dowrehhami
کاربر تازه وارد
- تاریخ عضویت
- 3 جولای 2017
- نوشته‌ها
- 5
- لایک‌ها
- 2
- سن
- 29
ترجمه خوب تعاریف متفاوتی می تواند داشته باشه که اکثریت آن ها نیز کاملا درست است.
از نظر برخی از مترجمان معروف امروزی : ترجمه خوب نزدیکترین معادل در زبان مترجم برای مطلب مورد نظر ، با حفظ مشخصات متن اصلی تا جایی که زبان مبدا ایجاب کند و متن ترجمه شده نامفهوم به نظر نرسد .
موریس نادو نیز معتقد است : یک ترجمه ابتدا بایستی ترجمه گونه نباشد ، به عبارت دیگر مترجم با حفظ کیفیت متن مبدا ان را به زبان مقصد برگرداند.
نورتروپ فرای می گوید : ترجمه خوب آن است که مفاد متن اصلی را بازگو کند.
ارنست سمیونز نیز معتقد است :ترجمه ای که مفهوم و پیام متن اصلی را به علاوه شکل بیان تا سر حد امکان حفظ کرده باشد ترجمه ای خوب است .
ویژگی های بسیاری را می توان برای یک ترجمه خوب برشمرد و عوامل زیادی هم در روانی ترجمه دخیل هستند. در ترجمه باید عناصر زبانی زبان مبدا توسط عناصر زبانی زبان مقصد جایگزین شوند به گونه ای که پیام منتقل شود و در معنا تغییری ایجاد نشود. در ترجمه هر متن فارغ از اینکه چه موضوعی دارد ، حفظ اصالت متن اصلی بسیار مهم است . یا به عبارت دیگر مترجم در درجه اول بایستی که امانتدار خوبی باشد . و اگر مترجم قصد دارد توضیحی اضافی و فراتر از متن مبدأ ارائه دهد ، باید آن را در پاورقی درج کند .
شخصی که به ترجمه می پردازد باید به موضوع متن آگاهی داشته باشد و دقیقا بداند هدف و محتوای متن راجبه چه چیزی می باشد. مرحله اول درک مطلب است و در مرحله دوم آغاز ترجمه متن .
از نظر همه اهل فن ترجمه ، یک ترجمه خوب و دقیق باید در برگیرنده ویژگی های زیر باشد
1- ترجمه مفهوم متن اصلی را بطور کامل رسانده باشد
مترجم نه تنها باید به زبان خود از لحاظ ادبی و ساختاری آگاهی داشته باشد تا بتواند مفهوم را از زبان مبدا به زبان خود در بیاورد بلکه باید با معلومات اکتسابی خود در تحصیل زبان مبدأ و یا کمک گرفتن از فرهنگ های لغات مفهموم درست متن را دریابد .
2- لحن نویسنده حفظ شده باشد
نویسندگان با توجه به ویژگی های روحی و فکری در سبک نگارش و زبان نوشتاری باهم فرق می کنند . که این ویژگی های روحی و فکری نویسندگان بدون شک در آثارشان بازتاب می یابد.
3- مترجم زبان خاص و متناسب با متن را دریابد
یک نویسنده ممکن است عامیانه یا ادبی بنویسد یکی نثرش شاعرانه و دیگری خشک و روزنامه ای باشد بنابراین مترجم باید متناسب با نوشته اصلی اقدام به ترجمه نماید .
4- انتخاب واژه های درست و دقیق به جای واژه های متن اصلی
همچون زبان فارسی واژه ها در زبان های دیگر نیز ممکن است معانی متعددی داشته باشند که در ترجمه باید مناسبترین کلمه و واژه را با توجه به محتوای متن اصلی انتخاب نمود.
5- رعایت دستور زبان
درست بودن هر نوشته در گرو آن است که اصول و قواعد دستور زبان رعایت شده باشد . وگرنه آن نوشته غلط و از لحاظ ساختاری بدون ارزش خواهد بود
6- طول کلام و یا ایجاز نویسنده رعایت گردد
این مورد با امانت در ترجمه مربوط می شود . گاه ممکن است که نویسنده مطلبی را در یک جمله کوتاه بیان کرده است . اما می بینیم که مترجم آن را برای ادای مقصود کافی ندانسته و به شرح و بسط آن می پردازد که البته به خود نویسنده ربطی ندارد و مترجم از خود نوشته است .
7- به نشانه ها نگارشی از قبیل (نقطه ،ویرگول ،کاما و ...) اهمیت لازم داده شود
اصول استفاده از علائم نگارشی از واجبات در حین ترجمه کلیه متون می باشد و با رعایت آن است که می توان جمله های پرسشی از تعجبی و غیره تشخیص داده شود و معلوم شود که جمله در کجا به پایان رسیده است .
منبع faratranslate.com
از نظر برخی از مترجمان معروف امروزی : ترجمه خوب نزدیکترین معادل در زبان مترجم برای مطلب مورد نظر ، با حفظ مشخصات متن اصلی تا جایی که زبان مبدا ایجاب کند و متن ترجمه شده نامفهوم به نظر نرسد .
موریس نادو نیز معتقد است : یک ترجمه ابتدا بایستی ترجمه گونه نباشد ، به عبارت دیگر مترجم با حفظ کیفیت متن مبدا ان را به زبان مقصد برگرداند.
نورتروپ فرای می گوید : ترجمه خوب آن است که مفاد متن اصلی را بازگو کند.
ارنست سمیونز نیز معتقد است :ترجمه ای که مفهوم و پیام متن اصلی را به علاوه شکل بیان تا سر حد امکان حفظ کرده باشد ترجمه ای خوب است .
ویژگی های بسیاری را می توان برای یک ترجمه خوب برشمرد و عوامل زیادی هم در روانی ترجمه دخیل هستند. در ترجمه باید عناصر زبانی زبان مبدا توسط عناصر زبانی زبان مقصد جایگزین شوند به گونه ای که پیام منتقل شود و در معنا تغییری ایجاد نشود. در ترجمه هر متن فارغ از اینکه چه موضوعی دارد ، حفظ اصالت متن اصلی بسیار مهم است . یا به عبارت دیگر مترجم در درجه اول بایستی که امانتدار خوبی باشد . و اگر مترجم قصد دارد توضیحی اضافی و فراتر از متن مبدأ ارائه دهد ، باید آن را در پاورقی درج کند .
شخصی که به ترجمه می پردازد باید به موضوع متن آگاهی داشته باشد و دقیقا بداند هدف و محتوای متن راجبه چه چیزی می باشد. مرحله اول درک مطلب است و در مرحله دوم آغاز ترجمه متن .
از نظر همه اهل فن ترجمه ، یک ترجمه خوب و دقیق باید در برگیرنده ویژگی های زیر باشد
1- ترجمه مفهوم متن اصلی را بطور کامل رسانده باشد
مترجم نه تنها باید به زبان خود از لحاظ ادبی و ساختاری آگاهی داشته باشد تا بتواند مفهوم را از زبان مبدا به زبان خود در بیاورد بلکه باید با معلومات اکتسابی خود در تحصیل زبان مبدأ و یا کمک گرفتن از فرهنگ های لغات مفهموم درست متن را دریابد .
2- لحن نویسنده حفظ شده باشد
نویسندگان با توجه به ویژگی های روحی و فکری در سبک نگارش و زبان نوشتاری باهم فرق می کنند . که این ویژگی های روحی و فکری نویسندگان بدون شک در آثارشان بازتاب می یابد.
3- مترجم زبان خاص و متناسب با متن را دریابد
یک نویسنده ممکن است عامیانه یا ادبی بنویسد یکی نثرش شاعرانه و دیگری خشک و روزنامه ای باشد بنابراین مترجم باید متناسب با نوشته اصلی اقدام به ترجمه نماید .
4- انتخاب واژه های درست و دقیق به جای واژه های متن اصلی
همچون زبان فارسی واژه ها در زبان های دیگر نیز ممکن است معانی متعددی داشته باشند که در ترجمه باید مناسبترین کلمه و واژه را با توجه به محتوای متن اصلی انتخاب نمود.
5- رعایت دستور زبان
درست بودن هر نوشته در گرو آن است که اصول و قواعد دستور زبان رعایت شده باشد . وگرنه آن نوشته غلط و از لحاظ ساختاری بدون ارزش خواهد بود
6- طول کلام و یا ایجاز نویسنده رعایت گردد
این مورد با امانت در ترجمه مربوط می شود . گاه ممکن است که نویسنده مطلبی را در یک جمله کوتاه بیان کرده است . اما می بینیم که مترجم آن را برای ادای مقصود کافی ندانسته و به شرح و بسط آن می پردازد که البته به خود نویسنده ربطی ندارد و مترجم از خود نوشته است .
7- به نشانه ها نگارشی از قبیل (نقطه ،ویرگول ،کاما و ...) اهمیت لازم داده شود
اصول استفاده از علائم نگارشی از واجبات در حین ترجمه کلیه متون می باشد و با رعایت آن است که می توان جمله های پرسشی از تعجبی و غیره تشخیص داده شود و معلوم شود که جمله در کجا به پایان رسیده است .
منبع faratranslate.com
