kouroshm
کاربر تازه وارد
- تاریخ عضویت
- 23 سپتامبر 2005
- نوشته‌ها
- 149
- لایک‌ها
- 0
شب ِ پیش ِ واپسین‌‌چهارشنبه‌ی ِ سال، هنگام ِ جشن ِ چهارشنبه‌سوری است که از روزگار ِ کهن جشن می‌گرفتند. [این‌که چرا شب ِ پیش از آن، شاید به دنباله‌روی از تازیان باشد. چراکه در سال ِ مهشیدی (=قمری) سنجش ِ روز و سال با ماه است. پس تا ماه دیده نشود، آشکار نمی‌شود که فردا چه روزی است. ولی در سال ِ خورشیدی نخست روز را درمی‌یابیم سپس شبی که پس از آن می‌آید. مانند ِ شب ِ چله که شب ِ پس از 30 آذر را جشن می‌گیرند و نه شب ِ پیش از آن.] این‌که این جشن چگونه برگزار می‌شد را در نوشتاری از همین تارنگار در این‌جا بخوانید؛ ولی سخن بر سر ِ شب ِ برگزاری ِ آن است.
همان‌گونه که آگاه اید؛ هر سال ِ خورشیدی، کمابیش 365 روز و 5 تسو (=ساعت) و سه‌چهارم است که هر چند سال یک‌بار "مرکز ِ ژئوفیزیک ِ دانشگاه ِ تهران" یک روز به 365 روز ِ سال می‌افزاید و اسپند سی‌روزه می‌شود. تا این پنج‌تسو و خُرده‌ای روی ِ هم انباشته نشود.
امسال در تسوی ِ 3:38:00 هنگام ِ سال‌گشت است. اَی (=یعنی) هنگامی‌که سال ِ 1385 به‌درستی به پایان می‌رسد. این 3:38:00 درست در بامداد چهارشنبه است که در گاه‌نامه‌ها 1 فروردین نامیده شده است. پس واپسین چهارشنبه‌ی ِ سال، همان چهارشنبه 1 فروردین 1386 باید باشد. بر این پایه، شب ِ پیش از آن: شامگاه ِ سه‌شنبه 29 اسپندماه 1385 نیز، هنگام ِ جشن ِ چهارشنبه‌سوری است.
اگرچه، بهترین پاسخ‌گو در این زمینه روستاییانی هستند که سال‌هاست بی این‌که از اخترشناسی چیزی بدانند زیباتر از هر شهری بی افزوده‌های ِ ناروا و گزندآور این جشن را برگزار می‌کنند.
برگرفته از حامد قنادی از تارنگار پالایش زبان پارسی
.
همان‌گونه که آگاه اید؛ هر سال ِ خورشیدی، کمابیش 365 روز و 5 تسو (=ساعت) و سه‌چهارم است که هر چند سال یک‌بار "مرکز ِ ژئوفیزیک ِ دانشگاه ِ تهران" یک روز به 365 روز ِ سال می‌افزاید و اسپند سی‌روزه می‌شود. تا این پنج‌تسو و خُرده‌ای روی ِ هم انباشته نشود.
امسال در تسوی ِ 3:38:00 هنگام ِ سال‌گشت است. اَی (=یعنی) هنگامی‌که سال ِ 1385 به‌درستی به پایان می‌رسد. این 3:38:00 درست در بامداد چهارشنبه است که در گاه‌نامه‌ها 1 فروردین نامیده شده است. پس واپسین چهارشنبه‌ی ِ سال، همان چهارشنبه 1 فروردین 1386 باید باشد. بر این پایه، شب ِ پیش از آن: شامگاه ِ سه‌شنبه 29 اسپندماه 1385 نیز، هنگام ِ جشن ِ چهارشنبه‌سوری است.
اگرچه، بهترین پاسخ‌گو در این زمینه روستاییانی هستند که سال‌هاست بی این‌که از اخترشناسی چیزی بدانند زیباتر از هر شهری بی افزوده‌های ِ ناروا و گزندآور این جشن را برگزار می‌کنند.
برگرفته از حامد قنادی از تارنگار پالایش زبان پارسی
.
