشــود مــن .. / .

 

[بـا ر ا ن]

اگر این درد
دمی
نفسی
بیخیال این جان به لب رسیده شود
شاید بهاری.بهشتی.چیزی هم درکار باشد...

 

[بـا ر ا ن]

شوربختی من از شوری چشم های توست

که بی آنکه به تخته بزنی

عشقت را به رخ کشیدی

 

[بـا ر ا ن]

عطرت بیخودم از خود نمی کند

شبت رامم نمی کند

حالا که رفته ای

خاطراتت به هیچ کاری نمی آیند

دیوانه شده ام این روزها

گفتم رفته ای؟

مگر آمده بودی؟

 

[Rainy Sky]

دیوانه نمی گوید دوستت دارم

دیوانه می رود تمام دوست داشتن را

به هر جان کندنی

جمع می کند از هر دری

می زند زیر بغل

می ریزد پای کسی که

قرار نیست بفهمد دوستش دارد...

 

[Rainy Sky]

سایه ام روی دیوار ....

شبیه خودم نیست !

شبیه دلی است که

به ترانه ای میمیرد

و به بوسه ای زنده می شود !

 

[Rainy Sky]

با یک عالمه فاصله از خودم

انتظار دارم به تو برسم !

از اول هم آرزوهایم محال بودند ...

 

[Rainy Sky]

من شانه های تو را می خواهم و

خیابان های خواب هایم را ....

 

[Rainy Sky]

بنای طوفان می گذاری و

از ریشه نمی کنی ....

بنای طوفان می گذاری و

شاخه شاخه می شکنی ....

 

[بـا ر ا ن]

من نمی دانـم این دلتنگی دلتنگی که می گوینـد چیـست

همین حـس مبهـم نفـس گیری

که دامن گیـرمان می شود

وقتی چیـزی را

کسـی را

جایی جـا گذاشته ایم

همان دلتنگـی ست!؟

 

[بـا ر ا ن]

به جهنـم که نیـستی

مگـر مغـول ها یک قـرن تمـام حمله نکردنـد؟

مگر نگـذشت؟

نبـودن تـو هـم مـی گـذرد!

 

[بـا ر ا ن]

و مسلمـا ما سلام هایی به هم بدهـکاریم

که ادامـه ی هر کدامشان

می توانستـه دیوانی شود

یا رمـانی

و بعیـد است

که شبـی چرخ و فلک های این شهر بازی را

به افتخـار علاقـه ی ما به سرگیجه

به ما اختصـاص دهند

و بعیـد است

سـلام هایی که از خیرشان گذشتیم

از ما بگـذرند!

لا اقل رد که می شوی

بی هـوا بگو: دوستت داشتـم

و تا برگشتـم

لای به لای جمعیت گـم شده باش

 

[بـا ر ا ن]

بر صخـره ای سرد

با پیراهن حریـر ایستاده ام

و ترانه زمزمـه می کنـم

اینجا نقطه ی عطـف خواب های مردی ست

که هر شب خـواب مـرا می بیند

و هر صبـح به خودش

و گاهی به دوست دختـرهـای جدیـدش

می گویـد:

"نمی دانم چرا من هیچ وقت خواب نمی بینم"

 

[بـا ر ا ن]

نبین تنهایم

تنهایی ام دروغی ست

شهری ست شلوغ توی دلم

پر از آدم هایی که همه شان منم

پر از آدم هایی که همه شان تویی

من دوست بارانم

با خیال راحت برو

من تنها نمی مانم

 

[بـا ر ا ن]

شما نمی دانید چه ام شده است

از کوچه پس کوچه های پشت پنجره تان می گذرم

و دلم به اندازه ی تمام ظرفهای آشپزخانه مان شکسته است ....

و شما نمی دانید چه ام شده است !

دلم به اندازه ی نبض تن تمام گنجشک ها حوالی شما تند می تپد

دلم به اندازه ی همه ی کسانی که برای رسیدن به جایی

دیرشان شده است ، شور می زند !

دلم قدر همه ی تا به حال خواستنم دیگر تو را نمی خواهد

و قرار هم نیست

شما بفهمید چه ام شده است . .

 

[بـا ر ا ن]

ایستگاه آخر است

پیاده شو

می خواهم بزنم کنار بخوابم

همین جا وسط جاده

باقی راه را با دیگر همسفری

از جنس خودت طی کن

بی رویا

من نه نفس دارم برای ادامه

نه بنزین

نه پا

 

[بـا ر ا ن]

بودن من بی مخاطب مانده است

من و عشق تنها مانده ايم ،

تا تنهايی نيز بر راز آفرينش افزوده شود

امشب از آن شب هايی ست که سکوت حرف اول را می زند . .

امشب از ان شب هايی ست که دل می گيرد

 

[بـا ر ا ن]

آن شب که روزنامه ها را به پنجره می کشیدم

نمی دانستم پشت پنجره ها

هیچ خبری نیست

نمی دانستم خبرهای خوب

توی مشت تو جا ماندند