برگزیده های پرشین تولز

کراوماگا (کارشناس متخصص lord viper )

miladninja

همکاربازنشسته ورزش های رزمی
کاربر فعال
تاریخ عضویت
31 آگوست 2006
نوشته‌ها
2,098
لایک‌ها
3,022
محل سکونت
サンシャインの土地
موارد مربوط به کراوماگا در این مکان مطرح شود
 

musashi

Registered User
تاریخ عضویت
26 ژوئن 2012
نوشته‌ها
257
لایک‌ها
632
محل سکونت
ایران
کراوماگا برای کشور اسرائیل هست درست میگم؟
این سبک رو خیلی دوست دارم _البته سبک سیستما کشور روسیه که استاد فایرنایت در موردش توضیح میدن هم جای خودشو داره اونم خیلی سبک زیبایی به نظر میرسه!!!!
البته باید کار کرد تا متوجه شد این سبک ها چی هستن؟!؟!؟!؟!؟!؟!؟!؟!؟
 

Lord Viper

Registered User
تاریخ عضویت
15 سپتامبر 2012
نوشته‌ها
267
لایک‌ها
823
به به .چه خونه نو سازی :)
به زودی اسباب کشی خواهم کرد
 

Lord Viper

Registered User
تاریخ عضویت
15 سپتامبر 2012
نوشته‌ها
267
لایک‌ها
823
قبل از هر چیز باید این نکته رو بگم که بنده این سبک رو فقط و فقط با همین محصولات آموزشی که از اینترنت تهیه کردم و با استفاده از تجربیات و آمادگی بدنی حاصل از فعالیت در سایر سبک های موجود در ایران که کار کردم (آیکیدو/تکواندو/فول کنتاکت/بوکس) و با کمک و همکاری دوستان علاقه مندم به دفاع شخصی فرا گرفتم

بر اساس قوانین بخش رزمی که بنده در تدوینش دخالتی نداشتم و از اظهار نظر در موردش خودداری میکنم و به دلیل ویژگی های ذاتی این سبک عملا آموزش فنون کراوماگا و احتمال بقیه سبک های نظامی ممنوعه :

5.آموزش ضربه های خطرناک در دنیای مجازی ممنوع.
7.آموزش فنون ممنوعه بری همه اساتید ممنوع میباشد. (مهم)
3.بند سوم هم گفته هر تاپیکی که برای آموزش از طریق معرفی لینک و ... ممنوعه

از اونجا که اگر فنون خطرناک کراوماگا رو حذف کنیم چیز زیادی از کراوماگا باقی نخواهد موند در زمینه آموزش فنون اصلی شخصا شرمنده عزیزان هستم .چون چیزی باقی نمیمونه برای آموزش .اینطور برداشت کردم که معرفی منبع و فیلم آموزشی هم ممنوعه

بنابراین اینجا به معرفی این سبک نظامی و اصول اون و چند نمونه از فنون دفاعی که به دلیل تهاجمی بودن این سبک تعدادشون خیلی کمه اکتفا خواهد شد .هرچند که شخصا معتقدم آمادگی ذهنی برای شرایط خطر واقع گرایانه از فنون اهمیت بیشتری دارند .اگر اینها رو حذف کنید کراوماگا چیزی جز یک سبک تلفیقی دیگه نیست .چیزی که اون رو متفاوت میکنه همین تلاش برای تغییر دادن طرز تفکر در مبارزه هست

در آینده اگر فرصت شد بیشتر در این باره صحبت خواهیم کرد
 
Last edited:

Lord Viper

Registered User
تاریخ عضویت
15 سپتامبر 2012
نوشته‌ها
267
لایک‌ها
823
در مورد مطلب طولانی که دارید میخونید پیشاپیش عذرخواهی میکنم .بیان کردن کامل مطالب باعث طولانی شدن پست میشه و چاره ای هم نیست.

در مورد یادگیری کراوماگا یه سری مطالب پایه رو عرض میکنم خدمتتون :

چون این سبک در ایران نیست و نخواهد بود و یادگیری اون در کشورهای اروپایی هم میتونه براتون دردسر ساز بشه .به این دلیل که با افراد اون "کشور" که اکثرا سابقه نظامی هم دارند در ارتباط قرار خواهید گرفت خواه ناخواه

پس تنها راه پیش رک اینه که خودتون با محصولات آموزشی که در اینترنت موجوده یاد بگیرید و لاغیر


خوشبختانه به دلیل محبوبیت این سبک و کوتاه مدت بودن دوره آموزشی اون فیلم های آموزشی خوب براش زیاد هست و بر عکس "هنرهای رزمی" و سبک های سنتی به دلیل سادگی و پرهیز از پیچیدگی در صورتی که حریف تمرینی و تجهیزات کافی داشته باشید همون فیلم های آموزشی به همراه کار کردن یکی از سبک هایی که پایین عرض میکنم خدمتتون کاملا کفایت میکنه .دلیل اون هم اینه که به نسبت سبک جدید و مدرنیه قابلیت آموزش از راه دور و با استفاده از کتابچه هنگام ایجادش در ذهن موسس بوده .درسته اکثر سبک ها رو نمیشه با فیلم یاد گرفت .ولی یک سری از سبک ها استثنا هستن .

در مورد محافظ هم در هنگام تمرین نهایی که نوعی مبارزه آزاده باید تمام بدن محافظت بشه .چون اینجا محافظ مخصوصش رو ندیدم باید از کلاه با محافظ صورت + کاپ + ساق بند + محافظ تکواندو + محافظ زانو و آرنج + دستکش بدون انگشت استفاده کنید .به جای کیسه بوکس هم این آدمکها خیلی مناسب تر هستند .به خصوص اون نوعی که از پلاستیکه نرمه جنسش و چاقو تمرینی دراون فرو میره

برای چاقو هم من یک زمانی چاقوی پلاستیکی مخصوص که کمی انعطاف پذیره تولید میکرد یکی ازین شرکت های داخلی . اگر نبود از تانتوهای چوبی آیکیدو میشه استفاده کرد .البته اون یک مقدار سرش تیزه که باید اصلاح بشه .وزنش هم خیلی بیشتر از چاقوهای معموله (شخصا با فلسفه وجودی تانتو که فقط یک طرف تیغه اون تیز هست مشکل دارم)

کاربرد رنگ قرمز در دفاع و کار با چاقو رو هم توصیه میکنم .اگر بتونید رنگی که با آب پاک بشه پیدا کنید عالیه .مثل رنگ پینتبال .یک سری مثل واگنر و آزیک از خون آرتیستی استفاده میکنن که خب برای ما صرف نداره

توجه : برای تمرین عادی هم همیشه باید از عینک های کارگاهی و آزمایشگاهی برای محافظت از چشم استفاده کنید .به خصوص وقتی با چاقو تمرینی کار میکنیم .کور شدن راحت تر از اون چیزیه که فکرش رو میکنید

برای آمادگی بدنی مورد نیاز این کامبتیو هم بنده سه سبک کیک بوکس یا موی تای یا بوکس رو پیشنهاد میدم چون بدنسازی مشابهی دارند و بی دردسر هستن .به غیر از اینکه ضربه ای و فول کانتکت هستن ،نه باید فرم یاد بگیرید نه اسامی ژاپنی/کره ای حفظ کنید :) بوکس با اینکه ضربات پا نداره باز هم خوبه .چون در کراو لگدهای بلند / چرخشی / بالای کمر پرهیز میشه . ضربات پا محدوده به زانو و low kick و له کردن پنجه و شکستن قوزک پای مهاجمه .اگر بین کیک بوکس و موی تای اگر گیر کردید موی تای کاملتره برای هدف شما

توضیح دیگه اینکه کراوماگا سبکیه برای تبدیل یک شهروند غیر نظامی به یک سرباز نسبتا کارآمد در رزم تن به تن در کوتاه ترین مدت ممکن .دوستان توجه کنند که آموزشی که امروز فراگیر شده نوع شهری و ملایم اون هست .اصلش در پادگان ها آموزش داده میشه .مثلا فنون سرنیزه یا خفه کردن با اسلحه از نسخه شهری حذف شده یا یه سری فنون که کمی پیچیده هستند و اجرای غلط اونها ممکنه ایجاد خطر برای مدافع کنه حذف شدن .فنونی هم که در اونها از تجهیزات و لباس مهاجم بر علیه اون استفاده میشه حذف شده .مثلا خفه کردن مهاجم با بند اسلحه خودش که کاربرد مطلقا نظامی داره حذف شده .ولی خلع سلاح اسلحه کمری و دفاع و کار در برابر چاقو که مناسب زندگی شهری هست دست نخورده مونده
 
Last edited:

Lord Viper

Registered User
تاریخ عضویت
15 سپتامبر 2012
نوشته‌ها
267
لایک‌ها
823
برای اطلاعات و آشنایی بیشتر میتونید به پست های بنده در فروم اصلی که اکثریت اونها در مورد دفاع شخصی و برگرفته از این سبک هستند مراجعه کنید .فکر میکنم از داخل پروفایلم قابل دسترسیه .سعی میکنم به مرور زمان اون مطالب رو خلاصه کنم و اینجا بزارم .تا اون موقع اگر سوالی بود اینجا بپرسید من در خدمتتون خواهم بود

جناب reza_vc هم اطلاعت کامل و جامعی در زمینه سبک های نظامی و کراوماگا دارند
 

Lord Viper

Registered User
تاریخ عضویت
15 سپتامبر 2012
نوشته‌ها
267
لایک‌ها
823
کراو ماگا کاملترین سبک رزمی نیست به هیچ عنوان .

ولی به جرات میگم که در زمینه دفاع شخصی یکی از بالاترین راندمان ها رو داره .یعنی در کوتاه ترین مدت پرکاربردترین و موثرترین فنون رو یاد میگیرید و بهترین نتیجه رو به نسبت اون تایمی که گذاشتید میگیرید .طبیعتا کسی که 15 ساله حرفه ای کونگ فو یا جودو کار میکنه برتر از شما خواهد بود .ولی احتمال اینکه یک رزمی کار با سابقه با اخلاق و حرفه ای بخواد به شما حمله کنه چقدر هست ؟ و آیا شما فرصت و توان و حوصله 15 سال رزمی کار کردن مداوم و حرفه ای رو دارید تا بتونید در برابر چنین فردی مقاومت کنید ؟ اشتباه نکنیدقصد نفی این سبک رو ندارم ولی مایل نیستم کسی انتظاراتو توقعات غیر واقعی از این سبک داشته باشه .وگرنه شما در برابر چنین فردی شانس به مراتب بیشتری از کسانی که ورزش های رزمی دیگر رو چند سال کار کردند دارید .

در این سبک سلاح شما طرز تفکر شماست .در کراو آمادگی ذهنی به مراتب مهمتر از فنون هست .البته باید آمادگی بدنی کافی هم داشته باشید (هر چه بیشتر بهتر) ولی بدون آمادگی ذهنی آمادگی بدنی در موقعیت خطر به کار شما نخواهند اومد .در این سبک هیچ کدام از مرزهای اخلاقی و ورزشی که در ورزش های رزمی هستند وجود ندارند .مثال عرض میکنم :

در شروع مبارزه احترام و تعظیمی و مکثی وجود نداره چون در دنیای واقعی هم خبری از اینها نیست .حتی بعضی جاها از احترام به استاد نهی میشه .هدف این کارها تغییر دادن طرز تفکر عادی و ورزشی و نزدیک شدن به شرایط واقع گرایانست .خاک پاشیدن به چشم حریف .لگد زدن به کلیه و بیضه و گلو .حمله 3 نفر به یک نفر در تمرین .... همه مرسوم هستند .دلیل تجهیزات محافظتی کامل در این سبک هم همین روش تمرینه .وگرنه تمرین به شدت خطرناک خواهد بود و 100% احتمال آسیب جدی هست
 

Lord Viper

Registered User
تاریخ عضویت
15 سپتامبر 2012
نوشته‌ها
267
لایک‌ها
823
یکی از اصول کراوماگا اینه که فنون و حالت بدن همیشه باید در نهایت سادگی در نزدیک ترین حالت به حالت طبیعی بدن و واکنش غریزی یک فرد عادی باشه (gross motor work) . گارد کراو هم دقیقه بر این اساس و واکنش طبیعی بدن هنگام خطر انتخاب شده

به عنوان نمونه گارد ابتدایی کراوماگا چیزی نیست جز گرفتن هر دو دست جلوی صورت و گردن در حالی که دست بازه و زاویه آرنج نزدیک به 90 درجه هست .کف دست باز به سمت مهاجم احتمالیه .یا گارد پا بالا آوردن زانو با کمی انحراف به سمت داخل .گارد پیشرفته کراو ماگا هم از موی تای برداشته شده .به این صورت که کف دستتون رو میگذارد پشت سر/گردنتون و نوک آرنجتون رو کمی به سمت داخل خم میکنید

گارد اول چند فایده داره :

1 .با اینکه یک گارده کامله ولی کسی متوجه گارد گرفتن شما و در نتیجه تحریک به حمله و درگیری نمیشه .چون این مدل بالا آوردن 2 دست واکنش طبیعی انسان در برابر خطره .ضمن اینکه نشان دادن کف دست ها در ناخودآگاه انسان بیانگر صلح طلبی و عدم تمایل به درگیریه و ممکنه جو رو آروم کنه و نهایتا میتونه باعث قافلگیر شدن مهاجم بشه

2.کاملا از نقاط حساس و حیاتی محافظت میکنه و این قایلیت و انعطاف رو داره که تبدیل به گارد شماره 2 بشه به طور مثال بدون اینکه به مهارت و تمرین زیادی نیاز باشه

3.مناسب برای گرفتن دست یا سر مهاجم و فنون قفل و شکستنه در عین حال که در فاصله مناسبی برای حمله به نقاط حساس مهاجم قرار داره

ساده / سریع / طبیعی
 

Lord Viper

Registered User
تاریخ عضویت
15 سپتامبر 2012
نوشته‌ها
267
لایک‌ها
823
این از مطالب قدیمی هستدر مورد گارد و استنسدر :

بهترین و کاربردی ترین استنس ،استنس طبیعی و نرمال بدن هست .شما هر مدلی که راه میری و هر مدل که می ایستید اون استنس شماست .در دفاع شخصی به دلیل اینکه غافلگیر میشید جایی برای استنس وجود نداره

----------------------------------------

دوستان توجه داشته باشن که شرایط ایده آل رو در دفاع شخصی باید فراموش کرد .ما رزمی کاران معمولی هستیم ،نه استادان سرعت و قدرت و تمرکز

---------------------

معمولا با پا به بیضه ضربه میزنن ،تکنیکهای دفاع در برابر ضربه به بیضه با دست خیلی متنوع هستن

بریم سر 2 حرکتی که برای جلوگیری از ضربه پا به بیضه به نظر بنده از بقیه بهترن :

مسلما خیلی راهای دیگه هست که بنده ندیدم ولی تو اونها که دیدم اینها تو عمل بهتر بوده برام

1 - بالا آوردن زانو به صورتی که پا از زمین جدا بشه و زانو کمی به سمت داخل باشه ... نیازی نیست زانو کاملا بالا بیاد و تعادل خودتون رو به خطر بندازین

2 - زانو رو کمی خم کنید و پا رو در حالی که روی پنجه هست به سمت داخل بچرخونید / این چرخوندن در حالیه که نقطه تماس پا با زمین پنجه پا هست و پا از زمین جدا نمیشه

- دومی خیلی کاربردیه چون حرکت توش کمه و سریع میشه اجراش کرد و فلسفه پشتش شبیه همون دفاع کله زدن هست که قبلا گفتم

----------------------------------------
توجه داشته باشین این 2 تا که گفتم به تنهایی کافی نیستن
یک اصل که بهش معتقدم اینه که دفاع و حمله باید هم زمان باشن .نه اینکه گارد بگیرید و بعد تمام شدن ضربه مهاجم ضربه خودتون رو شروع کنید .دفاع و حمله باید در یک زمان باشه تا بتونین ابتکار عمل رو به دست بگیرین

--------------------
این هم یک قسمت از یک پست دیگست در همین رابطه :

تو سبک ما این اتفاق نمیوفته و بعدش حمله گارد نمیگیریم معمولا و همونطوری ادامه میدیم ،البته گارد داریم به نوعی ،ولی نه گارد متعارف. گفته شده که بعد از غافلگیری فرصتی برای استنس نباید اختصاص داد چون :

غافلگیری به هیچ عنوان نباید قطع بشه ، وقفه هرچقدر کوتاه جایز نیست ،حمله باید تا رفع خطر ادامه پیدا کنه .پس حالت تهاجمی و پیش رونده رو فدای گارد نمیکنیم قضیه تفاوت بین سبکهاست، خیلی جای بحث نداره
 
Last edited:

Lord Viper

Registered User
تاریخ عضویت
15 سپتامبر 2012
نوشته‌ها
267
لایک‌ها
823
مطلب قدیمی :

به نظر شما بین :
1- سلاح (میتونه هرکدام از اعضا بدن مثل مشت باشه یا یک شی)
2- حرکت (منظور نحوه/سرعت/قدرت اجرای یک تکنیک هست)
3- هدف (هدفی که ضربه رو به قصد اونجا میزنیم)

-کدام یک برای پیروزی در یک مبارزه و درگیری مهم تر هست ؟

جواب این سوال نسبی هست ... جوابش رو در سبک خودم به قطع میدونم ولی در مورد سبکهای دیگه میخواستم نظر شما دوستان رو بدونم
استدلالی وجود داره که میگه هدف مهمتر هست ،سعی میکنم با مثال بگم

فرض کنید یک رزمی کار تکنیک بلد ، یک آدم عادی و یک مهاجم داریم
اگر هر کدوم مشتی به سینه مهاجم بزنن طبیعتا ضربه رزمی کار که تکنیک بلد هست تاثیر بیشتر داره
ولی اگر هر دوی اینها به چشم یا بیضه (هدف) مهاجم ضربه بزنن عملا تفاوتی بین نتیجه ضربشون نیست و مهاجم میوفته
پس به نظر میرسه هدف خلا تکنیک در شخص عادی رو پر کرده و تاثیر بیشتری روی نتیجه داره

حالا سلاح : اگر به فرض مثال به همون چشم ضربه بزنیم فرقی نمیکنه که با انگشت اینکار رو بکنیم یا مشت یا شی سخت
چون در هر صورت نتیجش میشه اینکه شخص بینایی خودش رو در اون لحظه از دست میده، برای ما هم فرقی نداره که در آینده چه بر سر بینایی میاد (همون لحظه مهمه) ،پس سلاح هم عملا خیلی تفاوت نمیکنه

-اگر من همین حالا به شما بگم "سریع بزنید به چشمم" شما نیازی نیست به کمرتون دوران بدید برای افزایش قدرت ... اگر اینکار رو بکنید هم تاثیر خاصی روی نتیجه ضربه نمیزاره ،حتی اگر من هم هیکل مرحوم داداشی باشم این ضربه شما من رو از پا میندازه ... اگر یک نوجوان هم بزنه فرقی با شما که رزمیکار هستین نداره نتیجه

-در ضمن وقتی بهتون میگم بزنید به چشم شما حالت دستتون رو انتخاب نمیکنید
ضربه به صورت اتوماتیک اجرا میشه ...و خیلی تفاوتی نداره با کجاتون میزنید به یک نقطه حساس

معیار برتری در "خارج باشگاه" فقط و فقط نتیجه حاصله از ضربه هست (بحث نسبت انرژی و زمانی که میزاریم به نتیجه حاصله)
اکثر اشخاص بزن بهادر سابقه رزمی و باشگاه کلاسیک ندارند ،ولی همونها هستند که ما رو در درگیری شکست میدن
نه چون تکنیک بلد هست ،به این دلیل که اصول رو بلدن ،چون هدفهاشونمشخصه و بدون فکر میرن سراغ هدف
وقت ،انرژی و فرصت رو در مبارزه تلف نمیکنند

----------------------------------------------------------------------
در زمینه کامبتیو و دفاع شخصی کاربردی میتونم جواب قطعی بدم :

در کامبتیوها هدف از بقیه مهمتر هست و تمرکز روی هدف هست
به محض رسیدن به یک هدف به سراغ هدف بعد میریم و بعدی و بعدی و بعدی ... تا جایی که مهاجم بیوفته
این میشه حذف کردن فاکتور قدرت بدنی به صورت عملی
(نه به روش فانتزی آیکیدو)
ولی در ورزشهای رزمی بحث کاملا متفاوت هست و بنده صلاحیت نظر دادن ندارم
 

Lord Viper

Registered User
تاریخ عضویت
15 سپتامبر 2012
نوشته‌ها
267
لایک‌ها
823
یک مطلب قدیمی در مورد دومین سلاح رایج در کراوماگای شهری که خوشبختانه هم حمل انواع غیر نوک تیزش مجازه و هم مثل چاقو خطرناک نیست :

yawara یکی از سلاح هایی که به دلایل زیادی شخصا اون رو میبسندم قرار بود یه سزی مطلب بزارم در مورد سلاحهای دفاع شخصی مناسب شرایط امروز که توش در مورد یاوارا نوشتم

شخصا خیلی به Yawara/ Kubotan /Koppo علاقه دارم
happysmiley.gif

به دلایل عدیده که انشالله در اون مطلب میګم خدمتتون

یاوارا سلاح جدیدی محسوب نمیشه و نمیشه اون رو یک اختراع دونست
حدود ۱۹۳۰ برفسور Frank Matsuyama یاوارا رو برای استفاده بلیسبه قولی اختراع کرد .... هدف این بود که جایګزین باتوم باشه و سلاح کمکی بلیس
ګفته میشه که فنون یاوارا از تانتوجتسو مخصوصا tsuki waza اومده
زمانی که نمیخواستن خونی ریخته بشه تانتو رو از غلاف در نمیاوردن و همونطوری استفاده میکردن
در دوره ای هم بین نیروهای بلیس به شدت محبوب بوده ولی الان یاوارا جتسو بیشتر در مدارس جوجیتسو آموزش داده میشه و مثل سابق محبوب نیست

این منابع رو خودم استفاده کردم و به شدت در این زمینه توصیه میکنم :

Bruce Tegner : Stick Fighting
Masaaki Hatsumi : Stick Fighting

البته توجه داشته باشین که مفهوم سنتی یاوارا امروزه تغییر کرده و یاوارا میتونه به جای یک استوانه چوبی در سایز مشخص به هر شکل و از هر جنسی باشه
مثلا یک چراغ قوه کوچک و فلزی یک یاوارا محسوب میشه (میدونین که بنده همه چیز رو مدرن دوست دارم
biggrinsmiley.gif
)
خودتون هم میتونید یاوارای دلخواه خودتون بسازید ... کاری نداره
 

Lord Viper

Registered User
تاریخ عضویت
15 سپتامبر 2012
نوشته‌ها
267
لایک‌ها
823
یک مطلب قدیمی در مورد کاربردی نبودن ورزش های رزمی در موقعیت های مرگ و زندگی در 2 قسمت :

تفاوتهای اساسی بین دفاع شخصی و ورزشهای رزمی وجود داره :

خیابون دوجو نیست و هیچ کدوم از قوانین باشگاه یا مسابقه در اون وجود نداره
کفشی که شما و دیگری به پا داره سنگین و عاج دار هست و دفاع و بلاک در مقابل این ضربه فایده چندانی نداره
کف اون تاتمی نیست ،آسفالته / جدول و سنگ و شیشه و میل گرد داره
مشت توی سر ممنوع نیست
هیچ چیز تو هیچ جا ممنوع نیست (تو خیابون جی دیدم کسی با دندون گوش یکی رو کند)
کسی دست مخالف یا موافق رو یقه شما نمیزاره تا روش فن بزنید
کسی دست شما رو نمیگیره (مگه ولنتاینه !؟) معمولا همون اول میرن سراغ مشت و لگد
کسی نمیشینه رو به روتون فن و بدل بزنین روش (نون ببر کباب ببر)تعداد مهاجم ها مشخص نیست و هر لحظه ممکنه کسی از پشت سر به شما حمله کنه
چند نفر همزمان بهتون ضربه میزنن و شما یاد گرفتید در مقابل یک حریف مبارزه کنید و تمرکزتون به نفر رو به رو باشه
اینها که تو فیلم نشون میده یک استاد 4 نفر رو میزنه معمولا نمایشیه و هماهنگ شده هست و نوبتی حمله میکنن نه همزمان2-3 دقیقه بیشتر وقت نداریم برای تمام کردن درگیری (نهایتش)
نه وقت استراحت داریم
نه وقت داریم گارد بگیریم
نه وقت داریم گرم کنیم
نه وقت داریم فکر کنیم (این خیلی مهمه)
نه وقت داریم کمک بخوای از کسی
حریفت آستین و یقه نداره (بجاش تو دستش چاقو داره)اگر هم یقه داشته باشه یقه لباس جودو نیست که وقتی میپوشی انگار واسه آدم دسته تعبیه کردن ،احساس میکنی قابلمه ای
یقه تیشرت پفکیه ،تا بگیری پاره میشه و دستت میمونه تو پوست گردودعوا کمیته نیست که دونه دونه نوبتی بیان جلو بزنی بعد برن کنار وایسن .کمیته 100 نفره هم پاس کرده باشی وقتی 5 نفر بریزن سرت ...
باید فرار کردن از لای چند نفر یا جمعیت رو بلد باشینباید سریع تمومش کنیم
باید کاری کنیم که مهاجم نتونه تعقیبت کنهباید سریع از مهلکه دور بشیمباید فرار کنیم (اگر تنها بودیم) ... یا باید بمونیم و تا آخر از عزیزانمون دفاع کنیم

----------------------
اگر هدفتون فقط دفاع شخصیه :

چند سال میخواید کار کنید تا به اون سطح برسید ؟
چقدر از عمرتون رو میخواید بزارید برای این که شاید یک روزی بخواید از خودتون دفاع کنید ؟
چقدر میخواید مصدوم بشید و مفاصلتون در بره تا بتونین یه روزی مبارزه کنید ؟ و تازه نتیجش هم معلوم نباشه
کدوم یکی از فنون دفاع چاقو سبکها رو واقعا میشه اجرا کرد وقتی توی شب حتی متوجه نمیشین طرف چاقو داره ؟
متوسط تعداد ضربات چاقو یک آدم خشمگین 3 ضربه در ثانیه هست ... چطور میخواید دفاع کنید ؟
کدوم یکی از این سبکها کار با چاقو رو که میتونه زندگیتون رو نجات بده (فارق از دردسراش) یاد میدن به جای دفاع مسخره و نشدنی در برابر چاقو ؟

دفاع شخصی رو باید بتونین تو 6 ماه فول کنید
هر سبکی که تایمی بیش از این از شما بخواد در این زمانه ای که ما توش زندگی میکنیم مناسب دفاع شخصی نیست
اگه یه استاد دفاع شخصی معروف پیدا کنید که خودش فنون رو ترکیب کرده باشه و مناسب زندگی تو ایران آموزش بده بهتره تا برید دنبال این سبکها (همچین کسی کم پیدا میشه البته)
 

Lord Viper

Registered User
تاریخ عضویت
15 سپتامبر 2012
نوشته‌ها
267
لایک‌ها
823
یک مطلب قدیمیه دیگه : سال پیش یک زورگیری پیش اومد .این مطاب شرح دفاعیه که یک کراوماگا کار در اون شرایط انجام میده .سناریوی بسیار خوبیه اگر حوصله به خرج بدید و بخونید و به خوبی رویکرد این سبک رو نشون میده .حتی این گاز گرفتن و عربده کشی که در اینجا توصیه شده در کراوماگا به شدت توصیه میشه .این یک مطلب عادی دفاع شخصی نیست . هر جا خوندید دفاع شخصی خودتون به جاش بزارید کراوماگا :

بریم سر target ،متاسفانه خیلی مسائل ناگفته مونده و ممکنه باعث بشه کار دست خودتون بدید :
دقت داشته باشید که همونطور که مهاجم target داره شما هم target دارید !!!
از دسترس دور کردن نقاط حساس بدن به اندازه ضربه به نقاط حساس مهاجم اهمیت داره

تو این عکس میبینید که صورت و گردن و چشم که از مهمترین target ها هستن در فاصله بسیار کمی از چاقو و در Range چاقو قرار دارن و اینجا صورت ما برای مهاجم راه دست تر هست تا بیضه مهاجم برای ما

بعد هم تو این شرایط بر فرض اینکه شما سریعتر باشید و بزنید احتمال زیاد اون هم میتونه ضربه خودش رو وارد کنه
سوال اینجاست چه کسی آسیب بیشتری وارد میکنه ؟ طبیعتا مهاجم

معمولا اگر شما به بیضه این مهاجم بزنید واکنش غریزی این فرد که خودش هم نمیدونه چیکار داره میکنه اینه که بلافاصله با چاقو به صورت و گردن شما فرو میکنه و تمام

-نکته دیگه اینکه چشم ها و دستهای مهاجم به صورت غریزی محل اصابت ضربهرو دنبال میکنن و چون صورت شما خیلی به محل ضربه (بیضه) نزدیکه اولین هدفی که به ذهن مهاجم میاد صورت شماست
دیدید که بدون این کارها هم صورت این بنده خدا رو پاره کردن، طرف میتونست بزنه به دستش یا زانوش ولی به خودش زحمت نداد خم بشه و نزدیکترین عضو رو هدف قرار داد و رفت (البته دلیل دیگه هم داشت که چون بدآموزی داره نمیگم)

این نظر بنده فقط در مورد این عکس هست و با فرض اینکه خطر جانی وجود داره و سلاحی همراه نداریم :
ضربه زدن به Target و دفاع از نقاط حساس خودتون باید همزمان باشه
این یکی از چند سناریویی هست که به ذهن میرسه و مسلما ایراد و نقطه ضعف داره :

0 - اول اینکه حالت نشسته حالت خیلی بدیه ،طرف چاقو هم نداشته باشه خیلی راحت با زانو میتونه بکوبه تو صورتتون
پس داوطلبانه نشینید ،هیچوقت

1 - دو دست رو به صورت غیر تهدید آمیز (برای از دست ندادن عنصر غافلگیری) محافظ صورت و گردن بکنید

2 - به پشت بیوفتید
* این حرکت مشکوک نیست و نه تنها دسترسی چاقو رو به سر و صورت رو سخت میکنه بلکه باعث میشه از پاتون به عنوان محافظ و عضو ضربه زنندهاستفاده کنید به جای دست
نیروی پا برای ضربه کاری به بیضه مناسبتر از دست هست ،بلندتر و قویتره و باعث میشه بتونید فاصلتون رو با مهاجم حفظ کنید
در ضمن چون زمین تکیه گاه بالاتنه شماست میتونید ضربه های بهتری بزنید
همچنین ضربه چاقو اگر به پا اصابت کنه که حتما میکنه به پا آسیب کمتری میزنه چون هم کفش به پا دارید و هم ساق پا خیلی قویتر هست از دست
در هر صورت نتیجش مثل اصابت چاقو به صورت و گردن فاجعه بار نیست

3- با پا به بیضه بزنید (با پاشنه) ،نه یک بار چون تو اون شرایط وقت نیست که بزنید بعد ببینید اثر کرده یا نه و اگر تاثیر نکرد دوباره بزنید
توصیه میکنم 3 بار بزنید که مهاجم فیض اساسی ببره ،مثل ورزشهای رزمی رقابتی ضربه نزنید و پا رو عقب بکشید ،واقعا بزنید و ضربه رو ادامه بدید

4 - به کاسه زانو بزنید (با پاشنه) تا توان تعقیب رو از مهاجم بگیرید
یا
4 - مچ یک پا یا هر دو پا رو با دست بگیرید و همینطور که میکشیدبه سمت خودتون جفت پا به کمر رو بزنید ،ضربه باید ادامه پیدا کنه و حالت هول دادن به خوذش بگیره در انتها

* مهم : به مچ پا ضربه نزنید وقتی خوابیدید ،چون اگر بیوفته روتون خیلی بد میشه ،مخصوصا که چاقو داره

5 - بلند بشید و مچ پای مهاجم رو جوری لگد کنید که چیزی ازش نمونه ونتونه تعقیبتون کنه ... بعد هم جوری فرار کنید که انگار شیطان دنبالتون کرده ،به امید مردم و پلیس هم نباشید و نایستید که مثلا کسی براتون در باز کنه ،چون معمولا تعقیبتون میکنن و کسی هم کمک نمیکنه

اینجا چون دو مهاجم هست اول باید به مهاجم خطرناکتر حمله کنید ... الان میگید خوب اون دومی هم وای نمیسته نگاه کنه ... کاملا درسته ولی تو این مواقع باید با احتمالات کار کنید و Damage Control انجام بدید ... تنها کاری که در مورد مهاجم دوم میتونید بکنید اینه که از شدت آسیبی که بهتون میزنه کم کنید ،وقتی دارید با پا به اون یکی میزنید گارد کامل دستتون رو حفظ کنید نا با لگد نکوبه تو صورتتون ،چون کار دیگه ای ازتون ساخته نیست فعلا ... درگیری ها خیلی شانسی و صدم ثانیه ای هستن و این یک واقعیته
گاردی که بالا گفتم : دو دست رو ترجیحا مشت کنید (باز هم بود مهم نیست) و اونها رو بالا و پشت / کنار سر/ پشت گردن بزارید
یک گارد ساده و کاربردی و همه کاره که با واکنش طبیعی بدن هماهنگه بهتر از یک گاردهای تخیلی عمل میکنه که سالها تمرین میخواد
الان امتحان کنید ،میبینید چقدر براتون آشنا و ساده هست ؟ یک آدم عادی هم تو این موقعیت به صورت غریزی همین کار رو میکنه ... ولی دیرتر از شمایی که کار کردی قبلا

- این رو هم بگم که در وحشی بازی و نعره کشیدن دریغ نکنید ،بهترین دفاع حمله کردن و فرصت حمله ندادن هست ،بین این ضربه ها که گفتم تا میتونید با لگد بزنید به هر جایی که میتونید ،چون مهاجم هویج نیست باید یک جوری فرد رو با ضربات عادی گیج و درمانده کنید که بتونید این حرکات رو با مقاومت کمتر و به صورت موفقیت آمیز اجرا کنید
- اگر ضربه موفقیت آمیز نبود اشکال نداره ،دوباره و دوباره بزنید ،فقط به مهاجم توان فرصت فکر کردن ندید ،در واقع با اینکار جای مهاجم و مدافع عوض میشه به نوعی

- عضله انتهای فک یکی از قوی ترین عضله های بدن انسان هست ! پس گاز بگیرید ! هر جایی رو که تونستید گاز بگیرید
نه وقتی کم آوردید بلکه در حالت عادی گاز بگیرید ،ولی 2-3 ثانیه بیشتر ادامه ندید چون طرف بعد از این مدت سعی میکنه شما رو به هر قیمتی پس بزنه ،بعد 2-3 ثانیه طرف رو رها کنید و از فرصتی که ایجاد میشه برای ضربه های کاری استفاده کنید ،جوری گاز بگیرید که انگار 1 ماهه غذا نخوردید (و دعا کنید طرف ایدز/هپاتیت نداشته باشه!)

ممکنه بگید اینها موقع عمل سخت هستن و به یادتون نمیان ،جواب اینه :

برای همین تمرین میکنیم تا اینها تو بدنمون بیوفتن و بدون فکر کار کنیم
برای همین فقط تکنیکهای ساده رو یاد میگیریم و از تکنیکهای فانتزی و پیچیده دوری میکنیم که تو عمل به مشکل نخوریم
برای همین انقدر روی آمادگی ذهن تاکید میکنیم
برای همین مدام میگم اصول مهمتر هستن ،چون میلیونها موقعیت احتمالی وجود داره و نمیشه برای تک تک اونها کاتا و ... یاد گرفت
ولی اگر اصول توی ذهن حک بشن چون تکنیکها همگام با غریزه هست در موقعیتهای ناآشنا دستتون توی پوست گردو نمیمونه و بالاخره یک شانسی دارید،اتوماتیک میرید سمت Target و Target های بدن خودتون رو محافظت میکنید و .... الی آخر

این چیزهایی که من گفتم نیاز به مهارت رزمی یا سالها تمرین و ممارست داشت ؟! خیر ،دفاع شخصی اینه
اگر اینها رو نتونید مسلط بشید و به کارتون نیان که دیگه آیکیدو و جودو و کاراته این مسائل رو که 10 جور گارد و استنس و بساط و ماجرا دارن رو باید کلا فراموش کنید
اگر واقعا در این سطح ساده و ابتدایی هم نتونیم کار کنیم بهتر هست بریم و یاد بگیریم که کجا باید تسلیم بشیم و به جای رزمی سبک زندگی محتاطانه و امنرو یاد بگیریم
 

Lord Viper

Registered User
تاریخ عضویت
15 سپتامبر 2012
نوشته‌ها
267
لایک‌ها
823
یک مطلب دیگری در مورد سومین سلاح مورد استفاده در کراوماگا .اگر عکسها لود نشد برای دیدن اونها به پست شماره 5709 در تاپیک اصلی مراجعه کنید :

خاطرتون باشه در مورد یاوارا معرفی مختصری داشتیم و قرار شد 2 سلاح مشابه دیگه رو بعدا بگم ... حالا نوبت به "کپو" رسیده
خاطر نشان میکنم که بین این 3 سلاح اختلاف زیادی وجود نداره و از ترکیب این سه سلاح ،سلاح چهارمی درست شده

به نظر بنده نه منشا سلاح مهمه و نه تاریخچه اون ،پس از این قسمت رد میشیم (اگه بخواید میگم خدمتتون)
همینطور نیاز نیست دید فلسفی و جهان بینی یک سبک رو درک کنید تا بتونید با سلاح اون سبک کار کنید
سلاح سلاحه و تکنیک تکنیکه

تنها نکته منفی که در این سلاح وجود داره اینه که ممکنه باعث شکستن انگشتانتون بشه که البته این مسئله خیلی خیلی بعیدهاز اونجا که تصویر از هر چیز گویاتر هست با چند عکس شروع میکنم
و بعد از نظرات دوستان با معایب و تکنیکهاش ادامه میدم ...

انواع مختلف :





دو روش از روشهای به دست گرفتنش :





تاثیر ضربه روی چوب سخت و بدنه ماشین (سایز دومی خیلی بزرگ بود، حذفش کردم)


 

shahramh

کاربر تازه وارد
تاریخ عضویت
7 آگوست 2012
نوشته‌ها
84
لایک‌ها
58
محل سکونت
تهران
با سلام
شما در رابطه با رشته کیوشو سلف دیفنس تحقیق کردی ؟،دفاع شخصی با استفاده از نقاط حساس در بدن ، من یکمدت این رشته رو کار میکردم واقعاً جالب بود ، مدرک مربیگری درجه سه این رشته رو هم دارم ، یک تاپیک راجبش ایجاد کنید لطفاً بنده هم در راستای اضافه کردن مطالب کمکتون خواهم کرد .
موفق باشید.
 

Lord Viper

Registered User
تاریخ عضویت
15 سپتامبر 2012
نوشته‌ها
267
لایک‌ها
823
یک مطلب قدیمی ولی جامع دیگه که از تاپیک اصلی آوردم در مورد تفاوت بین طرز تفکر یک دفاع کراوماگا/دفاع شخصی کار و یک رزمی کار و تفاوتی که در عملکرد اونها ایجاد میکنه :


مسلما ورزشهای رزمی برای موقعیت های دفاع شخصی کاملا بی فایده نیستن ولی خیلی هم مفید نیستن
چون بحث بحث توانایی جسمی شما یا سرعت عمل شما نیست ،حتی فن و تکنیک هم خیلی مهم نیست
اینجا بحث بحثه توان فکری و ساختار ذهنی شماست
یک رزمی کار وقت تلف میکنه در درگیری ،ریسک میکنه و از فرصتهاش به خوبی استفاده نمیکنه
ثانیه رو به راحتی تلف میکنه ،ثانیه هایی رو که میتونه توش حریف رو فلج کنه ولی به خاطر حافظه عضلانی/غریزه/... صرف ایجاد درد میشه در مهاجم

یک رزمی کار وقتی چاقو بخوره دچار شوک و ناباوری میشه و دست از مبارزه میکشه
الان دارید میگید نه من اینطوری نیستم ،من میجنگم ... ولی اینها همه فکر و خیاله
یک رزمی کار وقتی یکی گازش بگیره یا موهاش رو بکشه یا گوشت لپش رو پاره کنه به دفاع فکر نمیکنه
بجاش تعجب میکنه و نمیدونه باید چیکار کنه
ذهنش داره فریاد میزنه : خطا ! خطا ! قبول نیست ! و همینطوری بی هدف ضربه میزنه تا شاید خلاص بشه

اگر یک رزمی کار بتونه ذهنش رو آماده کنه فرمایش شما کاملا درسته
ولی به تجربه عرض میکنم که ذهن یک رزمی کار عادی آماده نیست
این آمادگی ذهنی میسر نیست مگر با تلاش شخصی و یا داشتن استاد آگاه

بک رزمی کار عادی اگر پیروزی به دست بیاره شانسیه و یا بخاطر جسارت شخصی اون فرد هست یا ضعیف یا بی نجربه بودن حریف نه بخاطر اصولی کار کردنش
یکی از دوستان یه مثال از مزاحمت 3 جوون برای یک دختر و سوپرمن بازی دوست رزمی کارش گفت ...اون موقع جواب ندادم، اولا که اینجا اون فرد رزمیکار مهاجم بوده نه اون 3 نفر و ابتکار عمل داشته ،بعد هم زدن 3 تا بچه که شلوارهاشون داره از پاشون میوفته و فقط ژست لاتی دارن کاری نداره ،ما داریم از خطر واقعی حرف میزنیم و مهاجم با تجربه

چه بسیار رزمی کارانی که بجای اینکه برن و بروس لی وار پیروز بشن و کلیپشون رو بزارن یوتوب راهی سرد خونه شدن (به همراه مهارتهاشون در بوکس و یک کفن و اشکهای مادر)

در ضمن مرز بین دفاع شخصی و مبارزه و دعوا خیلی باریکه
حیلی ها همین الان که دارن این مطلبها رو میخونن به جای موقعیت زورگیری تو لویزان دارن دعوای وسط خیابون رو تصور میکنن
تو دعوا معمولا کسی نمیخواد شما رو بکشه (هرچند ممکنه اتفاقی اینکار رو بکنه)

مثال :
شما به عنوان یک رزمی کار میتونید فکر کنید که گاز گرفتن افت داره یا اصلا دندانها رو جزو اسلحه خانه خودتون ندونید
ولی من به عنوان یک دفاع شخصی کار که نه تنها همچین فکری نمیکنم بلکه به عنوان یک تکنیک عادی ازش استفاده میکنم
و هرجا دهنم نزدیک به بدن طرف باشه گاز میگیرم بدون دلیل

شما تو رزمی یا دفاع شخصی عمومی برای خارج کردن خودتون از قفل گردن تکنیکهایی یاد میگیرید و معمولا هم موفق به اجراش نمیشید تو واقعیت ،ولی منه نوعی با همین گاز گرفتن کارهایی میکنم که یک کیوکوشین کار با 10 سال سابقه هم نمیتونه انجام بده
حتی به فکرش خطور هم نمیکنه که میتونه همچین کار انجام بده ،چون ذهنش هنوز تو دوجو هست
کسی بیوفته روم تکنیک نمیزنم روش بجاش گوشش و گردن و کتفش رو گاز میگیرم

باید این واقعیت رو بپذیرید که ذهن دنده نداره که در موقع درگیری از دنده ورزشی بزنید تو دنده جنگی، یا از قبل آماده هستید یا نیستید
 
Last edited:

Lord Viper

Registered User
تاریخ عضویت
15 سپتامبر 2012
نوشته‌ها
267
لایک‌ها
823
این هم یکی دیگه از اون مطالبه که کراوماگا رو در یک سناریو خاص که اون زمان مورد بحث بود نشون میده :

نمیدونم چرا دوستان چه تو پیامهای خصوصی چه اینجا انقدر کلی میپرسن
از من موردی بپرسید ، اینطوری مجبورم مدام جوابهای بلند بالا بدم که دچار نقص هستن ؛
الان این کلیپ رو دیدم

اول خاطر نشان میکنم که این کلیپ کلیپ مبارزه خیابانی هست نه دفاع شخصی ،اینهمه گفتم از فرق این دو و هنوز دارید از اون کلیپ مثال میزنید ،این مقایسه درست نیست

تفاوت سبک نظامی با این کلیپ اینه که مدافع کامبتیو کار وقتی کسی رو میزنه اون یا چندین دقیقه بلند نمیشه یا کلا دیگه بلند نمیشه
پس قیاس مع الفارقه ،درسته تایید کردم که ورزش رزمی اگر درست کار بشه مفید هست ولی دلیل نمیشه که بخوایم با سبکهای نظامی مقایسشون بکنیم

سوال شما مثل این میمونه که به عنوان مثال یک کماندو یا نینجا بزارید جای این آدم و بخواید عملکردشون رو تو یک پست مقایسه کنید با این بوکسور ...
این آدم نهایت آسیبی که زده و ممکن بود خودش دچارش بشه شکستگی بینی و فک و دنده و کبودی بود ،ولی تو موقعیت دفاع شخصی ازین خبرا نیست

تو پست بالا گفتم که بعد از نفر اول بحث غافلگیری نیست دیگه ،بحثه اینه که زمان و حالت تهاجمی رو از دست ندیممن اون رنگها رو میزنم به متن که توجه رو به صورت ویژه جلب کنم و از تکرار مکررات جلوگیری کنم وگرنه بحث زیبایی متن نیست

نمیتونم در مورد تمام روشهای نظامی بگم چون همه رو کار نکردم پس در مورد سبکی که کمی مسلط هستم میگم
وقتی 2-3 نفر باشن و سلاح نباشه به عنوان مثال این 2 راه :

*- اول بگم که معمولا 5 اصل رو میگن و از مهمترینهاش اینه که نزارید محاصره بشید ،پس نباید رو هیچ مهاجمی زیاد مکث کنید

1- یکی رو بگیرید و سپر انسانی کنید یعنی در همون حال که میزنید به نقاط حساسش جلوی خودتون نگهش دارید و در آخر هم وزنش رو بندازین رو همراهانش و با استفاده از مانعی که ایجاد میکنه برید سراغ بعدی یا اگر میشه فرار کنید !
* اگر هم میخواید محاصره نشید راه نرید مثل این کلیپ که یه چیزی بره پشت پاتون و با مغز بخورید زمین ،دور کسی که سپر کردید و دارید میزنیدش بچرخید و با اون بین خودتون و بقیه فاصله بندازید ؛

2- به هر کدومشون تو هر هدفی که در دیدتون قرار گرفت ضربه بزنید و بدون اینکه منتظر نتیجه باشید به سراغ بعدی برید ،الان میگید مگه میشه ؟ بله میشه
نکته اینجاست که ضربه های شما با ضربه های ما متفاوته ،مثلا همین Power jab شما از نظر ما یک ضربه به نسبت بی فایده هست که زمان ما رو تلف کرده و ریسک ناموفق بودنش هم بالاست و تاثیر کافی هم نداره اگر موفق باشه / ما فقط ضربه ای که منجر به زمین گیر شدن قطعی مهاجم و همونجا موندنش بشه میزنیم

سبکهای نظامی کاملا کنترل نشدن و اسمشون هم روشونه
شما میتونین این کلیپ رو بین 2 آدم با لباس نظامی تصور کنین ؟ خیر
یک مدافع هم با کسی که با قمه افتاده به جانش اینطور مبارزه نمیکنه

ما عقب نشینی نمیکنیم ،میریم تو طرف و اصلا سعی در حفظ فاصله نداریم(واقعا نمیتونم دلایلش رو بگم انقدر زیاد هستن)
بعد از غافلگیری فاصلمون رو کم میکنیم و سعی میکنیم بچسبیم ،حتی وقتی چاقو داره هم میچسبیم
ولی یه شما اصلا توصیه نمیکنم آخری رو چون با تدابیری که برای این کار رعایت میکنیم آشنا نیستید ،حتی خودم هم هنوز اونطور که باید مسلط نشدم
کلا target رو از فاصله دور نمیشه درست زد بهترین نتیجه در فاصله نزدیک حاصل میشه ،برای همین بیشتر از مشت و لگد آرنج و زانو داریم

این سوال شما تاییدی هست بر تفاوت مبارز و جنگجو ،برای یک رزمی کار گارد گرفتن جزو ضروریات جا افتاده و براش سخته که مبارزه بدون گارد رو تصور کنه ،ولی ما برای هیچ چیز غیر از اهداف و نتایج ضرورت قائل نیستیم
ما هم گارد داریم ولی استنس نیست و حالت ثابت و مشخص هم نداره ،چون تو درگیری هیچوقت ثابت نیستیم
و خودمون رو با استند محدود نمیکنیم (نمیدونم چطور باید بگم که اصلا جایی برای استنس نیست تو این موارد ،مثل اینه که بخوام بگم زرد چه رنگیه)
بیشتر پیرو جمله بهترین دفاع حمله هست هستیم و بی وقفه حمله میکنیم (البته تو همین سبک هم بعضی اساتید میگن حمله و دفاع باید با هم باشه)

کلا تو این کامبتیوها که آشنایی دارم مبارزه به اون مفهوم که شما میگید متصور نیست که گارد به اون مفهوم توش جایی داشته باشه
کل ضربات من نوعی 3-4 ثانیه طول میکشه ،ولی اگر گارد بگبرم و وقفه بندازم تو حملات ممکنه 3 ثانیه بشه 3 دقیقه و مغلوب توانایی های فیزیکی ، برتری نفرات یا سلاحی که مهاجم تو اون فرصت درآورده بشم ... یا همدستاش تو این فاصله از راه برسن
 

Lord Viper

Registered User
تاریخ عضویت
15 سپتامبر 2012
نوشته‌ها
267
لایک‌ها
823
در آخر هم وظیفه خودم میدونم که این مطلب رو در مورد اجتناب از درگیری و موقعیت خطرناک و تشخیص اینکه چه چیزهایی واقعا ارزش درگیری دارند بگذارم .اگر حتی یکی از پست های بالا رو خوندین خواهش میکنم حتما این پست رو بخونید

در مورد محتاط بودن :

در ساعت های نامناسب و مکان های برهوت رفت آمد نکند .به خصوص وقتی یک خانوم همراه شماست (11 شب پارک جنگلی ...)

هم در محلهای عمومی در مورد معامله ها و دارایی هاتون صحبت نکنید

مناسب جایی که میرید لباس بپوشید و تو خاک سفید کت و شلوار 5 میلیونی نپوشید

این گوشی های گرون قیمتتون رو انقدر در معرض دید نذارید و موقع راه رفتن دستتون نگیرید

موقع راه رفتن تو خیابون هدفون نزارین رو گوشتون و هواستون رو در حد معقول به اطرافتون بدید م

کلا گیج نباشید

پول نقد زیاد حمل نکنید

از بانک پول خرد نگیرید ... هفته پیش بانک ملی با اینکه تراول داشت 3 میلیون اسکناس 5 هزار تومنی به من داد !
همین دیوانه ها باعث میشن مردم تو خیابون چاقو بخورن

این حجم رو حتی زیر لباس هم مخفی کنی اون زورگیر میفهمه ،میدونه کسی که با اون وضع میاد بیرون از بانک هندوانه زیر کتش مخفی نکرده

مدارک اضافی حمل نکنید ... آدم عاقل پاسپورتش رو اینور اونور نمیبره با خودش !

پول و مدارکتون رو جدا بزارید تا اگر کسی پول خواست بتونید پول رو بدید و مدارک رو از دست ندید

اگر مبالغ بالا جا به جا میکنید ازین کیفهای مخفی استفاده کنید

اون کیف لپ تاپ رو انقدر تابلو جا به جا نکنید ،ترجیحا برید یه چیز قابل حمل تر بخرید که جلب توجه نکنه

عکسهای خصوصی ناجور تو گوشیتون نزارید ،شماره های سیو شدتون رو جای دیگه هم Back up داشته باشید
اگر نامزد یا همسر دارید اسمش رو کانتکت اول "عجیجم" سیو نکنید .غیر از اینکه برای مرد قباحت داره بعدا ممکنه شر بشه براتون

کلا نزارید کسی که گوشی شما رو پیدا میکنه محل زندگی و آمار زندگی و رمز فیسبوک و عابر بانک شما رو هم تو گوشی پیدا کنه ! :eek:

اگر ماشین دارید به جای اینکه هزینه رزمی بکنید یک GPS چند صد تومنی بزارید برای ماشین تا بتونید خیلی مودب ماشین رو به سارق قمه به دست تحویل بدید و بعدا با پلیس برید بالا سرش

وقتی تصادف میشه کلید رو از روی ماشین بردارید و جای مطمئن بزارید چون ممکنه تصادف ساختگی باشه

به کسانی که تو ماشین هستن بگید در رو قفل کنن همیشه
با شیشه های بالا و در قفل حرکت کنید

در ساعات و مکانهای نامناسب رفت و آمد نکنید
مدارک ماشین رو داخل ماشین نزارید ،برای ماشین یک اسپری یا شوکر تهیه کنید اگر میتونید براشون مجوز بگیرید

اینها رو یاد بگیرید به احتمال زیاد نیاز نیست با کسی درگیر بشید

بزن بزن تو خیابون هم رزمی کار کردن نمیخواد اصلا !
یکی میزنی یکی میخوری فوقش ،دیگه بحث مال و جان نیست .نهایتا خیلی علاقه دارین خونه کیسه بوکس و گلابی بگیرین خودتون کار کنید یا بریدکیک بوکس / موی تای

------------------

به نظر بنده قبل از اینکه چگونه جنگیدن رو بیاموزیم باید یاد بگیریم که :

کی و کجا و برای چه چیزهایی باید بجنگیم
کی و کجا و برای چه چیزهایی نباید بجنگیمباید ببینیم بهایی که میپردازیم ارزش چیزی رو که به دست میاریم یا حفظ میکنیم داره یا نه

آیا جنگیدن یا نجنگیدن ما تفاوتی داره ؟ باید ریسک رو هم محاسبه کنیم

اگر ضربه به بیضه نخوره یا به انداره کافی سریع نباشیم یا پامون به سنگ گیر کنه موقع فرار و نهایتا نتونیم فرار کنیم چی ؟
با اون قمه به دست عصبانی که حالا هم مالتون رو میخواد هم مصمم هست رو صورتتون به خاطر جسارتتون یادگاری بزاره چه میخواید بکنید ؟

البته تو بعضی از مسائل اگر نجنگیم تا آخر عمر باید با حقارت و شرم زندگی کنیم - حساب این مسائل جداستشما گوشیتون رو از دست بدید یکم ناراحت عصبانی میشید و نهایتا یکی دیگه میخرید
ولی اگر مقاومت کنید و همین قمه به جای صورتتون چشمتون رو پاره کنه نمیتونید چشم نو بخرید

مجبورید تا آخر عمر با یه چشم مصنوعی و دید نصفه زندگی کنید ،کلکسیونی از بهترین گوشیهای جهان هم نمیتونه این مسئله رو جبران کنه
چند میلیارد انسان روی کره زمین زندگی میکنند و اکثر اونها هیچ نیازی به یادگیریه دفاع شخصی احساس نمیکنند
کسی که هوشمندانه و محتاطانه زندگی کنه نیاز نیست جنگیدن رو یاد بگیره

بنده اگر تو زمینه دفاع شخصی کار میکنم صرفا به خاطر علاقه شخصیم هست وگرنه انقدر محتاط هستم که از بروز چنین اتفاقاتی پیشگیری کنم .اگر هم اتفاق بیوفته اقداماتی کردم که چیز با ارزش و غیر قابل جبرانی رو از دست ندم

قبلا هم گفتم به عنوان مثال فن بسیار موثری هست که توش مجبورین یک تکه از گوشت دستتون رو فدای دفاع از جان و کشتن مهاجم بکنید ، ولی شخصا هیچ وقت گوشت دستم رو فدای گوشیم و کیفه پولم نمیکنم
 

reza_vc

Registered User
تاریخ عضویت
27 ژانویه 2013
نوشته‌ها
1,167
لایک‌ها
1,650
ممنون از شما و مطالب این تاپیک رو حتما دنبال خواهم کرد
راجع به اون مطلبی که گفتید راجع به امادگی ذهن 100% موافقم باهاتون . اصلا تا از ادم زورگیری نشه شاید اهمیت امادگی ذهن رو نفهمه
یه شخص معمولی وقتی تو خیابون راه میره اگه یکی صداش کنه ممکنه اصلا تو دفعه اول نشنوه . یا وقتی دوستش جفتش رد میشه اصلا نبینتش ( یعنی کلا حواسش اینجا نیست)
دیگه چه برسه به اینکه چند تا گردن کلفت با قمه و شمشیر بریزن روش و عربده بکشن ! مطمئنا تا طرف بخواد بفهمه چی شده زورگیرا نه تنها پولاشو بردن بلکه 100 متر هم دور شدن از اونجا !
تو موقعیت های تجاوز هم همینه . تا طرف نصف شب از خواب بلند شه و بفهمه چی شده دست و پاشو بستن و ... فرق هم نمیکنه استاد ایکیدو باشه یا وینگچون یا قهرمان المپیک! اگه ذهنش اماده نباشه کارش تمومه
 
بالا