برگزیده های پرشین تولز

هوش یا زیبایی

viviyan

Registered User
تاریخ عضویت
1 فوریه 2012
نوشته‌ها
328
لایک‌ها
212
هوش یا زیبایی

هرچند ممکن است برای برخی مردان خوشایند نباشد، اما زنان باعث پیدایش هوش بسیار زیاد در نژاد انسان شده اند. بر پایه ی یک نظریه بحث انگیز، نیاکان مؤنث ما به اندازه ای باهوش بودند که هنگام انتخاب جفت بتوانند مغزها را بر ماهیچه ها ترجیح دهند. آنان بر سینه ی هرکول ها و آدونیس های محله شان دست رد زدند و در عوض مردانی را برگزیدند که در چشمانشان بارقه ای وجود داشت که از عقل و شعور و هوش بیشتر حکایت می کرد. بشریت به ویژه مردان باید شکرگزار باشند، زیرا اگر نیاکان مؤنث ما این گزینش هوشمندانه را انجام نمی دادند، ما هنوز هم در جمع گوریل ها و شامپانزه ها در آفریقا به سر می بردیم.

اکنون گروهی از ژنتیک دانان آلمانی تصمیم دارند این نظر را ثابت کنند. آنان نه تنها معتقدند که کروموزوم X نقش اصلی را در هوش بازی می کند، بلکه بر این باورند که یافته های آنان ثابت می کند مردان باهوش، توجه نسل زنان را به خود معطوف داشته اند و نیاکان مؤنث ما با ترجیح دادن هوش بر قدرت و زیبایی، فرآیندی را به راه انداختند که در نهایت مغزهای شگفت انگیز ما را به وجود آورده است؛ مغزهایی که در ریاضیات و فیزیک گوی سبقت را ربوده و در هنر، موسیقی و ادبیات مایه ی خرسندی و نشاط شده اند.

ما در تک تک سلول های بدنمان، ۲۳ جفت کروموزوم داریم که ۲۲ جفت از آن ها در تعیین جنسیت دخالت ندارند. کروموزوم X و کروموزوم Y که در واقع جفت نیستند، در تعیین جنسیت نقش اصلی را بر عهده دارند. مردها از هر کدام از آن ها یک نسخه دارند (یعنی XY)، اما زن ها یک جفت کروموزوم X دارند (یعنی XX). بنابراین، درحالی که همه ی ما از هر ژن دو نسخه داریم که روی ۲۲ جفت کروموزوم غیر جنسی قرار دارند، مردها از هر ژنی که روی کروموزوم X قرار دارد تنها یک نسخه دارند. این حقیقت به کروموزوم X امکان می دهد در تعیین جنسیت، نقش ویژه ای بازی کند. همچنین، آن را برای ایفای یک نقش تکاملی بنیادی آماده می سازد.

فرگشت هنگامی رخ می دهد که یک تغییر ژنتیکی(جهش) به صفتی منجر شود که باعث بقا و زادآوری بیشتر فرد شود. در این حالت، احتمال رسیدن ژن جهش یافته به نسل بعدی بیشتر می شود. اما بیشتر جهش ها حالت «نهفته» دارند، یعنی هنگامی که در کنار نسخه عادی ژن قرار گیرند، هیچ تأثیری ندارند. به این دلیل، جهش هایی که در ژن های کروموزوم غیرجنسی رخ می دهند، به ندرت بروز پیدا می کنند. اما جهش در کروموزوم X وضعیت متفاوتی دارد. این نوع جهش که جهش وابسته به X نامیده می شود، در همه ی مردانی که آن را دارند، بروز پیدا می کند، زیرا روی کروموزوم Y ژنی وجود ندارد که اثر آن را بپوشاند.

مردانی که دارای جهش وابسته به X باشند، با سایر مردان تفاوت هایی دارند و اگر زنان به این حقیقت توجه داشته باشند و به خاطر آن تفاوت ها، آنان را ترجیح دهند، ژن های مرتبط با صفات جدید به فرزندانشان منتقل می شوند. فرض کنید یک جهش وابسته به X در یکی از اعضای یک قبیله بسیار قدیمی رخ داده باشد. آن جهش می تواند در یک فرد مذکر یا فرد مؤنث رخ داده باشد، اما اگر آن جهش حالت «نهفته» داشته باشد، فقط در مرد خود را بروز می دهد. اگر آن مرد نسبت به سایر مردان باهوش تر باشد، برای زنان جذاب تر خواهد بود و بسیاری از آنان ترجیح می دهند با او ازدواج کنند. به این ترتیب، ژن جهش یافته به دخترانشان منتقل می شد. پسرها از پدرشان کروموزوم عادی Y را به دست می آوردند. از این رو، ژن های مرتبط با X به آنان منتقل نمی شد. دخترانی که فقط یک نسخه از ژن جهش یافته داشتند، صفت مربوط به آن را نشان نمی دادند، اما آن را به برخی از دختران و پسرانشان منتقل می کردند.

همین طور که زن ها، مردان باهوش را بر دیگران ترجیح می دادند، آرام آرام ژن جهش یافته در آن جمعیت معمول می شد. سرانجام، ژن جهش یافته چنان معمول می شد که شمار فزاینده ای از زنان، دو نسخه از آن را به دست می آوردند و در نتیجه صفت مربوط به آن را بروز می دادند. به نظر می رسد، جهش های وابسته به جنسی که هوش را تقویت می کردند نیز به همین روش گسترش پیدا کردند. بنابراین، مردان باهوش وجود داشتند، اما زنان باعث تداوم هوشمندی آنان در نسل های بعدی شدند.

اگر مغزهای پیچیده ی ما این گونه تکامل یافته اند، انتظار می رود ژن های زیادی را روی کروموزوم X پیدا کنیم که با هوش مرتبط باشند. ژنتیک دانان آلمانی در پی این ژن ها هستند. البته در مورد وجود ژن های هوش هنوز اختلاف نظرهای زیادی وجود دارد. از این رو، آنان در حال بررسی ژن هایی هستند که وقتی جهش می یابند، به ناتوانی های ذهنی می انجامند و به نظر می رسد در حالت عادی در هوش مؤثرند. یافته های آنان نشان می دهند که ۲۱ درصد ژن های مؤثر در عقب ماندگی ذهنی روی کروموزوم X قرار دارند. اما آیا این ژن ها به واقع برای یادگیری ضروری است. در بسیاری از کودکان مبتلا به اختلالات ذهنی مرتبط با کروموزوم X ، کاهش شدید شبکه های دندریتی مشاهده می شود که از ارتباط عمیق بین ساختمان مغز و توانایی های ذهنی حکایت می کند.

تا این جای داستان از ارتباط هوش و کروموزوم X و چگونگی انتقال صفات وابسته به X به نسل های آتی سخن گفتیم. اکنون زمان آن رسیده از شواهدی بگوییم که گزینش مردان هوشمند را به دست زنان تأیید می کنند. پژوهش هایی که با استفاده از پرسشنامه های دقیق و گسترده انجام شد، نشان داده اند که مردان برای به رخ کشیدن هوش خود فعالیت های گسترده ای انجام می دهند. آنان زمان زیادی را صرف سرودن غزل، تصنیف یک قطعه موسیقی و آفرینش کارهای هنری می کنند. این کارها تأثیر مشهودی در بقای فرد ندارند، اما آنان را برای جنس مخالف جذاب تر می سازند. بنابراین، اگر در حقیقت زنان در جست و جوی پدران هوشمندی برای فرزندانشان باشند، این افراد برایشان جذاب خواهند بود.

اما برگزیدن افراد باهوش به درک هوشمندانه ای نیاز دارد و این حقیقت دلیل برابر بودن بهره ی هوشی مردان و زنان است. در حالی که نیاکان مذکر ما مغزهای در حال بزرگ شدن خود را به کار می گرفتند تا توانایی های خود را به رخ زنان بکشند، نیاکان مؤنث ما نیز برای تشخیص آن توانایی ها و برای فریفتن مردان، متقاعد کردن آنان به پایبند بودن به خانواده و یاری کردن آنان در وظیفه ی سنگین بزرگ کردن بچه ها به هوشمندی بسیار زیادی نیاز داشتند.

پژوهشگران دانشگاه میشیگان در یکی از پژوهش های خود از افراد ۳۷ فرهنگ مختلف پرسیدند که چه چیزی در جنس مخالف برای آنان جذاب تر به نظر می رسد و هر چند آنان شوخ طبعی را در پرسشنامه ی خود در نظر نگرفته بودند، اغلب افراد آن را در ردیف اول نوشته بودند. هر چند به نظر این پژوهشگران شوخ طبعی به عنوان نوعی رفتار هوشمندانه از این نظریه پشتیبانی می کند که هر دو جنس به شریک جنسی باهوش تمایل دارند، اما چنین استدلال هایی مخالفان این نظریه را متقاعد نکرده است.

به نظر «دیوید هول» از دانشگاه فلوریدا، مغزهای بزرگ ما را بدون تکیه بر نظریه های گزینش جنسی نیز می توان توجیه کرد. وی می گوید که وجود شمار زیادی ژن مرتبط با هوش در کروموزوم X نتیجه ی فرآیند انتخاب طبیعی و گزینش مردان و زنان هوشمند است. چنین زنان و مردانی در پیدا کردن میوه های خوراکی، کشتن جانوران وحشی یا گذران زمستان نسبت به بقیه از وضعیت بهتری برخوردار بودند. اما «هورست هامیستر» که ادعا می کند به کمک همکارانش موقعیت ژن های هوش را در کروموزوم X تعیین کرده ، معتقد است که هر دو نظریه می توانند درست باشند؛ یعنی، انتخاب طبیعی و گزینش جنسی پشتیبان تکامل بوده و به افزایش سه برابری حجم مغز ما در کمتر از 2/5 میلیون سال منجر شده اند.

به هر حال، هنوز پرسش های بی پاسخ زیادی وجود دارند. ما هنوز به طور قطع مطمئن نیستیم که ژن های مرتبط با هوش روی کروموزوم X جمع شده اند و به درستی نمی دانیم چرا زنان، مردان باهوش را ترجیح می داده اند به علاوه، آیا سخن گفتن از ژن های هوش، پذیرفتن نوعی «جبر ژنتیکی» نیست؟ ما ممکن است صدها ژن داشته باشیم که بر رفتارهای هوشمندانه تأثیر می گذارند، اما آیا می توانیم از همه ی آن ها به عنوان ژن هوش سخن بگوییم؟

بی گمان محیط بر این نوع رفتارهای پیچیده تأثیر مهمی دارد. اما آن چه که مسلم است، ما می توانیم وراثت ژنتیکی خود را تحت الشعاع قرار دهیم. شاید محیط کلید حل معمای افزایش حجم مغز ما باشد. تغییر شرایط محیطی نیاکان ما را واداشت تا به ابزار روی آورند. این امر باعث افزایش زبردستی و مهارت کار با دست شد که در عوض امکان تولید دست ساخته های پیچیده تری را فراهم کرد. از طرف دیگر، مغزهای بزرگ تر شرایط را برای پیدایش فرهنگ های پیچیده تر فراهم ساختند و آن فرهنگ ها شرایط مناسب تری را برای مغزهای بزرگ تر فراهم کردند. به نظر برخی از پژوهشگران، این گونه برهم کنش ها باعث تکامل مغزهای بزرگ ما شدند.

برخی نیز به جای این نظریه های مثبت نگر، «هوش ماکیاولی گونه» را مطرح کرده اند. به نظر آنان، مغزهای بزرگ ما برای بهره کشی از دیگران تکامل یافته اند. برخی این فرآیند را حتی تیره تر از این نیز توجیه می کنند. به عقیده ی آنان رقابت بین گروه هایی از نیاکان ما به یک مسابقه تسلیحاتی انجامید که توانایی های فنی و اندیشه ی استراتژیک حرف اول را در آن می زد. به نظر آنان، مغز ما ابزاری برای جذب جنس مخالف نبوده، بلکه نوعی سلاح بوده است. به هر حال، شواهد بیشتر در این زمینه قضاوت خواهند کرد.

مترجم: آقای حسن سالاری

کانون آگنوستیک ها و آتئیست های ایران Iranian Atheists & Agnostics
 
Last edited:

WISE

Registered User
تاریخ عضویت
8 فوریه 2006
نوشته‌ها
2,223
لایک‌ها
6,739
محل سکونت
Cruel World
جالب بود
مرسی
 

ITI

Registered User
تاریخ عضویت
28 نوامبر 2008
نوشته‌ها
3,640
لایک‌ها
138
محل سکونت
تهران
پـــول
 

Benyaminj

کاربر فعال بازیهای کامپیوتری
کاربر فعال
تاریخ عضویت
24 آگوست 2005
نوشته‌ها
4,528
لایک‌ها
1,888
محل سکونت
Tehran
هوش یا زیبایی

هرچند ممکن است برای برخی مردان خوشایند نباشد، اما زنان باعث پیدایش هوش بسیار زیاد در نژاد انسان شده اند. بر پایه ی یک نظریه بحث انگیز، نیاکان مؤنث ما به اندازه ای باهوش بودند که هنگام انتخاب جفت بتوانند مغزها را بر ماهیچه ها ترجیح دهند. آنان بر سینه ی هرکول ها و آدونیس های محله شان دست رد زدند و در عوض مردانی را برگزیدند که در چشمانشان بارقه ای وجود داشت که از عقل و شعور و هوش بیشتر حکایت می کرد. بشریت به ویژه مردان باید شکرگزار باشند، زیرا اگر نیاکان مؤنث ما این گزینش هوشمندانه را انجام نمی دادند، ما هنوز هم در جمع گوریل ها و شامپانزه ها در آفریقا به سر می بردیم.

اکنون گروهی از ژنتیک دانان آلمانی تصمیم دارند این نظر را ثابت کنند. آنان نه تنها معتقدند که کروموزوم X نقش اصلی را در هوش بازی می کند، بلکه بر این باورند که یافته های آنان ثابت می کند مردان باهوش، توجه نسل زنان را به خود معطوف داشته اند و نیاکان مؤنث ما با ترجیح دادن هوش بر قدرت و زیبایی، فرآیندی را به راه انداختند که در نهایت مغزهای شگفت انگیز ما را به وجود آورده است؛ مغزهایی که در ریاضیات و فیزیک گوی سبقت را ربوده و در هنر، موسیقی و ادبیات مایه ی خرسندی و نشاط شده اند.

ما در تک تک سلول های بدنمان، ۲۳ جفت کروموزوم داریم که ۲۲ جفت از آن ها در تعیین جنسیت دخالت ندارند. کروموزوم X و کروموزوم Y که در واقع جفت نیستند، در تعیین جنسیت نقش اصلی را بر عهده دارند. مردها از هر کدام از آن ها یک نسخه دارند (یعنی XY)، اما زن ها یک جفت کروموزوم X دارند (یعنی XX). بنابراین، درحالی که همه ی ما از هر ژن دو نسخه داریم که روی ۲۲ جفت کروموزوم غیر جنسی قرار دارند، مردها از هر ژنی که روی کروموزوم X قرار دارد تنها یک نسخه دارند. این حقیقت به کروموزوم X امکان می دهد در تعیین جنسیت، نقش ویژه ای بازی کند. همچنین، آن را برای ایفای یک نقش تکاملی بنیادی آماده می سازد.

فرگشت هنگامی رخ می دهد که یک تغییر ژنتیکی(جهش) به صفتی منجر شود که باعث بقا و زادآوری بیشتر فرد شود. در این حالت، احتمال رسیدن ژن جهش یافته به نسل بعدی بیشتر می شود. اما بیشتر جهش ها حالت «نهفته» دارند، یعنی هنگامی که در کنار نسخه عادی ژن قرار گیرند، هیچ تأثیری ندارند. به این دلیل، جهش هایی که در ژن های کروموزوم غیرجنسی رخ می دهند، به ندرت بروز پیدا می کنند. اما جهش در کروموزوم X وضعیت متفاوتی دارد. این نوع جهش که جهش وابسته به X نامیده می شود، در همه ی مردانی که آن را دارند، بروز پیدا می کند، زیرا روی کروموزوم Y ژنی وجود ندارد که اثر آن را بپوشاند.

مردانی که دارای جهش وابسته به X باشند، با سایر مردان تفاوت هایی دارند و اگر زنان به این حقیقت توجه داشته باشند و به خاطر آن تفاوت ها، آنان را ترجیح دهند، ژن های مرتبط با صفات جدید به فرزندانشان منتقل می شوند. فرض کنید یک جهش وابسته به X در یکی از اعضای یک قبیله بسیار قدیمی رخ داده باشد. آن جهش می تواند در یک فرد مذکر یا فرد مؤنث رخ داده باشد، اما اگر آن جهش حالت «نهفته» داشته باشد، فقط در مرد خود را بروز می دهد. اگر آن مرد نسبت به سایر مردان باهوش تر باشد، برای زنان جذاب تر خواهد بود و بسیاری از آنان ترجیح می دهند با او ازدواج کنند. به این ترتیب، ژن جهش یافته به دخترانشان منتقل می شد. پسرها از پدرشان کروموزوم عادی Y را به دست می آوردند. از این رو، ژن های مرتبط با X به آنان منتقل نمی شد. دخترانی که فقط یک نسخه از ژن جهش یافته داشتند، صفت مربوط به آن را نشان نمی دادند، اما آن را به برخی از دختران و پسرانشان منتقل می کردند.

همین طور که زن ها، مردان باهوش را بر دیگران ترجیح می دادند، آرام آرام ژن جهش یافته در آن جمعیت معمول می شد. سرانجام، ژن جهش یافته چنان معمول می شد که شمار فزاینده ای از زنان، دو نسخه از آن را به دست می آوردند و در نتیجه صفت مربوط به آن را بروز می دادند. به نظر می رسد، جهش های وابسته به جنسی که هوش را تقویت می کردند نیز به همین روش گسترش پیدا کردند. بنابراین، مردان باهوش وجود داشتند، اما زنان باعث تداوم هوشمندی آنان در نسل های بعدی شدند.

اگر مغزهای پیچیده ی ما این گونه تکامل یافته اند، انتظار می رود ژن های زیادی را روی کروموزوم X پیدا کنیم که با هوش مرتبط باشند. ژنتیک دانان آلمانی در پی این ژن ها هستند. البته در مورد وجود ژن های هوش هنوز اختلاف نظرهای زیادی وجود دارد. از این رو، آنان در حال بررسی ژن هایی هستند که وقتی جهش می یابند، به ناتوانی های ذهنی می انجامند و به نظر می رسد در حالت عادی در هوش مؤثرند. یافته های آنان نشان می دهند که ۲۱ درصد ژن های مؤثر در عقب ماندگی ذهنی روی کروموزوم X قرار دارند. اما آیا این ژن ها به واقع برای یادگیری ضروری است. در بسیاری از کودکان مبتلا به اختلالات ذهنی مرتبط با کروموزوم X ، کاهش شدید شبکه های دندریتی مشاهده می شود که از ارتباط عمیق بین ساختمان مغز و توانایی های ذهنی حکایت می کند.

تا این جای داستان از ارتباط هوش و کروموزوم X و چگونگی انتقال صفات وابسته به X به نسل های آتی سخن گفتیم. اکنون زمان آن رسیده از شواهدی بگوییم که گزینش مردان هوشمند را به دست زنان تأیید می کنند. پژوهش هایی که با استفاده از پرسشنامه های دقیق و گسترده انجام شد، نشان داده اند که مردان برای به رخ کشیدن هوش خود فعالیت های گسترده ای انجام می دهند. آنان زمان زیادی را صرف سرودن غزل، تصنیف یک قطعه موسیقی و آفرینش کارهای هنری می کنند. این کارها تأثیر مشهودی در بقای فرد ندارند، اما آنان را برای جنس مخالف جذاب تر می سازند. بنابراین، اگر در حقیقت زنان در جست و جوی پدران هوشمندی برای فرزندانشان باشند، این افراد برایشان جذاب خواهند بود.

اما برگزیدن افراد باهوش به درک هوشمندانه ای نیاز دارد و این حقیقت دلیل برابر بودن بهره ی هوشی مردان و زنان است. در حالی که نیاکان مذکر ما مغزهای در حال بزرگ شدن خود را به کار می گرفتند تا توانایی های خود را به رخ زنان بکشند، نیاکان مؤنث ما نیز برای تشخیص آن توانایی ها و برای فریفتن مردان، متقاعد کردن آنان به پایبند بودن به خانواده و یاری کردن آنان در وظیفه ی سنگین بزرگ کردن بچه ها به هوشمندی بسیار زیادی نیاز داشتند.

پژوهشگران دانشگاه میشیگان در یکی از پژوهش های خود از افراد ۳۷ فرهنگ مختلف پرسیدند که چه چیزی در جنس مخالف برای آنان جذاب تر به نظر می رسد و هر چند آنان شوخ طبعی را در پرسشنامه ی خود در نظر نگرفته بودند، اغلب افراد آن را در ردیف اول نوشته بودند. هر چند به نظر این پژوهشگران شوخ طبعی به عنوان نوعی رفتار هوشمندانه از این نظریه پشتیبانی می کند که هر دو جنس به شریک جنسی باهوش تمایل دارند، اما چنین استدلال هایی مخالفان این نظریه را متقاعد نکرده است.

به نظر «دیوید هول» از دانشگاه فلوریدا، مغزهای بزرگ ما را بدون تکیه بر نظریه های گزینش جنسی نیز می توان توجیه کرد. وی می گوید که وجود شمار زیادی ژن مرتبط با هوش در کروموزوم X نتیجه ی فرآیند انتخاب طبیعی و گزینش مردان و زنان هوشمند است. چنین زنان و مردانی در پیدا کردن میوه های خوراکی، کشتن جانوران وحشی یا گذران زمستان نسبت به بقیه از وضعیت بهتری برخوردار بودند. اما «هورست هامیستر» که ادعا می کند به کمک همکارانش موقعیت ژن های هوش را در کروموزوم X تعیین کرده ، معتقد است که هر دو نظریه می توانند درست باشند؛ یعنی، انتخاب طبیعی و گزینش جنسی پشتیبان تکامل بوده و به افزایش سه برابری حجم مغز ما در کمتر از 2/5 میلیون سال منجر شده اند.

به هر حال، هنوز پرسش های بی پاسخ زیادی وجود دارند. ما هنوز به طور قطع مطمئن نیستیم که ژن های مرتبط با هوش روی کروموزوم X جمع شده اند و به درستی نمی دانیم چرا زنان، مردان باهوش را ترجیح می داده اند به علاوه، آیا سخن گفتن از ژن های هوش، پذیرفتن نوعی «جبر ژنتیکی» نیست؟ ما ممکن است صدها ژن داشته باشیم که بر رفتارهای هوشمندانه تأثیر می گذارند، اما آیا می توانیم از همه ی آن ها به عنوان ژن هوش سخن بگوییم؟

بی گمان محیط بر این نوع رفتارهای پیچیده تأثیر مهمی دارد. اما آن چه که مسلم است، ما می توانیم وراثت ژنتیکی خود را تحت الشعاع قرار دهیم. شاید محیط کلید حل معمای افزایش حجم مغز ما باشد. تغییر شرایط محیطی نیاکان ما را واداشت تا به ابزار روی آورند. این امر باعث افزایش زبردستی و مهارت کار با دست شد که در عوض امکان تولید دست ساخته های پیچیده تری را فراهم کرد. از طرف دیگر، مغزهای بزرگ تر شرایط را برای پیدایش فرهنگ های پیچیده تر فراهم ساختند و آن فرهنگ ها شرایط مناسب تری را برای مغزهای بزرگ تر فراهم کردند. به نظر برخی از پژوهشگران، این گونه برهم کنش ها باعث تکامل مغزهای بزرگ ما شدند.

برخی نیز به جای این نظریه های مثبت نگر، «هوش ماکیاولی گونه» را مطرح کرده اند. به نظر آنان، مغزهای بزرگ ما برای بهره کشی از دیگران تکامل یافته اند. برخی این فرآیند را حتی تیره تر از این نیز توجیه می کنند. به عقیده ی آنان رقابت بین گروه هایی از نیاکان ما به یک مسابقه تسلیحاتی انجامید که توانایی های فنی و اندیشه ی استراتژیک حرف اول را در آن می زد. به نظر آنان، مغز ما ابزاری برای جذب جنس مخالف نبوده، بلکه نوعی سلاح بوده است. به هر حال، شواهد بیشتر در این زمینه قضاوت خواهند کرد.

مترجم: آقای حسن سالاری

کانون آگنوستیک ها و آتئیست های ایران Iranian Atheists & Agnostics

فوتوشاپه
 

stefan

Registered User
تاریخ عضویت
17 آپریل 2006
نوشته‌ها
430
لایک‌ها
177
اوکی

(هیچم کوتاه نیست) نوشتم رو میگم
 

chanceller

Registered User
تاریخ عضویت
16 می 2011
نوشته‌ها
1,106
لایک‌ها
281
محل سکونت
On the SEO
هوش یا زیبایی

هرچند ممکن است برای برخی مردان خوشایند نباشد، اما زنان باعث پیدایش هوش بسیار زیاد در نژاد انسان شده اند. بر پایه ی یک نظریه بحث انگیز، نیاکان مؤنث ما به اندازه ای باهوش بودند که هنگام انتخاب جفت بتوانند مغزها را بر ماهیچه ها ترجیح دهند. آنان بر سینه ی هرکول ها و آدونیس های محله شان دست رد زدند و در عوض مردانی را برگزیدند که در چشمانشان بارقه ای وجود داشت که از عقل و شعور و هوش بیشتر حکایت می کرد. بشریت به ویژه مردان باید شکرگزار باشند، زیرا اگر نیاکان مؤنث ما این گزینش هوشمندانه را انجام نمی دادند، ما هنوز هم در جمع گوریل ها و شامپانزه ها در آفریقا به سر می بردیم.

اکنون گروهی از ژنتیک دانان آلمانی تصمیم دارند این نظر را ثابت کنند. آنان نه تنها معتقدند که کروموزوم X نقش اصلی را در هوش بازی می کند، بلکه بر این باورند که یافته های آنان ثابت می کند مردان باهوش، توجه نسل زنان را به خود معطوف داشته اند و نیاکان مؤنث ما با ترجیح دادن هوش بر قدرت و زیبایی، فرآیندی را به راه انداختند که در نهایت مغزهای شگفت انگیز ما را به وجود آورده است؛ مغزهایی که در ریاضیات و فیزیک گوی سبقت را ربوده و در هنر، موسیقی و ادبیات مایه ی خرسندی و نشاط شده اند.

ما در تک تک سلول های بدنمان، ۲۳ جفت کروموزوم داریم که ۲۲ جفت از آن ها در تعیین جنسیت دخالت ندارند. کروموزوم X و کروموزوم Y که در واقع جفت نیستند، در تعیین جنسیت نقش اصلی را بر عهده دارند. مردها از هر کدام از آن ها یک نسخه دارند (یعنی XY)، اما زن ها یک جفت کروموزوم X دارند (یعنی XX). بنابراین، درحالی که همه ی ما از هر ژن دو نسخه داریم که روی ۲۲ جفت کروموزوم غیر جنسی قرار دارند، مردها از هر ژنی که روی کروموزوم X قرار دارد تنها یک نسخه دارند. این حقیقت به کروموزوم X امکان می دهد در تعیین جنسیت، نقش ویژه ای بازی کند. همچنین، آن را برای ایفای یک نقش تکاملی بنیادی آماده می سازد.

فرگشت هنگامی رخ می دهد که یک تغییر ژنتیکی(جهش) به صفتی منجر شود که باعث بقا و زادآوری بیشتر فرد شود. در این حالت، احتمال رسیدن ژن جهش یافته به نسل بعدی بیشتر می شود. اما بیشتر جهش ها حالت «نهفته» دارند، یعنی هنگامی که در کنار نسخه عادی ژن قرار گیرند، هیچ تأثیری ندارند. به این دلیل، جهش هایی که در ژن های کروموزوم غیرجنسی رخ می دهند، به ندرت بروز پیدا می کنند. اما جهش در کروموزوم X وضعیت متفاوتی دارد. این نوع جهش که جهش وابسته به X نامیده می شود، در همه ی مردانی که آن را دارند، بروز پیدا می کند، زیرا روی کروموزوم Y ژنی وجود ندارد که اثر آن را بپوشاند.

مردانی که دارای جهش وابسته به X باشند، با سایر مردان تفاوت هایی دارند و اگر زنان به این حقیقت توجه داشته باشند و به خاطر آن تفاوت ها، آنان را ترجیح دهند، ژن های مرتبط با صفات جدید به فرزندانشان منتقل می شوند. فرض کنید یک جهش وابسته به X در یکی از اعضای یک قبیله بسیار قدیمی رخ داده باشد. آن جهش می تواند در یک فرد مذکر یا فرد مؤنث رخ داده باشد، اما اگر آن جهش حالت «نهفته» داشته باشد، فقط در مرد خود را بروز می دهد. اگر آن مرد نسبت به سایر مردان باهوش تر باشد، برای زنان جذاب تر خواهد بود و بسیاری از آنان ترجیح می دهند با او ازدواج کنند. به این ترتیب، ژن جهش یافته به دخترانشان منتقل می شد. پسرها از پدرشان کروموزوم عادی Y را به دست می آوردند. از این رو، ژن های مرتبط با X به آنان منتقل نمی شد. دخترانی که فقط یک نسخه از ژن جهش یافته داشتند، صفت مربوط به آن را نشان نمی دادند، اما آن را به برخی از دختران و پسرانشان منتقل می کردند.

همین طور که زن ها، مردان باهوش را بر دیگران ترجیح می دادند، آرام آرام ژن جهش یافته در آن جمعیت معمول می شد. سرانجام، ژن جهش یافته چنان معمول می شد که شمار فزاینده ای از زنان، دو نسخه از آن را به دست می آوردند و در نتیجه صفت مربوط به آن را بروز می دادند. به نظر می رسد، جهش های وابسته به جنسی که هوش را تقویت می کردند نیز به همین روش گسترش پیدا کردند. بنابراین، مردان باهوش وجود داشتند، اما زنان باعث تداوم هوشمندی آنان در نسل های بعدی شدند.

اگر مغزهای پیچیده ی ما این گونه تکامل یافته اند، انتظار می رود ژن های زیادی را روی کروموزوم X پیدا کنیم که با هوش مرتبط باشند. ژنتیک دانان آلمانی در پی این ژن ها هستند. البته در مورد وجود ژن های هوش هنوز اختلاف نظرهای زیادی وجود دارد. از این رو، آنان در حال بررسی ژن هایی هستند که وقتی جهش می یابند، به ناتوانی های ذهنی می انجامند و به نظر می رسد در حالت عادی در هوش مؤثرند. یافته های آنان نشان می دهند که ۲۱ درصد ژن های مؤثر در عقب ماندگی ذهنی روی کروموزوم X قرار دارند. اما آیا این ژن ها به واقع برای یادگیری ضروری است. در بسیاری از کودکان مبتلا به اختلالات ذهنی مرتبط با کروموزوم X ، کاهش شدید شبکه های دندریتی مشاهده می شود که از ارتباط عمیق بین ساختمان مغز و توانایی های ذهنی حکایت می کند.

تا این جای داستان از ارتباط هوش و کروموزوم X و چگونگی انتقال صفات وابسته به X به نسل های آتی سخن گفتیم. اکنون زمان آن رسیده از شواهدی بگوییم که گزینش مردان هوشمند را به دست زنان تأیید می کنند. پژوهش هایی که با استفاده از پرسشنامه های دقیق و گسترده انجام شد، نشان داده اند که مردان برای به رخ کشیدن هوش خود فعالیت های گسترده ای انجام می دهند. آنان زمان زیادی را صرف سرودن غزل، تصنیف یک قطعه موسیقی و آفرینش کارهای هنری می کنند. این کارها تأثیر مشهودی در بقای فرد ندارند، اما آنان را برای جنس مخالف جذاب تر می سازند. بنابراین، اگر در حقیقت زنان در جست و جوی پدران هوشمندی برای فرزندانشان باشند، این افراد برایشان جذاب خواهند بود.

اما برگزیدن افراد باهوش به درک هوشمندانه ای نیاز دارد و این حقیقت دلیل برابر بودن بهره ی هوشی مردان و زنان است. در حالی که نیاکان مذکر ما مغزهای در حال بزرگ شدن خود را به کار می گرفتند تا توانایی های خود را به رخ زنان بکشند، نیاکان مؤنث ما نیز برای تشخیص آن توانایی ها و برای فریفتن مردان، متقاعد کردن آنان به پایبند بودن به خانواده و یاری کردن آنان در وظیفه ی سنگین بزرگ کردن بچه ها به هوشمندی بسیار زیادی نیاز داشتند.

پژوهشگران دانشگاه میشیگان در یکی از پژوهش های خود از افراد ۳۷ فرهنگ مختلف پرسیدند که چه چیزی در جنس مخالف برای آنان جذاب تر به نظر می رسد و هر چند آنان شوخ طبعی را در پرسشنامه ی خود در نظر نگرفته بودند، اغلب افراد آن را در ردیف اول نوشته بودند. هر چند به نظر این پژوهشگران شوخ طبعی به عنوان نوعی رفتار هوشمندانه از این نظریه پشتیبانی می کند که هر دو جنس به شریک جنسی باهوش تمایل دارند، اما چنین استدلال هایی مخالفان این نظریه را متقاعد نکرده است.

به نظر «دیوید هول» از دانشگاه فلوریدا، مغزهای بزرگ ما را بدون تکیه بر نظریه های گزینش جنسی نیز می توان توجیه کرد. وی می گوید که وجود شمار زیادی ژن مرتبط با هوش در کروموزوم X نتیجه ی فرآیند انتخاب طبیعی و گزینش مردان و زنان هوشمند است. چنین زنان و مردانی در پیدا کردن میوه های خوراکی، کشتن جانوران وحشی یا گذران زمستان نسبت به بقیه از وضعیت بهتری برخوردار بودند. اما «هورست هامیستر» که ادعا می کند به کمک همکارانش موقعیت ژن های هوش را در کروموزوم X تعیین کرده ، معتقد است که هر دو نظریه می توانند درست باشند؛ یعنی، انتخاب طبیعی و گزینش جنسی پشتیبان تکامل بوده و به افزایش سه برابری حجم مغز ما در کمتر از 2/5 میلیون سال منجر شده اند.

به هر حال، هنوز پرسش های بی پاسخ زیادی وجود دارند. ما هنوز به طور قطع مطمئن نیستیم که ژن های مرتبط با هوش روی کروموزوم X جمع شده اند و به درستی نمی دانیم چرا زنان، مردان باهوش را ترجیح می داده اند به علاوه، آیا سخن گفتن از ژن های هوش، پذیرفتن نوعی «جبر ژنتیکی» نیست؟ ما ممکن است صدها ژن داشته باشیم که بر رفتارهای هوشمندانه تأثیر می گذارند، اما آیا می توانیم از همه ی آن ها به عنوان ژن هوش سخن بگوییم؟

بی گمان محیط بر این نوع رفتارهای پیچیده تأثیر مهمی دارد. اما آن چه که مسلم است، ما می توانیم وراثت ژنتیکی خود را تحت الشعاع قرار دهیم. شاید محیط کلید حل معمای افزایش حجم مغز ما باشد. تغییر شرایط محیطی نیاکان ما را واداشت تا به ابزار روی آورند. این امر باعث افزایش زبردستی و مهارت کار با دست شد که در عوض امکان تولید دست ساخته های پیچیده تری را فراهم کرد. از طرف دیگر، مغزهای بزرگ تر شرایط را برای پیدایش فرهنگ های پیچیده تر فراهم ساختند و آن فرهنگ ها شرایط مناسب تری را برای مغزهای بزرگ تر فراهم کردند. به نظر برخی از پژوهشگران، این گونه برهم کنش ها باعث تکامل مغزهای بزرگ ما شدند.

برخی نیز به جای این نظریه های مثبت نگر، «هوش ماکیاولی گونه» را مطرح کرده اند. به نظر آنان، مغزهای بزرگ ما برای بهره کشی از دیگران تکامل یافته اند. برخی این فرآیند را حتی تیره تر از این نیز توجیه می کنند. به عقیده ی آنان رقابت بین گروه هایی از نیاکان ما به یک مسابقه تسلیحاتی انجامید که توانایی های فنی و اندیشه ی استراتژیک حرف اول را در آن می زد. به نظر آنان، مغز ما ابزاری برای جذب جنس مخالف نبوده، بلکه نوعی سلاح بوده است. به هر حال، شواهد بیشتر در این زمینه قضاوت خواهند کرد.

مترجم: آقای حسن سالاری

کانون آگنوستیک ها و آتئیست های ایران Iranian Atheists & Agnostics

ترجمش اشتباهه
 

silva14

Registered User
تاریخ عضویت
17 نوامبر 2011
نوشته‌ها
1,192
لایک‌ها
454
محل سکونت
earth
باز این ویوین فمنیست شروع کرده به رجز خانی!!!

پدرم همیشه می گفت با زن جماعت نباید زیاد هم کلوم بشی!!

ضعیفه بگو اغات بیاد!!:D
 
Last edited:

reza3533

Registered User
تاریخ عضویت
11 آپریل 2006
نوشته‌ها
73
لایک‌ها
1
محل سکونت
Shiraz
کلن متنه چی میخواسته بگه ؟
با تشکر
 

Exporter

کاربر قدیمی پرشین تولز
کاربر قدیمی پرشین تولز
تاریخ عضویت
13 آپریل 2006
نوشته‌ها
4,054
لایک‌ها
5,172
سن
34
محل سکونت
UAE
حال نداشتم بخونم ولی چند تا دانشمندِ زَن داشتیم در طول تاریخ؟ و چن تا دانشمندِ مَرد؟ همین
 

Roham_06

Registered User
تاریخ عضویت
31 جولای 2006
نوشته‌ها
423
لایک‌ها
49
محل سکونت
..::تهران::..

mo_toori

کاربر قدیمی پرشین تولز
کاربر قدیمی پرشین تولز
تاریخ عضویت
29 می 2003
نوشته‌ها
942
لایک‌ها
256
محل سکونت
تهران

Adin

Registered User
تاریخ عضویت
16 جولای 2011
نوشته‌ها
1,281
لایک‌ها
769
محل سکونت
کلبه درویشی
شاعر هم به زور میشن چه برسه دانشمند :D

البته اونجا ك*س شعر ميبافن بهم ميگن شعر.

البته شايعه هست يك زني در رياضيات دست داشته و cos ( كسينوس‌ ) رو اون نامگذاري كرده :D
 

viviyan

Registered User
تاریخ عضویت
1 فوریه 2012
نوشته‌ها
328
لایک‌ها
212
badan miyam javabe hamatun ro midam.
hadaghal mikhundid matlabo bisavada....
 

septemer

Registered User
تاریخ عضویت
24 نوامبر 2011
نوشته‌ها
612
لایک‌ها
368
محل سکونت
I S F A H A N
e1aad92b9394.jpg
 

mirbest32

Registered User
تاریخ عضویت
16 فوریه 2012
نوشته‌ها
1,336
لایک‌ها
893
سن
29
محل سکونت
خاک پاک ریسیست ها
من مونده ام چی بگم به این ضعیفه
 

migmig3000

Registered User
تاریخ عضویت
15 دسامبر 2011
نوشته‌ها
2,572
لایک‌ها
2,704
محل سکونت
West
بعد از کلی تحقیق فقط تونستم یه دانشمند زن گیر بیارم :D
پ.ن: ماری کوری :D

بقیه دانشمندا همه از دم مرد بودن : دی
 
بالا