littlebluelove
کاربر تازه وارد
- تاریخ عضویت
- 21 جولای 2015
- نوشته‌ها
- 23
- لایک‌ها
- 0
- سن
- 34
بعد از پیدایش شبکه های کامپیوتری در دهه 80 میلادی , ارتباطات کامپیوتری شکل دیگری به خود گرفت و شرکت ها و سازمان های مختلف با به کارگیری این تکنولوژی توانستند راندمان کاری پرسنل خود را به میزان چشم گیری افزایش دهند و از این رو شبکه توانست خیلی سریع کل دنیا را به هم متصل کند . نیاز به داشتن شبکه داخلی و اتصال با شبکه جهانی اینترنت در تمامی شرکت ها و سازمان ها , هرچند کوچک احساس میشود .
در ادامه مابقی اصول پایه در طراحی شبکه پسیو را به صورت مختصر شرح می دهیم:
9. طراحی خود را به محصولات یک شرکت خاص گره نزنید: از ارائه طرحهایی که صرفا بر مبنای تولیدات یک شرکت خاص (مثل سیسکو یا 3com) تدوین می شوند. احتراز کنید. برخی از طراحان از سر احتیاط (به منظور سازگاری صد در صد و اجتناب از مشکلات احتمالی) سعی می کنند فقط بر محصولات و راهکارهای یک شرکت خاص و راهکارهای پیشنهادی آن تکیه کنند. این دیدگاه می تواند گزینه های بهتر، کم هزینه تر و کارآمدتر را از طرح نهایی پس بزند. همیشه باید ساده ترین و کارآمدترین راهکار را ارائه کرد، خواه مبتنی بر محصولات یک شرکت و خواه تلفیقی از تولیدات مختلف باشد.
10. از پیچیدگی بخشهای مختلف طرح اجتناب کنید مگر آنکه منفعت روشن و غیر قابل اجتنابی در پی داشته باشد: چنین اصلی به همان اندازه که باید در طراحی شبکه مورد توجه قرار گیرد برای پیکربندی نهایی ابزارهای شبکه نیز صادق است: پیچیدگی زیاد، هزینه پشتیبانی را افزایش و مدیریت شبکه را دشوارتر می کند. همیشه باید ساده ترین راه حل ممکن را برگزینید. پیچیده کردن هر بخش از یک طرح زمانی توجیه پذیر است که بالا منفعت روشنی در پی داشته باشد و ثانیا گزینه ساده تری پیدا نشود.
11. طراحی شبکه بایستی مبتنی بر واقعیات و مطالبات هر محیط صورت گیرد: نبایستی طراحی صرفا براساس قواعد صلب و قوانین عمومی طراحی شبکه صورت بگیرد. طرح نهایی بایستی مطالبات نهایی خود را به شایستگی برآورده کند حتی اگر مجبور باشید برخی از قواعد رایج را زیر پا بگذارید.
12. حتی الامکان مسیرهای هدایت داده ها، مستقیم در نظر گرفته شوند: ترافیک بسته های حامل اطلاعات بین مبدأ و مقصد باید از کوتاهترین مسیر در شبکه عبور کنند، آنچه که کوتاهترین مسیرها در شبکه را تعیین می کند تکنولوژی استفاده شده در طرح نهایی شماست. (مثل انتخاب نوع هدایت شامل سوئیچینگ یا مسیریابی و نوع پروتکل)
13. در خصوص تکنولوژیهای جدید و ناشناخته ریسک نکنید: از سخت افزار و نرم افزاری در طرح شبکه خود بهره بگیرید که امتحان خود را پس داده باشند. تخطی از این اصل صرفا با توجیه کافی و در نظر گرفتن مخاطرات جانبی آن منطقی است.
14. از طرح اصلی خود عدول نکنید: هر طرح ارائه شده برای شبکه درجه ای از قابلیت انعطاف و تغییر در خود دارد که عموما از ویژگی «گسترش پذیری» (Scaleability) آن ناشی می شود ولیکن شما نباید از اصول کلی طرح خود عدول کنید. به عنوان مثال اگر یک شبکه WAN با سه لایه طراحی می کنید اجازه ندهید، لایه چهارمی به آن اضافه شود، چرا که می تواند ماهیت کل طرح را تغییر بدهد. مثلا اضافه کردن یک مسیریاب کوچک در سطح چهارم در حالی که آن مسیریاب به ستون فقرات شبکه متصل است، کل مفهوم طراحی لایه ای را بهم می ریزد.
15. نشان یک طراحی خوب، قابلیت ارزیابی و پیش بینی آن است: در یک طرح شبکه باید بتوان پارامترهای اصلی آن شامل «کارآیی»، «برگشت پذیری» و «قابلیت گسترش» را ارزیابی و پیش بینی کرد.
16. فقط یکبار طراحی: اگر یک شبکه به درستی طراحی نشده باشد یا از اصول کلی طرح عدول شده باشد، اضافه کردن یک ابزار جدید به شبکه یا اشکال زدایی آن، خود در حد یک پروژه طراحی وقت می گیرد. بدین ترتیب عدم وجود یک طراحی صحیح یا عدول از مفاد طرح باعث خواهد شد صدها بار در حد یک «طراحی شبکه» وقت تلف شود!
17. نه طراحی یک نفره و نه طراحی قبیله ای: نباید طراحی کل یک شبکه را بدست یک فرد واحد بسپارند حتی اگر بسیار ماهر و حرفه ای باشد. طراحی یک شبکه درگیر مسائل بسیار متعدد و گسترده است و در چنین فرآیندی بایستی بین اولویت های مختلف تعادل ایجاد گردد و پارامترهای زیادی سبک و سنگین شود. در چنین وضعیتی وجود دیدگاه های متفاوت و تضارب آراء احتمال خطا را پایین می آورد. هر کسی از منظر دید خود پارامترهای فنی و غیر فنی یک محیط را می بیند و مجموعه این دیدگاه ها به یک طرح جامع تر و دقیق تر منتهی خواهد شد. البته تشکیل یک کمیته بزرگ برای طراحی شبکه نیز صحیح نیست چرا که تفرق آراء و گستردگی دیدگاه ها موجب آن می شود که نتوان طرح را جمع کرد و به همگرایی رسید. در تیم طراحی باید تعداد انگشت شماری از مهندسین خبره و مجرب حضور داشته باشند
منبع: آی کد
در ادامه مابقی اصول پایه در طراحی شبکه پسیو را به صورت مختصر شرح می دهیم:
9. طراحی خود را به محصولات یک شرکت خاص گره نزنید: از ارائه طرحهایی که صرفا بر مبنای تولیدات یک شرکت خاص (مثل سیسکو یا 3com) تدوین می شوند. احتراز کنید. برخی از طراحان از سر احتیاط (به منظور سازگاری صد در صد و اجتناب از مشکلات احتمالی) سعی می کنند فقط بر محصولات و راهکارهای یک شرکت خاص و راهکارهای پیشنهادی آن تکیه کنند. این دیدگاه می تواند گزینه های بهتر، کم هزینه تر و کارآمدتر را از طرح نهایی پس بزند. همیشه باید ساده ترین و کارآمدترین راهکار را ارائه کرد، خواه مبتنی بر محصولات یک شرکت و خواه تلفیقی از تولیدات مختلف باشد.
10. از پیچیدگی بخشهای مختلف طرح اجتناب کنید مگر آنکه منفعت روشن و غیر قابل اجتنابی در پی داشته باشد: چنین اصلی به همان اندازه که باید در طراحی شبکه مورد توجه قرار گیرد برای پیکربندی نهایی ابزارهای شبکه نیز صادق است: پیچیدگی زیاد، هزینه پشتیبانی را افزایش و مدیریت شبکه را دشوارتر می کند. همیشه باید ساده ترین راه حل ممکن را برگزینید. پیچیده کردن هر بخش از یک طرح زمانی توجیه پذیر است که بالا منفعت روشنی در پی داشته باشد و ثانیا گزینه ساده تری پیدا نشود.
11. طراحی شبکه بایستی مبتنی بر واقعیات و مطالبات هر محیط صورت گیرد: نبایستی طراحی صرفا براساس قواعد صلب و قوانین عمومی طراحی شبکه صورت بگیرد. طرح نهایی بایستی مطالبات نهایی خود را به شایستگی برآورده کند حتی اگر مجبور باشید برخی از قواعد رایج را زیر پا بگذارید.
12. حتی الامکان مسیرهای هدایت داده ها، مستقیم در نظر گرفته شوند: ترافیک بسته های حامل اطلاعات بین مبدأ و مقصد باید از کوتاهترین مسیر در شبکه عبور کنند، آنچه که کوتاهترین مسیرها در شبکه را تعیین می کند تکنولوژی استفاده شده در طرح نهایی شماست. (مثل انتخاب نوع هدایت شامل سوئیچینگ یا مسیریابی و نوع پروتکل)
13. در خصوص تکنولوژیهای جدید و ناشناخته ریسک نکنید: از سخت افزار و نرم افزاری در طرح شبکه خود بهره بگیرید که امتحان خود را پس داده باشند. تخطی از این اصل صرفا با توجیه کافی و در نظر گرفتن مخاطرات جانبی آن منطقی است.
14. از طرح اصلی خود عدول نکنید: هر طرح ارائه شده برای شبکه درجه ای از قابلیت انعطاف و تغییر در خود دارد که عموما از ویژگی «گسترش پذیری» (Scaleability) آن ناشی می شود ولیکن شما نباید از اصول کلی طرح خود عدول کنید. به عنوان مثال اگر یک شبکه WAN با سه لایه طراحی می کنید اجازه ندهید، لایه چهارمی به آن اضافه شود، چرا که می تواند ماهیت کل طرح را تغییر بدهد. مثلا اضافه کردن یک مسیریاب کوچک در سطح چهارم در حالی که آن مسیریاب به ستون فقرات شبکه متصل است، کل مفهوم طراحی لایه ای را بهم می ریزد.
15. نشان یک طراحی خوب، قابلیت ارزیابی و پیش بینی آن است: در یک طرح شبکه باید بتوان پارامترهای اصلی آن شامل «کارآیی»، «برگشت پذیری» و «قابلیت گسترش» را ارزیابی و پیش بینی کرد.
16. فقط یکبار طراحی: اگر یک شبکه به درستی طراحی نشده باشد یا از اصول کلی طرح عدول شده باشد، اضافه کردن یک ابزار جدید به شبکه یا اشکال زدایی آن، خود در حد یک پروژه طراحی وقت می گیرد. بدین ترتیب عدم وجود یک طراحی صحیح یا عدول از مفاد طرح باعث خواهد شد صدها بار در حد یک «طراحی شبکه» وقت تلف شود!
17. نه طراحی یک نفره و نه طراحی قبیله ای: نباید طراحی کل یک شبکه را بدست یک فرد واحد بسپارند حتی اگر بسیار ماهر و حرفه ای باشد. طراحی یک شبکه درگیر مسائل بسیار متعدد و گسترده است و در چنین فرآیندی بایستی بین اولویت های مختلف تعادل ایجاد گردد و پارامترهای زیادی سبک و سنگین شود. در چنین وضعیتی وجود دیدگاه های متفاوت و تضارب آراء احتمال خطا را پایین می آورد. هر کسی از منظر دید خود پارامترهای فنی و غیر فنی یک محیط را می بیند و مجموعه این دیدگاه ها به یک طرح جامع تر و دقیق تر منتهی خواهد شد. البته تشکیل یک کمیته بزرگ برای طراحی شبکه نیز صحیح نیست چرا که تفرق آراء و گستردگی دیدگاه ها موجب آن می شود که نتوان طرح را جمع کرد و به همگرایی رسید. در تیم طراحی باید تعداد انگشت شماری از مهندسین خبره و مجرب حضور داشته باشند
منبع: آی کد
Last edited: