اخلاق بردگي بر پايه فروتني، دلسوزي و رقت قلب است، حال آنکه ارزشهاي اخلاق اربابي،مبتني بر اصالت،قدرت و غرور هستند. افرادي که به اخلاق اربابي پايبندند،صريح و بي پرده هستند و با هيچکس،حتي خودشان تعارف ندارند.بزرگترين معيار خالقان اخلاق اربابي براي اعمال و رفتارشان،رسيدن به آرامش و رضايت دروني است. اخلاق اربابي مرزهاي وسيع و قابل انعطافي دارد و هرگز خشک و متعصب نيست. براي توده هايي که مقيد و مأخوذ به اخلاق بردگي هستند،اخلاق اربابي،گاه زيبا و تحسين برانگيز ،گاه گناه آلود و فاسد و در اکثر مواقع گنگ و نامفهوم است. افرادي که به اخلاق اربابي رسيده اند تاوان اين بلوغ را با تنهايي و طرد شدگي پس مي دهند. آنها به رضايت دروني مي رسند ولي هميشه براي اطرفيانشان، دور از دسترس و غيرقابل درک باقي مي مانند.آري,به راستي غرور ديهيم همه فضائل است...
