esfandiyar2002
مدیر بازنشسته
ليلا حاتمي
كارنامه ليلا حاتمي را مي توان از سال سوم يا چهارم كارش دوباره ورق زد. پيش از اين دوره، البته حاتمي چندان پركار نيست و حتي يكي از درخشان ترين بازي هاي همه اين سالهايش را در ليلا انجام داده، اما به هرحال با فيلم هايي چون ارتفاع پست و آب و آتش است كه او در قامت يك بازيگر حرفه اي
قرار مي گيرد.
ايفاي دو نقش دشوار، سبب شد تك كاراكتري كه از او در ذهن ها مانده بود، تا حد زيادي از بين برود. در همين زمان بود كه حاتمي حرف هاي جنجالي يكي از مصاحبه هاي نخستش را هم پيش از آنكه كسي از آن عليه خودش استفاده كند، پس گرفت و گفت كه برخلاف گذشته اعتقاد دارد تكنيك در كار يك بازيگر حرفه اي نقشي اساسي دارد.
حاتمي البته پس از اين دو فيلم باقي اوقاتش را
در دو- سه سال بعدي به تكرار خود در فيلم هايي چون مرباي شيرين يا ايستگاه متروك گذراند. حتي مستانه سريال كيف انگليسي هم تا حد زيادي از پرسوناي حاتمي وام مي گرفت؛ دختر پولدار و معصومي كه آرمانشهرش جاي ديگري از اين دنياست و او براي رسيدن به آن، بهايي غيرمتعارف و سنگين مي پردازد.
حالا برگ هاي ديگري از كارنامه بازيگري حاتمي هم ورق خورده است كه اتفاق تازه اي را در اين كارنامه به رخ مي كشند. از نيمه سال۸۳ ، ليلا حاتمي در 4 فيلم بازي كرده است، آماري كه براي اين بازيگر گزيده كار، به نوعي پركاري به حساب مي آيد و اگر در نظر بگيريم كه او در ميانه هاي فيلمبرداري حكم، در فيلم شاعر زباله ها هم بازي كرد، آن وقت به اتفاق تازه ديگري هم مي رسيم؛ پذيرش همزمان دو فيلم به عنوان بازيگري حرفه اي كه مي خواهد كارهاي خوب را از دست ندهد.
نگاهي به گستره نقش هاي انتخابي حاتمي هم مي تواند نتيجه جالبي داشته باشد. او سيماي زن معصوم و مرموز را در فيلم همسرش، سيماي زني در دوردست حفظ كرده و در شاعر زباله ها هم يكي از همان نقش هاي كوتاه اما اثرگذارش را ايفا كرده، در سالاد فصل يك دختر جنوب شهري ست كه دزدي مي كند و گويش متفاوتي هم دارد و در حكم، اسلحه به دست مي گيرد و حتي وقتي به خشم مي آيد، با همان اسلحه به اطرافيانش شليك هم مي كند.
اين دامنه متفاوت نقش ها، بالطبع حالا جايگاه ديگري را براي اين بازيگر شكل مي دهد. ليلا حاتمي با اين فيلم ها بيش از گذشته ثابت مي كند كه در پي حضور مستمر در سينماي ايران است و دوست دارد كه در اين حضور مستمر، متفاوت و كم اشتباه باشد.
درباره ويژگي هاي بازي حاتمي فيلم هاي سالاد فصل، حكم و سيماي زني در دوردست بايد به تفصيل نوشت. او در قالب قديمي اش، فيلم سيماي زني در دوردست را روي پرده داشت. از تغييرات بازي حاتمي در همين تصوير هم البته مي توان سراغ گرفت. در فيلم مصفا، حاتمي كاراكتري ست كه در نيمه هاي يك شب به طور اتفاقي شماره اي را مي گيرد تا كسي را از خودكشي قريب الوقوعش باخبر كند.
در پس اين شكل ظاهري، همه چيز روايت در سيماي زني در دوردست مي تواند يك خوابگردي كامل هم باشد و اين نكته صرفا در وجود كاراكتر حاتمي شكل مي گيرد. او كسي ست كه بايد اين وجه را به مخاطب منتقل كند و چنين مي كند.
شكل بياني ليلا حاتمي، نوع بازي با چشم ها و نگاه منحصر به فردي كه از همان پرسوناي معصوم مي آيد و تغييرات ناگهاني از درون كاراكتر، شاخص ترين ويژگي هاي بازي اوست كه سعي دارد لايه هاي دروني تر اثر را بيان كند. با اين همه يك چيز است كه سبب مي شود حضور ليلا حاتمي در سيماي زني در دوردست كاركردي فراتر از خود فيلم داشته باشد. او در فيلم نخست همسرش، روح اثر است. در سردي مفرط فيلم، هرگاه او در صحنه حضور دارد فيلم جان مي گيرد و مي تواند مخاطب را دقايقي در سرگرداني اش ميان خط هاي داستاني همراهي كند، اما هرگاه كه از داستان خارج مي شود، فيلم هم از ريتم مي افتد.
اين حضور، همان چيزي ست كه نشان مي دهد او در مسير تازه اي گام نهاده است. در سالاد فصل هم اين بازيگر نقشي دشوار را تجربه مي كند؛ نقشي كه در شخصيت پردازي يك كيف قاپ جنوب شهري ست، اما در گذر زمان، چيره شدن سختي ها بر روحش سبب مي شود مسيري شيطاني را پيش بگيرد. در چنين وضعي حاتمي يك تحول و دگرديسي كامل شخصيتي را در نوع بازي اش تصوير مي كند و البته در بازي متقابل با خسرو شكيبايي هم كم نمي گذارد.
اين جست وجو براي رسيدن به يك زندگي بهتر، مهمترين ويژگي بازي حاتمي درحكم هم هست. او در اين فيلم باز نقش كسي را بازي مي كند كه قرباني شرايط اجتماعي روزگارش است. حاتمي با بازيگراني كه به طور مستقيم با آنهابازي دارد يعني عزت الله انتظامي، بهرام رادان و پولاد كيميايي در نقش آفريني متقابل، با قدرت كامل عمل مي كند و نشان مي دهد كه در اين سالها او در پرفرمانس هايش به يك تعادل تمام عيار رسيده است.درباره حاتمي فيلم حكم و بازي او در نقش فروزنده هم در زمان نمايش فيلم مي شود با جزئيات فراوان صحبت كرد.
ليلا حاتمي در تازه ترين گفت و گوهايش از ديده شدن در سينما و حضور طبيعي در جايگاه يك حرفه اي صحبت كرده و هرچند هنوز هم مي توان ساده گرفتن همه چيز را در برخي از ديالوگ هاي او جست و جو كرد، اما به هرحال موقعيت حاتمي در صنعت سينماي ايران عوض شده است. تصوير او ديگر نه در دوردست كه سيماي زني در ميان جمع است، هرچند خودش معتقد باشد كه ميان بازيگر خوب و بد، فاصله چنداني وجود ندارد.
كارنامه ليلا حاتمي را مي توان از سال سوم يا چهارم كارش دوباره ورق زد. پيش از اين دوره، البته حاتمي چندان پركار نيست و حتي يكي از درخشان ترين بازي هاي همه اين سالهايش را در ليلا انجام داده، اما به هرحال با فيلم هايي چون ارتفاع پست و آب و آتش است كه او در قامت يك بازيگر حرفه اي
قرار مي گيرد.
ايفاي دو نقش دشوار، سبب شد تك كاراكتري كه از او در ذهن ها مانده بود، تا حد زيادي از بين برود. در همين زمان بود كه حاتمي حرف هاي جنجالي يكي از مصاحبه هاي نخستش را هم پيش از آنكه كسي از آن عليه خودش استفاده كند، پس گرفت و گفت كه برخلاف گذشته اعتقاد دارد تكنيك در كار يك بازيگر حرفه اي نقشي اساسي دارد.
حاتمي البته پس از اين دو فيلم باقي اوقاتش را
در دو- سه سال بعدي به تكرار خود در فيلم هايي چون مرباي شيرين يا ايستگاه متروك گذراند. حتي مستانه سريال كيف انگليسي هم تا حد زيادي از پرسوناي حاتمي وام مي گرفت؛ دختر پولدار و معصومي كه آرمانشهرش جاي ديگري از اين دنياست و او براي رسيدن به آن، بهايي غيرمتعارف و سنگين مي پردازد.
حالا برگ هاي ديگري از كارنامه بازيگري حاتمي هم ورق خورده است كه اتفاق تازه اي را در اين كارنامه به رخ مي كشند. از نيمه سال۸۳ ، ليلا حاتمي در 4 فيلم بازي كرده است، آماري كه براي اين بازيگر گزيده كار، به نوعي پركاري به حساب مي آيد و اگر در نظر بگيريم كه او در ميانه هاي فيلمبرداري حكم، در فيلم شاعر زباله ها هم بازي كرد، آن وقت به اتفاق تازه ديگري هم مي رسيم؛ پذيرش همزمان دو فيلم به عنوان بازيگري حرفه اي كه مي خواهد كارهاي خوب را از دست ندهد.
نگاهي به گستره نقش هاي انتخابي حاتمي هم مي تواند نتيجه جالبي داشته باشد. او سيماي زن معصوم و مرموز را در فيلم همسرش، سيماي زني در دوردست حفظ كرده و در شاعر زباله ها هم يكي از همان نقش هاي كوتاه اما اثرگذارش را ايفا كرده، در سالاد فصل يك دختر جنوب شهري ست كه دزدي مي كند و گويش متفاوتي هم دارد و در حكم، اسلحه به دست مي گيرد و حتي وقتي به خشم مي آيد، با همان اسلحه به اطرافيانش شليك هم مي كند.
اين دامنه متفاوت نقش ها، بالطبع حالا جايگاه ديگري را براي اين بازيگر شكل مي دهد. ليلا حاتمي با اين فيلم ها بيش از گذشته ثابت مي كند كه در پي حضور مستمر در سينماي ايران است و دوست دارد كه در اين حضور مستمر، متفاوت و كم اشتباه باشد.
درباره ويژگي هاي بازي حاتمي فيلم هاي سالاد فصل، حكم و سيماي زني در دوردست بايد به تفصيل نوشت. او در قالب قديمي اش، فيلم سيماي زني در دوردست را روي پرده داشت. از تغييرات بازي حاتمي در همين تصوير هم البته مي توان سراغ گرفت. در فيلم مصفا، حاتمي كاراكتري ست كه در نيمه هاي يك شب به طور اتفاقي شماره اي را مي گيرد تا كسي را از خودكشي قريب الوقوعش باخبر كند.
در پس اين شكل ظاهري، همه چيز روايت در سيماي زني در دوردست مي تواند يك خوابگردي كامل هم باشد و اين نكته صرفا در وجود كاراكتر حاتمي شكل مي گيرد. او كسي ست كه بايد اين وجه را به مخاطب منتقل كند و چنين مي كند.
شكل بياني ليلا حاتمي، نوع بازي با چشم ها و نگاه منحصر به فردي كه از همان پرسوناي معصوم مي آيد و تغييرات ناگهاني از درون كاراكتر، شاخص ترين ويژگي هاي بازي اوست كه سعي دارد لايه هاي دروني تر اثر را بيان كند. با اين همه يك چيز است كه سبب مي شود حضور ليلا حاتمي در سيماي زني در دوردست كاركردي فراتر از خود فيلم داشته باشد. او در فيلم نخست همسرش، روح اثر است. در سردي مفرط فيلم، هرگاه او در صحنه حضور دارد فيلم جان مي گيرد و مي تواند مخاطب را دقايقي در سرگرداني اش ميان خط هاي داستاني همراهي كند، اما هرگاه كه از داستان خارج مي شود، فيلم هم از ريتم مي افتد.
اين حضور، همان چيزي ست كه نشان مي دهد او در مسير تازه اي گام نهاده است. در سالاد فصل هم اين بازيگر نقشي دشوار را تجربه مي كند؛ نقشي كه در شخصيت پردازي يك كيف قاپ جنوب شهري ست، اما در گذر زمان، چيره شدن سختي ها بر روحش سبب مي شود مسيري شيطاني را پيش بگيرد. در چنين وضعي حاتمي يك تحول و دگرديسي كامل شخصيتي را در نوع بازي اش تصوير مي كند و البته در بازي متقابل با خسرو شكيبايي هم كم نمي گذارد.
اين جست وجو براي رسيدن به يك زندگي بهتر، مهمترين ويژگي بازي حاتمي درحكم هم هست. او در اين فيلم باز نقش كسي را بازي مي كند كه قرباني شرايط اجتماعي روزگارش است. حاتمي با بازيگراني كه به طور مستقيم با آنهابازي دارد يعني عزت الله انتظامي، بهرام رادان و پولاد كيميايي در نقش آفريني متقابل، با قدرت كامل عمل مي كند و نشان مي دهد كه در اين سالها او در پرفرمانس هايش به يك تعادل تمام عيار رسيده است.درباره حاتمي فيلم حكم و بازي او در نقش فروزنده هم در زمان نمايش فيلم مي شود با جزئيات فراوان صحبت كرد.
ليلا حاتمي در تازه ترين گفت و گوهايش از ديده شدن در سينما و حضور طبيعي در جايگاه يك حرفه اي صحبت كرده و هرچند هنوز هم مي توان ساده گرفتن همه چيز را در برخي از ديالوگ هاي او جست و جو كرد، اما به هرحال موقعيت حاتمي در صنعت سينماي ايران عوض شده است. تصوير او ديگر نه در دوردست كه سيماي زني در ميان جمع است، هرچند خودش معتقد باشد كه ميان بازيگر خوب و بد، فاصله چنداني وجود ندارد.
