درا ينکه يونان باستان سرآمد علم و فلسفه بود شکي نيست و يک سر وگردن از همه بالا تر بود. دانشمندان يونان حتي سرعت نور را در آن زمان حساب کرده بودند.
اما از لحاظ هنر ايران و يونان پايا پاي هم بودند و از لحاظ اخلاق ايران بر يونان برتري داشت.
هنر ایرانی اگر منظورتان معماری است، باید بگویم در دوران هخامنشی تحت تاثیر معماری بابلی و آشوری بوده و بعد از آن در دوران اشکانیان یکسره تحت سیطره معماری یونانی درآمده(همه چیز اشکانیان تحت تاثیر فرهنگ یونان بوده)؛ هنر ایرانی در اوج خود(یعنی دوره میانی اسلام)باز هم هزار سالی از هنر یونانی عقب است، درباره اخلاقیات هم من ادعای شما را نمی پذیرم، می شود درباره اش بحث کرد. در سرتاسر ایران پیش از اسلام تنها "
سیستم" سیاسی قابل قبول مدل اشکانی بوده که برگرفته از الگوی هلنی محسوب می شده(زبان درباری یونانی بوده، مجلس مهستان و شورای نظامی از یونانیان برگرفته شده، القاب و عناوین درباری و ارتشتاری یونانی بوده و معماری و هنر کاملا "هلنیزه" شده: یک تمدن هلنی_یونانی). به نظر من ایران در هیچ امری بجز جنگاوری برتر از یونان نبوده، اگر راستش را بخواهید آنرا حتی در ردیف دوم و سوم هم نمی شود قرار داد(بعد از یونان ، روم و مصر قطعا گفتنی های بیشتری برای بیان دارند). درباره تاثیرپذیری اشکانیان از یونان رجوع کنید به "اشکانیان" نوشته "میخائیل میخائیلوویح دیاکونوف" ، برای تاثیرپذیری معماری و مذهب ایرانی از بابلیان، آشوریان و ایلامیان رجوع کنید به "تاریخ ایران" مجلد اول(هر سه بخش)نوشته احسان یارشاطر .
پیرامون دو پرسمان مطرح شده در این جستار باید روشنگری هایی شود.
از آنجایی که برخی سنگ نبشته بیستون را مدرک 100% بشمار آورده و جنبه ی سیاسی آن را در نظر نگرفته اند و به گونه ای سطحی آن را گشوده اند پس ما هم در اینجا به خود سنگ نبشته رجوع میکنیم:
DBb این گئومات مغ است. او دروغ گفت: من بردیا پسر کورش هستم. من شاه هستم
DBc: این آثرین هست. او دروغ گفت. چنین گفت: من در ایلام شاه هستم
DBd: این ندئیت بَ ثیرَ است. او دروغ گفت چینین گفت: من نبوگدرَچَرَ پسر نبون ثیت هستم. من شاه در بابل هستم.
DBe: این فرَوَرتیش است. او دروغ گفت. چنین گفت: من خشَثرئیتَ از دودمان هوخشتر هستم. من شاه ماد هستم.
DBf: این مرتی یَ است. او دروغ گفت. چنین گفت: من ایمَنیش در ایلام شاه هستم.
DBg: این چیسَن تَخمَه است. او دروغ گفت و چنین گفت: من در سگارتیه شاه هستم ار دودمان هوخشتر
DBh: این وَهیَزداتَ است. او دروغ گفت و چنین گفت: من بردی یَ پسر کورش هستم. شاه هستم.
DBi : این اَرخ است. او دروغ گفت. چنین گفت: من نَبوکُدرچَر پسر نبون ثیتَ هستم من شاه در بابل هستم.
DBj: این فرادَ است. او دروغ گفت و چنین گفت: من در مرو شاه هستم.
DBk: این سکونخای سکایی است.
در این ترجمه ی کتیبه ی بیستون اشاره ی مستقیم به این دارد که همه ی اینها دروغگویانی هستند که برای تاج و تخت و رسیدن به پادشاهی شورش کرده اند و ...
درود ؛
سوال همینست که چرا حجم شورشها به محض برآمدن داریوش درست ده برابر افزایش یافته(یعنی یک شورش در زمان گئومات تبدیل شده به ده شورش در زمان داریوش)؟ بدیهی است القابی که داریوش در کتیبه اش به مخالفان نظامی خود می دهد چیزی بهتر از "دروغگو" و "بد تخمه" نخواهد بود. اینکه او توانسته شورشها را ***** بکند نشان نمی دهد آنها از پشتیبانی مردمی بهره مند نبودند .. داریوش فقط یک شخصیت نظامی برجسته داشته و ذکاوت سیاسی، اینرا البته چنگیز هم داشته .. جالب اینست که به محض خروج داریوش از محور مرکزی قدرت، مردم از غیاب او استفاده و برضدش شورش می کردند : « وقتی من در بابل بودم_برای ***** شورش_ این کشورها برضد من شوریدند : پارس، ایلام، ماد، آشور ، مصر، پارت، مرو ، تنگوش ، سکائیه »(ستون دوم، بند 2)، برخی ایالات دو بار برضد داریوش قیام کردند(مثل بابل). این شورشها که با وجود دیدن رفتار بربرمنشانه داریوش با مخالفانش انجام می گرفته، تنها نشانگر سطح بیزاری بی اندازه مردم از حکومت او بوده. مردم حق داشته اند بردپاد کسی که شاه قانونی کشور را کشته و به جایش به تخت سلطنت تکیه زده شورش بکنند ، در دوران باستان هم هیچ جنبش اجتماعی بدون ***** امکان پذیر نبوده، پس محدود کردن این شورشها به "اشخاص" فقط به خاطر اینکه آنها در راس امور قرار گرفته بودند کار درستی نیست، نگاه کنید رفتار داریوش با مخالفان کودتا، اسرای دست بسته جنگی و کسانی که از او پیروی نمی کردند طبق گفته خودش :
« ... پس از آن من به ایلام فرستام،
او را دست بسته به نزد من آوردند ، من او را کشتم »(ستون اول بند 17)
« ...
پس از آن ایلامیان از من ترسیدند، او را گرفته خود کشتند ...»(ستون دوم، بند 4)
« ... من به او چنین گفتم: پیش رو سپاهی را که مردمش خود را از آن من نمی خواهند بکوب »(ستون دوم، بند 7)
« .. من سپاهی درپی او فرستادم، او را به نزد من آوردند،
من هر دو گوش او و زبانش را بریدم، یک چشم او را کندم، (بدنش را)بر دروازه شهر آویختم .. همه او را دیدند .. سپس او را در همدان دار زدم، و مردانی را که یار او بودند کشتم»(ستون دوم، بند 13)
« ... به خواست اهورمزدا، **** من **** چیترتخم را شکست داد، او را نزد من آوردند،
من بینی و دو گوش او را بریدم و یک چشم او را کندم ... سپس او را در ازبل دار زدم ..»(ستون دوم، 14)
داریوش فقط در بابل شصت هزار نفر را کشتار کرده. در یونان دموکرات احدی چنین قدرتی نداشته .
و در آخر از سبیل استالین چه خبر Amir_2591 ؟
نمی دانم، از هیتلر بپرسید ..
نه، ببینید منهم تردیدی در عظمت ایران بعد و قبل از اسلام ندارم؛ اصلا هم بحث اینجا روی "عظمت" نیست، مسئله درباره برتری مدلهای سیاسی_فرهنگی و تاثیرپذیری مثبت بشریت از آنهاست، من با این پست :
« پیسیوس که از هدایای خشایارشا امیدوار گردیده بود نزد او رفت و چنین گفت : « شاهنشاه درخواستی از تو دارم ... ای شاه بزرگ پنج پسر دارم که همگی آنها را برای رفتن به جنگ احضار کرده اند. من پیرمردی سالخورده ام و نیازمند مراقبت، به من رحمی کن و یکی از پسرهایم را از خدمت معاف نما. اجازه بده پسر بزرگم برای پرستاری من و اداره کردن دارایی هایم در اینجا نزد من بماند» ... خشایارشا برآشفته گردید و چنین پاسخ داد : « ای مردک پست با چه جرئتی از پسرت سخن می گویی؟ ... مهمان نوازی تو جان چهار پسرت را نجات می دهد ... ولی مجازات تو _به خاطر طرح این درخواست_ آنست که بزرگترین و عزیزترین پسرت اعدام خواهد شد . (تاریخ ایران باستان_حسن پیرنیا_جلد اول_ ص700). »
« در راه عزیمت خشایارشا به آسیا، در راه تندبادی وزیدن گرفت چون پارسیان زیادی سوار بر کشتی بودند و آن را سنگین می کردند، کشتی در خطر غرق شدن قرار گرفت. خشایارشا از توفان به وحشت افتاده از کشتی بان پرسید آیا راهی برای نجات ما هست؟ ... در این هنگام خشایارشا روبه پارسیان کرد و گفت : "اکنون برشماست که شیفتگی خود را به شاه نشان بدهید، چراکه زندگی من در دستان شماست" ، پس از این درخواست پارسیان نزد شاه به خاک افتادند و کرنش کنان نفر به نفر ، خود را به دریا انداختند و کشتی سبک گردید. چون کشتی سالم به ساحل نشست، خشایارشا ابتدا بخاطر آنکه ناخدا موجبات نجات جان او را فراهم کرده بود تاجی بر سرش نهاد، سپس از آن جهت که مایه مرگ شماری از پارسیان شده بود دستور داد سر از بدنش جدا کنند »(همان).
« ای برادران، اکنون دشمن اسپارتی به ما یورش آورده، اما هدف ما از مقاومت و جنگ چیست؟ ما آزادی داریم و زندگی در همزیستی مسالمت آمیز و دوستانه با یکدیگر را تجربه می کنیم، زیرا حکومت ما دموکراسی است. یعنی برآمده از اکثریت مردم است، تصمیمات نزد ما از مردم هستند نه بر آنها و حکومت ما از آن ِ مردم است . ما محق هستیم... گمان مبرید تنها چیزی که ما از دست می دهیم آزادی آتنی و برده شدن است، شما سرزمین خود را از کف می دهید ... شما قربانی نفرت و حسد دیگر ملل تحت سلطه آتنیان می شوید ، چراکه این سلطه یک دیکتاتوری است که از دیدگاه اخلاقی امری پلید است. »(سخنرانی پریکلیس، 2400 سال پیش).
نشان دادم حقیقتا در این جنگ خشایارشا نماد فرهنگ سنتی شخص محور استبدادی شرقی بوده و یونان نماد مدنیت پویا و دموکراسی روبه جلوی ِ مردم محور غربی؛ چون کسی نتوانست آنرا نقد بکند ردیه نویسی شدت گرفت .
![doofywave[1].gif](/proxy.php?image=http%3A%2F%2Fqsmile.com%2Fqsimages%2Fsp%2Fdoofywave%5B1%5D.gif&hash=fb53e269682eac74278d7e8e684d2ac7)
