یه چیزایی واقعا باید روشن بشه :
1 - بهره واقعی به اون مقداری میگن که علاوه بر تورم باشه . یعنی اگه تورم رو میگن 25% هستش , اگه 25% سود بگیره یعنی بهره صفره ! و بیشتر از اون واقعا بهره هستش .
2 - نزول خوری واقعی یعنی سود بالای 50% سالیانه با توجه به شرایط فعلی جامعه !
3 - اگه بانکای کشورای دیگه بهره های خیلی پایین تر از کشور ما دارن به خاطر تورمشونه !
4 - پول بهره ای ( وام یا نزول هر اسمی که بقیه روش میزارن ) باید صرفا برای بیزینس به کار بره و به غیر از اون واقعا اشتباهه محضه ( اونم با سود معقول )
5 - وام گرفتن از غیر از بانکی , یعنی فرد , ریسک های خاص خودش رو داره ولی اگه این ریسکارو از توش دربیاریم هیچ فرقی با بانک نداره . بعضی از ریسکا مثلا :
الف - سند رو انتقال میدی , موقع برگردوندن پولت اذیت میکنه و بیشتر میخواد , در حقیقت پول زور میگیره !
ب - طلا رو بهش میدی , طلا گرون میشه دیگه بهت بر نمیگردونه , یا سود بیشتر میخواد !
ج - اگه پول رو پس ندی به هر ابزاری متوسل میشه که پولش برگرده , میخواد برگشت زدن باشه , میخواد شر خر باشه یا ضرب و شتم , آبرو ریزی , تهدید , تخریب اموال و ... یا حتی تخلفات دیگه ای مثل آدم ربایی و شاید هم بد تر !!!
د - دیر کرد خفن میگیره که در نهایت ممکنه ببینی هر چی میدی سیر نمیشه !
6 - اصولا وام گرفتن بیشتر اوقات لازم میشه , بعضی وقتا یه موقعیت پیش میاد که برای سرمایه گذاری نیاز به پول داری ولی در اون لحظه نداری و میری میگیری ( با یه ریسک معقول , مثلا اگه 1 میلیارد سرمایه داری , ماکزیمم 100 تومن وام میگیری )
7 - گاهی اوقات موقعیتی پیش میاد که شریکی نیاز به نقدینگی داره و در اون لحظه نداره و باهاش شریک میشی و پولش رو تامین میکنی , ممکنه شراکت کامل باشه , ممکنه یه بهره ثابت باشه , ممکنه یه بهره کم به علاوه یه مبلغی از سود که توافقی تقسیم میشه باشه .
اما در رابطه با خودمون :
1 - اگه آشنا یا دوستی لازم داشته باشه ( نیاز واقعی و مشکل مالی داشته باشه , نه الکی یه پولی بگیره ) ( فقط هم آشنا نه اینکه هرکی از راه رسید ) , بهش میدیم , بدون اینکه پس بگیریم . یعنی اگه داشت پس بده و اگه نه که هیچی .
2 - اگه کسی بخواد برای بیزینسش پول بگیره و از دوستان نزدیک یا آشنایان خوب ما باشه ( به خانواده نمیدیم !!! ) هرچی بدیم ( نه مبالغ زیاد ) به دلار میدیم , به دلارم میگیریم , حالا دلار میخواد ثابت بمونه , میخواد 10 برابر بشه , میخواد یک دهم بشه !
3 - اگه یکی از شرکای ما پول بخواد , چون میدونیم مشکل مالی نداره و حتی اگه کل اون پول رو ضرر بکنه در مقابل سرمایه و دارائیش چیزی نیست , توافقی باهاش توی سود شریک میشیم . یه مبلغی میدیم و یه مبلغی میگیریم ولی نه با سود عیجب و غریب , نه بلند مدت , نه با دیر کرد و جریمه . اما اون مبلغ توافق شده رو میگیریم , حالا به هر روشی ( بسته به پولش داره ) ( اگه بازی بخواد بکنه , پدرشو بد جوری در میاریم ! ) ولی خداییش توی توافقمون دبه نمیکنیم ( این دبه کردن بد جور زندگی وام گیرنده رو میتونه نابود بکنه ) اینم بگم که اگه بدیم به دلار میدیم + یه مقدار سود مثلا 3 یا 4 درصد سالیانه ( اگه بیشتر از چند ماه باشه ) اگه هم برای یکی یا دو ماه یا مثلا یه معامله باشه به همون ریال و مثلا x% سود یا مثلا x% سود به علاوه 30% از سود اون معامله .
1 - بهره واقعی به اون مقداری میگن که علاوه بر تورم باشه . یعنی اگه تورم رو میگن 25% هستش , اگه 25% سود بگیره یعنی بهره صفره ! و بیشتر از اون واقعا بهره هستش .
2 - نزول خوری واقعی یعنی سود بالای 50% سالیانه با توجه به شرایط فعلی جامعه !
3 - اگه بانکای کشورای دیگه بهره های خیلی پایین تر از کشور ما دارن به خاطر تورمشونه !
4 - پول بهره ای ( وام یا نزول هر اسمی که بقیه روش میزارن ) باید صرفا برای بیزینس به کار بره و به غیر از اون واقعا اشتباهه محضه ( اونم با سود معقول )
5 - وام گرفتن از غیر از بانکی , یعنی فرد , ریسک های خاص خودش رو داره ولی اگه این ریسکارو از توش دربیاریم هیچ فرقی با بانک نداره . بعضی از ریسکا مثلا :
الف - سند رو انتقال میدی , موقع برگردوندن پولت اذیت میکنه و بیشتر میخواد , در حقیقت پول زور میگیره !
ب - طلا رو بهش میدی , طلا گرون میشه دیگه بهت بر نمیگردونه , یا سود بیشتر میخواد !
ج - اگه پول رو پس ندی به هر ابزاری متوسل میشه که پولش برگرده , میخواد برگشت زدن باشه , میخواد شر خر باشه یا ضرب و شتم , آبرو ریزی , تهدید , تخریب اموال و ... یا حتی تخلفات دیگه ای مثل آدم ربایی و شاید هم بد تر !!!
د - دیر کرد خفن میگیره که در نهایت ممکنه ببینی هر چی میدی سیر نمیشه !
6 - اصولا وام گرفتن بیشتر اوقات لازم میشه , بعضی وقتا یه موقعیت پیش میاد که برای سرمایه گذاری نیاز به پول داری ولی در اون لحظه نداری و میری میگیری ( با یه ریسک معقول , مثلا اگه 1 میلیارد سرمایه داری , ماکزیمم 100 تومن وام میگیری )
7 - گاهی اوقات موقعیتی پیش میاد که شریکی نیاز به نقدینگی داره و در اون لحظه نداره و باهاش شریک میشی و پولش رو تامین میکنی , ممکنه شراکت کامل باشه , ممکنه یه بهره ثابت باشه , ممکنه یه بهره کم به علاوه یه مبلغی از سود که توافقی تقسیم میشه باشه .
اما در رابطه با خودمون :
1 - اگه آشنا یا دوستی لازم داشته باشه ( نیاز واقعی و مشکل مالی داشته باشه , نه الکی یه پولی بگیره ) ( فقط هم آشنا نه اینکه هرکی از راه رسید ) , بهش میدیم , بدون اینکه پس بگیریم . یعنی اگه داشت پس بده و اگه نه که هیچی .
2 - اگه کسی بخواد برای بیزینسش پول بگیره و از دوستان نزدیک یا آشنایان خوب ما باشه ( به خانواده نمیدیم !!! ) هرچی بدیم ( نه مبالغ زیاد ) به دلار میدیم , به دلارم میگیریم , حالا دلار میخواد ثابت بمونه , میخواد 10 برابر بشه , میخواد یک دهم بشه !
3 - اگه یکی از شرکای ما پول بخواد , چون میدونیم مشکل مالی نداره و حتی اگه کل اون پول رو ضرر بکنه در مقابل سرمایه و دارائیش چیزی نیست , توافقی باهاش توی سود شریک میشیم . یه مبلغی میدیم و یه مبلغی میگیریم ولی نه با سود عیجب و غریب , نه بلند مدت , نه با دیر کرد و جریمه . اما اون مبلغ توافق شده رو میگیریم , حالا به هر روشی ( بسته به پولش داره ) ( اگه بازی بخواد بکنه , پدرشو بد جوری در میاریم ! ) ولی خداییش توی توافقمون دبه نمیکنیم ( این دبه کردن بد جور زندگی وام گیرنده رو میتونه نابود بکنه ) اینم بگم که اگه بدیم به دلار میدیم + یه مقدار سود مثلا 3 یا 4 درصد سالیانه ( اگه بیشتر از چند ماه باشه ) اگه هم برای یکی یا دو ماه یا مثلا یه معامله باشه به همون ریال و مثلا x% سود یا مثلا x% سود به علاوه 30% از سود اون معامله .
)
