از کجا میدونی شروع کردم یا نکردم؟
آقا محترم صفحه قبل در جواب صحبت شما بنده نظری دادم اون نظرو دوباره اینجا میزارم :
من خودم به شخصه عاشق فروشم , حتی اگر 100 تومن سود کنم ذوق میکردم , رفتم خدمت برگشتم , بخاطر همین رفتم کاردانی مدیریت کسب و کار ( بیزینس منجمنت ) گرفتم و شروع کردم سرم پر از ایده بود
رفتم کلاس ها 72 ساعته کارآفرینی جهاد دانشگاهی , رفتم کلاس ها مهارتی تو ایجاد کسب و کار , کتاب ها وابسطه به این موضوع خریدم
بعد هر چی شروع کردم بخاطر نداشتن سرمایه میلیونی , عدم حمایت تعاونی ها , گرون تر در اومدن کالا تولیدی از کالا چینی و ......... به شکست رسید و سرمایه ام هم نابود شد
در آخر تصمیم گرفتم آسیب شناسی اجتماعی گرایش پیشگیری از اعتیاد تو دانشگاه شهرداری بخونم که به واسطه آشنایی که تو شهرداری دارم وارد شهرداری شم کارمند بشم , تا بعد از چند سال که سرمایه به دست آوردم ( چون حقوق و مزایا برای کارمندا شهرداری بالاست حتی اگر پیمانکاری باشی ) شروع کنم یه فعالیت تجاری استارت بزنم که برادرمم گفت منم هستم
اما درسم تموم شده و نتونستم وارد شهرداری بشم وضع استخدام خیلی خرابه
الانم با 28 سال سن آواره ام
مثال ها شما بیشتر بدرد اروپا و .... میخوره نه اینجا
این متنی که تجربه زندگی خودمه قشنگ بخونید , بعد نظر بدید
حرفا شما منو یاد آدمایی میندازه که فقط بلدن بقیه رو راهنمایی کنن و بگن این عیب داری اون عیبی داره اما خودشون ول معطلن
خود شما نبودی گفتی کی با کلاس کارآفرینی رفتن کارآفرین شده؟ - منم در جواب شما گفتم برای اینکه حتی شپمک فروشم بشید باید اول پشمک درست کردن رو یاد بگیرید
اگر یکمی برای دیگران ارزش قائل بودی نظری که من داد بودمو میخوندی بعد نظر میدادی
همه بد عالم شما خوب روزگار