واقعیت مجازی ، واقعیت افزوده و واقعیت ترکیبی ؛ تفاوت ها در چیست؟

[rezahaghi321]

واقعیت مجازی ، واقعیت افزوده و واقعیت ترکیبی سه فناوری هستند که ممکن است در آینده نقشی تعیین کننده در زندگی ما داشته باشند. بنابراین لازم است تفاوت آن‌ها را نیز بدانیم.
این روزها نام فناوری‌های واقعیت مجازی، واقعیت افزوده و واقعیت ترکیبی زیاد شنیده می‌شود. تکنولوژی‌هایی که به طور فزاینده‌ای در حال پررنگ کردن نقش خود در زندگی بشر هستند. اما گاهی شباهت‌های ظاهری، تشخیص آن‌ها از یکدیگر را دشوار می‌کند. در این مقاله و به نقل از وبسایت فوربس، به تشریح تفاوت‌های واقعیت مجازی، واقعیت افزوده و واقعیت ترکیبی می‌پردازیم.
در ابتدا بهتر است نگاهی اجمالی به این سه فناوری داشته باشیم:

• واقعیت مجازی (Virtual Reality) یک محیط و فضای کاملا مجازی و مصنوعی را جلوی چشمان کاربر نمایش می‌دهد. کاربر حس می‌کند واقعا در آن محیط مجازی قرار دارد.
• واقعیت افزوده (Augmented reality) اشیای مجازی را به محیط واقعی اضافه می‌کند. کاربر فضای واقعی پیرامون خود را می‌بیند با این تفاوت که چند شی مجازی نیز به آن اضافه شده است.
• واقعیت ترکیبی (Mixed Reality) نه تنها اشیایی را به دنیای واقعی اضافه می‌کند، بلکه این اشیای افزوده شده به دنیای واقعی متصل هستند.

همچنین می‌توانید به اینفوگرافیک مفید زیر نگاهی بیاندازید:

واقعیت مجازی

این فناوری، کاربر را در یک دنیای کاملا مجازی که به وسیله کامپیوتر خلق شده است فرو می‌برد. در انواع پیشرفته‌تر از واقعیت مجازی، حتی امکان حرکت کاربر نیز فراهم شده است. به بیان دیگر، کاربر می‌تواند در یک محیط دیجیتالی راه برود و صداها را بشنود. در این فناوری حتی ممکن است کاربر بتواند از دست خود برای انجام کارها استفاده کند. در این صورت شما با حرکات دست خود یک دست مجازی را کنترل می‌کنید.
برای تجربه واقعیت مجازی، شما باید هدست‌های مخصوصی را بپوشید. بیشتر هدست‌های واقعیت مجازی به یک کامپیوتر (مانند هدست Oculus Rift) یا یک کنسول بازی (مانند هدست پلی استیشن وی آر) متصل هستند. اما برخی از این دستگاه‌ها به صورت مستقل کار می‌کنند (مانند گوگل کارد بورد 2). هدست‌های مستقل که کمترین وابستگی را به دستگاه‌های دیگر دارند، اغلب با گوشی‌های هوشمند‌ ترکیب می‌شوند.
شاید تا به حال ویدیوهای 360 درجه یوتیوب را دیده باشید. این ویدیوها یک آیکون کوچک در بالای خود دارند و می‌توان نمای دوربین را در آن‌ها کنترل کرد و به هر جهتی چرخاند. این بدین معناست که می‌توانید یک هدست واقعیت مجازی بپوشید و ویدیو را به گونه‌ای که انگار در آن محیط قرار دارید تماشا کنید. ویدیوهای 360 درجه یکی از شکل‌های واقعیت مجازی به شمار می‌آیند.


واقعیت افزوده

در حالیکه واقعیت مجازی یک دنیای کاملا مصنوعی را جایگزین می‌کند، واقعیت افزوده، دنیای واقعی و فضای پیرامون را نگه می‌دارد، اما مقداری محتوای دیجیتال نیز به آن اضافه می‌کند. برای فهم بهتر واقعیت افزوده بازی پوکمون گو را تصور کنید که در آن میلیون‌ها کاربر از سراسر دنیا دوربین گوشی‌های خود را فعال کرده‌اند و با عجله و اشتیاق به دنبال هیولاهای کوچک مجازی در محیط اطراف خود می‌گردند. این واضح‌ترین مثال از واقعیت افزوده است.

اگر یک گوشی هوشمند جدید دارید، می‌توانید به راحتی یک اپلیکیشن واقعیت افزوده را دانلود و این فناوری را تجربه کنید. البته یک راه متفاوت دیگر نیز برای تجربه واقعیت افزوده وجود دارد و آن استفاده از هدست‌های ویژه واقعیت مجازی مانند گوگل گلس است. این هدست‌ها محتوای دیجیتال را برروی نمایشگر کوچکی که در جلوی چشم شما قرار گرفته نمایش می‌دهند.


واقعیت ترکیبی

واقعیت ترکیبی که جدیدتر از دو فناوری مذکور است اغلب به دلیل انواع متفاوتی که دارد گیج‌کننده به نظر می‌رسد. بدون پرداختن به جزئیات تخصصی این موضوع، نگاهی به دو نوع فناوری که هر دو واقعیت ترکیبی نامیده می‌شوند می‌اندازیم:

• واقعیت ترکیبی که با دنیای واقعی شروع می‌شود: در این فناوری، اشیای مجازی نه تنها به محیط افزوده می‌شوند بلکه کاربر می‌تواند با آن‌ها ارتباط برقرار کند. به بیان دیگر، کاربر در فضای واقعی می‌ماند، اما محتوای دیجیتالی به این فضا اضافه شده است و کاربر نیز می‌تواند برروی این اشیای مجازی اثر بگذارد. این نوع از واقعیت ترکیبی را می‌توان نسخه پیشرفته‌ای از واقعیت افزوده دانست.
• واقعیت ترکیبی که با یک دنیای کاملا مجازی شروع می‌شود: در این نسخه از واقعیت ترکیبی شاهد یک دنیای مجازی هستیم که جایگزین دنیای واقعی می‌شود. بله درست حدس زدید، این فناوری به واقعیت مجازی شباهت دارد. اما اشیای مجازی درون آن شبیه نمونه‌های واقعی هستند، در حالیکه در فناوری واقعیت مجازی، به طور عادی محیط مجازی به دنیای واقعی اطراف کاربر متصل نیست