Rezazzzjjj
Registered User
- تاریخ عضویت
- 13 جولای 2005
- نوشته‌ها
- 1,879
- لایک‌ها
- 219
ممنون بابت این مطلب زیبا
خاطراتمون زنده شد
مخصوصا اون لباس کمپوس توی جام 98
خاطراتمون زنده شد
مخصوصا اون لباس کمپوس توی جام 98
-
پایان فعالیت بخشهای انجمن: امکان ایجاد موضوع یا نوشته جدید برای عموم کاربران غیرفعال شده است
خلاصه و تکه های جالب مقالات فوتبال ( اروپا و جهان ) : از تولید به مصرف ...
- شروع کننده موضوع seymour
- تاریخ شروع
لیست ثروتمندترین باشگاه هاى جهان
قهرمان فصل گذشته لیگ برتر انگلستان در فهرست باشگاه هاى ثروتمند فوتبال اروپا به رده سوم سقوط کرد.باشگاه منچستریونایتد که پس از رئال مادرید صاحب ثروت و سرمایه کلانى بود و در رده دوم جدول تیم هاى ثروتمند این قاره جاى داشت، به علت مشکلات مالى اخیر اینک با مجموع ۲۷۸ میلیون پوند در رده سوم تازه ترین فهرست اعلام شده در این زمینه قرار دارد. بر این اساس رئال مادرید که به خاطر ثروت فراوان و استخدام بازیکنان گرانقیمت ، در گذشته در رتبه نخست قرارداشت، با ۳۴۱/۹ میلیون پوند کماکان این رده را تحت اختیار دارد. همچنین بارسلونا، دیگر غول اسپانیا و قاره که در فهرست گذشته رتبه سوم را در اختیار داشت، پس از قهرمانى در رقابت هاى لیگ قهرمانان و افرایش سطح درآمدها، به ویژه از طریق افزایش حق پخش تلویزیونى، با در اختیار داشتن ۳۱۱/۷ میلیون پوند، یک پله در جدول صعود کرده است.
فهرست ۲۰ تیم ثروتمند کنونى این قاره به شرح زیر است:
۱- (رتبه قبلى: یک) رئال مادرید اسپانیا: ۹.۳۴۱ میلیون پوند
۲- (رتبه قبلى: ۳ ) بارسلونا
۳- (رتبه قبلى: ۲ ) منچستریونایتد
۴- (رتبه قبلى: ۴ ) بایرن مونیخ
۵- (رتبه قبلى۶: ) آرسنال
۶- (رتبه قبلى۵: ) چلسى
۷- (رتبه قبلى: ۸ ) لیورپول
۸- (رتبه قبلى: ۱۱) یوونتوس
۹- (رتبه قبلى۱۰: ) اینتر
۱۰- (رتبه قبلى۷: ) میلان
۱۱- (رتبه قبلى۱۵: ) هامبورگ
۱۲- (رتبه قبلى۹: ) رم
۱۳- (رتبه قبلى: ۱۲) لیون
۱۴- (رتبه قبلى: ۱۶) مارسى
۱۵- (رتبه قبلى: ۱۴) تاتنهام
۱۶- (رتبه قبلى: ۱۳) شالکه
۱۷- (رتبه قبلى: جزو ۲۰ تیم نبود) وردربرمن
۱۸- (رتبه قبلى: ۲۰) بروسیادورتموند
۱۹- (رتبه قبلى: جزو ۲۰ تیم نبود) منچسترسیتى
۲۰- (رتبه قبلى: ۱۷) نیوکاسل
۲- (رتبه قبلى: ۳ ) بارسلونا
۳- (رتبه قبلى: ۲ ) منچستریونایتد
۴- (رتبه قبلى: ۴ ) بایرن مونیخ
۵- (رتبه قبلى۶: ) آرسنال
۶- (رتبه قبلى۵: ) چلسى
۷- (رتبه قبلى: ۸ ) لیورپول
۸- (رتبه قبلى: ۱۱) یوونتوس
۹- (رتبه قبلى۱۰: ) اینتر
۱۰- (رتبه قبلى۷: ) میلان
۱۱- (رتبه قبلى۱۵: ) هامبورگ
۱۲- (رتبه قبلى۹: ) رم
۱۳- (رتبه قبلى: ۱۲) لیون
۱۴- (رتبه قبلى: ۱۶) مارسى
۱۵- (رتبه قبلى: ۱۴) تاتنهام
۱۶- (رتبه قبلى: ۱۳) شالکه
۱۷- (رتبه قبلى: جزو ۲۰ تیم نبود) وردربرمن
۱۸- (رتبه قبلى: ۲۰) بروسیادورتموند
۱۹- (رتبه قبلى: جزو ۲۰ تیم نبود) منچسترسیتى
۲۰- (رتبه قبلى: ۱۷) نیوکاسل
منبع
Last edited:
فهرست پولدارترین بازیکنان و مربیان فوتبال منتشر شد
نشریه فرانس فوتبال (france football) پردرآمدترین افراد شاغل در فوتبال را معرفی کرد.
بر اساس گزارش فرانس فوتبال، لیونل مسی مهاجم ٢٢ ساله آرژانتینی به سلطه ٢ ساله بکام در کسوت پردرآمدترین بازیکن جهان خاتمه داد.
مسی سالانه حدود ٢٩.6 میلیون پوند درآمد دارد و بکام با ٢٧.3 میلیون پوند در تعقیب اوست در حالی که کریستیانو رونالدو از رئال مادرید با درآمدی حدود ٢٧ میلیون پوند در جایگاه سوم ایستاده است.
بر اساس این گزارش،٣.6 میلیون پوند از درآمد مسی به دلیل کسب سه جام در فصل گذشته همراه با بارسا است که او را جلوتر از ستاره انگلیسی قرار داده است. همچنین مسی پس از تایگر وودز و فیل میکلسون (بازیکنان گلف) و لبرون جیمز (بسکتبالیست) عنوان چهارمین ورزشکار پردرآمد جهان را از آن خود کرد.
خوزه مورینیو در رتبه نخست لیست پردرآمدترین سرمربیان فوتبال جهان قرار گرفت. این پرتغالی که خود را آقای خاص نامیده سالانه ١١.7 میلیون پوند درآمد دارد و روبرتو مانچینی سرمربی منچستر سیتی با ١٠.8 میلیون پوند در رتبه دوم قرار دارد. لوئیس فلیپه اسکولاری سرمربی سابق چلسی که اکنون در بنیادکور ازبکستان فعالیت دارد با ٨.5 میلیون پوند در جایگاه سوم است. هیچ انگلیسی در میان ١٠ سرمربی پردرآمد جهان نیست.
فابیو کاپلو و گاس هیدینک تنها سرمربیان تیم های ملی هستند که در لیست ١٠ سرمربی پردرآمد قرار دارند. البته رده بندی بازیکنان و مربیان به صورت دقیق به شکل زیر است:
بازیکنان:
1 - لیونل مسی ( بارسلونا ): ٢٩.6 میلیون پوند
٢- دیوید بکام (لس آنجلس گلکسی/ میلان): ٢٧.3 میلیون پوند
٣- کریستیانو رونالدو ( رئال مادرید): ٢٧ میلیون پوند
٤- کاکا ( رئال مادرید) : ١٦.9 میلیون پوند
٥- تیری آنری ( بارسلونا) : ١٦.1 میلیون پوند
٦- رونالدینیو (میلان): ١٥.5 میلیون پوند
٧- کارلوس تبس ( منچسترسیتی): ١٣.8 میلیون پوند
٨- زلاتان ابراهیموویچ (بارسلونا): ١٣ میلیون پوند
٩- فرانک لمپارد (چلسی): ١٢.8 میلیون پوند
١٠- ساموئل اتوئو ( اینتر):12.4 میلیون پوند
مربیان:
1 - ژوزه مورینیو (اینتر) : ١١.7 میلیون پوند
٢- روبرتو مانچینی(سیتی): ١٠.8 میلیون پوند
٣- لوئیس فیلیپه اسکولاری (بنیادکار): ٨.5 میلیون پوند
٤- یورگن کلینزمن (مربی سابق بایرن): ٨.1 میلیون پوند
٥- فابیو کاپلو (سرمربی انگلیس): ٧.5 میلیون پوند
٦- گاس هیدینک (سرمربی روسیه):7.1 میلیون پوند
٧- سرالکس فرگوسن (منچستریونایتد): ٦.5 میلیون پوند
٨- پپ گواردیولا( بارسلونا): ٥.8 میلیون پوند
٩- آرسن ونگر (آرسنال): ٥.7 میلیون پوند
١٠- لوئیس فان خال (بایرن مونیخ): ٥.4 میلیون پوند
1 - لیونل مسی ( بارسلونا ): ٢٩.6 میلیون پوند
٢- دیوید بکام (لس آنجلس گلکسی/ میلان): ٢٧.3 میلیون پوند
٣- کریستیانو رونالدو ( رئال مادرید): ٢٧ میلیون پوند
٤- کاکا ( رئال مادرید) : ١٦.9 میلیون پوند
٥- تیری آنری ( بارسلونا) : ١٦.1 میلیون پوند
٦- رونالدینیو (میلان): ١٥.5 میلیون پوند
٧- کارلوس تبس ( منچسترسیتی): ١٣.8 میلیون پوند
٨- زلاتان ابراهیموویچ (بارسلونا): ١٣ میلیون پوند
٩- فرانک لمپارد (چلسی): ١٢.8 میلیون پوند
١٠- ساموئل اتوئو ( اینتر):12.4 میلیون پوند
مربیان:
1 - ژوزه مورینیو (اینتر) : ١١.7 میلیون پوند
٢- روبرتو مانچینی(سیتی): ١٠.8 میلیون پوند
٣- لوئیس فیلیپه اسکولاری (بنیادکار): ٨.5 میلیون پوند
٤- یورگن کلینزمن (مربی سابق بایرن): ٨.1 میلیون پوند
٥- فابیو کاپلو (سرمربی انگلیس): ٧.5 میلیون پوند
٦- گاس هیدینک (سرمربی روسیه):7.1 میلیون پوند
٧- سرالکس فرگوسن (منچستریونایتد): ٦.5 میلیون پوند
٨- پپ گواردیولا( بارسلونا): ٥.8 میلیون پوند
٩- آرسن ونگر (آرسنال): ٥.7 میلیون پوند
١٠- لوئیس فان خال (بایرن مونیخ): ٥.4 میلیون پوند
منبع
چه کسی "قیچی" را در فوتبال ابداع کرد؟
قیچی زن فراموش شده
لئونیداس داسیلوا نخستین مهاجم افسانه ای تیم ملی برزیل بود. علت اصلی شهرت داسیلوا، ابداع ضربه برگردان ( قیچی ) از سوی وی است.
عصر ایران ورزشی- اهورا جهانیان
لئونیداس داسیلوا نخستین مهاجم افسانه ای تیم ملی برزیل بود. داسیلوا در سال 1913 در ریودوژانیرو به دنیا آمد. علت اصلی شهرت داسیلوا، ابداع ضربه برگردان ( قیچی ) از سوی وی است. داسیلوا نخستین کسی بود که در فوتبال با ضربه برگردان یا همان قیچی عقب، دروازه حریفان را می گشود. انجام این حرکت از سوی لئونیداس جوان در جام های جهانی 1934 و 1938، محبوبیتی چشمگیر را برای وی در همان ایام پدید آورد.
بعدها البته حرکت برگردان بارها و بارها توسط پله انجام شد و عموم مردم این حرکت را با نام پله می شناختند. جنگ جهانی و وقفه در بازیهای جام جهانی در فاصله 1938 - که زمان درخشش لئونیداس بود – تا 1958 که زمان ظهور پله در عالم فوتبال بود، باعث شده بود که بسیاری از مردم حتی خود لئونیداس را هم فراموش کنند چه رسد به برگردانهای او را.
لئونیداس داسیلوا در جام جهانی 1938، بدون تردید یکی از بهترین بازیکنان جهان بود. وی در آن جام با به ثمر رساندن 7 گل، عنوان آقای گلی جام را از آن خود کرد. لئونیداس 25 ساله در بازی تماشایی برزیل و لهستان، که با نتیجه 6 بر 5 به سود برزیل به پایان رسید، سه گل به ثمر رساند. گل سوم وی یکی از زیباترین گلهای تاریخ جام جهانی است چرا که لئونیداس توپ را در وسط زمین تحویل گرفت و به تنهایی تا دروازه لهستان پیشروی کرد و سرانجام دروازه بان لهستانی ها را مغلوب کرد.
با این حال جام جهانی 1938 برای داسیلوا، پایانی تلخ داشت. برزیل که امید اول قهرمانی بود، در نیمه نهایی به مصاف ایتالیا رفت. همه پیشاپیش برزیل را برنده این بازی می دانستند و کسی شانسی برای ایتالیا قائل نبود. مربی برزیل از سر غرور و یا از فرط اندیشیدن به بازی فینال، ترجیح داد که به داسیلوا و مارتیم، دو ستاره تیم خود، استراحت دهد تا آنها را در بازی فینال در کمال آمادگی در اختیار داشته باشد.
اما غیبت این دو بازیکن گره در کار برزیل انداخت. ایتالیا 2 بر 1 از برزیل پیش افتاده بود و داسیلوا و مارتیم نیز بر روی نیمکت ذخیره ها نشسته بودند. اما آنها باید بر روی نیمکت می ماندند چرا که در آن زمان هنوز قانون تعویض در فوتبال وجود نداشت. بدین ترتیب در شرایطی که یاران درون زمین داسیلوا نیاز فراوانی به کمک وی داشتند، ستاره بی بدیل برزیل ناچار بود در عین سلامت و آمادگیف بازی را از کنار زمین تماشا کند و درعزای از دست دادن فینال بگرید.
جنگ جهانی دوم مانع از برگزاری جام های جهانی 1942 و 1946 شد و بدین ترتیب لئونیداس داسیلوا فرصت حضور در جام جهانی دیگری را از دست داد.
داسیلوا تا سال 1951 در باشگاه سائوپائولو بازی کرد و پس از آن به کار گزارش بازیهای فوتبال پرداخت. لئونیداس در گزارش فوتبال را نیز همانند بازی فوتبال مهارت داشت و به تدریج به معروف ترین گزارشگر فوتبال در برزیل بدل شد.
داسیلوا برای تیم ملی برزیل 25 بازی انجام داد و 24 گل به ثمر رساند. وی در دو جام جهانی 34 و 38 ، مجموعاً 8 بار به میدان رفت و 8 گل نیز به ثمر رساند.
وی در سالهای پایانی عمر خود دچار بیماری آلزایمر شد و ده سال سخت را در این وضع سپری کرد. لئونیداس داسیلوا در 24 ژانویه 2004 در سن 91 سالگی چشم بر جهان فروبست.
قیچی زن فراموش شده
لئونیداس داسیلوا نخستین مهاجم افسانه ای تیم ملی برزیل بود. علت اصلی شهرت داسیلوا، ابداع ضربه برگردان ( قیچی ) از سوی وی است.
عصر ایران ورزشی- اهورا جهانیان
لئونیداس داسیلوا نخستین مهاجم افسانه ای تیم ملی برزیل بود. داسیلوا در سال 1913 در ریودوژانیرو به دنیا آمد. علت اصلی شهرت داسیلوا، ابداع ضربه برگردان ( قیچی ) از سوی وی است. داسیلوا نخستین کسی بود که در فوتبال با ضربه برگردان یا همان قیچی عقب، دروازه حریفان را می گشود. انجام این حرکت از سوی لئونیداس جوان در جام های جهانی 1934 و 1938، محبوبیتی چشمگیر را برای وی در همان ایام پدید آورد.
بعدها البته حرکت برگردان بارها و بارها توسط پله انجام شد و عموم مردم این حرکت را با نام پله می شناختند. جنگ جهانی و وقفه در بازیهای جام جهانی در فاصله 1938 - که زمان درخشش لئونیداس بود – تا 1958 که زمان ظهور پله در عالم فوتبال بود، باعث شده بود که بسیاری از مردم حتی خود لئونیداس را هم فراموش کنند چه رسد به برگردانهای او را.
لئونیداس داسیلوا در جام جهانی 1938، بدون تردید یکی از بهترین بازیکنان جهان بود. وی در آن جام با به ثمر رساندن 7 گل، عنوان آقای گلی جام را از آن خود کرد. لئونیداس 25 ساله در بازی تماشایی برزیل و لهستان، که با نتیجه 6 بر 5 به سود برزیل به پایان رسید، سه گل به ثمر رساند. گل سوم وی یکی از زیباترین گلهای تاریخ جام جهانی است چرا که لئونیداس توپ را در وسط زمین تحویل گرفت و به تنهایی تا دروازه لهستان پیشروی کرد و سرانجام دروازه بان لهستانی ها را مغلوب کرد.
با این حال جام جهانی 1938 برای داسیلوا، پایانی تلخ داشت. برزیل که امید اول قهرمانی بود، در نیمه نهایی به مصاف ایتالیا رفت. همه پیشاپیش برزیل را برنده این بازی می دانستند و کسی شانسی برای ایتالیا قائل نبود. مربی برزیل از سر غرور و یا از فرط اندیشیدن به بازی فینال، ترجیح داد که به داسیلوا و مارتیم، دو ستاره تیم خود، استراحت دهد تا آنها را در بازی فینال در کمال آمادگی در اختیار داشته باشد.
اما غیبت این دو بازیکن گره در کار برزیل انداخت. ایتالیا 2 بر 1 از برزیل پیش افتاده بود و داسیلوا و مارتیم نیز بر روی نیمکت ذخیره ها نشسته بودند. اما آنها باید بر روی نیمکت می ماندند چرا که در آن زمان هنوز قانون تعویض در فوتبال وجود نداشت. بدین ترتیب در شرایطی که یاران درون زمین داسیلوا نیاز فراوانی به کمک وی داشتند، ستاره بی بدیل برزیل ناچار بود در عین سلامت و آمادگیف بازی را از کنار زمین تماشا کند و درعزای از دست دادن فینال بگرید.
جنگ جهانی دوم مانع از برگزاری جام های جهانی 1942 و 1946 شد و بدین ترتیب لئونیداس داسیلوا فرصت حضور در جام جهانی دیگری را از دست داد.
داسیلوا تا سال 1951 در باشگاه سائوپائولو بازی کرد و پس از آن به کار گزارش بازیهای فوتبال پرداخت. لئونیداس در گزارش فوتبال را نیز همانند بازی فوتبال مهارت داشت و به تدریج به معروف ترین گزارشگر فوتبال در برزیل بدل شد.
داسیلوا برای تیم ملی برزیل 25 بازی انجام داد و 24 گل به ثمر رساند. وی در دو جام جهانی 34 و 38 ، مجموعاً 8 بار به میدان رفت و 8 گل نیز به ثمر رساند.
وی در سالهای پایانی عمر خود دچار بیماری آلزایمر شد و ده سال سخت را در این وضع سپری کرد. لئونیداس داسیلوا در 24 ژانویه 2004 در سن 91 سالگی چشم بر جهان فروبست.
ستاره‌ها طرفدار چه تیمی هستند؟
فوتبال چنان گسترده شده که اغلب مردم دنیا از هر قشری را جذب خودش کرده است. در این بین برای خیلی‌ها جالب است بدانند آدم‌های مشهوری که در عرصه‌هایی غیر از فوتبال اسم و رسمی پیدا کرده‌اند، طرفدار کدام تیم‌ها هستند.
آرسنال
کوین کاستنر، بازیگر معروف «رقصنده با گرگ‌ها» می‌گوید: «وقتی رفته بودم آنجا تا رابین هود را بسازم، فرصت پیدا کردم، بروم یک مسابقه فوتبال را ببینم و اتفاقی بازی آرسنال شد. آنها از من دعوت کردند میهمان‌شان باشم، نمی‌دانستم چه می‌شود.
از خود بی‌خود شدم. قبلاً نمی‌توانستم تشخیص بدهم حضور در جایگاه تماشاچی‌ها چقدر می‌تواند احساسات آدم را تحریک کند و متوجه آواز خواندن مردم و همه آن کارها نمی‌شدم. برایم
تکان‌دهنده بود.» از دیگر سینمایی‌های معروف که تحت تأثیر آرسنال قرار گرفته‌اند، اسپایک لی، کارگردان معروف است که گفته همه چیز با درخشش تیری آنری شروع شد و حتی می‌خواسته آنری در یکی از فیلم‌هایش بازی کند.
جکی چان، مایکل مور، مستندساز معروف آمریکایی، امیلی واتسون (بازیگر)، فیدل کاسترو، **** سابق، کینگ اولاو پنجم، پادشاه نروژ و البته اسامه بن لادن، **** القاعده از طرفداران اسم و رسم‌دار توپچی‌ها بوده و هستند.
چلسی
آبی‌پوشان لندنی آدم‌های معروف و محبوبی را به عنوان هوادار داشته‌اند که شاید نام‌آورترین‌شان، استیو مک کووین بوده باشد. مک کویین پیش از مرگش در 1980 طرفدار پر و پا قرص تیم بود و حتی یک بار برای ملاقات بازیکنان به رختکن هم رفته بود. مایکل کین، هنرپیشه کهنه‌کار لندنی که از دهه 1960 هر دهه یک بار کاندیدای دریافت اسکار شده و این اواخر در فیلم‌های بتمن هم بازی کرده، هوادار چلسی است. ریچارد آتنبورو، کارگردان معروف انگلیسی و برایان آدامز، خواننده سرشناس کانادایی از دیگر هواداران تیم لندنی هستند.
استون ویلا
پرنس ویلیام طرفدار این تیم است ولی ویلا، هوادار از او معروف‌تر هم دارد. تام هنکس، ستاره فیلم‌هایی مثل فارست گامپ و جاده تباهی از طرفداران بزرگ استون‌ویلا است.
اورتون
شاید اورتون الان درمیان بزرگان فوتبال انگلیس نباشد اما روزگاری قدرت زیادی داشته و حتی پل مک کارتنی، خواننده معروف گروه «بیتل» به آن علاقه‌مند بوده. سیلوستر استالونه که نقش های راکی و رامبو برایش شهرت زیادی به ارمغان آورده‌اند هم دوستدار تیم دوم شهر لیورپول است.
لیورپول
«ساموئل ال‌جکسون» بازیگر معروف آمریکایی اولین بار در سال 2000 که مشغول ساخت فیلمی در لیورپول بود، به این تیم علاقه‌مند شد. او آن سال دربی لیورپول و اورتون را به عنوان میهمان از نزدیک تماشا کرد، دیداری که قرمزها با گلهای نیک بارمبی، امیل هسکی و پاتریک برگر 3-یک بردند. کریس دی برگ را هم که حتماً می‌شناسید. این خواننده معروف را هم به جمع هواداران لیورپول اضافه کنید.
غول‌های اسپانیا
خوسپ کارراس، خواننده بسیار معروف تنور (اپرا)، داوید فرر تنیسور، میگل ایندوراین دوچرخه‌سوار شهیر اسپانیایی که توردوفرانس را هم برده نتایج بارسلونا را تعقیب می‌کنند. جالب اینکه خوسه لوییس ساپاترو، نخست‌وزیر اسپانیا هم طرفدار بارسا است. پلاسیدو دومینگو، خواننده بسیار معروف تنور (اپرا)، خوان کارلوس فرروی تنیسور، خولیو ایگلسیاس خواننده، اوسین بولت، سریع‌ترین مرد جهان و رافائل نادال تنیسور هم طرفدار رئال‌مادرید هستند. البته گفته می‌شود نادال به همراه کارلس مویا که او هم تنیسور است به مایورکا علاقه‌مندند. دیگو مورتنسن، بازیگر فیلم قول‌های شرقی علاوه بر رئال مادرید، به سن لورنسوی آرژانتین نیز علاقه دارد.
سایر تیم‌ها
لنوکس لوییس، قهرمان سابق بوکس سنگین وزن جهان و الیجا وود، ستاره ارباب حلقه‌ها پر و پاقرص دنباله بازیهای وستهام را می‌گیرند. اریک کلاپتون، خواننده معروف، وست بروموویچ را دوست دارد و تونی بلر، نخست‌وزیر سابق انگلیس طرفدار نیوکاسل است. رایدلی اسکات که فیلم «گلادیاتور» را ساخته به «هارتلپول» انگلیس علاقه دارد و شان کانری (بازیگر اسکاتلندی جیمز باند) به گلاسکو رنجرز. ظاهراً در میان ایتالیایی‌ها، یوونتوس شهیرترین هواداران را داشته و دارد؛ جو کالزاگ، قهرمان بوکس سنگین وزن دنیا، میخاییل گورباچف، **** شوروی سابق، فرانسوا میتران، رییس جمهور سابق فرانسه، لوچانو پاواروتی، خواننده فقید تنور و عمر شریف، بازیگر. سلیویو برلوسکنی، نخست‌وزیر ایتالیا که اصلاً مالک میلان است اما رومانو پرودی که قبل از او نخست‌وزیر بود، رجینا را دوست دارد. در میان سیاستمداران آلمانی هم گرهارد شرودر و هلموت کهل، 2 صدراعظم سابق آلمان به ترتیب به دورتموند و کایزرسلاترن چشم داشته‌اند. از دنیای سیاست که خارج شویم، از ستاره‌های آلمان می‌توان به برادران شوماخر اشاره کرد که طرفدار کلن هستند و به بوریس بکر، تنیسور بازنشسته‌ای که بایرن مونیخ را دوست دارد. در نهایت گفته می‌شود رابرت دووال، هنرپیشه فیلم پدرخوانده و روژه فدرر، مرد شماره یک تنیس دنیا به ترتیب هوادار بوکاجونیورز آرژانتین و باسل سوییس هستند.
کوین کاستنر، بازیگر معروف «رقصنده با گرگ‌ها» می‌گوید: «وقتی رفته بودم آنجا تا رابین هود را بسازم، فرصت پیدا کردم، بروم یک مسابقه فوتبال را ببینم و اتفاقی بازی آرسنال شد. آنها از من دعوت کردند میهمان‌شان باشم، نمی‌دانستم چه می‌شود.
از خود بی‌خود شدم. قبلاً نمی‌توانستم تشخیص بدهم حضور در جایگاه تماشاچی‌ها چقدر می‌تواند احساسات آدم را تحریک کند و متوجه آواز خواندن مردم و همه آن کارها نمی‌شدم. برایم
تکان‌دهنده بود.» از دیگر سینمایی‌های معروف که تحت تأثیر آرسنال قرار گرفته‌اند، اسپایک لی، کارگردان معروف است که گفته همه چیز با درخشش تیری آنری شروع شد و حتی می‌خواسته آنری در یکی از فیلم‌هایش بازی کند.
جکی چان، مایکل مور، مستندساز معروف آمریکایی، امیلی واتسون (بازیگر)، فیدل کاسترو، **** سابق، کینگ اولاو پنجم، پادشاه نروژ و البته اسامه بن لادن، **** القاعده از طرفداران اسم و رسم‌دار توپچی‌ها بوده و هستند.
چلسی
آبی‌پوشان لندنی آدم‌های معروف و محبوبی را به عنوان هوادار داشته‌اند که شاید نام‌آورترین‌شان، استیو مک کووین بوده باشد. مک کویین پیش از مرگش در 1980 طرفدار پر و پا قرص تیم بود و حتی یک بار برای ملاقات بازیکنان به رختکن هم رفته بود. مایکل کین، هنرپیشه کهنه‌کار لندنی که از دهه 1960 هر دهه یک بار کاندیدای دریافت اسکار شده و این اواخر در فیلم‌های بتمن هم بازی کرده، هوادار چلسی است. ریچارد آتنبورو، کارگردان معروف انگلیسی و برایان آدامز، خواننده سرشناس کانادایی از دیگر هواداران تیم لندنی هستند.
استون ویلا
پرنس ویلیام طرفدار این تیم است ولی ویلا، هوادار از او معروف‌تر هم دارد. تام هنکس، ستاره فیلم‌هایی مثل فارست گامپ و جاده تباهی از طرفداران بزرگ استون‌ویلا است.
اورتون
شاید اورتون الان درمیان بزرگان فوتبال انگلیس نباشد اما روزگاری قدرت زیادی داشته و حتی پل مک کارتنی، خواننده معروف گروه «بیتل» به آن علاقه‌مند بوده. سیلوستر استالونه که نقش های راکی و رامبو برایش شهرت زیادی به ارمغان آورده‌اند هم دوستدار تیم دوم شهر لیورپول است.
لیورپول
«ساموئل ال‌جکسون» بازیگر معروف آمریکایی اولین بار در سال 2000 که مشغول ساخت فیلمی در لیورپول بود، به این تیم علاقه‌مند شد. او آن سال دربی لیورپول و اورتون را به عنوان میهمان از نزدیک تماشا کرد، دیداری که قرمزها با گلهای نیک بارمبی، امیل هسکی و پاتریک برگر 3-یک بردند. کریس دی برگ را هم که حتماً می‌شناسید. این خواننده معروف را هم به جمع هواداران لیورپول اضافه کنید.
غول‌های اسپانیا
خوسپ کارراس، خواننده بسیار معروف تنور (اپرا)، داوید فرر تنیسور، میگل ایندوراین دوچرخه‌سوار شهیر اسپانیایی که توردوفرانس را هم برده نتایج بارسلونا را تعقیب می‌کنند. جالب اینکه خوسه لوییس ساپاترو، نخست‌وزیر اسپانیا هم طرفدار بارسا است. پلاسیدو دومینگو، خواننده بسیار معروف تنور (اپرا)، خوان کارلوس فرروی تنیسور، خولیو ایگلسیاس خواننده، اوسین بولت، سریع‌ترین مرد جهان و رافائل نادال تنیسور هم طرفدار رئال‌مادرید هستند. البته گفته می‌شود نادال به همراه کارلس مویا که او هم تنیسور است به مایورکا علاقه‌مندند. دیگو مورتنسن، بازیگر فیلم قول‌های شرقی علاوه بر رئال مادرید، به سن لورنسوی آرژانتین نیز علاقه دارد.
سایر تیم‌ها
لنوکس لوییس، قهرمان سابق بوکس سنگین وزن جهان و الیجا وود، ستاره ارباب حلقه‌ها پر و پاقرص دنباله بازیهای وستهام را می‌گیرند. اریک کلاپتون، خواننده معروف، وست بروموویچ را دوست دارد و تونی بلر، نخست‌وزیر سابق انگلیس طرفدار نیوکاسل است. رایدلی اسکات که فیلم «گلادیاتور» را ساخته به «هارتلپول» انگلیس علاقه دارد و شان کانری (بازیگر اسکاتلندی جیمز باند) به گلاسکو رنجرز. ظاهراً در میان ایتالیایی‌ها، یوونتوس شهیرترین هواداران را داشته و دارد؛ جو کالزاگ، قهرمان بوکس سنگین وزن دنیا، میخاییل گورباچف، **** شوروی سابق، فرانسوا میتران، رییس جمهور سابق فرانسه، لوچانو پاواروتی، خواننده فقید تنور و عمر شریف، بازیگر. سلیویو برلوسکنی، نخست‌وزیر ایتالیا که اصلاً مالک میلان است اما رومانو پرودی که قبل از او نخست‌وزیر بود، رجینا را دوست دارد. در میان سیاستمداران آلمانی هم گرهارد شرودر و هلموت کهل، 2 صدراعظم سابق آلمان به ترتیب به دورتموند و کایزرسلاترن چشم داشته‌اند. از دنیای سیاست که خارج شویم، از ستاره‌های آلمان می‌توان به برادران شوماخر اشاره کرد که طرفدار کلن هستند و به بوریس بکر، تنیسور بازنشسته‌ای که بایرن مونیخ را دوست دارد. در نهایت گفته می‌شود رابرت دووال، هنرپیشه فیلم پدرخوانده و روژه فدرر، مرد شماره یک تنیس دنیا به ترتیب هوادار بوکاجونیورز آرژانتین و باسل سوییس هستند.
منبع
- تاریخ عضویت
- 10 جولای 2006
- نوشته‌ها
- 3,856
- لایک‌ها
- 184
احتمال زیادی وجود داره که موقع خوندن این مطلب طپش قلب بگیرید، انقدر باورنکردنیه!
http://www.football-italia.net/blogs/sm10.htmlBlog: Italy 1982 = Inter 2010
Steve Mitchell on the 10 uncanny similarities between Italy’s 1982 World Cup victory and Inter’s Champions League charge
1. Italy started their 1982 World Cup campaign with a goalless draw against Poland. Jose Mourinho’s men kicked off their current Champions League season with a 0-0 at San Siro against Barcelona.
2. Back in 1982, Enzo Bearzot’s team drew their next two matches to qualify for the second stage as group runners up. After Barcelona, Inter could only draw with Rubin Kazan and Dynamo Kiev and finished as group runners up.
3. Under mounting pressure 28 years ago, Bearzot declared a Press embargo. After the home game against Sampdoria this season, Mourinho also refused to speak to the media.
4. When Italy faced the might of Argentina in Spain, the Azzurri raised their game to silence the critics with a 2-1 victory. Inter were never expected to beat Chelsea in the first knock out stage of this season’s Champions League, but they did twice – 2-1 and 1-0.
5. In Spain, Bearzot’s Azzurri faced Brazil in what was effectively a semi-final play-off. Not many people gave them a hope but they turned the form book on its head with a 3-2 victory. Move forward 28 years and Barcelona were expected to see off the Italian challenge in the semi-final. Mourinho tore up the script as his team ran out 3-2 aggregate winners.
6. In 1982, Italy faced Poland in the semi-final in a repeat of their opening fixture. The Nerazzurri also faced the same opposition, Barcelona, in the last four as they had done in their opening group game.
7. Bearzot’s men played their semi-final game at the Camp Nou, Mourinho’s side also played their semi-final second leg at the same venue.
8. Their victory in 1982 was the first for the Azzurri since the 1930s. Back then they won consecutive World Cups in 1934 and 1938, one of which was on home soil. Should Inter seal victory on Saturday night in Madrid, it will be their first victory in the competition since their back to back victories in 1964 and ‘65, one of which was in their San Siro home.
9. Enzo Bearzot’s victory in 1982 came 44 years after the second success of Vittorio Pozzo. Should Mourinho triumph on Saturday, it will be 45 years since Helenio Herrera won the second of his two European Cups.
10. The Azzurri’s opponents in the World Cup Final of 1982 were West Germany and the game was played at the Santiago Bernabeu in Madrid. Mourinho must overcome German opposition in Bayern Munich at the same venue if Inter are to become kings of Europe again. So 3-1 Inter anybody?
http://www.football-italia.net/blogs/sm10.html
خوش‌تیپ‌ترین فوتبالیست از دید خانم‌های مجرد
رافائل فان در فارت
یکی از سایت‌های اینترنتی زوج و دوست‌یابی در آلمان یک نظرسنجی در آستانه‌ی جام جهانی فوتبال انجام داده و به موضوعات گوناگون پرداخته، از جمله خوش‌تیپ‌ترین فوتبالیست. یکه‌تاز رده‌بندی رافائل فان در فارت از رئال مادرید است.
رافائل فان در فارت
یکی از سایت‌های اینترنتی زوج و دوست‌یابی در آلمان یک نظرسنجی در آستانه‌ی جام جهانی فوتبال انجام داده و به موضوعات گوناگون پرداخته، از جمله خوش‌تیپ‌ترین فوتبالیست. یکه‌تاز رده‌بندی رافائل فان در فارت از رئال مادرید است.
رافائل فان در فارت، ستاره‌ی ملی‌پوش هلندی باشگاه رئال مادرید که در گذشته یکی از ستارگان بوندس‌لیگا نیز بوده، از دید ۶۱ درصد از خانم‌های مجرد، خوش‌تیپ‌ترین بازیکن فوتبال است. این، دست کم نظر زنانی است که در نظرسنجی ویژه‌ای که سایت اینترنتی زوج و دوست‌یابی ElitePartner در آستانه‌ی برگزاری مسابقات جام جهانی ۲۰۱۰ انجام داده، شرکت کرده‌اند.
در رده‌بندی‌ای که حاصل این نظرسنجی است، کریستیانو رونالدو، ستاره‌ی پرتغالی رئال مادرید در رده‌ی دوم و ماریو گومز، ملی‌پوش آلمانی بایرن مونیخ به ترتیب در رده‌های دوم و سوم قرار دارند.
گالری عکس: ده فوتبالیست خوش‌تیپ طبق نظرسنجی:
http://www.dw-world.de/flashcms/fussballer/fa/fa_fussballer_popup.htm
http://www.dw-world.de/flashcms/fussballer/fa/fa_fussballer_popup.htm
در این نظرسنجی که در آن ۱۴۰۰ زن و مرد شرکت جسته‌اند، همچنین به رابطه‌ی مسابقات جام جهانی و تلاش بیشتر برای یافتن دوست یا شریک زندگی پرداخته شده است.
۵۳ درصد از زنان و ۴۲ درصد از مردان شرکت‌کننده در این نظرسنجی گفته‌اند که مشاهده‌ی بازی‌ها در اماکن عمومی، جشن‌های خیابانی و همچنین پارتی‌های ویژه‌ی مسابقات، فضایی است که تمایل به برقراری رابطه با جنس مخالف را در آنها تشدید می‌کند.
یک سوم از مردان این نکته را مثبت دانسته‌اند که یک زن بتواند بطور تخصصی هم درباره‌ی فوتبال حرف بزند. دو سوم آنها در مقابل گفته‌اند که آگاهی زنان از فوتبال را چندان حائز اهمیت نمی‌دانند.
ده فوتبالیست خوش‌تیپ طبق نظرسنجی سایت ElitePartner:
رافائل فان در فارت (هلند / رئال مادرید)
کریستیانو رونالدو (پرتغال / رئال مادرید)
ماریو گومز (آلمان / بایرن مونیخ)
فرانچسکو توتی (ایتالیا / آ اس رم)
لوکاس پودولسکی (آلمان / اف ث کلن)
فرناندو تورس (اسپانیا / لیورپول)
آلساندرو دل پیئرو (ایتالیا / یوونتوس تورین)
سباستیان شواین‌اشتایگر (آلمان / بایرن مونیخ)
لیونل مسی (آرژانتین / بارسلونا)
آرین روبن (هلند / بایرن مونیخ)
منبع
Mike Watson
Registered User
نظر من اینه که خوش تیپ ترین بازیکن اروپا تورس است پشت سر ان مسی
این مقاله جدید نیست اما خوب خوندنشم خالی از لطف نیست.
یکی از دوست نداشتنی ترین بازیکنانی که بیشترین سوء تفاهم هم در مورد او وجود داشت، مارکو ماتراتزی بود که به خاطر بیشتر بازی هایش پیش از جام جهانی 2006 به عنوان جانوری بی استعداد تلقی می شد
10) جورجیو چیناگلیا
چیناگلیا آنقدر شخصیت بزرگی در رم بود که داستان های مربوط به پاپ به صفحه سوم روزنامه های محلی ارجاع داده می شد تا جا برای نوشتن مطالبی در مورد این ورزشکار باز شود. این مهاجم بین سالهای 1969 و 1976، نود و هشت گل را در لاتزیو به ثمر رسانده، و عامل اصلی فتح اسکودتو توسط تیم لاتزیو در سال 1974 بود، که با زدن 24 گل برای تیمش و کسب عنوان آقای گلی نقش بسزائی در قهرمانی تیمش داشت.
چیناگلیا که همیشه کارهای ضداخلاقی انجام می داد، شخصیتی بحث برانگیز بوده، و سرانجام این رفتار برای او به قیمت از دست دادن بازی در تیم ملی ایتالیا تمام شد. در طول جام جهانی چیناگلیا طی برخوردی با هائیتی تعویض شد و به مربی خود فروچیو والکارگی دشنام گفت. سپس او به سمت رختکن رفت، و طبق گزارشها هشت شیشه آب را شکست. این عمل پرخاشگرانه به طور اساسی به دوران بازی او در تیم ملی با تنها 14 بازی و چهار گل زده پایان داد. او بعدها برای بازی برای تیم نیویورک کاسموس به ایالات متحده رفت، که در آنجا نیز مشکلاتش همچون مشاجره با پیل، همبازی اش، ادامه داشت.
9) کریستین ویری
او شخصیتی بسیار حساس و زود رنج چه در زمین بازی و چه در بیرون از زمین داشت. ویری پیش از افت بسیار عجیبش پس از یورو 2004، بهترین مهاجم تیم ملی بود. این بازیکن 6 فوت و یک اینچی که به تازگی بازنشسته شده، در طول دوران بازیگری خود روابط چندان خوبی با رسانه ها نداشت، و به ندرت با آنها مصاحبه می کرد، و یکبار هم به رسانه ها گفته بود که ”از جمع همه شماها باهمدیگر مردترم.“
ویری پیش از اقدامات و بررسی های قانونی در مورد باشگاه سابقش بعد از آنکه او را به عنوان بخشی از تحقیقات خود در مورد رسوائی در سري آ به صورت غیرقانونی تحت تعقیب قرار دادند، به حالت قهر اینتر را ترک کرده، و حتی از دریافت جایزه گلهایش نیز خودداری کرد. زندگی عاشقانه کریستین ویری هم به همین صورت آشفته و بی نظم بود، و از اول تا آخر تقریباً با همه دختران زیبای شوهای تلویزیونی ایتالیا، شامل دختران زیبائی نظیر الیزابتا کانالیس و ملیسا ساتا، رابطه عاشقانه ای داشته است.
8) فرانچسکو فلاچی
یکی از چندین فوروارد بسیار بااستعداد در این فهرست که نمی توانست عادات بد خود در بیرون از زمین را ترک کند، فرانچسکو فلاچی بود. در سال 2006، فلاچی، به خاطر شرط بندی و قمار غیرقانونی به مدت دو ماه از حضور در مسابقات محروم شده، و پیش از آن به دلیل استفاده از کوکائین با تعلیق دو ساله ای از سال جاری روبرو شده بود.
وی پس از بازگشت به میادین در سال 2009، طولی نکشید که بار دیگر به خاطر مثبت بودن نتیجه آزمایش در پی مصرف کوکائین، باز هم در دسامبر همان سال گرفتار شد. این بار او با محرومیتی 12 ساله روبرو شد، که این پایانی بود بر زندگی حرفه ای فلاچی ..... مگر آنکه او قصد ادامه فوتبال حرفه ای در سن 47 سالگی را نیز داشته باشد.
7) پاسکواله برونو
برونو که بدنام ترین فرد سختکوش در فوتبال ایتالیا پس از بازنشسته شدن کلادیو جنتیله بود، به دلیل سبک دفاعی بسیار سخت و تسلیم ناپذیرش به او لقب ”حیوان“ داده بودند. یکبار این بازیکن سابق یوونتوس تورین و فعلی لچه همراه با تمامی هم تیمی هائی که قصد دخالت در درگیری را داشتند، به دلیل حمله فیزیکی به داور هشت جلسه محروم شدند. برونو قادر بود تکل های بسیار خشنی بزند و در طول دوران بازیگری اش کارت های بسیاری را دریافت کرد. او در تیم اسکاتلندی هارت به قهرمان محبوب هواداران بدل شد، و از این لحاظ که پس از ضربه زدن به کلیه بازیکن حریف برای کل نیمکت ذخیره های تیم هیبرنیان خط و نشان کشید، با خاطره ای بد از وی نام برده می شود.
برونو حتی پس از بازنشستگی هم با ایراد برخی اظهار نظرهای ستیزه جویانه، رویکرد کاملاً بی منطق خود را ادامه داد. او اخیراً فوتبالیست های امروزی را به افراد ظریفی تشبیه کرده است که تنها به فکر گوشواره ها، خالکوبیها، باشگاه های شبانه، و خرید بوده؛ برونو همچنین گفت که اگر هنوز هم بازی می کرد، درسی به زلاتان ابراهیموویچ می داد.
6) عمر سیووری
سیمووری به عنوان یکی از بزرگترین بازیکنان تاریخ باشگاه یوونتوس و سری آ، همین طور یکی از بداخلاق ترین، بازیکنان در اذهان باقی خواهد ماند. سیووری که فوتبالیست برتر سال 1961 اروپا شد، در طول هفت سال بازی در یوونتوس هفت بار از زمین مسابقه اخراج شد و همیشه در درگیری با داور و بازیکنان حریف حاضر بود. حرکت مورد علاقه او لائی زدن بود که با این حرکت دوست داشت بازیکنان حریف را تحقیر کند؛ او همچنین آخرین بازیکنی بود که سبک ”فوربو“ آمریکای جنوبی – رویکرد حیله گری و تقلب در بازی – را در بازی نمایش می داد.
مارادونای دهه شصت در سال 1965 و پس از مشاجره بسیار شدید با مربی خود هریبرتو هِرِرا، بیانکونری را ترک کرد و در آخرین حضور خود در دوران بازیگری در ترکیب تیم ناپولی – که به خاطر آن متحمل محرومیت های بسیاری گردید – در برابر بیانکونری، به خاطر زدن ضربه شدید به ارمینو فاوالی شش جلسه از حضور در میادین محروم شد.
5) مارکو ماتراتزی
یکی از دوست نداشتنی ترین بازیکنانی که بیشترین سوء تفاهم هم در مورد او وجود داشت، مارکو ماتراتزی بود که به خاطر بیشتر بازی هایش پیش از جام جهانی 2006 به عنوان جانوری بی استعداد تلقی می شد. صحنه سازی های او، و حالات اخموی صورتش، و البته تکل های خشن و زدن آرنج در نبردهای هوائی، او را به دشمن طرفداران بازی سالم و جوانمردانه بدل ساخته بود.
اما در تابستان سال 2006، ماتراتزی بهترین سه هفته زندگی را سپری کرد، و به عنوان جانشین آلساندرو نستای مصدوم در جام جهانی که ایتالیا فاتح آن شد، عملکرد بسیار درخشانی داشت.
حتی پس از آن، نظیر زدن گل مساوی به فرانسه در بازی فینال و نیز گل زدن پنالتی در ضربات پنالتی آخر بازی، تحت تأثیر و در سایه درگیری با زین الدین زیدان قرار گرفت که این درگیری منجر به اخراج زیدان از زمین مسابقه شد.
زیزو، در آخرین بازی دوران فوتبال خود، در وقت اضافه و پس از زدن ضربه سر به مارکو ماتراتزی به دلیل اهانت به خانواده اش، با کارت قرمز داور روبرو شد. ماتراتزی، شاید به دلیل سابقه گذشته خود، مقصر شناخته شده و از سوی فیفا از شرکت در دو مسابقه محروم شد. اخیراً هم این مدافع سابق اورتون، پس از پیروزی اینتر در داربی میلان، با استفاده از ماسک سیلیو برلوسکونی به شوخی و تمسخر پرداخت.
4) ماریو بالوتلی
علیرغم آنکه هنوز در سن جوانی به سر می برد، اما این مهاجم متولد سیسیل که از مهاجران غنائی است، ظاهراً تصمیم گرفته تا با تمامی هم تیمی ها، بازیکنان حریف، مربی، هواداران و مقامات رسمی بازی و هر کسی که سر راه او قرار می گیرد، دعوا کند. بسیاری از نقل قول های بحث برانگیز بالوتلی عبارتند از اینکه خود را شهروند درجه دو می داند، و با صدای بلند فریاد می زند که کریستیانو رونالدو نمی تواند مرا ببیند، و به حمایت از تیم میلان و حتی پوشیدن پیراهن روسونری در تلویزیون هم رضایت می داد.
سوپر ماریو به کرّات از سوی خوزه مورینیو مربی سابق اینتر کنار گذاشته شده، و پس از این حرکت زشت که پیراهن اینتر را پس از برد 3-1 در لیگ قهرمانان در دیدار رفت از مرحله نیمه نهائی مقابل بارسلونا در فصل گذشته بر زمین کوبید، حتی هوادارانش هم به او گفتند که سن سیرو را ترک کند.
3) پائولو دی کانیو
پائولو دی کانیو یکی از بزرگترین بازیکنان تاریخ فوتبال ایتالیاست، که همراه با اواریستو بکالوسی و آگوستینو دی بارتولومی، هرگز برای تیم ملی بازی نکردند، و هیچ شکی نیست که خلق و خوی تند و آتشین او فرصت پوشیدن پیراهن پرافتخار آزوریها را از او گرفت.
باشگاه یوونتوس پس از درگیری دی کانیو با سرمربی تیم جیوانی تراپاتونی، او را به فروش رساند، حال آنکه دوران بازیگری او در شفیلد ونزدی نیز به خاطر یکی از زشت ترین لحظات در تاریخ فوتبال انگلیس که در آن دی کانیو، پائول آلکوک داور مسابقه شفیلد در برابر آرسنال را بعد از اخراج او به زمین هل داد، خاطره خوشی را برای فوتبال دوستان به جای نگذاشته است.
این کار او یازده جلسه محرومیت را برایش در پی داشت. قبل از آن هم، دی کانیو با مربی خود ران آتکینسون درگیری داشت، و یکبار هم به خاطر درگیری لفظی برای پرتاب اوت به نفع تیمش با دو کارت زرد، و در نیتجه کارت قرمز، داور روبرو شده و از زمین مسابقه اخراج گردید. دی کانیو در تیم وستهام به اسطوره ای بدل شد، اما پس از بازگشت به تیم محبوب خود یعنی لاتزیو هنگامی که به یکی از هواداران افراطی سلام رومی داد، باز هم در رأس اخبار جنجالی رسانه ها قرار گرفت. چه شخصیت جهنمی داشت دی کانیو!
2) کلاودیو جنتیله
یکی از بدجنس ترین و خشن ترین مدافعانی که تا کنون پا به زمین فوتبال گذاشته است، کلاودیو جنتیله بود؛ هنگامی که مهاجمان با جنتیله روبرو می شدند، دست و پای خود را گم می کردند.
این مدافع به خاطر خطای شدید روی مارادونا که منجر به بیرون رفتن بازیکن آرژانتینی از زمین مسابقه در جام جهانی 1982 گردید شناخته می شود، و در عین حال پیراهن بازیکن بزرگ تیم ملی برزیل، زیکو، را در نیمه نخست بازی در همان دوره از رقابتها پاره کرد. ماریو کمپس قهرمان تیم آرژانتین سال 1978 در مورد جنتیله می گفت: ”اگر شما به دستشوئی هم بروید، جنتیله آنجا هم شما را دنبال خواهد کرد.“
جنتیله همراه با یوونتوس شش بار فاتح اسکودتو شد و یقیناً در آنجا قهرمانی محبوب است. حکایتی است که می گوید که کوین کیگان مهاجم انگلیسی به عنوان فوتبالیست سال اروپا انتخاب شده بود. در مراسم جشن اهداء جایزه، کیگان از صندلی اش بلند می شود تا برای دریافت جایزه اش به روی صحنه برود، اما در هنگام عبور از مسیر صحنه، جنتیله ضربه ای به او می زند. سپس جنتیله در انظار مردم به صورت نجوا کنان در گوش کیگان می گوید: ” اگر در بازی تو را هدف می گرفتم، اصلاً این جایزه را نمی بردی!“
جنتیله ورزشکاری خشن با آوازه بد بود، و در بسیاری اوقات تکل از پشت می زد، در حالیکه حیله دیگر او ناخن فرو کردن در دستان فوروارد حریف در هنگام بلند کردن او از زمین بوده است –
حیله ای که از چشم داور پنهان می ماند. فوتبال ایتالیا و جهان دیگر به مانند جنتیله به خود ندید!
1) آنتونیو کاسانو
این بازیکن روز پس از فتح جام جهانی 1982 توسط ایتالیا به دنیا آمد، و پس از آنکه او به عنوان جوان 17 ساله ای با گل خارق العاده خود برای تیم شهرش باری در مقابل اینتر گلزنی کرد، به او به عنوان با استعدادترین بازیکن نسل خود لقب مارادونا دادند. با این وجود، کاسانو به دلیل شخصیت بسیار ناگهانی و در حال نوسانش، هرگز به حق واقعی و توان خدادادی اش دست نیافت.
کاسانو بیشتر شیطنت هائی که در ده سال گذشته انجام داده را در زندگی نامه شخصی اش تحت عنوان ”همه چیز درباره من“ به طور کامل توضیح داده است. فانتانتونیو در مورد درگیری های کاسانو با مربیانی نظیر لوسیانو اسپالتی، صحبت می کند که فانتانتونیو به این مربی گفت: ”شما
نمی توانید مربی هیچ بازیکنی باشید بجز بازیکنان اودینسه؛ اینجا خانه شما نیست، خانه من است.“ فابیو کاپلو در مورد آنتونیو کاسانو می گوید: ”در تاراگونا، او در تمام نیمه دوم از اینکه به حرفهایم توجهی نمی کرد، خون من و رونالدو را به جوش آورده بود. در اتاق رختکن به او گفتم که ”تو یک آشغال هستی، تو حتی از پول کالای انحصاری هم تقلبی تر هستی،“ و لوئیجی دل نری که آنتونیو کاسانو در مورد او می گوید: ”هرگز نفهمیدم که او در مورد چه چیز لعنتی صحبت می کند.“
کاسانو در سال 2008 و پس از پرتاب پیراهنش به سمت داور با محرومیت 5 جلسه ای روبرو شد، و در عین حال گزارش هائی حاکی از آن وجود دارند که آنتونیو کاسانو، دیوید پسر مارچلو لیپی را مجبور می ساخته تا به باشگاه شبانه رفته و از آن پس چهره شاخص بازیکنان جا مانده از سفر به جام جهانی 2010 بود. با این وجود داستان دیگری از روستای محل زندگی اش می گوید که کاسانو چند روز پس از امضای قرارداد چند میلیون پوندی خود با تیم آ اس رم، یک موتور گازی را در روستایش دزدیده بود. حتماً او توان خرید یک موتور گازی را نداشته است!
منبع: سايت گل
یکی از دوست نداشتنی ترین بازیکنانی که بیشترین سوء تفاهم هم در مورد او وجود داشت، مارکو ماتراتزی بود که به خاطر بیشتر بازی هایش پیش از جام جهانی 2006 به عنوان جانوری بی استعداد تلقی می شد
10) جورجیو چیناگلیا
چیناگلیا آنقدر شخصیت بزرگی در رم بود که داستان های مربوط به پاپ به صفحه سوم روزنامه های محلی ارجاع داده می شد تا جا برای نوشتن مطالبی در مورد این ورزشکار باز شود. این مهاجم بین سالهای 1969 و 1976، نود و هشت گل را در لاتزیو به ثمر رسانده، و عامل اصلی فتح اسکودتو توسط تیم لاتزیو در سال 1974 بود، که با زدن 24 گل برای تیمش و کسب عنوان آقای گلی نقش بسزائی در قهرمانی تیمش داشت.
چیناگلیا که همیشه کارهای ضداخلاقی انجام می داد، شخصیتی بحث برانگیز بوده، و سرانجام این رفتار برای او به قیمت از دست دادن بازی در تیم ملی ایتالیا تمام شد. در طول جام جهانی چیناگلیا طی برخوردی با هائیتی تعویض شد و به مربی خود فروچیو والکارگی دشنام گفت. سپس او به سمت رختکن رفت، و طبق گزارشها هشت شیشه آب را شکست. این عمل پرخاشگرانه به طور اساسی به دوران بازی او در تیم ملی با تنها 14 بازی و چهار گل زده پایان داد. او بعدها برای بازی برای تیم نیویورک کاسموس به ایالات متحده رفت، که در آنجا نیز مشکلاتش همچون مشاجره با پیل، همبازی اش، ادامه داشت.
9) کریستین ویری
او شخصیتی بسیار حساس و زود رنج چه در زمین بازی و چه در بیرون از زمین داشت. ویری پیش از افت بسیار عجیبش پس از یورو 2004، بهترین مهاجم تیم ملی بود. این بازیکن 6 فوت و یک اینچی که به تازگی بازنشسته شده، در طول دوران بازیگری خود روابط چندان خوبی با رسانه ها نداشت، و به ندرت با آنها مصاحبه می کرد، و یکبار هم به رسانه ها گفته بود که ”از جمع همه شماها باهمدیگر مردترم.“
ویری پیش از اقدامات و بررسی های قانونی در مورد باشگاه سابقش بعد از آنکه او را به عنوان بخشی از تحقیقات خود در مورد رسوائی در سري آ به صورت غیرقانونی تحت تعقیب قرار دادند، به حالت قهر اینتر را ترک کرده، و حتی از دریافت جایزه گلهایش نیز خودداری کرد. زندگی عاشقانه کریستین ویری هم به همین صورت آشفته و بی نظم بود، و از اول تا آخر تقریباً با همه دختران زیبای شوهای تلویزیونی ایتالیا، شامل دختران زیبائی نظیر الیزابتا کانالیس و ملیسا ساتا، رابطه عاشقانه ای داشته است.
8) فرانچسکو فلاچی
یکی از چندین فوروارد بسیار بااستعداد در این فهرست که نمی توانست عادات بد خود در بیرون از زمین را ترک کند، فرانچسکو فلاچی بود. در سال 2006، فلاچی، به خاطر شرط بندی و قمار غیرقانونی به مدت دو ماه از حضور در مسابقات محروم شده، و پیش از آن به دلیل استفاده از کوکائین با تعلیق دو ساله ای از سال جاری روبرو شده بود.
وی پس از بازگشت به میادین در سال 2009، طولی نکشید که بار دیگر به خاطر مثبت بودن نتیجه آزمایش در پی مصرف کوکائین، باز هم در دسامبر همان سال گرفتار شد. این بار او با محرومیتی 12 ساله روبرو شد، که این پایانی بود بر زندگی حرفه ای فلاچی ..... مگر آنکه او قصد ادامه فوتبال حرفه ای در سن 47 سالگی را نیز داشته باشد.
7) پاسکواله برونو
برونو که بدنام ترین فرد سختکوش در فوتبال ایتالیا پس از بازنشسته شدن کلادیو جنتیله بود، به دلیل سبک دفاعی بسیار سخت و تسلیم ناپذیرش به او لقب ”حیوان“ داده بودند. یکبار این بازیکن سابق یوونتوس تورین و فعلی لچه همراه با تمامی هم تیمی هائی که قصد دخالت در درگیری را داشتند، به دلیل حمله فیزیکی به داور هشت جلسه محروم شدند. برونو قادر بود تکل های بسیار خشنی بزند و در طول دوران بازیگری اش کارت های بسیاری را دریافت کرد. او در تیم اسکاتلندی هارت به قهرمان محبوب هواداران بدل شد، و از این لحاظ که پس از ضربه زدن به کلیه بازیکن حریف برای کل نیمکت ذخیره های تیم هیبرنیان خط و نشان کشید، با خاطره ای بد از وی نام برده می شود.
برونو حتی پس از بازنشستگی هم با ایراد برخی اظهار نظرهای ستیزه جویانه، رویکرد کاملاً بی منطق خود را ادامه داد. او اخیراً فوتبالیست های امروزی را به افراد ظریفی تشبیه کرده است که تنها به فکر گوشواره ها، خالکوبیها، باشگاه های شبانه، و خرید بوده؛ برونو همچنین گفت که اگر هنوز هم بازی می کرد، درسی به زلاتان ابراهیموویچ می داد.
6) عمر سیووری
سیمووری به عنوان یکی از بزرگترین بازیکنان تاریخ باشگاه یوونتوس و سری آ، همین طور یکی از بداخلاق ترین، بازیکنان در اذهان باقی خواهد ماند. سیووری که فوتبالیست برتر سال 1961 اروپا شد، در طول هفت سال بازی در یوونتوس هفت بار از زمین مسابقه اخراج شد و همیشه در درگیری با داور و بازیکنان حریف حاضر بود. حرکت مورد علاقه او لائی زدن بود که با این حرکت دوست داشت بازیکنان حریف را تحقیر کند؛ او همچنین آخرین بازیکنی بود که سبک ”فوربو“ آمریکای جنوبی – رویکرد حیله گری و تقلب در بازی – را در بازی نمایش می داد.
مارادونای دهه شصت در سال 1965 و پس از مشاجره بسیار شدید با مربی خود هریبرتو هِرِرا، بیانکونری را ترک کرد و در آخرین حضور خود در دوران بازیگری در ترکیب تیم ناپولی – که به خاطر آن متحمل محرومیت های بسیاری گردید – در برابر بیانکونری، به خاطر زدن ضربه شدید به ارمینو فاوالی شش جلسه از حضور در میادین محروم شد.
5) مارکو ماتراتزی
یکی از دوست نداشتنی ترین بازیکنانی که بیشترین سوء تفاهم هم در مورد او وجود داشت، مارکو ماتراتزی بود که به خاطر بیشتر بازی هایش پیش از جام جهانی 2006 به عنوان جانوری بی استعداد تلقی می شد. صحنه سازی های او، و حالات اخموی صورتش، و البته تکل های خشن و زدن آرنج در نبردهای هوائی، او را به دشمن طرفداران بازی سالم و جوانمردانه بدل ساخته بود.
اما در تابستان سال 2006، ماتراتزی بهترین سه هفته زندگی را سپری کرد، و به عنوان جانشین آلساندرو نستای مصدوم در جام جهانی که ایتالیا فاتح آن شد، عملکرد بسیار درخشانی داشت.
حتی پس از آن، نظیر زدن گل مساوی به فرانسه در بازی فینال و نیز گل زدن پنالتی در ضربات پنالتی آخر بازی، تحت تأثیر و در سایه درگیری با زین الدین زیدان قرار گرفت که این درگیری منجر به اخراج زیدان از زمین مسابقه شد.
زیزو، در آخرین بازی دوران فوتبال خود، در وقت اضافه و پس از زدن ضربه سر به مارکو ماتراتزی به دلیل اهانت به خانواده اش، با کارت قرمز داور روبرو شد. ماتراتزی، شاید به دلیل سابقه گذشته خود، مقصر شناخته شده و از سوی فیفا از شرکت در دو مسابقه محروم شد. اخیراً هم این مدافع سابق اورتون، پس از پیروزی اینتر در داربی میلان، با استفاده از ماسک سیلیو برلوسکونی به شوخی و تمسخر پرداخت.
4) ماریو بالوتلی
علیرغم آنکه هنوز در سن جوانی به سر می برد، اما این مهاجم متولد سیسیل که از مهاجران غنائی است، ظاهراً تصمیم گرفته تا با تمامی هم تیمی ها، بازیکنان حریف، مربی، هواداران و مقامات رسمی بازی و هر کسی که سر راه او قرار می گیرد، دعوا کند. بسیاری از نقل قول های بحث برانگیز بالوتلی عبارتند از اینکه خود را شهروند درجه دو می داند، و با صدای بلند فریاد می زند که کریستیانو رونالدو نمی تواند مرا ببیند، و به حمایت از تیم میلان و حتی پوشیدن پیراهن روسونری در تلویزیون هم رضایت می داد.
سوپر ماریو به کرّات از سوی خوزه مورینیو مربی سابق اینتر کنار گذاشته شده، و پس از این حرکت زشت که پیراهن اینتر را پس از برد 3-1 در لیگ قهرمانان در دیدار رفت از مرحله نیمه نهائی مقابل بارسلونا در فصل گذشته بر زمین کوبید، حتی هوادارانش هم به او گفتند که سن سیرو را ترک کند.
3) پائولو دی کانیو
پائولو دی کانیو یکی از بزرگترین بازیکنان تاریخ فوتبال ایتالیاست، که همراه با اواریستو بکالوسی و آگوستینو دی بارتولومی، هرگز برای تیم ملی بازی نکردند، و هیچ شکی نیست که خلق و خوی تند و آتشین او فرصت پوشیدن پیراهن پرافتخار آزوریها را از او گرفت.
باشگاه یوونتوس پس از درگیری دی کانیو با سرمربی تیم جیوانی تراپاتونی، او را به فروش رساند، حال آنکه دوران بازیگری او در شفیلد ونزدی نیز به خاطر یکی از زشت ترین لحظات در تاریخ فوتبال انگلیس که در آن دی کانیو، پائول آلکوک داور مسابقه شفیلد در برابر آرسنال را بعد از اخراج او به زمین هل داد، خاطره خوشی را برای فوتبال دوستان به جای نگذاشته است.
این کار او یازده جلسه محرومیت را برایش در پی داشت. قبل از آن هم، دی کانیو با مربی خود ران آتکینسون درگیری داشت، و یکبار هم به خاطر درگیری لفظی برای پرتاب اوت به نفع تیمش با دو کارت زرد، و در نیتجه کارت قرمز، داور روبرو شده و از زمین مسابقه اخراج گردید. دی کانیو در تیم وستهام به اسطوره ای بدل شد، اما پس از بازگشت به تیم محبوب خود یعنی لاتزیو هنگامی که به یکی از هواداران افراطی سلام رومی داد، باز هم در رأس اخبار جنجالی رسانه ها قرار گرفت. چه شخصیت جهنمی داشت دی کانیو!
2) کلاودیو جنتیله
یکی از بدجنس ترین و خشن ترین مدافعانی که تا کنون پا به زمین فوتبال گذاشته است، کلاودیو جنتیله بود؛ هنگامی که مهاجمان با جنتیله روبرو می شدند، دست و پای خود را گم می کردند.
این مدافع به خاطر خطای شدید روی مارادونا که منجر به بیرون رفتن بازیکن آرژانتینی از زمین مسابقه در جام جهانی 1982 گردید شناخته می شود، و در عین حال پیراهن بازیکن بزرگ تیم ملی برزیل، زیکو، را در نیمه نخست بازی در همان دوره از رقابتها پاره کرد. ماریو کمپس قهرمان تیم آرژانتین سال 1978 در مورد جنتیله می گفت: ”اگر شما به دستشوئی هم بروید، جنتیله آنجا هم شما را دنبال خواهد کرد.“
جنتیله همراه با یوونتوس شش بار فاتح اسکودتو شد و یقیناً در آنجا قهرمانی محبوب است. حکایتی است که می گوید که کوین کیگان مهاجم انگلیسی به عنوان فوتبالیست سال اروپا انتخاب شده بود. در مراسم جشن اهداء جایزه، کیگان از صندلی اش بلند می شود تا برای دریافت جایزه اش به روی صحنه برود، اما در هنگام عبور از مسیر صحنه، جنتیله ضربه ای به او می زند. سپس جنتیله در انظار مردم به صورت نجوا کنان در گوش کیگان می گوید: ” اگر در بازی تو را هدف می گرفتم، اصلاً این جایزه را نمی بردی!“
جنتیله ورزشکاری خشن با آوازه بد بود، و در بسیاری اوقات تکل از پشت می زد، در حالیکه حیله دیگر او ناخن فرو کردن در دستان فوروارد حریف در هنگام بلند کردن او از زمین بوده است –
حیله ای که از چشم داور پنهان می ماند. فوتبال ایتالیا و جهان دیگر به مانند جنتیله به خود ندید!
1) آنتونیو کاسانو
این بازیکن روز پس از فتح جام جهانی 1982 توسط ایتالیا به دنیا آمد، و پس از آنکه او به عنوان جوان 17 ساله ای با گل خارق العاده خود برای تیم شهرش باری در مقابل اینتر گلزنی کرد، به او به عنوان با استعدادترین بازیکن نسل خود لقب مارادونا دادند. با این وجود، کاسانو به دلیل شخصیت بسیار ناگهانی و در حال نوسانش، هرگز به حق واقعی و توان خدادادی اش دست نیافت.
کاسانو بیشتر شیطنت هائی که در ده سال گذشته انجام داده را در زندگی نامه شخصی اش تحت عنوان ”همه چیز درباره من“ به طور کامل توضیح داده است. فانتانتونیو در مورد درگیری های کاسانو با مربیانی نظیر لوسیانو اسپالتی، صحبت می کند که فانتانتونیو به این مربی گفت: ”شما
نمی توانید مربی هیچ بازیکنی باشید بجز بازیکنان اودینسه؛ اینجا خانه شما نیست، خانه من است.“ فابیو کاپلو در مورد آنتونیو کاسانو می گوید: ”در تاراگونا، او در تمام نیمه دوم از اینکه به حرفهایم توجهی نمی کرد، خون من و رونالدو را به جوش آورده بود. در اتاق رختکن به او گفتم که ”تو یک آشغال هستی، تو حتی از پول کالای انحصاری هم تقلبی تر هستی،“ و لوئیجی دل نری که آنتونیو کاسانو در مورد او می گوید: ”هرگز نفهمیدم که او در مورد چه چیز لعنتی صحبت می کند.“
کاسانو در سال 2008 و پس از پرتاب پیراهنش به سمت داور با محرومیت 5 جلسه ای روبرو شد، و در عین حال گزارش هائی حاکی از آن وجود دارند که آنتونیو کاسانو، دیوید پسر مارچلو لیپی را مجبور می ساخته تا به باشگاه شبانه رفته و از آن پس چهره شاخص بازیکنان جا مانده از سفر به جام جهانی 2010 بود. با این وجود داستان دیگری از روستای محل زندگی اش می گوید که کاسانو چند روز پس از امضای قرارداد چند میلیون پوندی خود با تیم آ اس رم، یک موتور گازی را در روستایش دزدیده بود. حتماً او توان خرید یک موتور گازی را نداشته است!
منبع: سايت گل
جديدترين فهرست پردرآمدترين فوتباليست هاي دنيا منتشر شد.
اسامي اين ليست عبارتند از:
1. "کريستيانو رونالدو" بازيکن تيم رئال مادريد اسپانيا رتبه نخست اين فهرست را به خود اختصاص مي دهد. دستمزد ستاره پرتغالي کهکشاني ها، 12 ميليون يورو در سال مي باشد. اين رقم براي برگزاري مراسم ازدواجي که اين روزها شايعاتي پيرامون آن وجود دارد، کفايت مي کند.
2."وين روني" از منچستر يونايتد مکان دوم اين فهرست را اشغال مي کند. اين ستاره انگليسي تنها اندکي کمتر از هم تيمي سابق خود در منچستر درآمد دارد. دستمزد وي 11,5 ميليون يورو در سال مي باشد.
3. در جاي سوم فهرست پردرآمدترين بازيکنان فوتبال جهان "ليونل مسي" آرژانتيني که چندي پيش عنوان بهترين بازيکن فوتبال جهان در سال 2010 را کسب کرد، قرار دارد. به حساب بانکي اين ستاره باشگاه بارسلونا سالانه مبلغي بالغ بر 11 ميليون يورو واريز مي شود.
4. "يايا توره" هافبک باشگاه منچستر سيتي در رتبه چهارم اين فهرست قرار مي گيرد. وي 10,8 ميليون يورو در سال درآمد دارد. توره به 5 زبان زنده دنيا صحبت مي کند اما مسلماً هيچ گاه نمي توانست اين مقدار پول را از طريق مترجمي به دست آورد.
5. "ساموئل اِتوو" مهاجم اينترميلان ايتاليا نفر پنجم اين فهرست است که درآمدي بالغ بر 10,5 ميليون يورو در سال دارد.
6. در مکان ششم "باستين شواين اشتايگر" هافبک ارزشمند باشگاه بايرن مونيخ آلمان قرار دارد که سالانه مبلغ 9,7 ميليون يورو را در حساب بانکي خود مي بيند.
7. "زلاتان ابراهيموويچ" مهاجم سوئدي که با ترک اينترميلان و حضوري ناموفق در "بارسلونا"، اينبار به باشگاه آ ث ميلان نقل مکان کرده است و دستمزدي بالغ بر 9 ميليون يورو در سال دارد.
8. "کاکا" هافبک برزيلي باشگاه رئال مادريد اسپانيا بر خلاف کودکان برزيلي که در کوچه و پس کوچه هاي برزيل به دنبال توپ مي دوند، در خانواده اي مرفه در برزيل به دنيا آمد و رشد کرد. وي اکنون مي تواند با درآمد سالانه 9 ميليون يورويي هر يک از اين کودکان را مورد حمايت خود قرار دهد.
9. " جان تري" مدافع تيم فوتبال چلسي انگليس رتبه نهم را در اين فهرست به خود اختصاص مي دهد. رومان آبراموويچ مالک روسي اين باشگاه، 9 ميليون يورو در سال به حساب وي واريز مي کند.
10. مکان دهم فهرست پردرآمد ترين بازيکنان فوتبال دنيا به "اِمانوئل آدبايور" اختصاص دارد. انتقال سودمند وي از آرسنال به منچسترسيتي بي دليل نبوده و 9 ميليون يورو در سال براي او درآمد دارد.
اسامي اين ليست عبارتند از:
1. "کريستيانو رونالدو" بازيکن تيم رئال مادريد اسپانيا رتبه نخست اين فهرست را به خود اختصاص مي دهد. دستمزد ستاره پرتغالي کهکشاني ها، 12 ميليون يورو در سال مي باشد. اين رقم براي برگزاري مراسم ازدواجي که اين روزها شايعاتي پيرامون آن وجود دارد، کفايت مي کند.
2."وين روني" از منچستر يونايتد مکان دوم اين فهرست را اشغال مي کند. اين ستاره انگليسي تنها اندکي کمتر از هم تيمي سابق خود در منچستر درآمد دارد. دستمزد وي 11,5 ميليون يورو در سال مي باشد.
3. در جاي سوم فهرست پردرآمدترين بازيکنان فوتبال جهان "ليونل مسي" آرژانتيني که چندي پيش عنوان بهترين بازيکن فوتبال جهان در سال 2010 را کسب کرد، قرار دارد. به حساب بانکي اين ستاره باشگاه بارسلونا سالانه مبلغي بالغ بر 11 ميليون يورو واريز مي شود.
4. "يايا توره" هافبک باشگاه منچستر سيتي در رتبه چهارم اين فهرست قرار مي گيرد. وي 10,8 ميليون يورو در سال درآمد دارد. توره به 5 زبان زنده دنيا صحبت مي کند اما مسلماً هيچ گاه نمي توانست اين مقدار پول را از طريق مترجمي به دست آورد.
5. "ساموئل اِتوو" مهاجم اينترميلان ايتاليا نفر پنجم اين فهرست است که درآمدي بالغ بر 10,5 ميليون يورو در سال دارد.
6. در مکان ششم "باستين شواين اشتايگر" هافبک ارزشمند باشگاه بايرن مونيخ آلمان قرار دارد که سالانه مبلغ 9,7 ميليون يورو را در حساب بانکي خود مي بيند.
7. "زلاتان ابراهيموويچ" مهاجم سوئدي که با ترک اينترميلان و حضوري ناموفق در "بارسلونا"، اينبار به باشگاه آ ث ميلان نقل مکان کرده است و دستمزدي بالغ بر 9 ميليون يورو در سال دارد.
8. "کاکا" هافبک برزيلي باشگاه رئال مادريد اسپانيا بر خلاف کودکان برزيلي که در کوچه و پس کوچه هاي برزيل به دنبال توپ مي دوند، در خانواده اي مرفه در برزيل به دنيا آمد و رشد کرد. وي اکنون مي تواند با درآمد سالانه 9 ميليون يورويي هر يک از اين کودکان را مورد حمايت خود قرار دهد.
9. " جان تري" مدافع تيم فوتبال چلسي انگليس رتبه نهم را در اين فهرست به خود اختصاص مي دهد. رومان آبراموويچ مالک روسي اين باشگاه، 9 ميليون يورو در سال به حساب وي واريز مي کند.
10. مکان دهم فهرست پردرآمد ترين بازيکنان فوتبال دنيا به "اِمانوئل آدبايور" اختصاص دارد. انتقال سودمند وي از آرسنال به منچسترسيتي بي دليل نبوده و 9 ميليون يورو در سال براي او درآمد دارد.
10 نقل و انتقال برتر ژانویه 2011
1- آنتونیو کاسانو (سمپدوریا به میلان)
مبلغ انتقال: اعلام نشد
ستاره دردسر ساز فوتبال ایتالیا فصل را در سمپدوریا آغاز کرد اما درگیری اش با ریکاردو گارونه، رئیس باشگاه جنوایی، موجب شد تا دیگر جایی در این تیم نداشته باشد. در حالی که یوونتوس و اینتر هم به دنبال او بودند اما کاسانو راهی میلان شد تا در کنار زلاتان و روبینو خط حمله مخوفی را برای روسونری بسازد. او نه تنها گلزن قهاری است بلکه از توانایی ویژه ای در خلق موقعیت برای هم تیمی هایش برخوردار است. آمار چهار پاس گل در چهار بازی ابتدایی در میلان، روزهای درخشانی را برای او نوید می دهد.
2- ادین ژکو (وولفسبورگ به منچسترسیتی)
مبلغ انتقال: 32 میلیون یورو
مهاجم بوسنیایی علاقه زیادی داشت تا راهی یوونتوس شود. او بارها اعلام کرد در صورت جدایی از وولفسبورگ، یوونتوس تنها تیمی است که آرزوی پوشیدن پیراهنش را دارد اما تعلل جوزپه ماروتا و سایر مدیران یووه موجب شد تا او در نهایت به پیشنهاد خیره کننده سیتی پاسخ مثبت بدهد. اگر او بتواند آمار گلزنی قابل توجهش در وولفسبورگ را در باشگاه جدیدش تکرار کند، می تواند به یکی از موفق ترین نقل و انتقال های لیگ برتر تبدیل شود.
3- ابراهیم آفلای (آیندهوون به بارسلونا)
مبلغ انتقال: 3 میلیون یورو
مطمئنا گواردیولا در کاپیتان جوان آیندهوون کیفیتی دیده بود که او را به عنوان تنها خریدش در ژانویه انتخاب کرد. این ستاره مراکشی الاصل علی رغم جوانی از تجربه بالایی برخوردار است و می تواند خیلی زود با فلسفه فوتبال بارسا سازگار شود. مدیران بارسلونا برای خرید او مبلغ بسیار اندکی پرداختند اما مطمئنا می توانند بهره بسیار بیشتری از حضور او در ترکیب تیم شان ببرند.
4- لوئیس گوستاوو (هوفنهایم به بایرن مونیخ)
مبلغ انتقال: 15 میلیون یورو
باشگاه باواریایی که می دانست به زودی مارک فن بومل را از دست خواهد داد، این برزیلی تکنیکی را از هوفهنهایم به خدمت گرفت. گوستاوو در سال 2007 به هوفنهایم پیوست و خیلی زود خود را با فوتبال آلمان تطبیق داد. او علاوه بر بازی در پست هافبک دفاعی، توانایی بازی در مرکز و سمت چپ خط دفاعی را نیز دارد. او تنها 23 سال دارد و روزهای درخشانی در بایرن در پیش خواهد داشت.
5- مارک فن بومل (بایرن مونیخ به میلان)
مبلغ انتقال: اعلام نشد
کاپیتان هلندی بایرن برای تمدید قرارداد با مدیران باشگاه به توافق نرسید تا شش ماه قبل از پایان قراردادش راهی میلان شود. او که پیش از این با آیندهوون، بارسا و بایرن، قهرمانی در هلند، اسپانیا و آلمان را تجربه کرده، اکنون می تواند با قهرمانی در سری آ، یک رکورد بی نظیر را به نام خود ثبت کند. او در 33 سالگی همچنان از توانایی های بالایی برخوردار است و می تواند استحکام و نظم را به خط میانی روسونری بازگرداند.
6- سیمائو سابروسا (اتلتیکو مادرید به بشیکتاش)
مبلغ انتقال: 4 میلیون یورو
باشگاه بشیکتاش به دنبال اهداف بلند پروازانه ای است. به همین دلیل تابستان گذشته و ژانویه خرید های قابل توجهی انجام داد. آنها که در بازار نقل و انتقالات تابستانی گوتی و متئو فراری را به خدمت گرفته بودند، چند هفته قبل سیمائو، هافبک باتجربه پرتغالی را به تیم شان اضافه کردند تا نشان دهند چه اهداف بلند پروازانه ای در سر دارند.
تکنیک بالا، ضربات آزاد دیدنی و بازی خوانی عالی سیمائو می تواند کمک زیادی به این تیم ترک بکند.
7- اربی امانوئلسون (آژاکس به میلان)
مبلغ انتقال: 1.7 میلیون یورو
زمانی که درخشش او در تیم میلان آغاز شود، آنها متوجه خواهند شد که با چه مبلغ اندکی او را به خدمت گرفتند. او علاوه بر سمت چپ خط میانی، می تواند در خط حمله نیز بازی کند. مطمئنا مدتی طول خواهد کشید تا او بتواند جای ثابتی در ترکیب روسونری برای خود پیدا کند اما این ستاره جوان می تواند یکی از ستاره های تیم در سال های پیش رو باشد.
8- رونالدینیو (میلان به فلامینگو)
مبلغ انتقال: 3 میلیون یورو
مرد سال سابق فوتبال جهان بعداز سال ها حضور در فوتبال اروپا و بازی برای پاریس سن ژرمن، بارسلونا و میلان به خانه برگشت. حضور آنتونیو کاسانو به معنای پایان کار او در میلان بود و در نهایت از بین چند تیم برزیلی که خواهان به خدمت گرفتن او بودند، راهی فلامینگو شد. بسیار اعتقاد داشتند باشگاه های برزیلی برای استفاده از منافع تجاری رونالدینیو او را به خدمت گرفتند اما گل بی نظیری که او در تمرینات این هفته تیمش به ثمر رساند، بار دیگر- حداقل برای چند ساعت- او را به صدر اخبار رسانه ها برگرداند.
9- امانوئل آدبایور (منچسترسیتی به رئال)
مبلغ انتقال: 4 میلیون یورو
ستاره توگویی برای رسیدن به قهرمانی های بیشتر از آرسنال راهی منچسترسیتی شد اما در این تیم نه تنها به جامی دست پیدا نکرد بلکه حتی جایگاه ثابتش را نیز از دست داد. ورود ادین ژکوی بوسنیایی شرایط را برای او سخت تر از گذشته کرد تا در نهایت با انتقالی قرضی راهی رئال شود. او باید از مدیران هامبورگ سپاسگذار باشد. در صورت که آنها اجازه می دادند نیستلروی به رئال برگردد، آدبایور یک نیم فصل کابوس وار را در ایتسلند سپری می کرد. در صورتی که رئالی ها بخواهند او را در پایان فصل به خدمت بگیرند، باید 15 میلیون یورو بپردازند.
10- رایان بابل (لیورپول به هوفنهایم )
مبلغ انتقال: 8 میلیون یورو
یکی از بازیکنانی که لیورپولی ها قدرش را ندانستند. بابل مطمئنا یک سوراستار نیست اما بی تردید از مهاجم بی استعدادی مانند دیوید انگوگ در کلاس به مراتب بالاتری قرار دارد. او هر بار برای قرمزها به میدان رفت، تاثیر گذار بود وبازی قابل قبولی به نمایش گذاشت. در تیم جدیدش نیز اگر از سوی کادر فنی و هم تیمی هایش مورد حمایت قرار بگیرد، می تواند بازی های بسیار بهتری ارائه دهد.
1- آنتونیو کاسانو (سمپدوریا به میلان)
مبلغ انتقال: اعلام نشد
ستاره دردسر ساز فوتبال ایتالیا فصل را در سمپدوریا آغاز کرد اما درگیری اش با ریکاردو گارونه، رئیس باشگاه جنوایی، موجب شد تا دیگر جایی در این تیم نداشته باشد. در حالی که یوونتوس و اینتر هم به دنبال او بودند اما کاسانو راهی میلان شد تا در کنار زلاتان و روبینو خط حمله مخوفی را برای روسونری بسازد. او نه تنها گلزن قهاری است بلکه از توانایی ویژه ای در خلق موقعیت برای هم تیمی هایش برخوردار است. آمار چهار پاس گل در چهار بازی ابتدایی در میلان، روزهای درخشانی را برای او نوید می دهد.
2- ادین ژکو (وولفسبورگ به منچسترسیتی)
مبلغ انتقال: 32 میلیون یورو
مهاجم بوسنیایی علاقه زیادی داشت تا راهی یوونتوس شود. او بارها اعلام کرد در صورت جدایی از وولفسبورگ، یوونتوس تنها تیمی است که آرزوی پوشیدن پیراهنش را دارد اما تعلل جوزپه ماروتا و سایر مدیران یووه موجب شد تا او در نهایت به پیشنهاد خیره کننده سیتی پاسخ مثبت بدهد. اگر او بتواند آمار گلزنی قابل توجهش در وولفسبورگ را در باشگاه جدیدش تکرار کند، می تواند به یکی از موفق ترین نقل و انتقال های لیگ برتر تبدیل شود.
3- ابراهیم آفلای (آیندهوون به بارسلونا)
مبلغ انتقال: 3 میلیون یورو
مطمئنا گواردیولا در کاپیتان جوان آیندهوون کیفیتی دیده بود که او را به عنوان تنها خریدش در ژانویه انتخاب کرد. این ستاره مراکشی الاصل علی رغم جوانی از تجربه بالایی برخوردار است و می تواند خیلی زود با فلسفه فوتبال بارسا سازگار شود. مدیران بارسلونا برای خرید او مبلغ بسیار اندکی پرداختند اما مطمئنا می توانند بهره بسیار بیشتری از حضور او در ترکیب تیم شان ببرند.
4- لوئیس گوستاوو (هوفنهایم به بایرن مونیخ)
مبلغ انتقال: 15 میلیون یورو
باشگاه باواریایی که می دانست به زودی مارک فن بومل را از دست خواهد داد، این برزیلی تکنیکی را از هوفهنهایم به خدمت گرفت. گوستاوو در سال 2007 به هوفنهایم پیوست و خیلی زود خود را با فوتبال آلمان تطبیق داد. او علاوه بر بازی در پست هافبک دفاعی، توانایی بازی در مرکز و سمت چپ خط دفاعی را نیز دارد. او تنها 23 سال دارد و روزهای درخشانی در بایرن در پیش خواهد داشت.
5- مارک فن بومل (بایرن مونیخ به میلان)
مبلغ انتقال: اعلام نشد
کاپیتان هلندی بایرن برای تمدید قرارداد با مدیران باشگاه به توافق نرسید تا شش ماه قبل از پایان قراردادش راهی میلان شود. او که پیش از این با آیندهوون، بارسا و بایرن، قهرمانی در هلند، اسپانیا و آلمان را تجربه کرده، اکنون می تواند با قهرمانی در سری آ، یک رکورد بی نظیر را به نام خود ثبت کند. او در 33 سالگی همچنان از توانایی های بالایی برخوردار است و می تواند استحکام و نظم را به خط میانی روسونری بازگرداند.
6- سیمائو سابروسا (اتلتیکو مادرید به بشیکتاش)
مبلغ انتقال: 4 میلیون یورو
باشگاه بشیکتاش به دنبال اهداف بلند پروازانه ای است. به همین دلیل تابستان گذشته و ژانویه خرید های قابل توجهی انجام داد. آنها که در بازار نقل و انتقالات تابستانی گوتی و متئو فراری را به خدمت گرفته بودند، چند هفته قبل سیمائو، هافبک باتجربه پرتغالی را به تیم شان اضافه کردند تا نشان دهند چه اهداف بلند پروازانه ای در سر دارند.
تکنیک بالا، ضربات آزاد دیدنی و بازی خوانی عالی سیمائو می تواند کمک زیادی به این تیم ترک بکند.
7- اربی امانوئلسون (آژاکس به میلان)
مبلغ انتقال: 1.7 میلیون یورو
زمانی که درخشش او در تیم میلان آغاز شود، آنها متوجه خواهند شد که با چه مبلغ اندکی او را به خدمت گرفتند. او علاوه بر سمت چپ خط میانی، می تواند در خط حمله نیز بازی کند. مطمئنا مدتی طول خواهد کشید تا او بتواند جای ثابتی در ترکیب روسونری برای خود پیدا کند اما این ستاره جوان می تواند یکی از ستاره های تیم در سال های پیش رو باشد.
8- رونالدینیو (میلان به فلامینگو)
مبلغ انتقال: 3 میلیون یورو
مرد سال سابق فوتبال جهان بعداز سال ها حضور در فوتبال اروپا و بازی برای پاریس سن ژرمن، بارسلونا و میلان به خانه برگشت. حضور آنتونیو کاسانو به معنای پایان کار او در میلان بود و در نهایت از بین چند تیم برزیلی که خواهان به خدمت گرفتن او بودند، راهی فلامینگو شد. بسیار اعتقاد داشتند باشگاه های برزیلی برای استفاده از منافع تجاری رونالدینیو او را به خدمت گرفتند اما گل بی نظیری که او در تمرینات این هفته تیمش به ثمر رساند، بار دیگر- حداقل برای چند ساعت- او را به صدر اخبار رسانه ها برگرداند.
9- امانوئل آدبایور (منچسترسیتی به رئال)
مبلغ انتقال: 4 میلیون یورو
ستاره توگویی برای رسیدن به قهرمانی های بیشتر از آرسنال راهی منچسترسیتی شد اما در این تیم نه تنها به جامی دست پیدا نکرد بلکه حتی جایگاه ثابتش را نیز از دست داد. ورود ادین ژکوی بوسنیایی شرایط را برای او سخت تر از گذشته کرد تا در نهایت با انتقالی قرضی راهی رئال شود. او باید از مدیران هامبورگ سپاسگذار باشد. در صورت که آنها اجازه می دادند نیستلروی به رئال برگردد، آدبایور یک نیم فصل کابوس وار را در ایتسلند سپری می کرد. در صورتی که رئالی ها بخواهند او را در پایان فصل به خدمت بگیرند، باید 15 میلیون یورو بپردازند.
10- رایان بابل (لیورپول به هوفنهایم )
مبلغ انتقال: 8 میلیون یورو
یکی از بازیکنانی که لیورپولی ها قدرش را ندانستند. بابل مطمئنا یک سوراستار نیست اما بی تردید از مهاجم بی استعدادی مانند دیوید انگوگ در کلاس به مراتب بالاتری قرار دارد. او هر بار برای قرمزها به میدان رفت، تاثیر گذار بود وبازی قابل قبولی به نمایش گذاشت. در تیم جدیدش نیز اگر از سوی کادر فنی و هم تیمی هایش مورد حمایت قرار بگیرد، می تواند بازی های بسیار بهتری ارائه دهد.
Last edited:
مرور کامل انتقالات ژانویه: پرهیاهوترین دوره نقل و انتقالات زمستانی
بر خلاف سالهای گذشته، انتقالات بسیاری در روز آخر انجام شد. در تابستان چنین اتفاقی طبیعی است، اما پنجره نقل و انتقالات زمستانی 2011 به طرزی غیرمعمول شلوغ بود.
چیزی که امسال را از سالهای پیش جدا کرد، چند انتقال بزرگ بود. ستارگان معمولا در اواسط فصل جابجا نمی‌شوند و ترجیح می‌دهند در جولای و آگوست تیم خود را عوض کنند. اما در این ژانویه، انتقالات هشت‌رقمی بسیاری انجام شد
همان طور که انتظار می‌رفت، بسیاری از این جابجایی‌ها در انگلیس بود. منچسترسیتی ادین ژکوی +30 میلیون یورویی را از ولفسبورگ خرید و استون ویلا با خرید 22.5 میلیون یورویی دارن بنت خریدهای انگلیسی‌ها را ادامه داد. این تازه شروع انتقالات انگلیس بود.
لیورپول با خرید لوییس سوارس از آژاکس با قراردادی به ارزش بیش از 26 میلیون یورو به بازار وارد شد و سپس مبلغ شگفت‌انگیز 41 میلیون یورو را برای خرید اندی کارول از نیوکاسل پرداخت که این تازه مبلغ ابتدایی قرارداد خرید اوست.
همه این ماجراها در نهایت منجر به یکی از دیرترین و دراماتیک‌ترین انتقالات این دوره شد و فرناندو تورس از آنفیلد به چلسی رفت. آبی‌ها بیش از 58 میلیون یورو برای قهرمان جام جهانی پول دادند. اگر این کافی نبود، آنها چند دقیقه پیش از پایان مهلت نقل و انتقالات خبر پیوستن داوید لوییز از بنفیکا به مبلغ 25 میلیون یورو را اعلام کردند.
در ایتالیا هم اوضاع به همین ترتیب بود و بزرگترین قراردادها برای بازیکنانی بسته شد که آن جلو بازی می‌کردند. جیامپائولو پاتزینی خرج زیادی برای اینتر به همراه داشت اما دست کم اعتماد آنها را با شروعی خیره‌کننده پس از پیوستن از سمپدوریا به اینتر پاسخ داد. یوونتوس هم لوکا تونی را گرفت و در خرید چندین مهاجم دیگر ناکام ماند.
اینتر همچنین یوتو ناگاتومو از چزنا را هم خرید. جاناتان بیابیانی هم سن‌سیرو را به مقصد سمپدوریا ترک کرد.
میلان صدرنشین هم به همین اندازه سرش شلوغ بود. آنها آنتونیو کاسانو را در اوایل پنجره انتقالات با قیمتی تخفیفی از سمپدوریا خریدند و سپس اوربی امانوئلسن را از آژاکس و نیکولا لگروتالیه را از یووه به خدمت گرفتند. رونالدینیو هم روسونری را به مقصد فلامنگو ترک کرد.
رم پنجره فوق‌العاده آرامی را پشت سر گذاشت. آنها خریدی نداشتند و سیسینیو و ژولیو باپتیستا هم به ویارئال و مالاگا رفتند.
اغلب قراردادهای بزرگ دیگر به صورت قرضی بود، مانند آمائوری از یووه به پارما، آنتونیو فلورو فلورس از اودینزه به جنوا و داویده سانتون از اینتر به چزنا.
در اسپانیا هم خبر خاصی نبود. رئال مادرید امانوئل آدبایور را به صورت قرضی از منچسترسیتی به خدمت گرفت و بارسلونا تنها 3 میلیون یورو برای ابراهیم افلای، ستاره چپ‌پای PSV آیندهوون پرداخت.
سویا دو خرید جاه‌طلبانه داشت: ایوان راکیتیچ و گری مدل که هر کدام با مبلغ 2.5 میلیون یورو، به ترتیب از شالکه و اونیورسیداد کاتولیکا خریداری شدند. فروش عبدولای کونکو به مبلغ 6 میلیون یورو به جنوا، باشگاه سابقش، هزینه خرج‌های سویا را فراهم کرد.
سیمائو از اتلتیکو با مبلغی کمتر از یک میلیون یورو به بشیکتاش رفت و پول او بخشی از مبلغ خرید الیاس از کورینتیانس به قیمت 7 میلیون یورو و خوان‌فران از اوساسونا به قیمت 4 میلیون یورو را فراهم کرد.
در نهایت اسپانیول بار دیگر نشان داد باشگاه فروشنده‌ای است. آنها ویکتور روییس و دیداک ویلا، دو ستاره دفاعی خود را با قیمت‌های 6 و 4 میلیون یورو به ناپولی و میلان واگذار کردند.
در آلمان بایرن مونیخ ولخرجی کرد و البته تنها یک بازیکن خرید: لوییز گوستاوو، ستاره هوفنهایم با قیمت 17 میلیون یورو به باواریا رفت. مارتین دمیکلیس که جایی در ترکیب بایرن نداشت هم با 3 میلیون یورو به مالاگا پیوست.
ولفسبورگ هم خرج‌های زیادی کرد، هرچند که با فروش ژکو به سیتی سود قابل توجهی به دست آورد. شش بازیکن پا به ورزشگاه فولکس‌واگن گذاشتند: دیومرسی امبوکانی، تونجای شانلی، یوهاندری اوروسکو، کو جا-چئول، جان پولاک و پارتیک هلمس 8 میلیون یورویی، همه بازیکنان ولفسبورگ شدند.
هوفنهایم که احتمالا بهترین خرید زمستانی آلمان را با آوردن رایان بابل 7 میلیون یورویی انجام داد، روبرتو فیرمینو را هم از تیم بازیکن‌ساز تومبنسه با قیمت 4 میلیون یورو خرید.
در فرانسه همه باشگاه‌ها بازیکن فروختند: ژان ایل ماکن از لیون به استون ویلا رفت، انتقال قرضی حاتم بن‌عرفا از مارسی به نیوکاسل دائمی شد و استفان سسنیون از پاری سن ژرمن به ساندرلند پیوست. المپیک مارسی رود فانی را از لانس خرید، موناکو محمدو دیارا را از رئال مادرید به فرانسه برگرداند و فرناندو کاوناگی هم هرچند از دوران قرضی حضور در مایورکا برگشت، اما به اینترناسیونال قرض داده شد.
در اسکاتلند خبر خاصی نبود و تنها سلتیک فردی لیونبرگ و کریس کامنز را خرید و رنجرز هم دیوید هیلی را قرض گرفت و کنی میلر را به بورسااسپور ترکیه فروخت.
در روسیه هم اوضاع به آرامی پیش رفت. البته هنوز فرصت زیادی تا آغاز فصل جدید لیگ آنها مانده است. اوبافمی مارتینز و رافال موراوسکی از روبین کازان به بیرمنگام و لخ پوزنان رفتند. والتر چالا هم از کوئنکا به روبین رفت. آندری ایوانوف از اسپارتاک مسکو به لوکوموتیو مسکو رفت و آنژی هم ژوائو کارلوس را از گنک خرید.
منبع : سایت گل
بر خلاف سالهای گذشته، انتقالات بسیاری در روز آخر انجام شد. در تابستان چنین اتفاقی طبیعی است، اما پنجره نقل و انتقالات زمستانی 2011 به طرزی غیرمعمول شلوغ بود.
چیزی که امسال را از سالهای پیش جدا کرد، چند انتقال بزرگ بود. ستارگان معمولا در اواسط فصل جابجا نمی‌شوند و ترجیح می‌دهند در جولای و آگوست تیم خود را عوض کنند. اما در این ژانویه، انتقالات هشت‌رقمی بسیاری انجام شد
همان طور که انتظار می‌رفت، بسیاری از این جابجایی‌ها در انگلیس بود. منچسترسیتی ادین ژکوی +30 میلیون یورویی را از ولفسبورگ خرید و استون ویلا با خرید 22.5 میلیون یورویی دارن بنت خریدهای انگلیسی‌ها را ادامه داد. این تازه شروع انتقالات انگلیس بود.
لیورپول با خرید لوییس سوارس از آژاکس با قراردادی به ارزش بیش از 26 میلیون یورو به بازار وارد شد و سپس مبلغ شگفت‌انگیز 41 میلیون یورو را برای خرید اندی کارول از نیوکاسل پرداخت که این تازه مبلغ ابتدایی قرارداد خرید اوست.
همه این ماجراها در نهایت منجر به یکی از دیرترین و دراماتیک‌ترین انتقالات این دوره شد و فرناندو تورس از آنفیلد به چلسی رفت. آبی‌ها بیش از 58 میلیون یورو برای قهرمان جام جهانی پول دادند. اگر این کافی نبود، آنها چند دقیقه پیش از پایان مهلت نقل و انتقالات خبر پیوستن داوید لوییز از بنفیکا به مبلغ 25 میلیون یورو را اعلام کردند.
در ایتالیا هم اوضاع به همین ترتیب بود و بزرگترین قراردادها برای بازیکنانی بسته شد که آن جلو بازی می‌کردند. جیامپائولو پاتزینی خرج زیادی برای اینتر به همراه داشت اما دست کم اعتماد آنها را با شروعی خیره‌کننده پس از پیوستن از سمپدوریا به اینتر پاسخ داد. یوونتوس هم لوکا تونی را گرفت و در خرید چندین مهاجم دیگر ناکام ماند.
اینتر همچنین یوتو ناگاتومو از چزنا را هم خرید. جاناتان بیابیانی هم سن‌سیرو را به مقصد سمپدوریا ترک کرد.
میلان صدرنشین هم به همین اندازه سرش شلوغ بود. آنها آنتونیو کاسانو را در اوایل پنجره انتقالات با قیمتی تخفیفی از سمپدوریا خریدند و سپس اوربی امانوئلسن را از آژاکس و نیکولا لگروتالیه را از یووه به خدمت گرفتند. رونالدینیو هم روسونری را به مقصد فلامنگو ترک کرد.
رم پنجره فوق‌العاده آرامی را پشت سر گذاشت. آنها خریدی نداشتند و سیسینیو و ژولیو باپتیستا هم به ویارئال و مالاگا رفتند.
اغلب قراردادهای بزرگ دیگر به صورت قرضی بود، مانند آمائوری از یووه به پارما، آنتونیو فلورو فلورس از اودینزه به جنوا و داویده سانتون از اینتر به چزنا.
در اسپانیا هم خبر خاصی نبود. رئال مادرید امانوئل آدبایور را به صورت قرضی از منچسترسیتی به خدمت گرفت و بارسلونا تنها 3 میلیون یورو برای ابراهیم افلای، ستاره چپ‌پای PSV آیندهوون پرداخت.
سویا دو خرید جاه‌طلبانه داشت: ایوان راکیتیچ و گری مدل که هر کدام با مبلغ 2.5 میلیون یورو، به ترتیب از شالکه و اونیورسیداد کاتولیکا خریداری شدند. فروش عبدولای کونکو به مبلغ 6 میلیون یورو به جنوا، باشگاه سابقش، هزینه خرج‌های سویا را فراهم کرد.
سیمائو از اتلتیکو با مبلغی کمتر از یک میلیون یورو به بشیکتاش رفت و پول او بخشی از مبلغ خرید الیاس از کورینتیانس به قیمت 7 میلیون یورو و خوان‌فران از اوساسونا به قیمت 4 میلیون یورو را فراهم کرد.
در نهایت اسپانیول بار دیگر نشان داد باشگاه فروشنده‌ای است. آنها ویکتور روییس و دیداک ویلا، دو ستاره دفاعی خود را با قیمت‌های 6 و 4 میلیون یورو به ناپولی و میلان واگذار کردند.
در آلمان بایرن مونیخ ولخرجی کرد و البته تنها یک بازیکن خرید: لوییز گوستاوو، ستاره هوفنهایم با قیمت 17 میلیون یورو به باواریا رفت. مارتین دمیکلیس که جایی در ترکیب بایرن نداشت هم با 3 میلیون یورو به مالاگا پیوست.
ولفسبورگ هم خرج‌های زیادی کرد، هرچند که با فروش ژکو به سیتی سود قابل توجهی به دست آورد. شش بازیکن پا به ورزشگاه فولکس‌واگن گذاشتند: دیومرسی امبوکانی، تونجای شانلی، یوهاندری اوروسکو، کو جا-چئول، جان پولاک و پارتیک هلمس 8 میلیون یورویی، همه بازیکنان ولفسبورگ شدند.
هوفنهایم که احتمالا بهترین خرید زمستانی آلمان را با آوردن رایان بابل 7 میلیون یورویی انجام داد، روبرتو فیرمینو را هم از تیم بازیکن‌ساز تومبنسه با قیمت 4 میلیون یورو خرید.
در فرانسه همه باشگاه‌ها بازیکن فروختند: ژان ایل ماکن از لیون به استون ویلا رفت، انتقال قرضی حاتم بن‌عرفا از مارسی به نیوکاسل دائمی شد و استفان سسنیون از پاری سن ژرمن به ساندرلند پیوست. المپیک مارسی رود فانی را از لانس خرید، موناکو محمدو دیارا را از رئال مادرید به فرانسه برگرداند و فرناندو کاوناگی هم هرچند از دوران قرضی حضور در مایورکا برگشت، اما به اینترناسیونال قرض داده شد.
در اسکاتلند خبر خاصی نبود و تنها سلتیک فردی لیونبرگ و کریس کامنز را خرید و رنجرز هم دیوید هیلی را قرض گرفت و کنی میلر را به بورسااسپور ترکیه فروخت.
در روسیه هم اوضاع به آرامی پیش رفت. البته هنوز فرصت زیادی تا آغاز فصل جدید لیگ آنها مانده است. اوبافمی مارتینز و رافال موراوسکی از روبین کازان به بیرمنگام و لخ پوزنان رفتند. والتر چالا هم از کوئنکا به روبین رفت. آندری ایوانوف از اسپارتاک مسکو به لوکوموتیو مسکو رفت و آنژی هم ژوائو کارلوس را از گنک خرید.
منبع : سایت گل
?Who is better: Messi or Ronaldo
.
سلام دوستان
فکر کنم جای این خبر ها هم اینجا باشه , دفعه قبل اشتباهی داخل حواشی فوتبال پست زدم
-----------------
طرفداری- دنیای فوتبال حرفه ای با تمام اخبار و رویدادهایش در یک آن می تواند سبب خوشحالی و در لحظه دیگر باعث ناامیدی هواداران فوتبال شود، اما هنوز هم باوجود بعضی از بازیکنان و مربیان و نقل قول های به یادماندنی شان، فوتبال پر از حاشیه و جذابیت های غیرفوتبالی می شود.
در این مقاله به گزارش Bleacher Report، پنج نقل قول به یادماندنی سال 2012 میلادی را که تنها دو روز به انتهای آن باقی است، تقدیم می کنیم. امیدواریم این مقاله هم همانند سایر بخش ها و اخبار وبسایت "طرفداری" مورد توجه شما عزیزان قرار گیرد.
ابراهیموویچ همیشه مغرور در ابتدای این فصل طی انتقالی گران قیمت از میلان ایتالیا راهی لیگ یک فرانسه و تیم تازه متمول شده پاریسن ژرمن شد. از همان اولین روزهای نهایی شدن این انتقال معلوم بود که دیگر همه چیز در پاریس به زلاتان ختم خواهد شد.
ابراهیموویچ که در سوئد، ایتالیا و اسپانیا بازی کرده است، در فرانسه هم با به ثمر رساندن 18 گل در 16 مسابقه به یکی از بهترین بازیکنان لاشمپیونه در همین مدت کوتاه تبدیل شده است. به یادماندنی ترین نقل قول زلاتان، تنها اندکی پس از پیوستن به PSG ثبت شد که او بلافاصله پس از رفتن به فرانسه، خود را برترین بازیکن این لیگ اعلام کرده بود:
"درست است که بسیاری از بازیکنان حاضر در لیگ یک را نمی شناسم، اما بدون شک همه آنها مرا می شناسند!"
بدون تردید اگر مسابقه ای از نقل قول ها برگزار می شد، بالوتلی در آن تنها با خودش باید رقابت می کرد، اما مهم ترین نقل قول او قبل از یورو 2012 از او در یادها ماند. بالوتلی هیچگاه از به زبان آوردن افکارش هراسی نداشته است و در مورد رویدادهای نژادپرستانه هم که تابستان گذشته در اوکراین و لهستان به وقوع پیوست، به صراحت به اظهار نظر پرداخت.
به طور قطع با توجه به شرایطی که سوپرماریو در آن قرار گرفته بود، چنین نقل قول تهدیدآمیزی قابل توجیه می نمود، ولی خوشبختانه چنین حوادثی بیشتر تکرار نشد. با توجه به عکس العملی که مهاجم جنجالی منچسترسیتی در آن روزها از خود نشان داد، بدون تردید یکی از بازیکنانی که هواداران باید از رودررو شدن با او بپرهیزند، بالوتلی است. او گفته بود:
"اگر این (نژادپرستی) باز هم رخ دهد، زمین مسابقه را ترک و به خانه خواهم رفت. نژادپرستی دیگر برایم قابل قبول نیست و آن را تحمل نخواهم کرد. دیگر در 2012 زندگی می کنیم و چنین چیزهایی نباید رخ دهد. اگر کسی الان در خیابان به سوی من موز پرتاب کند، ترجیح می دهم راهی زندان شوم، چون آن شخص را خواهم کشت!"
خودتان می توانید در مورد این نقل قول مضحک قضاوت کنید. جوی بارتون که اکنون به صورت قرضی به مارسی فرانسه رفته است، بازیکنی بود که به دلیل درگیری منحصربه فردش در آخرین بازی فصل قبل به همراه QPR، با 12 جلسه محرومیت روبرو و از سوی این باشگاه طرد شد. چنین بازیکنی اخیرا ادعا کرده که برای انجام ورزشی چون فوتبال، بیش از حد باهوش است و سایر بازیکنان از ضریب هوشی پایینی برخوردارند. بیش از حد باهوش برای ورزشی که از آن زندگی مرفهی برای خود درست کرده است.
بله، این همان جوی بارتون است که بدلیل توهین و درگیری مدتی را در زندان سپری کرده بود، سیگاری روشن را در چشم یکی از هم تیمی های جوانش خاموش کرده بود، در هنگام تمرین یکی دیگر از هم تیمی هایش را به شدت مورد ضرب و شتم قرار داده بود و در یکی از بازی های لیگ برتر، با مشت به صورت بازیکنی دیگر زده بود.
خیلی باهوشی، مسیو! این هم اظهار نظر این بازیکن جنجالی:
"شاید نباید این جمله را بر زبان بیاورم، اما شاید بیش از حد برای ورزشی چون فوتبال، باهوشم!"
به عقیده الکس فرگوسن، فن پرسی خوش شانس است که اکنون زنده است. این اظهارنظر جالب رییس در مورد صحنه ای است که طی آن اشلی ویلیامز از فاصله ای نزدیک، توپ را به سمت سر رابین فن پرسی فرستاد. علی رغم اینکه این ضربه چنان هم سنگین نبود، فرگوسن در نقل قولی عجیب آن را به حرکت معروف اریک کانتونا در حمله به یکی از هواداران در سال های گذشته، تشبیه کرد.
هیچ کس نمی تواند با فرگوسن و حتی فن پرسی در مورد حماقتی که ویلیامز با حرکتش از خود نشان داد مخالفت کند، اما تشبیه چنین صحنه ای با حرکتی که کانتونا کرده بود، به نظر کمی اغراق آمیز به نظر می رسد. رییس گفته بود:
"خطرناک ترین صحنه ای بود که طی سالیان بسیار حضورم در فوتبال شاهد آن بودم. سوت به صدا درآمده بود و بازی به اتمام رسیده بود و او این حرکت را درست در مقابل چشمان داور انجام داد. این حرکت می توانست سبب کشته شدن پسرک (فن پرسی) شود. حرکت بسیار زشتی بود!"
این هافبک سابق هال سیتی نتوانست در مبارزه با مصدومیت غالب آید و مجبور به بازنشستگی از فوتبال شد، اما قبل از دور شدن از دنیای فوتبال، از ارائه اظهار نظری جنجالی هم دریغ نکرد. او که در مصاحبه با گاردین در مورد احتمال کناره گیری اش صحبت می کرد، سخن از وجود آیین و مقررات اخلاقی بازیکنان تیم ملی انگلستان را هم به میان آورد و از آن اظهار ناخشنودی کرد.
بولارد معروف به راحت گرفتن همه چیز است و دوست دارد این اخلاق او در همه جا گسترش یابد که شبکه های اجتماعی هم از این قاعده مستثنی نیستند. به نظر می توان از او به عنوان سرمربی هم نقل قول های جالب بسیاری شنید. این یکی از آن نمونه ها است:
"اجازه بدهید هر کاری خواستند، بکنند. هر توییتی خواستید بفرستید. وارد تویتر شوید و هر چه در دل دارید نثار هواداران کنید، چون آنها چنین حقی برای خود قائل هستند!"
فکر کنم جای این خبر ها هم اینجا باشه , دفعه قبل اشتباهی داخل حواشی فوتبال پست زدم
-----------------
به یادماندنی ترین نقل قول های فوتبالی 2012
طرفداری- دنیای فوتبال حرفه ای با تمام اخبار و رویدادهایش در یک آن می تواند سبب خوشحالی و در لحظه دیگر باعث ناامیدی هواداران فوتبال شود، اما هنوز هم باوجود بعضی از بازیکنان و مربیان و نقل قول های به یادماندنی شان، فوتبال پر از حاشیه و جذابیت های غیرفوتبالی می شود.
در این مقاله به گزارش Bleacher Report، پنج نقل قول به یادماندنی سال 2012 میلادی را که تنها دو روز به انتهای آن باقی است، تقدیم می کنیم. امیدواریم این مقاله هم همانند سایر بخش ها و اخبار وبسایت "طرفداری" مورد توجه شما عزیزان قرار گیرد.
1- زلاتان ابراهیموویچ
ابراهیموویچ همیشه مغرور در ابتدای این فصل طی انتقالی گران قیمت از میلان ایتالیا راهی لیگ یک فرانسه و تیم تازه متمول شده پاریسن ژرمن شد. از همان اولین روزهای نهایی شدن این انتقال معلوم بود که دیگر همه چیز در پاریس به زلاتان ختم خواهد شد.
ابراهیموویچ که در سوئد، ایتالیا و اسپانیا بازی کرده است، در فرانسه هم با به ثمر رساندن 18 گل در 16 مسابقه به یکی از بهترین بازیکنان لاشمپیونه در همین مدت کوتاه تبدیل شده است. به یادماندنی ترین نقل قول زلاتان، تنها اندکی پس از پیوستن به PSG ثبت شد که او بلافاصله پس از رفتن به فرانسه، خود را برترین بازیکن این لیگ اعلام کرده بود:
"درست است که بسیاری از بازیکنان حاضر در لیگ یک را نمی شناسم، اما بدون شک همه آنها مرا می شناسند!"
2 -ماریو بالوتلی
بدون تردید اگر مسابقه ای از نقل قول ها برگزار می شد، بالوتلی در آن تنها با خودش باید رقابت می کرد، اما مهم ترین نقل قول او قبل از یورو 2012 از او در یادها ماند. بالوتلی هیچگاه از به زبان آوردن افکارش هراسی نداشته است و در مورد رویدادهای نژادپرستانه هم که تابستان گذشته در اوکراین و لهستان به وقوع پیوست، به صراحت به اظهار نظر پرداخت.
به طور قطع با توجه به شرایطی که سوپرماریو در آن قرار گرفته بود، چنین نقل قول تهدیدآمیزی قابل توجیه می نمود، ولی خوشبختانه چنین حوادثی بیشتر تکرار نشد. با توجه به عکس العملی که مهاجم جنجالی منچسترسیتی در آن روزها از خود نشان داد، بدون تردید یکی از بازیکنانی که هواداران باید از رودررو شدن با او بپرهیزند، بالوتلی است. او گفته بود:
"اگر این (نژادپرستی) باز هم رخ دهد، زمین مسابقه را ترک و به خانه خواهم رفت. نژادپرستی دیگر برایم قابل قبول نیست و آن را تحمل نخواهم کرد. دیگر در 2012 زندگی می کنیم و چنین چیزهایی نباید رخ دهد. اگر کسی الان در خیابان به سوی من موز پرتاب کند، ترجیح می دهم راهی زندان شوم، چون آن شخص را خواهم کشت!"
3- جوی بارتون
خودتان می توانید در مورد این نقل قول مضحک قضاوت کنید. جوی بارتون که اکنون به صورت قرضی به مارسی فرانسه رفته است، بازیکنی بود که به دلیل درگیری منحصربه فردش در آخرین بازی فصل قبل به همراه QPR، با 12 جلسه محرومیت روبرو و از سوی این باشگاه طرد شد. چنین بازیکنی اخیرا ادعا کرده که برای انجام ورزشی چون فوتبال، بیش از حد باهوش است و سایر بازیکنان از ضریب هوشی پایینی برخوردارند. بیش از حد باهوش برای ورزشی که از آن زندگی مرفهی برای خود درست کرده است.
بله، این همان جوی بارتون است که بدلیل توهین و درگیری مدتی را در زندان سپری کرده بود، سیگاری روشن را در چشم یکی از هم تیمی های جوانش خاموش کرده بود، در هنگام تمرین یکی دیگر از هم تیمی هایش را به شدت مورد ضرب و شتم قرار داده بود و در یکی از بازی های لیگ برتر، با مشت به صورت بازیکنی دیگر زده بود.
خیلی باهوشی، مسیو! این هم اظهار نظر این بازیکن جنجالی:
"شاید نباید این جمله را بر زبان بیاورم، اما شاید بیش از حد برای ورزشی چون فوتبال، باهوشم!"
4- الکس فرگوسن
به عقیده الکس فرگوسن، فن پرسی خوش شانس است که اکنون زنده است. این اظهارنظر جالب رییس در مورد صحنه ای است که طی آن اشلی ویلیامز از فاصله ای نزدیک، توپ را به سمت سر رابین فن پرسی فرستاد. علی رغم اینکه این ضربه چنان هم سنگین نبود، فرگوسن در نقل قولی عجیب آن را به حرکت معروف اریک کانتونا در حمله به یکی از هواداران در سال های گذشته، تشبیه کرد.
هیچ کس نمی تواند با فرگوسن و حتی فن پرسی در مورد حماقتی که ویلیامز با حرکتش از خود نشان داد مخالفت کند، اما تشبیه چنین صحنه ای با حرکتی که کانتونا کرده بود، به نظر کمی اغراق آمیز به نظر می رسد. رییس گفته بود:
"خطرناک ترین صحنه ای بود که طی سالیان بسیار حضورم در فوتبال شاهد آن بودم. سوت به صدا درآمده بود و بازی به اتمام رسیده بود و او این حرکت را درست در مقابل چشمان داور انجام داد. این حرکت می توانست سبب کشته شدن پسرک (فن پرسی) شود. حرکت بسیار زشتی بود!"
5- جیمی بولارد
این هافبک سابق هال سیتی نتوانست در مبارزه با مصدومیت غالب آید و مجبور به بازنشستگی از فوتبال شد، اما قبل از دور شدن از دنیای فوتبال، از ارائه اظهار نظری جنجالی هم دریغ نکرد. او که در مصاحبه با گاردین در مورد احتمال کناره گیری اش صحبت می کرد، سخن از وجود آیین و مقررات اخلاقی بازیکنان تیم ملی انگلستان را هم به میان آورد و از آن اظهار ناخشنودی کرد.
بولارد معروف به راحت گرفتن همه چیز است و دوست دارد این اخلاق او در همه جا گسترش یابد که شبکه های اجتماعی هم از این قاعده مستثنی نیستند. به نظر می توان از او به عنوان سرمربی هم نقل قول های جالب بسیاری شنید. این یکی از آن نمونه ها است:
"اجازه بدهید هر کاری خواستند، بکنند. هر توییتی خواستید بفرستید. وارد تویتر شوید و هر چه در دل دارید نثار هواداران کنید، چون آنها چنین حقی برای خود قائل هستند!"
بدترین پیراهن های ورزشی سال 2012 دنیا
طرفداری- با نزدیک شدن به انتهای سال 2012 میلادی، با استفاده از اتفاقات و رویدادهای بسیار رخ داده در این سال می توان بهترین ها وبدترین های گوناگونی را انتخاب و معرفی کرد.
در این مقاله به گزارش Bleacher Report، بدترین پیراهن های ورزشی سال 2012 دنیا را به شما عزیزان معرفی خواهیم کرد. لازم به ذکر است هر گونه مطلب ذکر شده در این مقاله صرفا نظرات این وبسایت ورزشی بوده و بازتاب دهنده نظرات وبسایت "طرفداری" نخواهد بود.
1-سلتیک (پیراهن سوم)
با یکی از بدترین پیراهن های فصل گذشته شروع می کنیم که خوشبختانه به عنوان پیراهن سوم استفاده می شد. پیراهن راه راه زرد ومشکی سلتیک به هیچ عنوان زیبایی بصری نداشت و به نظر متعلق به سال های دور فوتبال اروپا بود.
2-المپیک مارسی (پیراهن سوم)
پیراهن دیگری که باز هم به نظر به چند قرن گذشته بازمی گردد، پیراهن سوم المپیک مارسی فرانسه بود. پیراهن سوم این تیم مخلوط ناهمگونی از نارنجی، سیاه، سفید و آبی آسمانی بود.
3- اومیا آردیجا (پیراهن اول)
به ژاپن می رویم، جایی که اومیا آردیجا در پیراهن های نارنجی روشنش در این کشور حضور دارد. هر زمانی که یک پیراهن شما را به اخم وامی دارد احتمالا نیاز به تغییر دارد!
4-لیورپول (پیراهن سوم)
همان طور که در این لیست پیش می رویم، بیشتر مشخص می شود که اکثر پیراهن های سوم مورد استفاده در باشگاه ها از طراحی جذاب برخوردار نیستند. لیورپول هم از این قاعده مستثنی نیست و به خاطر پیراهن سرمه ای که با سفید و نارنجی هم درهم آمیخته است، بسیار مورد انتقاد قرار گرفته است.
5-هیرنوین (پیراهن اول)
زنبق های آبی همیشه بخشی از پیراهن های هیرنوین بوده اند، اما به نظر این بار باید کمی بیشتر روی انتخاب رنگ آنها تامل می شده است. برای کسی که برای اولین بار چنین پیراهن هایی را می بیند، این زنبق های سرخ ممکن است به سان قلب، گل رز و یا حتی نشانه بیماری ای خطرناک باشد. مطمئنا این چیزی نیست که باشگاه هلندی در نظر داشته باشد.
6-آیاکس (پیراهن دوم)
باشگاه بعدی مورد نظر هم هلندی است که به نظر می رسد تنها به منظور حواس پرتی طرفداران و بازیکنان این تیم، دست به تغییرات پیراهن دوم خود زده است. هر زمانی که پیراهن باشگاهی بیش از حد از رنگ های روشن استفاده کرده است، هواداران نسبت به آن علاقه ای نشان نداده و خیلی زود آن را فراموش کرده اند.
7-کاردیف (پیراهن اول)
درست است، این پیراهنی معمولی و متداول به رنگ قرمز است، ولی اینجا کاردیف است و استفاده از چنین رنگ هایی سبب ورود این تیم به لیست می شود. برخلاف لقب آنها، پرندگان آبی، و همچنین پیوند دیرینه این باشگاه با پیراهن های آبی، تصمیم مالکان جدید مالزیایی این باشگاه به تغییر رنگ پیراهن اول این تیم به قرمز منجر شد.
8-یوونتوس (پیراهن سوم)
یوونتوس از 2 فصل گذشته اقدام به استفاده از رنگ صورتی در پیراهن های خود کرده است، رنگی که علی رغم تلاش های مستمر ناپولی، هرگز با استقبال روبرو نشده است. خوشبختانه یوونتوس در این فصل این رنگ را از پیراهن دوم به سوم تغییر داد و امیدواریم در انتهای 2013 هم به کل آن را به فراموشی بسپارد.
9-منچستریونایتد (پیراهن اول)
اگر هر زمانی، پیراهن یک باشگاه به رومیزی شباهت اشته باشد، بی شک تولیدکنندگان آن در طراحی خود اشتباه کرده اند. برای اینکه جانب انصاف هم از دست نرود، باید اشاره کنیم که منچستر کار زیادی درقبال بهبود بصری پیراهن چند فصل اخیرش نمی توانسته انجام دهد، اما این پیراهن چهارخانه هم به هیچ وجه خوب به نظرنمی آید!
10-بارسلونا (پیراهن دوم)
پیراهن های دوم بارسلونا همیشه از چند رنگ بهره گرفته است، اما مدل "غروب آفتاب" این فصل بلوگرانا به زیبایی پیراهن های سابق این تیم نیست. این پیراهن که از بالا به پایین از نارنجی به زرد تغییر می یابد، بی شک بدترین پیراهن استفاده شده در دنیا در سال 2012 خواهد ماند.
پ.ن1: به نظرم پیراهن یووه رو از روی حصد ورزی گذاشته تو لیست
پ.ن2: از شوخی گذشته پیراهن منچستر و یووه به نظرم توی اینها بد نبود :|
Merdas50
Registered User
- تاریخ عضویت
- 28 نوامبر 2010
- نوشته‌ها
- 831
- لایک‌ها
- 960
مسخره ترین لباس های تاریخ فوتبال
این لباس که بیشتر به لباس کابوس ها شباهت دارد مربوط به تیم کولوارادوکاریپ است.
این لباس شباهت زیادی به لباس خواب دارد مربوط به تیم اسکاندرپ یونایتد در سال 1994 است.
لباس تیم ملی استرالیا باشگاه بوفوم باشگاه هال سیتی با نام مستعار ببر خوانده می شود از این رو لباس هایشان این گونه طراحی شده است.
لباس تیم هادرسفیلد لباس اتلتیکو بیلبائو لباس تیم آژاکس، لباس تیم سیرالئون نمونه لباس چلسی که طراحان الگوی آن را از آسفالت گرفتند
بی باک
این لباس که بیشتر به لباس کابوس ها شباهت دارد مربوط به تیم کولوارادوکاریپ است.
این لباس شباهت زیادی به لباس خواب دارد مربوط به تیم اسکاندرپ یونایتد در سال 1994 است.
لباس تیم ملی استرالیا باشگاه بوفوم باشگاه هال سیتی با نام مستعار ببر خوانده می شود از این رو لباس هایشان این گونه طراحی شده است.
لباس تیم هادرسفیلد لباس اتلتیکو بیلبائو لباس تیم آژاکس، لباس تیم سیرالئون نمونه لباس چلسی که طراحان الگوی آن را از آسفالت گرفتند
بی باک