دوره ی ما
کاربید مد بود.
البته خب من بچه پایین شهر بودم اون دوران و خب محیط ایجاب میکرد که کاربید بزنیم.یعنی سیگارت و کبریتی و کپسولی خیلی سوسولی بود.فشفشه هم برای رنگین کمونی ها بود ( با نگاه جنسیت زده نگفتمااا)
شیوه به این صورت بود که
یه حلب 4 کیلویی رو یه سوراخ میزدیم تهش و کمی آب میریختیم داخلش و
سنگ کاربید رو مینداختیم توش و خیلی سریع یه تیکه چوب مشعل مانند میگرفتیم جلوی اون سوراخ ریز.
و نگهان صدایی ایجاد میشد که موتورخونه مون بالا و پایین میشد :دی
الان ، امروزه ، به این فکر میکنم که این چه کاری بود بخدا ؟
آقا نمیگی گوش، روان ، جسم خودت و دیگران رو نابود میکنی!؟ اون حجم صدای وحشتناک کاربید که در مقابل این تق تق های الان بمب حساب میشد.