David Gilmore ( خواننده ی پینک فلوید )

[tintin]

بر و بکس سلام
من دنبال یک آهنگ از دیوید گیلمور می گردم بنام Cruise که در آلبوم About Face سال 1984 ( اگر اشتباه نکنم ) هستش
اگر سراغ دارین یا می تونید آپلود کنید دریغ نفرمایید

 

[Behrooz]

تين تين جان
سلام
من اين آهنگ و كل آلبوم هاي اين هنرمند بزرگ را دارم . اما ميداني كه اينجا نميشه پيوست بشه آنهم به خاطر حجم بالا و سرعت اينترنت هاي ما .
اما يه راه خوب برايت سراغ دارم . ميتواني DC++ نصب كني و خيلي براحتي آهنگ را بيابي و دانلود كني. با هر كيفيتي كه بخواهي موجود است . اما اگر باز هم نشد من حضورا تقديم شما ميتوانم بكنم .

 

[tintin]

نمی دونم
شما می تونید زیپش کنید یا لینکی چیزی ازش بهم بدین ؟

 

[Behrooz]

دوست من
من لينكي از آن ندارم . اما آن راهي كه بهت گفتم 100 درصد جواب ميده . اين نرم افزار كم حجم را دانلود كن http://prdownloads.sourceforge.net/dcplusplus/DCPlusPlus-0.674.exe?download بعدش هر چي ميخواهي ميتواني از آنجا دانلود كني . بالاخره چه Attach بشه چه لينك دانلود بايد زمان بگذاري و دانلود كني . از اينجا ميتواني هرچه خواستي دانلود كني رفيق عزيز

 

[tintin]

دوست من
من لينكي از آن ندارم . اما آن راهي كه بهت گفتم 100 درصد جواب ميده . اين نرم افزار كم حجم را دانلود كن http://prdownloads.sourceforge.net/dcplusplus/DCPlusPlus-0.674.exe?download بعدش هر چي ميخواهي ميتواني از آنجا دانلود كني . بالاخره چه Attach بشه چه لينك دانلود بايد زمان بگذاري و دانلود كني . از اينجا ميتواني هرچه خواستي دانلود كني رفيق عزيز

به هر حال خیلی ممنون
راستی شما بهروزی یا سارا بالاخره ! ما نوفهمیم

 

[Behrooz]

به هر حال خیلی ممنون
راستی شما بهروزی یا سارا بالاخره ! ما نوفهمیم

خواهش ميكنم دوست من

من بهروز هستم و سارا هم . . . . .



اين روزها كه جرات ديوانگي كم است
بگذار باز هم به تو برگردم !
بگذار دست كم
گاهي تو را به خواب ببينم !
بگذار در خيال تو باشم !
بگذار . . .
بگذريم !
اين روزها
خيلي براي گريه دلم تنگ است !

 

[Seday paye ab]

آقا من سي دي شو دارم همه ي آهنگاشو ولي چون دوست ندارم گوش نميدم اگر كرماني هستي بگو دو دستي تقديمت كنم در ضمن كجاش قشنگه؟

 

[Behrooz]

آقا من سي دي شو دارم همه ي آهنگاشو ولي چون دوست ندارم گوش نميدم اگر كرماني هستي بگو دو دستي تقديمت كنم در ضمن كجاش قشنگه؟

دوست عزيز من
سلام
موسيقي دو بخش دارد .
اول بخش حرفه اي آن است كه در جاي خود بحث ميشود .
دوم بخش سليقه اي و غير حرفه اي آن است .

ديويد گيلمور به همراه راجرز واتر بنيان گذار يكي از بزرگ ترين گروههاي موسيقي هستند كه در زمان خود جزو 10 گروه مطرح جهان موسيقي بوده است . نمي توان در مورد موسيقي از دهه 70 به بعد صحبت كرد و نامي از پينك فلويد به ميان نياورد . اگر تنها آلبوم THe Wall را از اين گروه انتخاب كنيم براي كارنامه هنري و حرفه اي اين گروه كفايت ميكند .
خب زياد از بحث دور نمي شوم . در بخش سليقه اي كه 99 درصد انسانهاي دنيا از اين ديدگاه به موسيقي مي نگرند موسيقي كاملا جنبه شخصي دارد . شايد اين دوست ما كه اين آهنگ را درخواست كرده بسيار از اين آثار لذت ميبرد پس طرح سوال اينكه " در ضمن كجاش قشنگه " جايي ندارد . شايد شما اينگونه آثار را نمي پسنديد كه البته حق شما هم هست و البته حق اين دوست عزيزمان كه اين آثار را مي پسندد .

پس بياييم به علايق و سليقه هاي هم احترام بگذاريم .

با آروزي موفقيت براي شما دوست بزرگوار

 

[tintin]

هر نوع موسیقی یک طرفدار دارد
ولی انصافا پینک فلوید سبک جدیدی را وارد موسیقی کرد
راستی من کرمون نیستم متاسفانه

 

[mbf]

ببخشید ولی دیوید در حد و اندازه خودش خواننده و صد البته یکی از بزرگترین نوازندگان هست که شکی تو این بحث نیست.

و اون دوست گرامی هم که از آهنگهای دیوید خوشش نمیاد خب سلیقه ایشون فقط برای خودشون محترمه و گرنه منم وقتی عکس آواتور شما رو می بینم می گم از این آوریل هر چند که قشنگ می خونه ولی خوشم نمیاد اینجوری که نمی شه با موسیقی برخورد کرد.

ولی بازم در ادامه می گم که هر کس به جای خودش دیوید گیلمور هم درسته آدم بزرگیه ولی اونم با راجرز قابل مقایسه نیست و آلبوم the wall هم که نام برده شد تماما زحمات راجرز بود و من به یقین می تونم بگم پینک وقتی پینک بود که راجرز توش بود.

و با این دیوید کلا مشکل دارم یعنی با هر کس که به زور سرمایه بخواد چیزی رو به کسی یا چیزی تحمیل کنه مشکل دارم که این دیود یکی از همون آدمایی هست که چنین کرد با پینک و نه تنها با پینک بلکه با احساسات همه پینک بازان دنیا و در این رده من اونو یک خائن می دونم با تمام احترامی که برایش قائلم.

این پینک اینقدر جای صحبت دارد که اگر دوستان علاقه داشتند این بحث رو ادامه می دیم.

 

[Behrooz]

دوست من
همه بعد از جدا شدن راجرز واتر از اين گروه فكر ميكردند كه اين گروه از هم خواهد پاشيد . اما زماني كه گيلمور در غياب واترز آلبوم 1994 - The Division Bell ارايه كرد به همه فهماند كه انسان لايق براي گرداندن اين چنين گروهي است و آهنگساز و نوازنده بزرگي است . البته اين چيزي از ارزش واترز كم نمي كند

 

[Behrooz]

چند عكس از اين گروه

 

[Behrooz]

اولين نشانه هاي ظهور گروهي كه بعد ها با نام پينك فلويد به شهرت جهاني رسيد را بايددر گروهي به نام سيگما جست و جو كرد كه در اوايل دهه 60 ميلادي در لندن اعلام موجوديت كرد. راجر واترز كه در ان زمان دانشجويي جوان بود به همراه نيك ميسون و ريچارد رايت اين گروه را تشكيل دادند. سيگما گروهي تازه كار بود و هنوز تا رسيدن به نام و اوازه راه زيادي پيش رو داشت اين گروه بعد ها دچار تخولاتي شد و چند بار نام خود را عوض كرد كه مشهورترين اين نام ها Mega Death بود. كمي بعد سيد برت و باب مكوز به اين گروه جوان اضافه شدند. سيد برت كه از دوستان دوران دبيرستان راجر واترز بود پيشنهاد كرد كه نام گروه به پينك فلويد تغيير پيدا كند ، نامي كه در واقع تركيبي بود از نام كوچك دو خواننده سبك بلوز يعني پينك اندرسن و فلويد كنسيل كه سبك كارشان شديدا مورد علاقه برت بود.
به اين ترتيب اين جمع پرانرژي و خلاق يكديگر را يافتند و در اغاز راهي قرار گرفتند كه دروازه هاي شهرت و محبوبيتي افسانه اي را به رويشان گشود .

زمان ميانه دهه 60 ميلادي بود و نسلي طغيانگر با مايه هاي فكري عدالت جو و منتقد اندك اندك شكل مي گرفت . پينك فلويد كه اعضايش از ميان همين نسل سر بر آورده بودند خيلي زود توانست به عنوان يكي از سخنگويان پرنفوذ اين نسل نام خود را به ثبت برساند.در سال 1966 گروه با تركيب تازه خود چند كنسرت بسيار موفقيت آميز اجرا كرد و كمي بعد يعني در پاييز سال 1967 نوبت به انتشار نخستين آلبوم گروه رسيد كه « ني زن بر دروازه هاي صبح » يا Piper at the gates of dawn نام گرفت. اين آلبوم كه به شدت حاوي نگاه ويژه و وهم الود سيد برت بود در آن زمان به خوبي توانست تفاوت ها و نحوه نگرش اين گروه جديد به موسيقي و جهان پيرامونش را به تصوير كشد. پينك فلويد در اين زمان به برگزاري كنسرت هاي رايگان در فضاي باز هايد پارك روي اورد مكاني كه به عنوان نمونه اي از وجود آزادي بيان و فعاليت هاي اعتراض اميز سياسي در فرهنگ بريتانيا جايگاه ويژه اي دارد و همين پيشينه مكان اجراي كنسرت تونست به اين اجراها معناهايي ضمني بسيار فراتر از مضمون ترانه ها و موسيقي ببخشد.
سيد برت كه موتور محرك همه اين تحولات خوب در پينك فلويد بود به دليل خلق و خوي ويژه اش نتوانست زياد در اين گروه دوام بياورد. ذهني گرايي او و جمع گريزي اش از عوامل مهمي بود كه در اين ناسازگاري نقشي عمده ايفا كرد . در واقع مي توان گفت برت يك انگليسي نمونه بود شبيه همان تصويري كه مردم ديگر كشور ها از اهالي خونسرد و ذهني گراي جزيره بريتانيا در ذهن دارند. اين اخلاق چه خوب و چه بد نمي توانست با منش انفجاري بقيه اعضاي پينك فلويد همخواني جنداني پيدا كند اين بود كه بعد از اولين آلبوم گروه سيد برت كم كم خود را از گروه كنار كشيد و ديويد گيلمور همشاگردي ديگر راجر واترز جاي او را گرفت .
پينك فلويد كه با آمدن گيلمور جان تازه اي گرفته بود به سرعت آلبوم بعدي خود را توليد كرده و در بهار 1968 به بازار فرستاد . اين آلبوم كه «يك نعلبكي پر از راز» يا A saucer full of secrets نام داشت تقريبا بدون حضور برت شكل گرفت و سهم برت در ان تنها به قطعه « خنده و غم آواز» محدود مي شد. با اين همه بسياري معتقدند پينك فلويد در اين البوم بود كه به بلوغ رسيد و مسيري را يافت كه در ادامه به خلق آثار مشهورش ختم شد.
در سال 69 گروه در كنار كنسرت هاي گسترده در اروپا و امريكا همكاري با سينماگران مستقل را نيز تجربه كرد كه اين همكاري به اجراي ترانه اي براي فيلم بيشتر اثر باربت شرودر انجاميد . البته پينك فلويد در اين زمان از طرف آنتونيوني هم براي اجراي ترانه هاي فيلم زابريسكي پوينت دعوت شد كه حاصل كار براي انتونيوني راضي كننده نبود.
در فاصله سال هاي 69 تا 73 پينك فلويد چند البوم ديگر منتشر كرد كه هيچيك چندان شاخص به نظر نمي رسيد اما زماني كه آلبوم « نيمه تاريك ماه» يا Dark side of the moon منتشر شد ناگهان پينك فلويد خود را با شهرتي عالمگير مواجه ديد. اين آلبوم در نخستين هفته عرضه يعني مارس 1973 در صدر جدول فروش موسيقي روز قرار گرفت. و تا 15 سال بعد از جدول پر فروش ها بيرون نيامد. راجر واترز كه در اين البوم نقش كليدي تري نسبت به بقيه ايفا كرده بود از ان پس به عنوان يكي از مشهورترين اعضاي گروه موقعيتي مستحكم تر پيدا كرد.موقعيتي كه با وجود نارضايتي بعضي از اعضاي ديگر گروه تا زمان جدايي اعضا همچنان حفظ شد.
واترز كه از جدا شدن دوست قذيمي اش سيد برت قلبا ناخشنود بود در سال 1975 يكي از ترانه هاي آلبوم جديدش را كه نام خود را به كل آلبوم نيز داد را به ياد برت سرود اين ترانه « كاش اينجا بودي» يا Wish you were here نام داشت و به يكي از ماندگارترين اثار تاريخ گروه تبديل شد.
راجر واترز را در واقع مي توان سياسي ترين عضو گروه پينك فلويد به حساب آورد . اتاري كه از اين پس زير عنوان پينك فلويد و هماهنگ با خواست واترز توليد شده اند همگي رنگ و بويي سياسي و اعتراض اميز دارند. از اين نظر شايد بتوان واترز را با جان لنون خواننده افسانه اي بيتل ها مقايسه كرد.
آلبوم بعدي پينك فلويد كه در سال 1977 منتشر شد « حيوانات» يا Animals نام داشت و در ان به خوبي مي توان رد پاي اين تمايلات سياسي راجر واترز را پيدا كرد. در واقع واترز موسيقي و ترانه هاي آلبوم حيوانات را با الهام گرفتن از رمان مشهور سياسي قلعه حيوانات اثر جورج اورول نوشته بود. اين تمايلت سياسي اگرچه به مذاق بقيه اعضاي گروه به اندازه واترز خوش نيامد اما از عمده ترين دلايل شهرت اين گروه در ميان مردم كشورهايي مانند ايران محسوب مي شود.

در سال 1979 پينك فلويد شاهكار مسلم خود يعني آلبوم ديوار يا The wall را منتشر كرد كه تقريبا حديث نفس راجر واترز بود . او در اين آلبوم كه بعدا با فيلمي به همين نام از ساخته هاي آلن پاركر به سينما هم راه يافت شخصيتي به نام پينك خلق كرد كه خواننده راك بود و تقريبا دغدغه هايي مشابه با خود واترز داشت . پينك در هر ترانه گوشه اي از **** فاسد جامعه پيرامون خود را افشا مي كرد و دليل موفقيت اين البوم دقيقا در همين نكته نهفته بود كه هر كس مي توانست با پينك و دغدغه هايش به راحتي همذات پنداري كند. با اين همه و براي مخالفت با روند كار گروه رايت در سال 1983 از گروه جدا شد و گروه در همين سال اخرين آلبومش را با نام « برداشت نهايي» يا ‍The final cut منتشر كرد. اين البوم نيز رنگ مايه اي به شدت سياسي داشت و واترز در ان دولت مارگارت تاچر را به خاطر افروختن اتش جنگي استعماري در فالكلند مورد انتقاد قرار مي داد.
بعد از برداشت نهايي بود كه شعله هاي اختلاف در ميان اعضاي گروه بيش از پيش زبانه كشيد و در نهايت در همان سال 1983 راجر واترز رسما خاتمه دوران همكاري گروه پينك فلويد را اعلام كرد.
به اين ترتيب مشهورترين و تاثير گذار ترين گروه موسيقي نيمه دوم قرن بيستم ميلادي عملا به پايان راه رسيده بود . بعد از اين تاريخ اعضاي گروه هر كدام البوم هايي مستقل و تك نفره بيرون دادند كه هيچكدام نتوانست موفقيتي در مقياس پينك فلويد را برايشان به ارمغان بياورد.

در سال 1986 گيلمور ، ميسون و رايت را دور هم جمع كرد و دوباره فعاليت را زير عنوان پينك فلويد از سر گرفت. اما سال ها طول كشيد تا اين پينك فلويد بدون واترز بتواند موفقيتي همپاي گذشته به دست بياورد . اين موفقيت تنها زماني فرا رسيد كه پينك فلويد در سال 1994 تحت رهبري گيلمور آلبوم « ناقوس جدايي» يا The division Bell را منتشر كرد و با ان دو هفته در صدر جدول فروش موسيقي قرار گرفت . ناقوس جدايي در واقع اخرين حضور جدي پينك فلويد در عرصه موسيقي به شمار رفت و بعد از آن تا به امروز تنها شايعات گاه و بيگاه در مورد تجديد حيات اين گروه افسانه اي تنها چيزي است كه نام اين گروه را به ميان اخبار روزمره سرازير مي كند.
فعاليت جداگانه راجرواترز هم در خارج از محدوده عنوان پينك فلويد با يك استثنا نتوانست براي او موفقيت چنداني در پي داشته باشد . آن استثنا هم زماني بود كه واترز يك تنه و با همكاري نوازندگاني از سراسر جهان در سال 1989 ترانه هاي آلبوم ديوار را در قالب كنسرتي پاي ديوار برلين اجرا كرد. اجرايي كه بعد از گذشت 15 سال هنوز در ميان هواداران پينك فلويد علاقه مندان خاص خود را دارد.
به نظر مي رسد با توجه به سكوت طولاني مدت پينك فلويد امكان تجديد حيات اين گروه خيلي كم باشد اما افسانه پينك فلويد همواره در ذهن علاقه مندان موسيقي در سرتاسر جهان باقي مانده است

 

[Behrooz]

يه نماي ديگر

 

[mbf]

دوست من
همه بعد از جدا شدن راجرز واتر از اين گروه فكر ميكردند كه اين گروه از هم خواهد پاشيد . اما زماني كه گيلمور در غياب واترز آلبوم 1994 - The Division Bell ارايه كرد به همه فهماند كه انسان لايق براي گرداندن اين چنين گروهي است و آهنگساز و نوازنده بزرگي است . البته اين چيزي از ارزش واترز كم نمي كند

فکر می کنم شما در حال اشتباه هستی بهزاد جان چون تا جایی که من می دونم اصلا قرار هم این بود که گروه منحل بشه و دیوید با سرمایه ای که داشت جلوی این کار رو گرفت و جریاناتی بود این وسط و کلی هم دادگاه داشتن تا دیوید با سرمایه خود توانست در این دادگاهها پیروز بشود .


و گرنه دیوید خودش اصلا جزو اعضای اصلی گروه نبود و با رفتن سید برت جانشین او شد و در آخر هم توانست صاحب پینک بشود

 

[Behrooz]

خب دوست عزيز
مگر در نوشته هاي من مطلبي بر خلاف آنچه شما نوشته ايد وجود داشت ؟؟؟
من گفتم گيلمور در سال 1994 بدون حضور واترز با ارايه آلبوم ناقوس جدايي بزرگي خود را اثبات كرد
من كجا نوشتم كه گيلمور از اول با گروه بوده
مطالب را دقيق بخوانيد برادر من .

 

[Behrooz]

و گرنه دیوید خودش اصلا جزو اعضای اصلی گروه نبود و با رفتن سید برت جانشین او شد و در آخر هم توانست صاحب پینک بشود[/QUOTE]


همين نشان ميدهد كه آدم لايقي بوده و فقط هم سرمايه دار بودن نيست . چقدر بچه پولدار ميشناسي كه پولشان را نمي شود حساب كرد اما خودش را هم نمي تواند اداره كند .

 

[mbf]

آخه می دونی بهزاد جان جریان چیه
راجرز وقتی آهنگی می خوند شعر و آهنگ و کلا فلسفه خوندن اون آهنگ برای خودش بود و می بینی که آلبومی مثل the wall هنوز هم یکی از بزرگترین آلبوم های تاریخ موسیقی هست برای اینکه کلی فکر پشت اون خوابیده بوده و شاید حالا حالا ها این آلبوم و مباحث مطرح شده در اون تاریخ مصرفشون تموم نشه

ولی دیوید کاری که می کنه همش از اول تا آخر به پول ختم می شه
شعر ها رو که کس دیگه ای می گه فکر ها هم همیشه همینطور بوده و تا وقتی پول پشت کاراش نباشه نمی تونه کاری بکنه

در صورتی که راجرز و گروه پنیک آغازین دقیقا عکس این مطلب بودن یعنی با نبوغشون پول بدست آوردن و به شهرت رسیدن
که دیوید با پول به این منظور رسیده
و این نمی تونه دلیل خوبی برای بزرگی این آدم باشه و بیشتر اونو من جزو سیاستمداران قلمداد می کنم تا هنرمندان
سیاست هم که دیگه چیزی در باره اش نگم .

 

[Behrooz]

اين هم نظري است براي خودش و البته بسيار محترم .
بابت اطلاعات ممنون من چون به اندازه ي شما در اين مورد اطلاعات ندارم ؛ در اين مورد خاص نمي توانم اظهار نظر كنم .

 

[mbf]

نه فکر نمی کنم اینجوری که میگی باشه و نشون دادی که اطلاعات داری

ولی فقط همینو بگم اگر آلبوم the wall رو گوش می دی بدون که داری کار بزرگی رو می شنوی


این آلبوم رو فقط تاریخ عرضه رو ببین و با مسایل سیاسی و اتفاقات مهم آن دوران یه مقایسه کن اونوقت متوجه می شی وقتی می گم راجر نابغه هست یعنی چی

متوجه می شی که بسیاری از اتفاقات و انقلابها و کلا سرنوشتهای ملل ها با این آلبوم گره خورده

یه تحقیق کوچولو بکن می بینی که یکی از تاثیر گزارترین آلبومهای تاریخ بشر شاید به جرات بگم همین آلبوم بوده