مهمترین مشخصه یه نرم افزار تدوین، Reliable بودن اونه که متاسفانه Premiere در این مورد کاملا افتضاحه. تا نسخه 6.5 که الان رایج ترین نسخه بین مونتاژ کار هاست، کاربر با انواع و اقسام محدودیت ها ( مخصوصا روی زمان) طرفه که دست و بال ش رو می بنده. علاوه بر سرعت پایین نرم افزار که کاربر رو مجبور به خرید کارت تدوین حدود 1 میلیون تومنی می کنه، شما مجبوری امکاناتت رو به قابلیت های اون کارت محدود کنی و در حیطه توانایی های اون کارت کار کنی. به علاوه UI این نرم افزار در مقایسه با اون دوتای دیگه (FCP و Avid Express) نه تنها زشت تره بلکه کارایی پایین تری داره و به اصطلاح Customizable نیست.
البته چندتا از این مشکلات در نسخه های Pro رفع شده. مثلا سرعت پردازش Real Time بالاتر رفته و UI ش هم کاملا از روی FCP کپی برداری شده و محدودیت های زمانی ش هم کمتر شده ولی هنوز قابل اطمینان نیست و زیر کار سنگین هیج اطمینانی بهش نیست که Crash نکنه. در ضمن بعضی از کارت های رایج (مثل Canopus DVstorm که پر استفاده ترین کارت بین مونتاژ کار هاست) هنوز به صورت کامل از نسخه Pro پشتیبانی نمی کنن و Driverهایی که برای این نسخه عرضه کردند سرشار از Bug ـه.
در مورد این که اینجا همه از این نرم افزار استفاده می کنن که خب شکی درش نیست . اما این مسئله دقیقا مثل محبوبیت PC توی ایرانه. مثل اینه که بگیم سیستم های Mac به در نمی خورن چون توی ایران همه از PC استفاده می کنن.
خیلی جالبه بدونین ایران شاید تنها جایی باشه که کارهای سینمایی ش هم با Premiere تدوین میشه و این قدر محبوبه. هیچ کجای دنیا شما یه کمپانی درست و حسابی رو نمی بینی که از Premiere استفاده کنن و این نرم افزار بیشتر در شرکت های کوچک که توانایی خرید پایین تری دارن استفاده میشه.